Wspomnienia z martwego domu

Fiodor Dostojewski

Wspomnienia z martwego domu to najbardziej osobiste dzieło Fiodora Dostojewskiego. W 1849 roku Dostojewski za przynależność do Koła Pietraszewskiego został skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie. W ostatniej chwili car zamienił ją na więzienie połączone z ciężkimi robotami. Pisarz przebywał na katordze cztery lata, a doświadczenia zebrane w tym okresie pozwoliły mu przedstawić w powieści obraz życia w syberyjskim więzieniu. Swoje wspomnienia Dostojewski wkłada w usta szlachcica skazanego za zabójstwo żony na dziesięć lat ciężkich robót. Opisuje zwyczaje panujące na katordze, relacje między współwięźniami, ich historie, zachowania, postawy i charaktery, przedstawia różne fragmenty katorżniczego życia (pobyty w szpitalu, handel wódką, święta, kary cielesne, zachowanie przełożonych, roboty) i wiele sylwetek skazańców. Są pośród nich ludzie dobrzy, wartościowi, z którymi nawiązuje przyjaźnie. Jednak większość katorżników to ludzie ponurzy, dumni, ambitni, zawistni, źli i złośliwi. Awantury, kradzieże i bójki są na porządku dziennym, atmosfera moralna panująca w barakach jest trudna do zniesienia. Większość skazańców pochodzi ze stanu chłopskiego, do byłego „pana” odnoszą się niekiedy z nienawiścią, Aleksandrowi Pietrowiczowi jako byłemu szlachcicowi jest na katordze wyjątkowo ciężko, wrogość większości współwięźniów i samotność – to uczucia szczególnie doskwierające mu podczas pierwszych miesięcy pobytu w więzieniu.

Wspomnienia z martwego domu

Fiodor Dostojewski

"Wspomnienia z martwego domu" to jedna z najsłynniejszych powieść Fiodora Dostojewskiego, uważana za najbardziej osobiste dzieło tego pisarza. W 1849 roku za przynależność do Koła Pietraszewskiego Dostojewski został skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, w ostatniej chwili car odwołał tę karę i zamienił ją na więzienie połączone z ciężkimi robotami. Pisarz przebywał na katordze cztery lata (1850-1854), doświadczenia zebrane w tym okresie pozwoliły mu przedstawić w powieści obraz życia w syberyjskim więzieniu.

Wspomnienia z martwego domu / Zapiski iz miortwogo doma

Fiodor Dostojewski

Publikacja w 2 wersjach językowych polskiej i rosyjskiej. Powieść zawiera wspomnienia byłego szlachcica, Aleksandra Pietrowicza Gorianczykowa, skazanego za zabójstwo żony na 10 lat ciężkich robót drugiej kategorii (praca w twierdzach). Gorianczykow wspomina zwłaszcza pierwszy rok pobytu w więzieniu: "Pierwszy miesiąc i w ogóle początek mojego życia na katordze żywo stają mi teraz w wyobraźni. Następne lata więzienne przesuwają się w moich wspomnieniach znacznie bladziej." Opisuje zwyczaje panujące w twierdzy, relacje między współwięźniami, ich historie, zachowania, postawy i charaktery, przedstawia różne fragmenty katorżniczego życia (pobyty w szpitalu, handel wódką, święta, kary cielesne, zachowanie przełożonych, roboty) i wiele sylwetek skazańców, spośród których znajduje wielu ludzi dobrych, wartościowych, z którymi nawiązuje przyjaźnie. (za Wikipedią)

Wspomnienia z nieistnienia

Rebecca Solnit

Amerykańska eseistka, autorka kultowej książki Mężczyźni objaśniają mi świat, wraca tu wspomnieniami do młodości w San Francisco lat osiemdziesiątych. Opowiada o tym, jak rozpierały ją wtedy ciekawość i apetyt na życie, i jak deprymował i przerażał świat, w którym nie tylko nie było dla niej miejsca, ale gdzie na każdym rogu czyhała na nią przemoc. Opisuje trudny okres dorastania i budowania siebie - jako kobiety i niezależnej intelektualistki. Tytułowe nieistnienie niesie tu wiele znaczeń. Jest lirycznym namysłem nad młodzieńczą potencjalnością i wspomnieniem kogoś, kogo już nie ma, bo wraz z upływem czasu zmieniamy się w inną osobę. Jest gniewnym wezwaniem do tego, by zwrócić kobietom władzę nad ich ciałami, oddać im głos i godność. Jest upomnieniem się o prawo kobiet do życia wolnego od lęku. Jest pełnym buntu manifestem w obronie miejsca kobiet w języku, historii, kulturze, przestrzeni publicznej. Solnit szuka w tej książce źródeł swojego pisarstwa i odnajduje je przy biurku podarowanym jej przez przyjaciółkę, która była ofiarą przemocy. To ono kazało jej odnaleźć własny głos. Zastanawia się też nad własnymi strategiami przetrwania we wrogim świecie: "Stałam się specjalistką od usuwania się w cień, od wymykania się i wycofywania, od wysmykiwania się z niewygodnych sytuacji, od unikania niechcianych uścisków, pocałunków i dłoni, od zajmowania coraz mniej miejsca w autobusie, gdy kolejny mężczyzna zawłaszczał ciałem moją przestrzeń, od stopniowego dystansowania się i nagłej nieobecności. Od sztuki nieistnienia, ponieważ istnienie było jednym wielkim zagrożeniem". Osobista książka o mocnym politycznym wydźwięku.

Wspomnienia z Paryża

L. Sherman

Przed laty Dunka o imieniu Julie przeżyła w Paryżu burzliwy romans, który zakończył się bolesnym rozstaniem. Od tamtej pory unikała tego miasta jak ognia. Nie od razu jednak wyjechała z Francji: sporo podróżowała po jej malowniczych zakątkach, postanowiła nawet rozpocząć studia na uniwersytecie w Awinionie, lecz jednocześnie szerokim łukiem omijała miejsce, w którym wracały do niej nieprzyjemne wspomnienia. Obecnie kobieta mieszka w Danii i pracuje jako nauczycielka w liceum. Los sprawia, że Julie przyjeżdża do Paryża pierwszy raz od ponad dziesięciu lat. Bohaterka spaceruje po dobrze znanych sobie ulicach i wraca pamięcią do czasów, gdy dała się ponieść młodzieńczej miłości. François – były kochanek Julie – jest teraz właścicielem antykwariatu w Dzielnicy Łacińskiej i nawiązuje wyłącznie niezobowiązujące relacje. W przeszłości oboje pragnęli różnych rzeczy oraz mieli odmienne priorytety. Ale teraz, kiedy ich drogi ponownie przecinają się w mieście miłości, dostają od życia drugą szansę, aby naprawić dawne błędy.

Wspomnienia z Wall Street

Maciej Kaszyca

Witaj w świecie wielkich pieniędzy! Praca na Wall Street od zawsze była marzeniem autora. By się dostać do tej finansowej Ligi Mistrzów, musiał ponieść sporo wyrzeczeń, w pełni skoncentrować się na swoim celu i włożyć mnóstwo pracy w jego realizację. A potem… Potem znalazł się w miejscu, o którym, podobnie jak on, intensywnie myśli wielu ludzi biznesu i finansów z całego świata. W miejscu, gdzie czekało go jeszcze więcej ciężkiej pracy, ale także nowe doświadczenia, ciekawi ludzie i wyzwania, z jakimi dotąd się nie spotkał, a z którymi musiał się zmierzyć. I zwyciężyć.  Jeśli interesuje Cię fenomen nowojorskiej ulicy, którą wybrały na swoją siedzibę najważniejsze instytucje finansowe Stanów Zjednoczonych, sięgnij po wspomnienia Macieja Kaszycy i dowiedz się: Jak przebiega rekrutacja Polaka na Wall Street Jak w praktyce wygląda praca bankiera inwestycyjnego w Nowym Jorku Jak przeprowadza się procesy przejęć przedsiębiorstw  Jak się żyje w Nowym Jorku

Wspomnienie

Krzysztof Kamil Baczyński

Wspo­mnie­nie Kra­ju, kra­ju uj­rza­ny przez zie­lo­ne szkło.  Sza­re osioł­ki pły­ną jak łzy za­ro­słym dnem wspo­mnie­nia.  Te kra­jo­bra­zy, nim spad­ną, wi­szą na rzę­sach i drżą.  Sza­re osioł­ki pły­ną jak łzy -- za­ro­słym dnem wspo­mnie­nia.  Mi­nia­tu­ro­we dom­ki, da­le­kie o ca­łe po­wie­trze,  o ta­bun dni i ob­ło­ków, da­le­kie o czy­jąś śmierć.  Pły­ną prze­ze mnie osioł­ki za­ro­słym dnem wspo­mnie­nia  i ro­sną we mnie la­ta jak czar­na, zje­żo­na sierść.    lu­ty 41 r. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wspomnienie

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian Napój cienisty Wspomnienie Te ścieżyny, których stopą dziecięcą Dotykałem Co z nimi? Gdzie one? Tak się kręcą, jak łzy się kręcą, Z oczu w nicość strącone! Budziła mnie poranku wilgoć świeża, A słońce malowało mi na ścianie Złote psy złote wybrzeża, Złote skrzypce złote otchłanie Kto dość zaklinająco spogląda W światło, nawidocznione milczeniem, Musi w końcu zobaczyć słonecznego wielbłąda I zbójcę słonecznego ze skrzystym spojrzeniem ... Bolesław Leśmian Ur. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył Chimerę i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako człowiek pierwotny), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.