Chłopczyk ukarany

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz Bajki i powiastki Chłopczyk ukarany Piął się chłopczyk na drzewo, co nad rzeką stało, Bo cudzych paniczowi gruszek się zachciało. Ale na takich sprawkach każdy źle wychodzi: Cudza własność jest świętą, tknąć się jej nie godzi. I nasz chłopczyk to poznał, ale już po szkodzie. Spadł, i gruszek nie dost... Stanisław Jachowicz Ur. 17 kwietnia 1796 w Dzikowie (dziś dzielnica Tarnobrzega) Zm. 24 grudnia 1857 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Rozmowy mamy z Józią służące za wstęp do wszelkich nauk, a mianowicie do gramatyki, ułożone dla pożytku młodzieży, Pisma różne wierszem Stanisława Jachowicza, Śpiewy dla dzieci, Rady wuja dla siostrzenic: (upominek dla młodych panien), Pomysły do poznania zasad języka polskiego, Ćwiczenia pobożne dla dzieci, rozwijające myśl, Podarek dziatkom polskim: z pozostałych pism ś. p. Stanisława Jachowicza, Upominek z prac Stanisława Jachowicza: bajki, nauczki, opisy, powiastki i różne wierszyki Poeta, bajkopisarz, pedagog, działacz charytatywny. Ukończył szkołę pijarów w Rzeszowie oraz gimnazjum w Stanisławowie. Studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie we Lwowie. Na studiach był współzałożycielem i wpływowym członkiem tajnego Towarzystwa Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej, a także inspiratorem i prezesem Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego. Po studiach zamieszkał w Warszawie, gdzie objął posadę kancelisty w Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Przystąpił do Związku Wolnych Polaków, po wykryciu którego otrzymał zakaz zajmowania posad rządowych. Wobec tego jego głównym zajęciem była praca pedagogiczna jako nauczyciela języka polskiego w domach i na prywatnych stancjach dla dziewcząt. Debiut literacki Jachowicza miał miejsce w 1818 r. w Pamiętniku lwowskim, gdzie opublikował bajki. Pierwszą książkę wydał w 1824 r. - zbiór bajek i powiastek pt. Bajki i powieści. Przez cztery kolejne lata ukazywały się rozszerzone wydania tego zbioru pod tym samym tytułem; w 1829 r. zbiór zawierał już 113 utworów. Jest autorem kilkuset wierszyków i powiastek dydaktyczno-moralizatorskich. Publikował również w periodykach pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem Stanisław z Dzikowa. W 1829 r. redagował przez rok Tygodnik dla Dzieci. W W 1830 r. przy współudziale Ignacego Chrzanowskiego zaczął wydawać pierwsze w Europie codzienne pismo dla dzieci - Dziennik dla Dzieci. Publikowane przez niego gazety i książki miały wychowywać, ale też uczyć czytania, liczenia i historii. Zajmował się również opieką społeczną nad dziećmi. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Chłopczyk wśród drogi

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz Bajki i powiastki Chłopczyk wśród drogi Szedł chłopczyk z książkami, bardzo mu ciężyły Ten ciężar nie wszystkim zarówno jest miły, Kazali, cóż robić? iść musiał do szkoły. Stój z płaczem przemówił do lecącej pszczoły Stój, pszczółko, na chwilę i pomów z dzieciną: Tyś sobie wesoła mnie z oczu łzy płyną. Ja idę do szkoły, tam człowiek surowy, Ni tam się uśmiechnąć, ni tam z kim rozmowy Wstrzymaj się, pszczółeczko, przychylne wskaż oko Nauczysz mni... Stanisław Jachowicz Ur. 17 kwietnia 1796 w Dzikowie (dziś dzielnica Tarnobrzega) Zm. 24 grudnia 1857 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Rozmowy mamy z Józią służące za wstęp do wszelkich nauk, a mianowicie do gramatyki, ułożone dla pożytku młodzieży, Pisma różne wierszem Stanisława Jachowicza, Śpiewy dla dzieci, Rady wuja dla siostrzenic: (upominek dla młodych panien), Pomysły do poznania zasad języka polskiego, Ćwiczenia pobożne dla dzieci, rozwijające myśl, Podarek dziatkom polskim: z pozostałych pism ś. p. Stanisława Jachowicza, Upominek z prac Stanisława Jachowicza: bajki, nauczki, opisy, powiastki i różne wierszyki Poeta, bajkopisarz, pedagog, działacz charytatywny. Ukończył szkołę pijarów w Rzeszowie oraz gimnazjum w Stanisławowie. Studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie we Lwowie. Na studiach był współzałożycielem i wpływowym członkiem tajnego Towarzystwa Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej, a także inspiratorem i prezesem Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego. Po studiach zamieszkał w Warszawie, gdzie objął posadę kancelisty w Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Przystąpił do Związku Wolnych Polaków, po wykryciu którego otrzymał zakaz zajmowania posad rządowych. Wobec tego jego głównym zajęciem była praca pedagogiczna jako nauczyciela języka polskiego w domach i na prywatnych stancjach dla dziewcząt. Debiut literacki Jachowicza miał miejsce w 1818 r. w Pamiętniku lwowskim, gdzie opublikował bajki. Pierwszą książkę wydał w 1824 r. - zbiór bajek i powiastek pt. Bajki i powieści. Przez cztery kolejne lata ukazywały się rozszerzone wydania tego zbioru pod tym samym tytułem; w 1829 r. zbiór zawierał już 113 utworów. Jest autorem kilkuset wierszyków i powiastek dydaktyczno-moralizatorskich. Publikował również w periodykach pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem Stanisław z Dzikowa. W 1829 r. redagował przez rok Tygodnik dla Dzieci. W W 1830 r. przy współudziale Ignacego Chrzanowskiego zaczął wydawać pierwsze w Europie codzienne pismo dla dzieci - Dziennik dla Dzieci. Publikowane przez niego gazety i książki miały wychowywać, ale też uczyć czytania, liczenia i historii. Zajmował się również opieką społeczną nad dziećmi. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Chłopi

Anton Czechow

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i rosyjskiej. Chłopi to niedokończona powieść Antona Pawłowicza Czechowa, której akcja rozgrywa się w rosyjskim środowisku chłopskim. Historia zaczyna się od Mikołaja Czikildiejewa, lokaja w hotelu Słowiański Bazar w Moskwie, który wraz z żoną Olgą i córką Saszą wraca do rodzinnej wioski Żukowo. Cierpi na poważną chorobę i zabrakło mu pieniędzy na leczenie, więc nie stać go na mieszkanie w mieście. Mikołaj ma nadzieję znaleźć schronienie w wiosce wraz z rodzicami... 

Chłopi

Władysław Reymont

Czterotomowa "epopeja chłopska" nagrodzona Nagrodą Nobla teraz w kinach! W malowniczej polskiej wsi Lipce życie toczy się według rytmu pór roku i miejscowych tradycji. Ustalony porządek burzy romans między Jagną, młodą i namiętną żoną chłopa Boryny, a jego synem. Ich zakazana miłość rozkwita w cieniu społecznych konwencji i rodzinnych oczekiwań, stawiając bohaterów przed trudnymi wyborami. Jak się ułożą ich losy? Dla miłośników dzieł Henryka Sienkiewicza i Elizy Orzeszkowej. Władysław Reymont (1867-1925) - polski pisarz, poeta, laureat Nagrody Nobla za powieść "Chłopi". Przedstawiciel Młodej Polski, tworzył powieści realistyczne z elementami naturalizmu. Nagrodę Nobla otrzymał pod koniec życia, nie zdołał jej odebrać ze względu na słaby stan zdrowia. Po śmierci jego serce zostało wmurowane w filarze kościoła św. Krzyża.

Chłopi

Władysław Stanisław Reymont

„Chłopi” to słynna powieść Władysław Reymonta. Pisarz otrzymał za ten utwór Nagrodę Nobla w 1924. Powieść ukazuje życie społeczności zamieszkującej wieś Lipce na przestrzeni czterech pór roku.

Chłopi

Anton Czechow

  “Chłopi” to nowela Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.   Nowela “Chłopi” po publikacji w 1897 została uznana za literacką sensacją roku, wywołała wielkie kontrowersje, ale z perspektywy czasu jest uważana za jedno z arcydzieł Czechowa.  

Chłopi

Władysław Stanisław Reymont

Arcydzieło polskiej literatury na miarę Nagrody Nobla w 1924. Ukazuje życie społeczności zamieszkującej wieś Lipce na przestrzeni czterech pór roku. "Nazajutrz gruchnęła po Lipcach wieść o Borynowych z Jagną zmówinach. "Wójt był dziewosłębem – więc wójtowa, że mąż srogo przykazywał pary z gęby nie puszczać przódzi, nim powróci, dopiero na odwieczerzu pobiegła do sąsiadki, rzekomo soli pożyczyć, i już na odchodnym nie wytrzymała, ino wzięła kumę na bok i szepnęła: – Wiecie to, Boryna posłał z wódką do Jagny! Ino nie mówcie, bo mój tak przykazywał. – Nie może być! Gdziebym ta z ozorem po wsi latała! Pleciuch to jestem czy co?... Taki dziad i za trzecią kobietę się bierze! Co to dzieci na to powiedzą! O świecie, świecie! – jęknęła ze zgrozą." (fragment)

Chłopi

Władysław Stanisław Reymont

Chłopi – powieść społeczno-obyczajowa Władysława Stanisława Reymonta publikowana w odcinkach w latach 1902–1908 w „Tygodniku Ilustrowanym”, wydana w latach 1904–1909 w Warszawie w wydawnictwie „Gebethner i Wolff”. Pisarz otrzymał za ten utwór literacką Nagrodę Nobla w 1924. (za Wikipedią).