Zamiast przemawiać, zacznij rozmawiać. Porozumienie bez Przemocy w biznesie

praca zbiorowa pod redakcją Joanny Berendt

Firma, w której wszystkim pracuje się lepiej Jako uczestnicy świata biznesu, ale także osoby związane z wszelkiego rodzaju organizacjami i instytucjami, znajdujemy się aktualnie w kluczowym momencie zmiany w podejściu do działania. W "starym" paradygmacie motywacja do działania wynika albo z oczekiwania nagrody, albo z chęci uniknięcia kary; czasem z obu czynników naraz. W "nowym" chodzi o jakościowy kontakt ― zarówno ze sobą, jak i z innymi. W tym paradygmacie istotna jest uważność na uczucia i potrzeby wszystkich zaangażowanych stron, współdzielenie mocy, współpraca i szukanie rozwiązań win-win. W tym podejściu chodzi o odpowiedzi na pytania: Co jest dla mnie i dla innych ważne? Co jest sednem sprawy? Jak możemy wzajemnie się uwzględnić, by znaleźć rozwiązanie, które wzbogaci wszystkich zaangażowanych? Autorzy tej publikacji przyglądają się drugiemu paradygmatowi funkcjonowania firm, organizacji i instytucji. Wyjaśniają, na czym polega Porozumienie bez Przemocy (NVC), i podpowiadają, jak wdrożyć jego założenia w relacjach wewnątrzfirmowych, w dialogu z partnerami i otoczeniem, a także jak wprowadzić to podejście w organizacjach. Promują model przywództwa opartego na potrzebach, dowodzą ponadto, że empatia ma moc również w biznesie i realnie przekłada się na wyniki biznesowe organizacji.

Zamiast różowego listu

Zuzanna Ginczanka

Zuzanna Ginczanka O centaurach Zamiast różowego listu Moje malutkie miasto ma zbyt wiele uliczek (nie mogę ciebie spotkać, choć co dnia wszystkie liczę). Moje malutkie miasto ma uliczek za mało (nie ma w nim takiej jednej, by się dwoje spotkało). Moje malutkie miasto mogło stać nad tysiącem, które mają chodniki długo, długo idące, a nad każdą by stały smukłych domów miliony, jak dynie pełne pestek drobiem ludzkim zmrowionych a każda, co dzień inna, pełna ... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamiast zabijać, pluję jadem na papier

Weronika Sobolewska

Zamiast zabijać, pluję jadem na papier Weroniki Sobolewskiej jest nowoczesnym w formie dziennikiem intymnym dokumentującym zmagania z depresją. Autorka opisuje moment graniczny, w którym stwierdziła, że nie wytrzyma ani minuty dłużej w korporacji. Przytacza też - w formie wierszy i aforyzmów - swoje przemyślenia dotyczące zarówno własnych przeżyć, jak i ludzkiej moralności w ogóle. Z książki wyłania się też obraz bezdusznego świata wielkich korporacji, w których pojedynczy pracownik - jednostka ludzka - jest traktowany wyłącznie jako trybik w machinie, całkowicie podporządkowany firmie i jej celom. Notatka o Autorce Weronika Sobolewska urodziła się w Warszawie. Aktualnie mieszka w Sztokholmie. Zamiast zabijać, pluję jadem na papier napisała w swoich najtrudniejszych chwilach, zmagając się z depresją i wypaleniem zawodowym. Uwielbia pisać o tematach, o których nie zawsze otwarcie się rozmawia: o depresji, sensie życia, śmierci, ale też o prawdziwej miłości. Ma nadzieję, że swoimi tekstami poruszy i zachęci do refleksji nad samym sobą i nad światem. Opowieści i wiersze pisze od dziecka. Jej życie można śledzić na www.instagram.com/szalonagwiazda.

Zamieć

Stefan Żeromski

"Zamieć" to druga część trylogii Stefana Żeromskiego "Walka z Szatanem". Trylogia ta składa się z następujących utworów "Nawracanie Judasza", "Zamieć" oraz "Charitas". Obejmuje ona panoramę życia Polaków w okresie przedwojennym i w latach I wojny światowej.

Zamiejskie ogrody

Jerzy Liebert

Jerzy Liebert Druga ojczyzna Zamiejskie ogrody Z dala od ulic gwarnych, świątyń, żaru, wrzawy, Otulone murkami, pod stopą Warszawy, Śpią ciche, zamiejskie ogrody. Nad miastem jest kurz wielki i dymy gorące, W ogrodach drzewa świeże i spokojne słońce, Pachnące półmroki i chłody, W porę dnia, gdy już biegać nie daj... Jerzy Liebert Ur. ur. 24 lipca 1904 w Częstochowie Zm. zm. 19 czerwca 1931 w Warszawie Najważniejsze dzieła: tomiki poezji Druga ojczyzna (1925), Gusła (1930), Kołysanka jodłowa (1932); zbiór korespondencji Listy do Agnieszki Poezja Lieberta stanowi zapis jego poszukiwań metafizycznych. Tematyka religijno-filozoficzna przejawia się już w debiutanckim wierszu Zmartwychwstanie. Modlitwa młodego poety, opublikowanym w chrześcijańskim Czynie. Związany ze środowiskiem Skamandrytów, przyjaźnił się Liebert z Jarosławem Iwaszkiewiczem, publikował w Skamandrze i Wiadomościach literackich. Ważną relacją była dla poety przyjaźń z Bronisławą Wajngold, która przyjęła chrzest jako Agnieszka, a następnie wstąpiła do zakonu franciszkanek. Za jej przyczyną Liebert znalazł się w kręgu inteligencji katolickiej, związanym z ośrodkiem zakonnym w podwarszawskich Laskach, czytał filozofów chrześcijańskich i brał udział w dyskusjach na temat tych lektur. Dziennikiem tych przeżyć są Listy do Agnieszki. Studiował polonistykę na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, ale ukończenie studiów uniemożliwiła mu gruźlica i kłopoty materialne. Dzięki wsparciu przyjaciół wyjeżdżał na kuracje do Worochty. Zmarł w Warszawie w wieku 27 lat. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamieniaj marzenia w realne wydarzenia. Przestań bujać w obłokach i po prostu zrób to!

Jarosław Kordziński

Dowiedz się, w jaki sposób marzenia pomogą Ci osiągnąć pełnię życia, bogactwo lub cokolwiek innego. Prawdopodobnie jednym z najczęstszych powodów uciekania w poważnych rozmowach od tematu marzeń jest przeświadczenie, że najwięcej zyskują w życiu Ci, którzy twardo stąpają po ziemi. Nic bardziej mylnego. Czy wiesz, że 95% osób, które osiągają ponadprzeciętne wyniki w jakiejkolwiek dziedzinie, nie tylko mają marzenia, ale przede wszystkim spisują je na kartce papieru. Większość osób, które mogą poszczycić się fortuną, w wywiadach na pytanie o swoje początki, wskazują właśnie, że wszystko zaczęło się od marzeń. Najwięksi milionerzy świata, odpowiadając na  pytania dotyczące ich osobistej motywacji, praktycznie nigdy nie mówią o samych pieniądzach. Zaczynają zawsze od opowiadania o wizji, która była tak silna, że pchnęła ich do działania. Czy według Ciebie teraz, gdy znasz już te fakty, możesz pozwolić sobie na ich lekceważenie? Czy logiczne wydaje Ci się przejść obok książki, która: pokazuje, jak pielęgnować marzenia i wykorzystywać w 100% ich potencjał; pokazuje, jak przekuwać marzenia w realne plany i cele do zrealizowania; uczy, jak unikać zabójców marzeń; i wreszcie odpowiada na pytanie: czy jakość moich marzeń ma wpływ na sytuację życiową, w której w tym momencie jestem? Kiedy zaczynałem swoją drogę jako dorosły człowiek, myślałem, że do końca życia będę uczył w małej wiejskiej szkole, by z czasem, być może, zostać jej dyrektorem. Dziś, kiedy pracuję na swoim, piszę książki, służę pomocą ministrom edukacji, prowadzę szkolenia na terenie całej Polski, mam dom, niezły samochód  i zupełnie przyzwoite dochody, nie bardzo rozumiem, dlaczego wtedy byłem takim minimalistą. Jarosław Kordziński, autor książki Sięgnij po tę publikacje i wyciśnij maksimum korzyści, które płyną z faktu bycia bogatym marzycielem.

Zamieniony wachlarz

Hermann Sudermann

Znakomite, lekko niepokojące opowiadanie o zda się dość zwyczajnej relacji pomiędzy kobietą i mężczyzną, o lekkim zabarwieniu erotycznym, ale także z wyraźną nutką tajemniczości. Opowiadanie owo pióra znakomitego autora napisane jest lekko i interesująco, ale nosi jakby pewne piętno bolesnej nerwowości i pewnego rodzaju naiwnego fatalizmu, który uchwycił tu tak samo, jak w większości swoich dzieł.

Zamieszanie z liberalizmem

Francis Fukuyama

Bardzo pouczające Może teraz, gdy Europa doświadcza najbrutalniejszej na tym kontynencie wojny od 1945 roku, jesteśmy gotowi zastanowić się nad tym, co Fukuyama próbował nam przez cały czas powiedzieć - Matthew dAncona, Evening Standard Liberalizm od narodzin był atakowany zarówno przez konserwatystów, jak i postępowców, a dziś wielu go odrzuca jako doktrynę przestarzałą. Neoliberałowie i lewicowcy naciągali jego zasady do granic wytrzymałości: pierwsi, tworząc kult wolności gospodarczej, drudzy wynosząc kwestię tożsamości ponad uniwersalność człowieka. Fukuyama przedstawia argumenty przemawiające za i przeciw klasycznym założeniom liberalizmu: konieczności przestrzegania praworządności i niezawisłości sędziowskiej, uznaniu, że cel jednak nie uświęca środków, a nade wszystko przyjęciu zasady traktowania wszystkich ludzi z równym szacunkiem. W rezultacie otrzymujemy błyskotliwą prezentację liberalizmu jako największej nadziei demokracji XXI wieku.