Powiedziała M

Dorota Rodzim

Ona jedna, ich dwóch i... przepowiednia, która zmieni wszystko. Czy można kochać mimo zła, jakie wyrządziła druga osoba? Czy można przestać kochać na zawołanie"? W życiu Ady Jaroszyńskiej od zawsze liczy się tylko jeden mężczyzna: Michał. Kiedy on w końcu odwzajemnia jej uczucie, wydaje się, że to początek bajki. Zaczyna się wspólne organizowanie życia młodzi rzucają się w wir pracy, by się dorobić i spełnić wspólne marzenia. Niestety, mąż równie mocno jak żonę kocha wiele innych kobiet. Skołowana Ada wybacza raz i drugi, za wszelką cenę pragnąc trwać póki śmierć ich nie rozłączy". Wtedy na horyzoncie pojawia się przystojny lekarz... Czy młoda dziewczyna będzie umiała odróżnić prawdziwą miłość od chwilowej fascynacji? I co oznacza przepowiednia wróżki, która powiedziała, że M przeznaczony"? Wkrótce Ada będzie musiała dokonać najtrudniejszego w życiu wyboru... "Krótko po dwudziestej drugiej byłyśmy na miejscu. Z daleka widziałyśmy rozświetlony lokal i słychać było dźwięki muzyki: lokalna kapela góralska dawała popis. (...) Kiedy Beata wyciągała kluczyk ze stacyjki, a ja nadal odpinałam oporne pasy, nagle zamarłam. W tym samym momencie spojrzałyśmy na auto, które stało obok. Jakaś para baraszkowała w nim na całego. Ty, patrz! Ale ich wzięło rechotała Becia, poszturchując mnie w ramię. Jak króliki jakieś! Drzwi miałam już otwarte i jedną nogę na zewnątrz, gdy nagle para odwróciła głowy. Mimo lekko zaparowanych szyb widziałam ich bardzo dobrze. Siedziałam jak sparaliżowana. Boże jęknęłam. Panem królikiem" był Michał. Mój Michał!"

Powiedzmy, że Piontek

Szczepan Twardoch

Powiedzmy, że jest to gra z czytelnikami. Wciągająca, błyskotliwa, pełna niespodzianek i odniesień do współczesności. Może to nawet nowe, literackie oblicze Szczepana Twardocha? Powiedzmy, że Erwin Piontek, 73-letni górnik, wybiera się w rejs dookoła świata. Na starym jachcie żaglowym typu Venus, z wysłużonym gumowym sztormiakiem, czerwoną wełnianą czapką, harcerską busolą w żeglarskim worku i skrupulatnie obliczonym prowiantem jest przygotowany na samotną wyprawę. Ma ambitny plan, by nigdy nie zawijać do portu, przez całe dwadzieścia dziewięć tysięcy mil. Powiedzmy, że losy Piontka mogą też przebiegać inaczej. Nie żegluje, a leży na czerwonej ziemi, w dolinie rzeki Auob, która nie płynie przez Deutsch-Südwestafrika, ponieważ jest wyschnięta, ale tam się znajduje. Zamiast gumowego sztormiaka ma na sobie sztruksową bluzę mundurową, pas z szelkami i ośmioma ładownicami na amunicję. Zresztą może jest zupełnie inaczej. Może Erwin Piontek jest sobowtórem pewnego dyktatora? Kto wie? Powiedzmy, że ten, kto przeczyta. AUDIOBOOK CZYTAJĄ BORYS SZYC I SZCZEPAN TWARDOCH

Powieść kryminalna. Wszystko o

Jerzy Siewierski

Jak zbudowana jest klasyczna powieść detektywistyczna? Po czym rozpoznać dobry czarny kryminał? Na te i inne pytania odpowiada Jerzy Siewierski znany autor literatury kryminalnej. W monografii na temat kryminałów pisarz przybliża czytelnikom historię powieści detektywistycznej, analizuje wybrane przykłady z polskiej literatury PRL-u. To doskonałe kompendium wiedzy dla wszystkich miłośników powieści milicyjnych wydawanych w naszym kraju w drugiej połowie XX wieku.

Powieść lekarska

Riku Korhonen

Związek Niklasa i Iny się rozpada. Ina przeżywa żałobę po stracie ojca, Niklas zaś po raz pierwszy zastanawia się, co chce robić w życiu. W poszukiwaniu swojej drogi zaczyna pisać powieść oraz ucieka w przygodny seks i używki. Wikła się też w niebezpieczną grę z nacjonalistycznym bojówkarzem. Działania Niklasa wywołują efekt domina, a jego nieumiejętność przewidywania ich konsekwencji doprowadza do tragedii. Powieść lekarska to portret mężczyzny w średnim wieku, który chcąc zmienić swoje życie, dokonuje samych błędnych wyborów.   Powieść lekarska zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2010 roku.

POWIEW JESIENI

Janette Oke

Nie wiem, który z nas był najbardziej podekscytowany, gdy ja i dwóch moich kumpli zarzuciliśmy na siebie plecaki i wyruszyliśmy na szlak. Tuż przed tym, jak skręcaliśmy z naszego podwórka, odwróciłem się, by pomachać po raz ostatni. Ktoś mógłby pomyśleć, że ruszamy na wojnę albo coś, bo ciocia Lou płakała ze wzruszenia i wycierała oczy chusteczką. A myśmy tylko po prostu dorastali. Ciężko jest poukładać sobie w głowie wszystkie te nowe uczucia. Ostatnio dużo myślę o córce naszego nowego nauczyciela, Kamelii. Od razu było widać, że ta śliczna dziewczyna wpadła też w oko Jackowi Berry. Lecz w życiu bym nie przypuszczał, do czego mój przyjaciel się posunie, by zdobyć jej względy... O serii Akcja dzieje się na amerykańskiej farmie, na po koniec XIX wieku. Josh Jones zdaje sobie sprawę, że jego rodzina nie jest typowa, ale to jedyne życie, jakie kiedykolwiek poznał. Ciocia Lou, dziadek, wujek Charlie i pradziadek - wszyscy ukształtowali młodego mężczyznę, jakim się stał. Ale kiedy dorasta, Josh zaczyna stawiać czoła ważnym pytaniom dotyczącym życia, miłości i wiary. Trzy miliony książek sprzedanych w serii (na świecie). Janette Oke Znana kanadyjska autorka ponad 70 książek, między innymi sześciotomowej powieści Głos serca (na jej podstawie nakręcono znany w Polsce serial). W Polsce wydana została także jej bestsellerowa seria: Miłość Przychodzi Łagodnie oraz powieść z czasów biblijnych: Śledztwo Setnika. Tytuły w serii #PragnieniaSerc 1. Pewnego razu latem 2. Powiew jesieni 3. Zima nie trwa wiecznie 4. Wiosenna obietnica Wybrane fragmenty recenzji (...) Bardzo spodobało mi się to, że Josh nie jest idealny. Ma słabości jak każdy z nas i dlatego z łatwością możemy się z nim utożsamić. (...) Nie przepadam za opasłymi książkami, ale żałowałam, że ta nie ma przy najmniej 800 stron. Tak wciąga! Nie mogę się doczekać kolejnych części tej serii." Magazyn Droga (...) Powieści napisane są niezwykle przyjemnym językiem, są pełne ciepła, a także nutki nostalgii. Mimo swobodnego i lekkiego języka, poruszają niemało poważnych zagadnień, z którymi mamy do czynienia w swoim życiu. Podejście do Boga i wiary, do pracy, do swoich obowiązków; miłość, przyjaźń, szacunek do drugiego człowieka. Książki fantastycznie się czyta i czas spędzony przy nich to prawdziwa przyjemność!" Blog Wielopokoleniowo [O "Pewnego Razu Latem" i "Powiew Jesieni"]

Powojenni

Helena Mniszkówna

Powieść o przedstawicielach polskiego ziemiaństwa, którzy po I wojnie światowej oraz rewolucji bolszewickiej utracili swoje majątki i próbują ułożyć sobie życie na nowo w powojennej rzeczywistości. Głównym bohaterem jest Edward Zebrzydowski, młody arystokrata, który postanawia się bogato wżenić w celu ratowania swojego statusu społecznego.

Powrotny z Wrocławia

Artur Żurek

Plecami do wyjścia, na wózku inwalidzkim siedział bez ruchu barczysty mężczyzna. Proszę pana wyszeptała, nie wiedzieć czemu. Nie zareagował. Obeszła wózek i stanęła na wprost inwalidy. Najpierw zobaczyła martwe, szeroko otwarte oczy. Potem krwawą linię na gardle. Miała wrażenie, że wciąż płynie z niej krew na koszulę mężczyzny. Na koniec spojrzała na czerwoną kałużę na podłodze. Chciała krzyczeć, ale nie mogła wydobyć z siebie głosu. Zakręciło jej się w głowie. Usiadła na podłodze i zwymiotowała. W środku nocy Anna Geier dowiaduje się o samobójczej śmierci niepełnosprawnego brata. Gdy wraca do rodzinnego domu, spada na nią kolejny cios rodzice zastawili willę na wrocławskich Krzykach, by sfinansować dożywotnią opiekę nad chorym synem, a do drzwi puka nowy właściciel, dopominając się o swoje mienie. Anna próbuje wyjaśnić tajemniczą śmierć Marka oraz ochronić rodziców przed oszustami i bezdomnością. Pomaga jej niewidziana od ćwierć wieku koleżanka z liceum, która już jako bogata bizneswoman z Dubaju wraca nagle do ich życia. Jednak czy przyjaciele nie są wrogami, a ofiary są bez winy? Czy dobro nie jest złem, a zbrodnia sprawiedliwością? Dlaczego tajemniczemu dobroczyńcy tak bardzo zależy na przejęciu domu staruszków i jaki związek mają te wszystkie tragedie z niewyjaśnionym od lat pobiciem podczas demonstracji Solidarności w 1982 roku? Kryminalna intryga, aktualne problemy społeczne, a przede wszystkim opowieść o wyborze pomiędzy szczęściem a koniecznością, uczciwością a lojalnością, miłością a chciwością. Zaskakujące zwroty akcji oraz nietuzinkowi bohaterowie zmagający się z ciężarem dawnych doświadczeń i bieżących wyborów. Jak zakończy się walka dramatów teraźniejszości z klątwami przeszłości?

Powroty do Auschwitz

Bogdan Bartnikowski

Czy można przestać myśleć o Auschwitz? Przed oczami znów zjawia się obóz, wlokący się ludzie jak kościotrupy, na których zaczyna się w pewnym momencie patrzeć jak na coś normalnego, choć wiadomo, że jeszcze parę razy przesuną nogami i padną, i nikt ich nie podniesie. I jeszcze pamiętam te kominy buzujące ogniem dzień i noc. Długo leżysz, sen nie przychodzi, no, wreszcie przed oczami jakiś obraz zwykłego dnia, i nagle masz ci los! Znowu widzę obóz I ja w nim jestem. Bogdan Bartnikowski miał 12 lat kiedy w nocy z 11 na 12 sierpnia 1944 roku trafił do Auschwitz Birkenau. Dwadzieścia lat później zdecydował się jeszcze raz przekroczyć Bramę Śmierci. Ale Auschwitz się nie opuszcza. Wraca w dzień i w noc. Budzi koszmarem. Przez całe lata. I nie ma z niego ucieczki. To poruszające świadectwo o życiu w cieniu Auschwitz. Bogdan Bartnikowski - urodzony w 1932 r. w Warszawie. W czasie Powstania Warszawskiego, po opanowaniu dzielnicy Ochota, gdzie mieszkał, przez oddziały RONA (Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Ludowa), wraz z matką został wypędzony z domu i skierowany do obozu przejściowego w Pruszkowie (tzw. Durchgangslager 121), skąd 12 sierpnia 1944 r. zostali obydwoje wywiezieni do KL Auschwitz-Birkenau. W obozie został zarejestrowany jako więzień 192731. Przebywał w Birkenau: najpierw w bloku dziecięcym obozu kobiecego, następnie w sektorze B11a obozu męskiego, gdzie byli więzieni chłopcy z Warszawy. 11 stycznia 1945 r. został razem z matką ewakuowany do Berlina-Blankenburga (komando robocze obozu Sachsenhausen), gdzie do wyzwolenia w dniu 22 kwietnia 1945 r. pracował przy odgruzowaniu miasta. Po wyzwoleniu powrócił wraz z matką do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim stracił ojca. Przerwaną przez wojnę naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Po odbyciu służby wojskowej pracował jako dziennikarz. Bogdan Bartnikowski, mając w pamięci przeżycia z okresu okupacji i uwięzienia w obozach koncentracyjnych, napisał i wydał książki o losach polskich dzieci w latach wojny: zbiór opowiadań "Dzieciństwo w pasiakach" (1969, 1972, 1989) oraz powieści "Daleka droga" (1971), "Powrót nad Wisłę" (1972) i "Dni długie jak lata" (1989). Obecnie jest na emeryturze. Pracuje społecznie w Związku Literatów Polskich i Związku Powstańców Warszawskich. Odznaczony został Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.