Tango z rudzielcem

Andrzej Syska-Szafrański

Czy to wybryk udręczonego umysłu czy nagłe objawienie głęboko skrywanego pragnienia? Urzędnik z zawodu i charakteru - tak można by opisać tego niepozornego mężczyznę. Żyje spokojnie i bez wyskoków, ktoś powiedziałby, że nudno, on - że stabilnie. Pewnego razu w jego głowie kiełkuje przedziwna myśl - zatańczyć tango z nagim rudzielcem! Ów niedorzeczny projekt wcale nie ulatuje, przeciwnie - z biegiem czasu staje się coraz bardziej uporczywy. Nagły impuls skłania mężczyznę do refleksji nad własnymi pragnieniami i marzeniami. Podróż w głąb siebie obfituje w zaskakujące odkrycia! Pogodna lektura dla miłośników historii w stylu Anioł w Krakowie. Andrzej Syska-Szafrański (ur. 1969) - urodzony artysta, z wykształcenia artysta malarz i pedagog, z pasji - pisarz. Autor powieści kryminalnych, sensacyjnych i obyczajowych.

Taniec Elfów

Kamilla Oresvärd

Frank jest świadkiem uprowadzenia swojej jedenastoletniej pasierbicy Elsy przez nieznanych sprawców. Mijają lata, a sprawa wciąż pozostaje nierozwiązana. Prawie dwie dekady później mężczyzna – sam uznawany za jednego z podejrzanych – to wrak człowieka, traktowany w Vargön jak dziwak. Kiedy dochodzi do zaginięcia kolejnej dziewczyny, Frank ponownie pada ofiarą podejrzeń policji. W ostatniej desperackiej próbie ustalenia, co spotkało Elsę, i oczyszczenia się z zarzutów nawiązuje kontakt z Moną Schiller. Poszukiwanie prawdy powiedzie ją ścieżką strachu, nieufności i fanatyzmu religijnego. „Taniec Elfów” to druga część serii o dawnej osadzie robotniczej Vargön, której mieszkańcy skrywają ogrom tajemnic. Mona Schiller stara się je odkryć, a przy tym walczy z własnymi demonami.  

Taniec gór żywych

Adrianna Filimonowicz

W Tatrach pogańskie i katolickie rytuały splatają się w harmonijną całość nieważne czy w Wigilię, czy Sobótkę, czy Wielkanoc. Wieki zmagań z górską naturą nauczyły mieszkańców Cierpkówki i Wichrzyków nie gardzić pomocą żadnych potężnych bytów i godzić wszelkie sprzeczności. W żyłach niektórych z nich płynie krew wołchwów i pozwala im swobodnie bratać się z bożętami, domownikami, leszymi i brzeginami. Gdy w Tatry przyjeżdża trawiony żądzą władzy uczony czarownik z Warszawy, w życie górali wkrada się nieufność, zdrada i nienawiść. W górach są jednak siły potężniejsze niż jakikolwiek człowiek czy czarownik. W jaskini Mylnej na uwolnienie czeka stwór żywiący się od wieków pragnieniem zemsty, a w trzewiach Wołoszyna trwa ślad boga śmierci Wołosa. Ludzie, lasy i turnie z drżeniem wyczekują rozstrzygnięcia. Coraz więcej krwi przelewane jest w Tatrach. Czarownik przygotowuje się do uderzenia, a młodziutka Niemira, odrzucona przez wszystkich musi stawić mu czoła. Dziewczyna musi opanować skomplikowaną tatrzańską magię i zrozumieć, że bycie sobą nawet uwięzioną między dwoma światami jest jedyną słuszną drogą i źródłem mocy. W starciu, które nieuchronnie nadchodzi, ważniejszy będzie taniec i śpiew niż pistolety i ostrza.

Taniec Marionetek

Tomasz Niziński

To nie jest kolejna książka o ratowaniu świata! W tej rozgrywce stawka nie jest większa niż życie, a ludzkości nie grozi zagłada, lecz w najgorszym wypadku znaczne podwyższenie stóp procentowych. Witaj w świecie, w którym demony są analfabetami, nekromanci nigdy nie trzeźwieją, a bohaterowie są zawsze gotowi ryzykować życiem. Cudzym. Czarna Kompania, Podpalacze Mostów, Łowcy Kości i Siódmy Regiment z Erei to elita wśród najemnych kompanii.

Taniec na pustym moście. Miłość czasami przychodzi o zmierzchu

Elżbieta Zdrojowa-Krawiec

Tańcz, walcz, kochaj Po trudnej walce z depresją Ewa próbuje nad nowo nauczyć się czerpać radość z siebie, ludzi i z otaczającego świata. Nie załamuje się, osiada na wsi, gdzie tworzy swoją bezpieczną przystań. Tu może być osobą, która próbuje żyć tak jak chce. Nie pozostaje jednak obojętna wobec aktualnych problemów społecznych i podobnie jak w latach młodości nie boi się walczyć o to, co uważa za słuszne, wykazując się przy tym empatią i wrażliwością. Nieoczeki­wane spotkanie z dawnym ukochanym przypomni jej, że wciąż chciałaby nie tylko być kochaną, lecz także kochać a klasowy zjazd po wielu latach sprawi, że Ewa skon­frontuje przeszłość z teraźniejszością. Ale czy droga do spełnienia swoich pragnień nie stanie się ślepą uliczką? I czy na pewno ta miłość jest tym, czego Ewa pragnie, by móc żyć w zgodzie z własnymi uczuciami? Elżbieta Zdrojowa-Krawiec - pisarka, autorka powieści obyczajowej Taniec na pustym moście. Miłość czasami przychodzi o zmierzchu. Laureatka stypendium marszałka województwa wielkopolskiego w dziedzinie kultury na rok 2021.

Taniec piżmowych szczurów

Krzysztof Zajas

Pisarz Wiktor Szczęsny dostaje od tajemniczego fana dom. Ponieważ jego życie właśnie wali się w gruzy, postanawia wprowadzić się do posiadłości w Podborzu. Nie jest to jednak nieruchomość jak wszystkie. Nawiedzają ją na przemian goście z tego i tamtego świata. Za dnia para policjantów, która prowadzi śledztwo w sprawie zaginionych dzieci, nocami zaś duchy domagające się czegoś od pisarza. Aby dowiedzieć się, jaką tajemnicę skrywa budynek, Wiktor musi odkryć dobrze skrywane tajemnice Podborza. Odpowiedzi na swoje pytania znajduje w powieści sprzed lat. Na pobliskim stawie nocami tańczą szczury piżmowe, nikt nie wie dlaczego. Będą tańczyć, dopóki to, co schowane głęboko w ziemi, nie ujrzy światła dziennego Autor znakomitej kryminalnej Trylogii grobiańskiej powraca z powieścią w stylu swojego ulubionego autora Stephena Kinga.

Taniec: Poza granicami opowiadanie erotyczne

Catrina Curant

Mam propozycję mówi. Zapach jego potu jest lekko słodki, jak mango. Oczywiście pije moją kawę, przestałam już z tym walczyć. Godzina za trzy. Trzyma rękę opartą na biurku, nachyla się lekko do mnie. Opieram brodę na dłoni i patrzę w parę zadziornych, brązowych oczu. Bełkoczesz. Zabieram mu mój kubek i wypijam łyk. Lubię drania, w tym wszystkim nie da się go nie lubić. Zostanę do zawodów. Patrzę, jak bezczelnie dobiera się do mojej kanapki, nadgryzionej. Wcześniej ukradł mi wafelka. Trzy godziny z dzieciakami za godzinę z tobą wyjaśnia i z lekkim wstrętem otwiera kanapkę. Patrzę, jak wyciąga ogórka i odkłada go, jakby był toksyczny, zamyka ją i gryzie. O czym ty mówisz? Zaskakuje mnie. Ten miesiąc kosztował majątek, jego treningi kosztują majątek. Dzieciaki pokazały mi film, jak tańczysz. Poszperałem. Wiem, kim jesteś i jak tańczyłaś. Odkłada skórkę i nachyla się do mnie, nasze nosy prawie się dotykają. Pierdolę to, że nie masz nogi. Chcę z tobą tańczyć. Po co? Odsuwam się, czuję się złapana w pułapkę. Bo mam taki kaprys. Wstaje i wkłada kurtkę. I tak, to będzie szantaż. Tańczysz ze mną albo mówisz dzieciakom, że mogłem zostać, ale się nie zgodziłaś." Życie nigdy nie rozpieszczało bohaterki tej historii, ale też wielokrotnie tańczyła na krawędzi. W momencie, w którym wydawało jej się, że poukładała sobie życie, miała wypadek. Straciła nogę. Dla tancerki to koniec świata, prawda? Na szczęście ona miała dla kogo żyć wychowankowie z Domu Dziecka nie pozwolili jej wpaść w depresję. Czy trener z zewnątrz, który ma jej pomóc przygotować dzieciaki do zawodów tanecznych, sprawi, że znów zatańczy? Czy mężczyzna rozpali w niej ogień? Taniec jest jak seks, a pozytywka dalej wiruje, mimo że rozbita.

Taniec słonecznika

Beata Anna Piersiak

Poruszająca opowieść o ciemnej stronie miłości. Podczas wakacyjnego pobytu u dziadków w Bieszczadach Michalina poznaje miejscowego chłopaka, Aleksa. Choć dzieli ich niemal wszystko: pochodzenie, zainteresowania, życiowe cele, młodzi chcą być razem na przekór wszystkim i wszystkiemu. Dla Michaliny jest to pierwsze tak szczere i intensywne uczucie, dlatego poddaje mu się bez reszty i stara się tłumić w sobie wszelkie wątpliwości dotyczące ukochanego. Wkrótce jednak przemoc, agresja i alkohol zamienią ich wspólne życie w piekło... Czy Michalinie wystarczy siły na wydostanie się z pułapki, którą sama na siebie zastawiła? Spójrz na słoneczniki, nawet nocą potrafią być urocze powiedziała prawie szeptem. Kocham te kwiaty. Nie dość, że są urzekająco piękne, to jeszcze i mądre. Mądre? zdziwił się Alek Jak to mądre? pytał, nie przyznając się nawet, że właściwie nigdy go nie zauroczyły. Prawdę mówiąc, doceniał bardziej walory smakowe ich dojrzałych nasion. A tak, nie wiedziałeś o tym? To spróbuj je poobserwować, a przekonasz się. Zobaczysz, że słonecznik zawsze odwraca swoją tarczę ku słońcu, nawet w nocy wie, kiedy ono wzejdzie, i tuż przed wschodem już jest zwrócony w jego kierunku. Gdy rosną, też wykonują swoiste ruchy, nie odbywa się to jednak jednostajnie i po linii prostej. Słoneczniki tańczą. Uśmiechnęła się. Wyczekując słońca, a z nim światła i ciepła, tego wszystkiego, co dla nich najważniejsze."