Apoteoza

Franciszek Nowicki

Apo­te­oza Gdy ból mi­lio­nów dłu­gi i prze­wle­kły  Two­ją pierś mło­dą ob­rał za swe gniaz­do,  Żło­biąc na czo­le cier­niem wiesz­cza zna­mię --  Gdy oczy tłu­mów mgły zwąt­pień po­wle­kły,  W próż­nym po­ści­gu za na­dziei gwiaz­dą  I gdy opa­dło w dół bez­sil­ne ra­mię --  Ty, dróg szu­ka­jąc błęd­nym ży­cia rze­kom,  Z któ­ry­mi ser­ce pło­mien­ne się wio­dło,  I skost­nia­łe­go świa­ta rwąc wę­dzi­dła, --  Rzu­ci­łeś wte­dy wszyst­kim świa­ta wie­kom  To wul­ka­nicz­ne, nie­sty­gną­ce go­dło:    Mło­do­ści, po­daj mi skrzy­dła!    I usły­sza­ły mło­de po­ko­le­nia  Te sło­wa wiecz­nie mło­de i pło­mien­ne,  Bu­dzą­ce w du­szy Ika­ro­we lo­ty,  I Pro­me­te­jów śmia­łe wy­si­le­nia,  I dni nie­po­kój, i no­ce bez­sen­ne,  I wszyst­kie ran­nej mło­do­ści tę­sk­no­ty. [...]Franciszek NowickiUr. 29 stycznia 1864 w Krakowie Zm. 3 września 1932 w Zawoi Najważniejsze dzieła: Pieśni czasu (1904) Poeta okresu Młodej Polski. W czasie studiów na krakowskim uniwersytecie związany z radykalną Czytelnią Akademicką i czasopismem ?Ognisko?; działacz ruchu ludowego; socjalista, współzałożyciel PPSD, współpracował z pismem ?Naprzód. Był jednym z oskarżonych (obok m.in. Daszyńskiego) w tzw. procesie młodzieży w 1891 r.; został wydalony z UJ; dokończył studia na wydziale filozoficznym w Wiedniu. Przez 20 lat (1894-1924) był nauczycielem, zaś z zamiłowania taternikiem; do jego zasług zalicza się wytyczenie szlaku na Orlą Perć. W twórczości literackiej Nowickiego najbardziej charakterystyczne są motywy tatrzańskie oraz akcenty radykalnie lewicowego zaangażowania społecznego. Jest autorem przekładu Hermana i Doroty Goethego.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Echa górskie

Franciszek Nowicki

Echa gór­skie W noc czar­ną, pę­dząc w gó­ry sza­lo­ny i bla­dy,  Jęk­ną­łem, prze­kli­na­jąc zbie­głe ma­rzeń du­chy --  I wzru­szy­łem mą skar­gą pa­lą­cą bór głu­chy,  Po­wtó­rzy­ły ją świer­ków po­sęp­ne gro­ma­dy.    I z pier­si skał wy­rwa­łem jęk, współ­czu­cia śla­dy,  Za­wo­dzi­ły na­de mną gór pła­czek łań­cu­chy,  Bia­da­ły głu­cho szczy­ty, noc­ne gwiazd pa­stu­chy,  I ot­chłań mi wtó­rzy­ła: bez ra­dy!... bez ra­dy! [...]Franciszek NowickiUr. 29 stycznia 1864 w Krakowie Zm. 3 września 1932 w Zawoi Najważniejsze dzieła: Pieśni czasu (1904) Poeta okresu Młodej Polski. W czasie studiów na krakowskim uniwersytecie związany z radykalną Czytelnią Akademicką i czasopismem ?Ognisko?; działacz ruchu ludowego; socjalista, współzałożyciel PPSD, współpracował z pismem ?Naprzód. Był jednym z oskarżonych (obok m.in. Daszyńskiego) w tzw. procesie młodzieży w 1891 r.; został wydalony z UJ; dokończył studia na wydziale filozoficznym w Wiedniu. Przez 20 lat (1894-1924) był nauczycielem, zaś z zamiłowania taternikiem; do jego zasług zalicza się wytyczenie szlaku na Orlą Perć. W twórczości literackiej Nowickiego najbardziej charakterystyczne są motywy tatrzańskie oraz akcenty radykalnie lewicowego zaangażowania społecznego. Jest autorem przekładu Hermana i Doroty Goethego.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Morskie oko

Franciszek Nowicki

Mor­skie Oko Cze­mu, gdy księ­życ wscho­dzi, jak ma­ra spło­szo­na  Staw sto­pio­nych sza­fi­rów w gór za­pa­da spody,  I źre­ni­ca Tatr, oko ma­rzą­cej przy­ro­dy,  Spusz­cza rzę­sy mgieł -- to­nie wśród po­mro­ku ło­na?    A księ­ży­ca twarz dziw­na, smut­na, za­my­ślo­na  Wstrzy­mu­je bieg tu­ła­czy mię­dzy skał ob­wo­dy,  Pa­trzy dłu­go w za­kry­te mgłą je­zio­ra wo­dy,  I bled­nie co­raz bar­dziej -- a nad ra­nem ko­na?    Mo­że kie­dyś ten księ­życ, mło­dy i pło­mien­ny,  Ko­chał zie­mię i pa­trzał w jej źre­ni­cę cud­ną,  Aż zdra­dzo­ny dla słoń­ca uciekł za świat dzien­ny. [...]Franciszek NowickiUr. 29 stycznia 1864 w Krakowie Zm. 3 września 1932 w Zawoi Najważniejsze dzieła: Pieśni czasu (1904) Poeta okresu Młodej Polski. W czasie studiów na krakowskim uniwersytecie związany z radykalną Czytelnią Akademicką i czasopismem ?Ognisko?; działacz ruchu ludowego; socjalista, współzałożyciel PPSD, współpracował z pismem ?Naprzód. Był jednym z oskarżonych (obok m.in. Daszyńskiego) w tzw. procesie młodzieży w 1891 r.; został wydalony z UJ; dokończył studia na wydziale filozoficznym w Wiedniu. Przez 20 lat (1894-1924) był nauczycielem, zaś z zamiłowania taternikiem; do jego zasług zalicza się wytyczenie szlaku na Orlą Perć. W twórczości literackiej Nowickiego najbardziej charakterystyczne są motywy tatrzańskie oraz akcenty radykalnie lewicowego zaangażowania społecznego. Jest autorem przekładu Hermana i Doroty Goethego.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rzym słowiański

Franciszek Nowicki

Rzym sło­wiań­ski Śpi Rzym sło­wiań­ski, śpi stu wież sto­li­ca,  Mgła­mi prze­szło­ści osło­niw­szy li­ca;  Na Ka­pi­to­lu śpi lud mar­mu­ro­wy,  W pa­ła­cach drze­mią pa­try­cju­szów gło­wy,  Sen grze­bie gniaz­da zbyt­ku i ubó­stwa,  W świą­ty­niach na­wet zdrzem­nę­ły się bó­stwa.  Śpią­ca sto­li­co! Prze­szłość ma­rzysz bło­gą,  A no­wo­żyt­ny świat no­wą mknie dro­gą;  Ty śnisz mi­nio­ne sta­rej sła­wy ma­ry,  Roz­bi­tą wiel­kość, prze­brzmia­łe fan­fa­ry,  Ty go­nisz wid­ma po­śród snów prze­lo­tu,  Co już w mo­gi­łę po­szły bez po­wro­tu --  I otu­lo­na w tłum­nych świą­tyń cie­niu  Le­żysz w nie­czu­łym i gnu­śnym uśpie­niu.    O nie śpij, Rzy­mie! tam -- w dzie­jów po­cho­dzie  Mło­dy świat kro­czy na­przód ku swo­bo­dzie,  W księ­dze prze­szło­ści je­go śmia­ła pra­ca  Ostat­nią kar­tę już z wol­na prze­wra­ca  I da­lej idzie po mo­gil­nym py­le;  A ty śpisz, ma­rząc i zo­sta­jesz w ty­le. [...]Franciszek NowickiUr. 29 stycznia 1864 w Krakowie Zm. 3 września 1932 w Zawoi Najważniejsze dzieła: Pieśni czasu (1904) Poeta okresu Młodej Polski. W czasie studiów na krakowskim uniwersytecie związany z radykalną Czytelnią Akademicką i czasopismem ?Ognisko?; działacz ruchu ludowego; socjalista, współzałożyciel PPSD, współpracował z pismem ?Naprzód. Był jednym z oskarżonych (obok m.in. Daszyńskiego) w tzw. procesie młodzieży w 1891 r.; został wydalony z UJ; dokończył studia na wydziale filozoficznym w Wiedniu. Przez 20 lat (1894-1924) był nauczycielem, zaś z zamiłowania taternikiem; do jego zasług zalicza się wytyczenie szlaku na Orlą Perć. W twórczości literackiej Nowickiego najbardziej charakterystyczne są motywy tatrzańskie oraz akcenty radykalnie lewicowego zaangażowania społecznego. Jest autorem przekładu Hermana i Doroty Goethego.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Tatry

Franciszek Nowicki

Ta­try W da­li!... jak­by cią­gnąc ła­wą huf kre­so­wy  Z gwiaz­da­mi na szy­sza­kach, z pro­por­cem ob­ło­ków  Za­ka­mie­niał, do­tarł­szy aż do nie­ba sto­ków,  Tak Ta­try ciem­nym mu­rem zwar­ły dum­ne gło­wy!    Wiel­ki jak sny mło­do­ści -- mroź­ny kraj śnie­go­wy!  Gdzie król burz -- hal­ny or­kan -- błą­dzi w sza­cie mro­ków,  Gdzie wi­szą gniaz­da or­łów, gro­mów i po­to­ków,  Gdzie mistrz świa­ta w ob­ło­kach ma tron gra­ni­to­wy!    Ta­try!... cze­muż jak sie­dzib szu­ka­ją­ce pta­ki  My­śli mo­je ku wa­szej za­mar­łej pu­sty­ni  Le­cą przez mgłę tę­sk­no­ty i przez ma­rzeń szla­ki? [...]Franciszek NowickiUr. 29 stycznia 1864 w Krakowie Zm. 3 września 1932 w Zawoi Najważniejsze dzieła: Pieśni czasu (1904) Poeta okresu Młodej Polski. W czasie studiów na krakowskim uniwersytecie związany z radykalną Czytelnią Akademicką i czasopismem ?Ognisko?; działacz ruchu ludowego; socjalista, współzałożyciel PPSD, współpracował z pismem ?Naprzód. Był jednym z oskarżonych (obok m.in. Daszyńskiego) w tzw. procesie młodzieży w 1891 r.; został wydalony z UJ; dokończył studia na wydziale filozoficznym w Wiedniu. Przez 20 lat (1894-1924) był nauczycielem, zaś z zamiłowania taternikiem; do jego zasług zalicza się wytyczenie szlaku na Orlą Perć. W twórczości literackiej Nowickiego najbardziej charakterystyczne są motywy tatrzańskie oraz akcenty radykalnie lewicowego zaangażowania społecznego. Jest autorem przekładu Hermana i Doroty Goethego.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.