A...B...C

Eliza Orzeszkowa

"A...B...C..." to nowela jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". Nowela pod tytułem "A...B...C..." opowiada o tragediach prostych, biednych i bezradnych ludzi oraz o heroizmie i dostrzeganiu odrobiny dobra. W utworze młoda nauczycielka gromadzi wokół siebie dzieci miejskiej biedoty i uczy je czytać oraz pisać, nie wiedząc, iż prowadzenie szkoły bez zezwolenia jest przestępstwem, co później ją dogania.

A... B... C

Eliza Orzeszkowa

A... B... C... Od wy­daw­ców Ni­niej­sza no­we­la E. Orzesz­ko­wej opar­ta jest na rze­czy­wi­sto­ści, aż nad­to do­brze pa­mięt­nej star­sze­mu po­ko­le­niu lud­no­ści pol­skiej w b. za­bo­rze ro­syj­skim. Spra­wa Jo­an­ny Lip­skiej, ob­wi­nio­nej i ska­za­nej na ka­rę za na­ucza­nie ma­łych dzie­ci, przy­po­mi­na nam nie­daw­ne jesz­cze cza­sy, kie­dy ni­g­dzie na zie­miach pol­skich, za­gar­nię­tych przez Ro­sję, nie wol­no by­ło uczyć po pol­sku, na­wet abe­ca­dła, ci zaś, co uczy­li, pod­le­ga­li prze­śla­do­wa­niu i su­ro­wym ka­rom. [...]Eliza OrzeszkowaUr. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej SandomierskiKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ad astra

Eliza Orzeszkowa, Juliusz Romski

"Ad astra" to utwór jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej oraz Juliusza Romskiego. Orzeszkowa była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku. "Ad astra" jest utworem wartym przeczytania, napisanym przez Elizę Orzeszkową wraz z Juliuszem Romskim. Dzieło ma formę listów Seweryny Zdrojewskiej i Tadeusza Rodowskiego, który jest przyrodnikiem mieszkającym w Wiedniu. Nośnikiem dyskusji filozoficznej jest wątek miłosny między bohaterką mającą postawę religijną oraz wiarę w ład etyczny świata, a uczonym - pesymistą i sceptykiem.

Ad astra. Dwugłos

Eliza Orzeszkowa, Tadeusz Garbowski

Powieść Elizy Orzeszkowej, przybiera formę listownego dwugłosu korespondencji między Seweryną Zdrojowską oraz Tomaszem Rodowskim. Listy Tomasza pisał początkowo Tadeusz Garbowski, jednak nie ukończył swojej części Orzeszkowa sama dokończyła dzieło. Korespondencja dotyczy sporów światopoglądowych bohaterowie prezentują różne stanowiska w kwestii religii, moralności czy stosunku do świata. W tle rysuje się też wątek miłosny.

Anastazja

Eliza Orzeszkowa

Niezbyt obszerna pozytywistyczna powieść ukazująca obraz życia w przysiółku szlacheckim na przełomie wieków XIX i XX. ‘Anastazja’ to znakomity utwór literacki, godny polecenia.

Anastazya

Eliza Orzeszkowa

„Anastazya” to powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, jednej z najważniejszych pisarek polskich, epoki pozytywizmu.  Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 oraz 1909 roku.

Argonauci

Eliza Orzeszkowa

„ Argonauci” to powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, jednej z najważniejszych pisarek polskich, epoki pozytywizmu. Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 oraz 1909 roku.

Ascetka

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa Ascetka ISBN 978-83-288-2545-1 W chwili kiedy Ascetka, ukazująca się po raz pierwszy w wydaniu książkowem, oddana została pod prasę, nadeszła do Warszawy żałobna wieść o zgonie Elizy Orzeszkowej. Dnia 17-go maja roku bieżącego przestało bić Jej wielkie serce. Piękna Jej dusza uleciała od ziemi. Strata, jaką poniósł naród, jest dotkliwa i dojmująca. Społeczeństwu polskiemu ubyła przewodniczka mądra i miłująca, obywatelka na miarę niepowszednią, pisa... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ascetka

Eliza Orzeszkowa

"Ascetka" to opowieść jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Ascetka" to opowieść o heroizmie i ścieżkach życia oraz rozpaczy, z której nadzieja może pomóc się wydostać. Ten utwór jest pierwszym dziełem w literaturze polskiej, który w pełni wychodzi z inspiracji franciszkańskich.

Australczyk

Eliza Orzeszkowa

„Australczyk” to powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, jednej z najważniejszych pisarek polskich, epoki pozytywizmu. Powieść obyczajowa Elizy Orzeszkowej, której akcja rozgrywa się pod koniec XIX wieku. Jej tematem są różne drogi dążenia młodzieży do osiągnięcia kariery i majątku. Wpleciono też do akcji powieści delikatny wątek romansowy.

Australczyk

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa Australczyk ISBN 978-83-288-2546-8 Wstęp Błogosławieni, którzy cierpią dla sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebieskie. (Ewang. u św. Mat. 5.310) Roman Darnowski, młody urzędnik, należał do kategorji ludzi, którym powodzi się wybornie, a którzy jednak nie czują się zadowolonymi. Natura obdarzyła go dość hojnie; okoliczności, w porze dzieciństwa niepomyślne, potem sprzyjały mu stale. Fenomenem nie był w kierunku żadnym, ale posiad... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Autobiografia w listach

Eliza Orzeszkowa

Au­to­bio­gra­fia w li­stach Przed­mo­wa W ro­ku 1896 -- daw­ne to za­tem dzie­je --- za­mie­rza­jąc umie­ścić w ,,No­uvel­le Re­vue", któ­rej od lat kil­ku w za­kre­sie rze­czy ty­czą­cych się Pol­ski by­łem sta­łym współ­pra­cow­ni­kiem, dłuż­szy ar­ty­kuł o dzia­łal­no­ści li­te­rac­kiej zna­ko­mi­tej na­szej au­tor­ki, zgło­si­łem się do niej z proś­bą, aby mi udzie­lić ra­czy­ła nie­któ­rych szcze­gó­łów, rzu­ca­ją­cych świa­tło na jej ży­cie, twór­czość du­cho­wą, na my­śli, wie­rze­nia, po­glą­dy i prze­ko­na­nia spo­łecz­ne. Wten­czas to, ku wiel­kie­mu me­mu a ra­do­sne­mu zdzi­wie­niu, otrzy­ma­łem ten oto pa­mięt­nik, za­wie­ra­ją­cy w so­bie praw­dzi­wą, szcze­rą, ob­szer­ną au­to­bio­gra­fię. Są­dzę, że po­da­jąc ją dzi­siaj szer­szym ko­łom pu­blicz­no­ści, nie uchy­biam czci na­leż­nej wiel­kiej pa­mię­ci na­szej na­ro­do­wej pi­sar­ki. Wznio­słe i pięk­nie my­śli, jak do­bre ziar­no, win­ny być roz­sia­ne, aby z nich w du­szach wy­ro­sły buj­ne, czer­stwe kło­sy bło­go­sła­wio­ne­go i zba­wien­ne­go żni­wa. Pra­ca mo­ja pod ty­tu­łem ogól­nym Les fem­mes au­teurs en Po­lo­gne (M-me Eli­sé Orzesz­ko) uka­za­ła się w ,,No­uvel­le Re­vue" na po­cząt­ku 1897 r. ,,Nu­mer -- pi­sa­ła do mnie ta, któ­rą dzi­siaj opła­ku­je­my, z Wies­ba­de­nu pod da­tą 14 wrze­śnia te­goż sa­me­go ro­ku -- z uszczę­śli­wia­ją­cym mnie ar­ty­ku­łem Sza­now­ne­go Pa­na przy­był do Grod­na już po wy­jeź­dzie mo­im stam­tąd, nie­za­wod­nie od re­dak­cji >>No­uvel­le Re­vue

Babunia

Eliza Orzeszkowa

"Babunia" to nowela jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Babunia" to piękna nowela Elizy Orzeszkowej opowiadająca o babci, która zamieszkała ze swoim synem, synową oraz wnukami. Na starość kobieta stała się nieśmiała i zaczęła schodzić wszystkim z drogi. Jej synowa jest w stosunku do niej oschła i zabrania jej opiekować się wnukami. Tytułowa bohaterka ma najbliższą relację ze swoim wnukiem Tadziem, który jako jedyny szczerze odwzajemnia jej miłość. Jednego dnia, gdy syn Babuni znajduje stary zegar, ukazuje się jej zmarły mąż proszący tytułową bohaterkę, aby z nim poszła.

Bańka mydlana

Eliza Orzeszkowa

„Bańka mydlana” to powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, jednej z najważniejszych pisarek polskich, epoki pozytywizmu.  Jej nazwisko pojawiło się pośród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla W 1904 oraz 1909 roku.

Bene nati

Eliza Orzeszkowa

„Bene nati” to powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, jednej z najważniejszych pisarek polskich, epoki pozytywizmu. Główni bohaterowie tej powieści to Salomea Osipowiczówna pochodząca z rodziny szlacheckiej, oraz Jerzy Chutka pochodzący z rodziny chłopskiej. Gdy decydują się nie zważać na bariery klasowe i wziąć ślub, rodzina Salomei postanawia podjąć wszelkie możliwe kroki aby do małżeństwa nie dopuścić.  

Bóg wie kto

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa Bóg wie kto (R. 1863) A teraz opowiem z dziejów wiosny owej historyjkę śmieszną. Jak to dziwisz się pośród tragedii takiej śmiech? O, moja droga, życie jest zlepem gliny i marmuru, uplotem sznurów pereł i sznurków korali. Perłowe gamy śmiechu nad koralową strugą krwi, cień nocy na jutrzni porannej, cień grzechu na szacie anioła, na złotogłowiu łzy skaczący i ubielony klown w ponurej celi smutku. Wszystko bywa i bywa razem, w jednym momencie c... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.