Literatura i filozofia w poszukiwaniu sztuki życia: Nietzsche, Wilde, Shusterman

Alina Mitek-Dziemba

Tematem książki jest problematyka estetycznej egzystencji, życia ujętego w ramy szeroko pojętej sztuki, tak jak rozważać i praktykować je może nowoczesna filozoficzna świadomość, pomna swoich wewnątrz- i pozatekstowych uwikłań, podejmująca zadanie doskonalenia i formowania siebie oraz innych przy użyciu środków (retorycznych, literackich), które niosą istotne konsekwencje dla treści filozoficznego przekazu. W charakterystyce zasady samokształtującego się twórczo podmiotu praca wykorzystuje modernistyczną dialektykę racjonalności i estetyczności, rozumu i artystycznej dekadencji, by wykroczyć poza jej ramy (m.in. problematyzując konwencjonalne ujęcia XIX-wiecznego estetyzmu); stawia pytanie o istotę estetyzacji jako zasady indywidualnego życia i społecznej organizacji w dobie samoświadomej nowoczesności; wskazuje na estetyczną autokreację jako na sposób, w jaki urzeczywistnia się antyczna sztuka dobrej egzystencji, troska o siebie i wspólnotę, we współczesnym pisarstwie filozoficznym, za przykład biorąc dzieło Sørena Kierkegaarda, Fryderyka Nietzschego, Michela Foucaulta, Charlesa Taylora, Richarda Rorty’ego, Richarda Shustermana i innych.

Polytropos. Na drogach Tadeusza Sławka. Tracing Tadeusz Sławek's Routes

red. Piotr Bogalecki, Zbigniew Kadłubek, Alina Mitek-Dziemba, Karolina Pospiszil

Dwujęzyczny tom Polytropos. Na drogach Tadeusza Sławka / Tracing Tadeusz Sławek’s Routes to zbiór artykułów, esejów, wspomnień i wierszy dedykowanych Tadeuszowi Sławkowi przez współpracowników, uczniów i przyjaciół w siedemdziesięciolecie Jego urodzin. Książka ta stanowi rozpisany na wiele głosów dialog toczący się wokół bogatej spuścizny literackiej, akademickiej i filozoficznej Profesora, mający ambicję prześledzenia Jego idiosynkratycznych ścieżek, jak też wytyczenia dróg własnych, kluczących niejasno wokół lub przecinających się z wielotorową myślą Jubilata. Publikacji patronuje homerycka metafora polytropos, czyli idea Odyseuszowej wielodrożności, polimorficzności, sprytu i inwencji, która ma jednocześnie znaczenie językowe: politropia to sztuka stosowania wielości figur i tropów, retoryczna zmyślność, mistrzostwo w posługiwaniu się słowem, a zarazem zwielokrotniona odpowiedź na różnorodność doświadczenia. Mnogie drogi języka krzyżują się zatem ze splątanymi drogami świata, dając początek wielowątkowej opowieści. Głęboko relacyjna, dialogiczna perspektywa podkreślona jest również specyficznym układem słowno-przestrzennym książki, która za Tadeuszem Sławkiem skupia się na kreśleniu związków za pomocą drobiazgów językowych: przyimków i spójników, artykułując w ten sposób zredukowaną do minimum, a zarazem zdynamizowaną filozofię słowa i bycia.