Forminga. Urywek indyjskiej powieści, oraz inne utwory

Józef Weyssenhoff

Józef Weyssenhoff - Forminga. Urywek indyjskiej powieści oraz inne utwory. Zbiór opowiadań jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX wieku, który słynął z mistrzowskiego stylu, głębokiej refleksji psychologicznej i artystycznej finezji. Weyssenhoff, znany z elegancji języka i trafnych obserwacji społecznych, potrafił z równym wyczuciem oddać klimat szlacheckiego dworku, jak i egzotyczny świat Orientu. W tomie znajdują się m.in.: Forminga - fragment powieści o indyjskim zabarwieniu, pełen nastrojowej tajemniczości i duchowej głębi, a także opowiadania: Pod piorunami, Dwa sumienia, Znaj pana, Wyroki, Zaręczyny Jana Bełzkiego, Pani Teodora i Za błękitami. To utwory różnorodne w tematyce i nastroju - od dramatycznych po refleksyjne, od realistycznych po niemal poetyckie. Książka stanowi doskonałe wprowadzenie do twórczości autora, którego proza łączy tradycję z nowoczesnym spojrzeniem na człowieka i jego wewnętrzne zmagania. Dla miłośników klasyki literatury polskiej - pozycja obowiązkowa.

Gromada

Józef Weyssenhoff

"Gromada" Józefa Weyssenhoffa to powieść, która wpisuje się w jego twórczość poruszającą tematykę polskiego ziemiaństwa na kresach wschodnich, a w szczególności na Litwie. Weyssenhoff, jako pisarz związany z ruchem konserwatywnym i patriotycznym, często w swoich dziełach ukazywał świat dworu polskiego jako ostoi polskości, kultury i tradycji w obliczu zmieniających się realiów społecznych i politycznych. W przypadku "Gromady" (jak i innych jego powieści litewskich, np. "Soból i panna") Weyssenhoff skupia się na relacjach narodowościowych i społecznych na przełomie XIX i XX wieku na tych terenach.

Jan bez ziemi. Romans

Józef Weyssenhoff

"Jan bez ziemi" to powieść Józefa Weyssenhoffa, wydana w 1929 roku. W tym samym roku autor otrzymał za tę książkę oraz inne swoje dzieła nagrodę literacką Poznania. O czym jest książka? Powieść "Jan bez ziemi" opowiada o bohaterze, który zmaga się z poczuciem braku przynależności i poszukuje swojego miejsca w świecie. To historia o wewnętrznych poszukiwaniach i próbie odnalezienia tożsamości. To historia Jana Skumina, młodego arystokraty z Kresów, który - po utracie rodzinnych dóbr - czuje się zagubiony i odrzucony. Powieść przedstawia jego dążenie do odbudowania tożsamości i odnalezienia miejsca w społeczeństwie po traumie dziejowych zawirowań. Skumin trafia do Radogoszczy, gdzie stara się ukryć swoją przeszłość, zasłaniając się beztroską fasadą. W tle rozgrywają się ludzkie dylematy, niespełniona miłość i próba powrotu do normalności. Niektórzy badacze uważają, że ta powieść miała być wstępem do większego cyklu.

Noc i świt

Józef Weyssenhoff

Józef Weyssenhoff - "Noc i świt". Powieść, która łączy historyczną panoramę z głęboką analizą ludzkich dylematów. "Noc i świt" to literacki portret epoki - czasu przełomów, przemian i duchowego przebudzenia. Autor ukazuje losy ludzi zawieszonych między zmierzchem starego świata a niepewnym świtem nowego porządku. To opowieść o tożsamości, zwątpieniu i poszukiwaniu sensu - pełna refleksji, subtelnych emocji i lirycznego języka. Weyssenhoff kreśli wyraziste sylwetki bohaterów, prowadzi ich przez rozmowy o sztuce, ideach i wartościach, które tracą grunt w szybko zmieniającym się świecie. To literatura dla czytelników poszukujących nie tylko fabuły, ale i głębi. Dla miłośników klasyki polskiej i powieści z duszą.

Nowele

Józef Weyssenhoff

Nowele to zbiór utworów Józefa Weyssenhoffa, piewcy tradycji starego ziemiaństwa kresowego i łowów. W tomie znalazły się następujące utwory: Zaręczyny Jana Bełskiego, Za błękitami, Znaj pana, Pani Teodora, Pod piorunami, Wyroki, Dwa sumienia i Stara piosenka.

Soból i panna

Józef Weyssenhoff

Wschodnia Litwa, początek XX wieku. Wysoko urodzony student Michał Rajecki powraca na wakacje w okolice rodzinnych Jużynt. Podczas polowania spotyka Warszulkę Łaukinisównę, dziewczynę z ludu o niepospolitej urodzie i przymiotach ducha. Po pierwszym spotkaniu przychodzą następne. Zadurzony w dziewczynie Michał przebąkuje coś niebacznie o małżeństwie. Ta znajomość choć pełna dziwnego uroku nie ma jednak przyszłości. Młodych dzielą różnice społeczne i majątkowe. Nikt z rodziny Michała nie zaakceptowałby takiego mezaliansu. Mimo że Warszulka szczerze kocha panicza, ten powoli przestaje się nią interesować. Dostrzega, że ich związek nie ma przyszłości. Ciągnie go w wielki świat. Powodowany wyrzutami sumienia usilnie namawia Warszulkę do ożenku z interesującym się nią zamożnym chłopem Józefem Trembelem. Kiedy zrozumie, że popełnił błąd, jest już za późno... Powieść Soból i panna oparto na losach barona Pierrea de Rojana, oficera armii napoleońskiej, który ranny w kampanii 1812 roku osiedlił się w miejscowości Gaczany w rejonie Rakiszki w północno-wschodniej części Litwy.

Sprawa Dołęgi

Józef Weyssenhoff

Józef Weyssenhoff - Sprawa Dołęgi. Wciągająca powieść psychologiczno-obyczajowa, w której Józef Weyssenhoff kreśli poruszający portret człowieka rozdartego między lojalnością wobec tradycji a koniecznością dokonania osobistych wyborów. Tytułowy bohater, Jan Dołęga, wywodzi się ze starego rodu ziemiańskiego, ale jego codzienność wcale nie przypomina sielanki. Sprawa, której musi stawić czoła, wystawia na próbę nie tylko jego zasady, lecz także pozycję społeczną i relacje z bliskimi. Weyssenhoff, mistrz stylu i obserwacji, ukazuje świat, w którym etos szlachecki zderza się z nowoczesnością i przemianami społecznymi. "Sprawa Dołęgi" to nie tylko opowieść o jednostce w kryzysie - to także zapis epoki, mentalności i wartości, które dziś zdają się coraz bardziej odległe, a jednak nie tracą na znaczeniu. Dla miłośników klasycznej literatury polskiej, ale też dla każdego, kto ceni powieści pełne psychologicznej głębi, subtelnego humoru i refleksji nad ludzką naturą.

Żywot i myśli Zygmunta Podfilipskiego

Józef Weyssenhoff

Ironiczna i wieloznaczna powieść, która pozornie ma formę tekstu pochwalnego na cześć Zygmunta Podfilipskiego. Jacek Ligęza bezkrytycznie ukazuje cnoty i zalety swego przyjaciela. W miarę, jak poznajemy kolejne fakty z biografii tytułowego bohatera ukazuje się naszym oczom postać w gruncie rzeczy bezwartościowa. Powieść jest w istocie satyrą odsłaniającą przywary środowiska arystokratycznego, słabości nowoczesnej cywilizacji oraz miałkość utylitarystycznej etyki pozytywizmu. Wyrafinowana ironia oraz wspaniale dobrany język są dużą zaletą utworu Żywot i myśli Zygmunta Podfilipskiego .

Za błękitami

Józef Weyssenhoff

Józef Weyssenhoff - Za błękitami. Ta nieco zapomniana perła literatury polskiej przenosi czytelnika do świata ziemiańskiej prowincji, gdzie codzienność splata się z nostalgią i wewnętrznymi rozterkami bohaterów. "Za błękitami" to opowieść rozpięta między wspomnieniem a rzeczywistością, zbudowana z refleksyjnych scen, nastrojowych impresji i finezyjnych portretów postaci. Autor snuje narrację o ludziach uwikłanych w przemijanie, samotność i poszukiwanie sensu - na tle salonowych tańców, imieninowych przyjęć i jesiennych pejzaży dworskiego życia. Weyssenhoff łączy realizm obyczajowy z melancholijną poetyką, tworząc książkę o ulotnym pięknie, o sztuce, snach i śmierci, a także o niezgaszonej tęsknocie za czymś więcej - za tym, co kryje się "za błękitami". To elegancka, psychologiczna proza o świecie, którego już nie ma, ale którego echo wciąż wybrzmiewa w literaturze.

Zaręczyny Jana Bełzkiego

Józef Weyssenhoff

Ze wstępu: Oczekując czegoś bardzo, człowiek zawczasu wystawia sobie sceny i całe dni przyszłego życia, a gdy te przyjdą, zastają go jednak nieprzygotowanym. Rzeczywistość przynosi w ubocznych szczegółach, w godzinie dnia, w chwilowym nastroju nerwów coś nieobliczalnego, co zadziwia. Ból jeszcze czasem gorzej boli, niż się zapowiadał, a ziszczona pomyślność wydaje się bledszą od przeczutej. Dopiero gdy ustąpi wahanie między wymarzonym obrazem, a rzeczywistym, kiedy upragniony fakt zaczyna już uciekać w poetyczną mgłę chwil dobrych minionych, wtedy wrażenie istotne, oczyszczone z mniej pięknych lub niepotrzebnych szczegółów, ogromnieje w sercu uspokojonym i rozpamiętującym. Ta druga fala szczęścia, jeżeli nie jest mocniejsza, to czyściej rozkoszna, niż pierwsza. Zawsze lubiłem przyglądać się świeżo ubiegłym kolejom mego życia dlatego też piszę dziennik. A dzisiaj, kiedy mam zapisać taki epokowy wypadek, jak własne zaręczyny, kiedy pomyślę, że ta niepochwytna kobieta powiedziała mi poważnie i szczerze, że mnie kocha i przystaje na nasz związek, to jeszcze się pytam, czy to nie sen. Jednak od paru dni trwa to niesłychane szczęście i zaczyna mi się już mieścić w sercu. Ale nie wszystko jest tak, jak sobie wymarzymy niestety...