Inhibitory DPP-4 - fakty i mity

Agnieszka Łebkowska

Inhibitory dipeptydylopeptydazy 4 (DPP-4, dipeptidyl peptidase-4), zwane gliptynami, należą do doustnych leków przeciwhiperglikemicznych, wymienianych w algorytmie leczenia cukrzycy typu 2 (T2DM, type 2 diabetes mellitus). Działają w oparciu o mechanizm inkretynowy i powodują szybkie i całkowite hamowanie enzymu DPP-4, przez co przyczyniają się do wzrostu stężenia endogennych inkretyn - glukagonopodobnego peptydu 1 oraz żołądkowego peptydu hamującego, a to w efekcie zwiększa wydzielanie insuliny, a zmniejsza glukagonu. Według aktualnych zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego dzięki bezpieczeństwu i dobrej tolerancji inhibitory DPP-4 stanowią wsparcie terapii T2DM na etapie jej intensyfikacji lub też w monoterapii w przypadku przeciwwskazań do stosowania innych grup leków przeciwhiperglikemicznych. W Polsce szeroko dostępne substancje z tej grupy to sitagliptyna i wildagliptyna. Wprowadzenie preparatów generycznych gliptyn oraz korzystne warunki refundacyjne umożliwiły szerszy dostęp do tej grupy leków.

Możliwości wykorzystania potencjału sitagliptyny w leczeniu cukrzycy typu 2

Agnieszka Łebkowska

Sitagliptyna należy do grupy inhibitorów dipeptydylopeptydazy 4 (DPP-4, dipeptidyl peptidase-4) zwanych gliptynami, doustnych leków przeciwhiperglikemicznych, stosowanych w leczeniu cukrzycy typu 2 (T2DM, type 2 diabetes mellitus). Me chanizm jej działania polega na hamowaniu enzymu DPP-4, co skutkuje wzrostem stężenia endogennych inkretyn - gluka gonopodobnego peptydu 1 oraz żołądkowego peptydu hamującego. Efektem jest zwiększenie poposiłkowego wydzielania insuliny i obniżenie stężenia glukagonu. Bezpieczeństwo sercowo-naczyniowe i bardzo dobra tolerancja tej grupy leków umożliwiają zastosowanie sitagliptyny w monoterapii T2DM, a także terapii dwu- i trójlekowej w połączeniu z innymi grupami leków przeciwhiperglikemicznych, w tym z insuliną. Według aktualnych zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego inhibitory DPP-4 stanowią wsparcie terapii T2DM na etapie jej intensyfikacji lub też powinny być podawane w monoterapii w przypadku nietolerancji metforminy. W artykule omówiono wskazania do zastosowania sitagliptyny w leczeniu T2DM oraz korzyści wynikające z terapii.