Wychowanie. Najtrudniejsza ze sztuk pięknych

Elżbieta Chlebowska

Doceń swoje dziecko i pozwól mu rozkwitnąć! Jak komunikować się z dzieckiem, czyli sztuka rozmowy, słuchania i mówienia „nie” Jak ustalać normy i nie dopuścić do ich przekraczania, czyli sztuka balansowania na linie Jak traktować uczucia i emocje dziecka, czyli sztuka cierpliwości i powściągania pierwszego odruchu Jak zostać superbohaterem, czyli sztuka wzbudzania podziwu Przeczytajcie rekomendację Pani Joanny Sakowskiej — psycholog z Ośrodka Rozwoju Edukacji w Warszawie, autorki programu "Szkoła dla Rodziców i Wychowawców" Każdy rodzic w mniejszym lub większym stopniu zmaga się z trudnościami dotyczącymi wychowania dziecka. Czasem ogarnia go frustracja, czasem czuje się bezradny, a czasem potrzebuje po prostu drobnej podpowiedzi, by relacje z dzieckiem wróciły na właściwe tory i znów zaczęły sprawiać przyjemność obu zainteresowanym stronom. Jeśli czujesz, że w tej sferze warto byłoby coś poprawić, ale nie wiesz, od czego zacząć i jak wyjść poza zaklęty krąg schematów zachowań wyniesionych z własnego dzieciństwa, sięgnij po tę publikację. Jej autorka - matka czwórki dzieci, pedagog szkolny, pracownik poradni psychologiczno-pedagogicznej, terapeutka, socjoterapeutka, trenerka w Szkole dla Rodziców i Wychowawców - pokazuje, jak rozmawiać z dzieckiem (także nastoletnim!), by nie przypominało to rzucania grochem o ścianę ani gry w ping-ponga. Uczy wyznaczania rozsądnych granic bez deptania godności małego człowieka. Podpowiada, w którym momencie warto dać dziecku prawo do samodzielnego podejmowania decyzji i ponoszenia konsekwencji tych wyborów. Zwraca uwagę na znaczenie wspólnych zainteresowań, omawia kwestie planów na przyszłość, a wszystko to z życzliwością, humorem i taktem. Kup, przeczytaj, zastosuj - i poczuj się lepiej we własnej rodzinie! Wychowaj dobrze swoje dziecko… to najlepsza polisa na przyszłość!

Wychowanie. Najtrudniejsza ze sztuk pięknych. Wydanie II rozszerzone

Elżbieta Chlebowska

Od kołyski, do dorosłości. A nawet dłużej Relacja rodzic - dziecko jest najważniejszym z życiowych związków. Dla dziecka - to oczywiste, bo to, czego doświadczamy, czym nasiąkamy w młodych latach, wzorce zachowań, jakie wówczas obserwujemy i przyjmujemy za swoje, czy przeciwnie - odrzucamy, rzutują na naszą dorosłość, predysponując nas do sukcesów, bądź porażek. Dla rodzica więź z dzieckiem jest także niezwykle istotna. Rola wychowawcy, opiekuna, kogoś, kto nie tylko zapewnia niezbędne środki utrzymania, lecz także uczy, wskazuje drogę, towarzyszy w dobrej i złej doli i pomaga ukształtować charakter, to najodpowiedzialniejsze zadanie, jakie mamy do wykonania. Jak się z niego właściwie wywiązać? Rodzicem zostaje się bez przygotowania. Jedynym "rodzicielskim" doświadczeniem, jakim można się wesprzeć tuż po narodzinach pierwszego potomka, są te wyniesione z własnego domu. Czasem warte powielenia, innym razem takie, których lepiej nie naśladować. Jednak skoro nie możemy w pełni bazować na naukach wyniesionych z obserwacji swojej mamy i swojego taty, to czym powinniśmy się kierować? Do dziecka nie dołącza się przecież instrukcji obsługi... I bardzo dobrze, bo każde dziecko jest inne! Każde - pierwsze, drugie, kolejne - wymaga nieco odmiennego podejścia, indywidualnego traktowania. A jeszcze dzisiejszy, niepewny, wciąż zmieniający się świat. A jeszcze wszystkie niespodziewane sytuacje, które stają się udziałem członków rodziny i na które trzeba jakoś sensownie zareagować! Wychowanie dziecka wymaga wytrwałości i kreatywności. A rodzic potrzebuje mądrego wsparcia. Wsparcia, jakie znajdzie na stronach tej książki.

Wychowanie. Najtrudniejsza ze sztuk pięknych. Wydanie II rozszerzone

Elżbieta Chlebowska

Od kołyski, do dorosłości. A nawet dłużej Relacja rodzic - dziecko jest najważniejszym z życiowych związków. Dla dziecka - to oczywiste, bo to, czego doświadczamy, czym nasiąkamy w młodych latach, wzorce zachowań, jakie wówczas obserwujemy i przyjmujemy za swoje, czy przeciwnie - odrzucamy, rzutują na naszą dorosłość, predysponując nas do sukcesów, bądź porażek. Dla rodzica więź z dzieckiem jest także niezwykle istotna. Rola wychowawcy, opiekuna, kogoś, kto nie tylko zapewnia niezbędne środki utrzymania, lecz także uczy, wskazuje drogę, towarzyszy w dobrej i złej doli i pomaga ukształtować charakter, to najodpowiedzialniejsze zadanie, jakie mamy do wykonania. Jak się z niego właściwie wywiązać? Rodzicem zostaje się bez przygotowania. Jedynym "rodzicielskim" doświadczeniem, jakim można się wesprzeć tuż po narodzinach pierwszego potomka, są te wyniesione z własnego domu. Czasem warte powielenia, innym razem takie, których lepiej nie naśladować. Jednak skoro nie możemy w pełni bazować na naukach wyniesionych z obserwacji swojej mamy i swojego taty, to czym powinniśmy się kierować? Do dziecka nie dołącza się przecież instrukcji obsługi... I bardzo dobrze, bo każde dziecko jest inne! Każde - pierwsze, drugie, kolejne - wymaga nieco odmiennego podejścia, indywidualnego traktowania. A jeszcze dzisiejszy, niepewny, wciąż zmieniający się świat. A jeszcze wszystkie niespodziewane sytuacje, które stają się udziałem członków rodziny i na które trzeba jakoś sensownie zareagować! Wychowanie dziecka wymaga wytrwałości i kreatywności. A rodzic potrzebuje mądrego wsparcia. Wsparcia, jakie znajdzie na stronach tej książki.