Świat pani Malinowskiej

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Bogna Malinowska zasiada w radzie nadzorczej banku, w którym jej mąż Ewaryst pracuje jako referent. Uchodzi za skrupulatnego, obowiązkowego i uprzejmego urzędnika bankowego. Wkrótce żona załatwia Ewarystowi posadę wicedyrektora. Od tej chwili życie obojga ulega radykalnej zmianie. Ewaryst staje się pozbawionym skrupułów szefem. Bez najmniejszych wyrzutów sumienia eliminuje swoich konkurentów. Nie lepiej wiedzie się życie osobiste obojga bohaterów. Ewaryst dopuszcza się zdrady małżeńskiej. Czy Bognie uda się uwolnić od cynicznego karierowicza, który ją bezustannie wykorzystuje i poniża? Czy kobieta odzyska utraconą godność? Świat pani Malinowskiej to pasjonująca opowieść o losach wytwornej kobiety, która z miłości wyszła za mąż za sympatycznego urzędnika, a przyszło jej dzielić życie z pozbawionym uczuć karierowiczem.

Świat pani Malinowskiej

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Piękna, wytworna kobieta z wyższych sfer i z klasą zakochawszy się, oddaje rękę przystojnemu, acz prymitywnemu drobnemu urzędniczynie. Korzystając z posiadanych możliwości, załatwia mężowi stanowisko odpowiednie do jej pozycji towarzyskiej stanowisko wicedyrektora formy, w której wcześniej był referentem. I to był jej błąd. Mąż bowiem robi karierę nie przebierając w środkach i niszcząc wszelkich prawdziwych bądź wyimaginowanych konkurentów. Na domiar złego niszczy psychicznie żonę, poniża ją i zdradza.

Świat pani Malinowskiej

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

"Świat pani Malinowskiej„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Piękna i wytworna kobieta, Bogna Jezierska, wychodzi za mąż za przystojnego, lecz niezbyt zdolnego urzędnika Ewarysta Malinowskiego. Dzięki pozycji żony Malinowski szybko awansuje, co staje się początkiem zmian w jego charakterze i zachowaniu. Pani Malinowska wspiera męża i toleruje jego wybryki, jednak do czasu.

Świat pani Malinowskiej

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Świat pa­ni Ma­li­now­skiej Roz­dział I Spa­dło to nań jak grom z ja­sne­go nie­ba. W pierw­szej chwi­li chciał wprost po­wie­dzieć pan­nie Sob­czy­ków­nie, że to kłam­stwo, no­wa obrzy­dli­wa plot­ka biu­ro­wa i że nie po­win­na zaj­mo­wać się po­wta­rza­niem po­dob­nych no­win. Bo ona to na­zwa­ła no­wi­ną: -- Czy pan re­fe­rent sły­szał w Za­ko­pa­nem o na­szej no­wi­nie? Pa­ni Bo­gna wy­cho­dzi za pa­na Ma­li­now­skie­go. Uczuł przy­pływ krwi do twa­rzy i po­chy­lił się nad otwar­tą szu­fla­dą. Jed­no­cze­śnie spo­strzegł swo­je rę­ce, bez­ce­lo­wo prze­wra­ca­ją­ce blan­kie­ty i opa­no­wał się. [...]Tadeusz Dołęga-MostowiczUr. 10 sierpnia 1898 w Okuniewie Zm. 20 września 1939 w Kutach Najważniejsze dzieła: Kariera Nikodema Dyzmy, Prokurator Alicja Horn, Znachor, Profesor Wilczur, Pamiętnik pani Hanki Dziennikarz, prozaik i scenarzysta; autor poczytnych w dwudziestoleciu międzywojennym powieści sensacyjnych, z których wiele było następnie ekranizowanych. ,,Dołęga" nie było członem jego nazwiska rodowego, lecz nazwą herbu rodowego matki pisarza, którą przyjął jako przydomek. Jako bardzo młody człowiek w czasie I wojny światowej był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej, następnie ochotniczo wstąpił do wojska, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po ustaleniu granic II Rzeczpospolitej dobra rodzinne na Witebszczyźnie wraz z miejscowością, w której się urodził, pozostały w Związku Radzieckim. Zrzuciwszy mundur w 1922 roku związał się z chadeckim dziennikiem ,,Rzeczpospolita" o nastawieniu proendeckim i antypiłsudczykowskim, gdzie publikował felietony pod pseudonimem C. hr. Zan. Ostro i krytycznie oceniając porządki wprowadzone przez Piłsudskiego po przewrocie majowym 1926 roku, naraził się władzom sanacyjnym, w wyniku czego jesienią 1927 roku został porwany z ulicy Grójeckiej w Warszawie, wywieziony za miasto, ciężko pobity, wrzucony do dołu i zostawiony w lesie; ślad tego przeżycia odnaleźć można w jego powieści Znachor. Zapatrywania polityczne Dołęgi-Mostowicza nie zmieniły się w wyniku tego zdarzenia, natomiast zamiast dziennikarstwem zajął się pisaniem powieści (powstało ich w sumie 17), co przyniosło mu popularność i znaczny majątek. Zginął w czasie kampanii wrześniowej 1939 roku, jako podoficer wojska polskiego organizując obronę przed inwazją Związku Radzieckiego w granicznym miasteczku Kuty. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wysokie Progi

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Dalsza część historii Magdaleny Nieczajówny z książki Złota Maska. Podczas podróży statkiem do Londynu Magda aktorka robiąca zawrotną karierę w stolicy poznaje znanego członka warszawskiej socjety, hrabiego Ksawerego Runickiego. Dziewczyna zaprzyjaźnia się z młodym arystokratą. Nie wie, że Ksawery jest lekkoduchem, a jego majątek ziemski w okolicy Grójca Wysokie Progi zostanie wkrótce zlicytowany. Po powrocie z podróży mężczyzna prosi Magdę o rękę. Dziewczyna zgadza się za niego wyjść. Rezygnuje z dalszej kariery aktorskiej, zamieszkuje w Wysokich Progach i zaczyna wyprowadzać rodowe włości męża z długów. Czy środowisko ziemiańskie, do którego wkracza Magda, zaakceptuje jej zmysł praktyczny i talent organizacyjny, dzięki którym ratuje majątek Runickich przed licytacją? Czy słynący z licznych podbojów erotycznych mąż potrafi być Magdzie wierny? Pełna perypetii historia trudnej miłości przedstawiona na tle realiów międzywojnia.

Wysokie Progi

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Bohaterką książki jest Magda Nieczajówna, aktorka, której ojciec jest właścicielem jatki na warszawskim Powiślu. Jest to kontynuacja jej losów opisanych w książce Złota maska. Magda podróżując statkiem, przypadkowo poznaje właściciela majątku Wysokie Progi, Ksawerego Runickiego. Młodzi zakochują się w sobie i Runicki oświadcza się Magdzie. Ta zgadza się zostać jego żoną, mimo iż Ksawery nie zataił, iż jest w nędznej finansowej kondycji, a na dodatek może nawet stracić i swoją posiadłość. Nieczajówna dość szybko jednak uświadomiła sobie, że owa zgoda na zamążpójście była wielkim błędem Tymczasem Runicki usiłuje znaleźć wyjście z zaistniałem sytuacji i próbuje zdobyć pieniądze. Nic to jednak nie dało, a Magda postanowiła się mężem rozwieźć. Ksawery zaś udał, że targnął się na własne życie. A jak się to wszystko skończyło będzie można się dowiedzieć po przeczytaniu całej książki.

Wysokie Progi

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Wysokie Progi„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Jest to kontynuacja powieści Złota Maska, opisującej dalsze losy Magdy Nieczajówny, aktorki warszawskich teatrzyków rewiowych. Korzystając z okazji Magda wybiera się na kurs turystyczny po Europie statkiem Sarmatia, gdzie poznaje ziemianina Ksawerego Runickiego, właściciela majątku Wysokie Progi. Wspólna wyprawa zbliża oboje i Magda zakochuje się w młodym arystokracie.

Wysokie progi

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Magdalena Nieczaj, córka rzeźnika, odnosi prawdziwy sukces na scenie w "Złotej Masce", pojawiają się propozycje kinowe. Ale ciężka to kariera, a na dodatek przychodzi kryzys przełomu lat 30. XX wieku. Warszawskie lokale pustoszeją, brakuje pieniędzy. Ludzie zamykają się w domach, a artyści biedują. I wtedy odnajduje ją on. Młody, przystojny, bogaty ziemianin ze wspaniałego pałacu. Tylko że to nie scenariusz do bajki, a wspaniała, gorzka powieść znającego życie przedwojennego pisarza, który przenikliwie opisuje psychologiczne meandry mezaliansu, pustotę i powierzchowność arystokracji, pychę i próżność, a z drugiej strony pozostający ciągle ideałem marzeń sposób życia, maniery i szeroki gest. Kontynuacja opowieści o życiu Magdy Nieczajówny (pierwszą część poznaliśmy w Złotej Masce) w przedwojennej rzeczywistości mazowieckiego majątku. Warto przeczytać choćby i po to, by uprzytomnić sobie, że nasze wyobrażenia o ich życiu w tamtych czasach warte są konfrontacji.