Trzecia płeć

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Akcja powieści toczy się w okresie II Rzeczpospolitej, która bynajmniej nie była rajem na ziemi. Z jednej strony scalanie ziem rozdartych przez 123 lata rozbiorów pomiędzy trzy wrogiem nam państwa, z drugiej oddzielenie się warstw bogatszych od biedaków, których nie brakowało. Dodajmy jeszcze do tego powszechną demoralizację elit, jej lekkie, przyjemne i rozpustne życie i laicyzację. Na tle tego bynajmniej niezbyt pięknego obrazu mamy kobietę i dyskusję o jej roli w społeczeństwie, którą za pomocą upowszechniania wyższej kultury należało wyzwolić z jej odwiecznej roli żony i matki, kusząc ją nawet i wyzwoleniem w sferze obyczajowości i przygotowując do rewolucji seksualnej. Słowem celem środowiska, w którym obracała bohaterka było zniszczenie zastanego ładu społecznego i moralnego i zbudowanie na jego gruzach nowego, postępowego świata. Powieść mimo upływu lat od jej napisania jak najbardziej aktualna.

Trzecia płeć

Tadeusz Dołęga Mostowicz

Trzecia płeć jest niezwykle barwną opowieścią o radykalnych feministkach, szerzących zepsucie artystkach, zdemoralizowanych przedstawicielach wyższych sfer oraz... mężczyznach wydelikaconych i mimozowatych, którzy są utrzymankami kobiet. Bohaterką książki jest Anna Leszczowa, prawniczka z Poznania, żona bezrobotnego utracjusza i ciamajdy.

Trzecia płeć

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Trzecia płeć„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Anna Leszczowa, prawniczka z Poznania, żona bezrobotnego utracjusza, przybywa do Warszawy w poszukiwaniu pracy. Zostaje kierowniczką w agencji turystycznej "Mundus". Ze spokojem znosi upokorzenia, jakich nieustannie doświadcza w pracy, pamiętając, że jest jedyną żywicielką rodziny, że walczy o lepszy los dla swojej córeczki. Osamotniona, zdecydowana na rozwód ze zdradzającym ją mężem, szuka wsparcia u swoich krewniaczek – feministek.

Trzecia płeć

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Przedwojenna Warszawa, pełna gwaru, samochodów, kawiarni i restauracji. Śledzimy losy bohaterki, która przyjechała z Poznania. Świetnie wykształcona, młoda, energiczna kobieta zostawia w domu niepracującego męża z córeczką i wyjeżdża do stolicy, by podjąć obowiązki kierowniczki w agencji turystycznej. Poprzez dalszą rodzinę wkracza w świat warszawskiej inteligencji, gdzie ścierają się poglądy dotyczące roli kobiet na rynku pracy i w społeczeństwie. Nowe prądy zwiastujące wolność i samostanowienie kobiet są nie do przyjęcia dla konserwatystów, widzą w tym degradację rodziny, tym tłumaczą krach na rynku pracy w dobie kryzysu, a liberałowie i feministki gwałtownie się temu sprzeciwiają. Gdzie leży prawda? Czy dzisiaj, po tylu latach nasza dyskusja jest w innym miejscu, czy wciąż krążymy wokół tych samych kwestii? A może jednak niektóre postulaty są już całkiem za nami...

Trzy serca

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

W majątku Prudy należącym hrabiostwa Tynieckich panuje wielka radość. Hrabina została szczęśliwą mamą Goga. Stan zdrowia nie pozwala jej jednak samodzielnie karmić maleństwa. Ponieważ w tym samym czasie Michalina, żona lokaja, również urodziła chłopca, zostaje mamką panicza. Gdy okazuje się, że życie jej własnego synka Maćka jest zagrożone, Michalina postanawia zamienić dzieci, które są do siebie łudząco podobne. Gogo i Maciek wychowują się w skrajnie odmiennych warunkach. Spotykają się jednak ze sobą, a także z wychowanicą hrabiny Kate. Wkrótce Gogo zostaje wysłany za granicę do szkoły. Wraca po latach do majątku w Prudach i zakochuje się w pięknej Kate. Podkochuje się w niej także skromny pomocnik ekonoma Maciek. Tymczasem Michalina na łożu śmierci wyjawia szokującą prawdę o zamianie dzieci. Czy obaj młodzieńcy potrafią dostosować się do zaskakującej dla każdego z nich nowej sytuacji życiowej i społecznej? Jak potoczą się losy Kate? Jest to czas ciężkiej próby dla trójki młodych ludzi znających się od dzieciństwa. Trzy serca to lektura warta polecenia.

Trzy serca

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Ona, On i On. Miłosny trójkąt rozgrywający się na tle przedwojennej Warszawy. Kate, Roger Tyniecki i Maciek Zadura ich znajomość sięga dzieciństwa, w którym klasowe podziały nie były aż tak dotkliwe. Jednak dorosłość staje się już społeczną rozgrywką pomiędzy hrabią a skromnym pomocnikiem ekonoma. Stawką jest ona, ich wspólna koleżanka. Tajemnica, którą wyjawia Kate matka Maćka staje się początkiem niespodziewanych wydarzeń i głośnego skandalu. Tym bardziej, że życie lubi mieszać wątki i zamieniać role. W każdej chwili biedni mogą stać się bogatymi.

Trzy serca

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Trzy serca„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Akcja toczy się w dwudziestoleciu międzywojennym w konserwatywnym środowisku ziemiańskim. Akcja skupia się na historii trojga młodych ludzi znających się od dzieciństwa: hrabiego Rogera Tynieckiego zwanego Gogiem, jego kuzynki Kate oraz skromnego pomocnika ekonoma Maćka Zudry, nieślubnego syna kucharki, a zarazem mlecznego brata Goga. Pewnego dnia ich losy splatają się w nierozerwalny węzeł, gdy matka Maćka na łożu śmierci wyjawia opiekującej się nią Kate szokującą i pilnie skrywaną tajemnicę...

Trzy serca

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Przedwojenna Warszawa pełna restauracji, barów, nocnych dancingów. Bawi się elita artystyczna, bawią arystokraci, ziemiaństwo. Szerokim strumieniem leją się burgundy, koniaki, wódka i toczą dyskusje po świt... Wesoły i szaleńczy świat dobrobytu, bez jutra, bez zmartwień. Ale nocne życie wciąga, psuje się barometr honoru i pragnień, kruszy się majątek, zaczyna się powolne spadanie. On - codzienny uczestnik nocnych eskapad, ona - wytworna, piękna i inteligentna; to w niej wszyscy się kochają. No i ten trzeci, nagle wywyższony w hierarchii społecznej, nie do końca wiadomo, kim jest teraz. Jak to wygląda, tak dzień po dniu, w przedwojennej rzeczywistości? Wspaniałe studium psychologiczne postaci i bogata podróż po warszawskich realiach kreślona przez Tadeusza Dołęgę-Mostowicza - wybornego znawcę duszy ludzkiej i zapewne znawcę wielu warszawskich lokali epoki.