Mindowe. Król litewski. Obraz historyczny w pięciu aktach

Juliusz Słowacki

Poeta ukazuje konflikt religii pogańskiej, uosabianej przez Litwę, oraz chrześcijańskiej, wyznawanej przez Krzyżaków. Krytykuje dominującą pozycję Kościoła katolickiego, natomiast pogaństwo przedstawia jako wartościowy kult przyrody.

Mój Adamito - widzisz, jak to trudne

Juliusz Słowacki

Mój Adamito — widzisz, jak to trudne... Mój Adamito — widzisz, jak to trudne    Uprawiać cnoty pustynie odludne,  Jaki pot wielki z człowieka się leje,    Gdy o ideał stoi lub idee.    Dawniej ci ręce jezuitów plotły    Wianeczki i te śpiącemu wkładali,  Leciałeś jako komeciane miotły,    Sił nie zużywszy — byłeś coraz daléj. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Mnich

Juliusz Słowacki

MnichPowieść wschodnia Jeden z braciszków zakonu w klasztorze na górze Sinai w Arabii, trudniący się zwyczajem średnich wieków przepisywaniem dzieł starożytnych pisarzy, na ostatniej karcie przepisanej księgi dodaje następujące słowa. W samotnej celi w Sinaju klasztorze  Czekam posępny, aż wiek mój przeminie.  Modlę się, patrząc na Czerwone Morze,  Albo na skwarne Arabów pustynie.  Oto jest owoc pracy zakonnika;  Oto na białym księgi pargaminie,  Co się na klamry srebrzyste zamyka,  Są dzieje Rzymian, są dumania Greków,  Wskrzeszone myśli, które się zatarły,  Wskrzeszona pamięć dawnych wielkich wieków,  Które bez pisma jak ludzie pomarły. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Mnich

Juliusz Słowacki

„Mnich” to poemat autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Jest to zapis przedśmiertnej spowiedzi Araba, chrześcijańskiego zakonnika, który pod wpływem piękna napotkanego klasztoru i uwiedziony jego obrządkiem porzucił religię swoich ojców. Za tę decyzję został wyklęty przez swoją rodzinę. Gdy powracając z polowania, napotkał Araba, którego – spragniony – poprosił o łyk wody, tamten zaczął mu złorzeczyć. W walce, która się wywiązała, zamordował rywala, jak się okazało – rodzonego brata. 

My Testament

Juliusz Słowacki

My Testament I lived with you, I grieved, and many a tear I shed.  In truth, I never did a noble soul defy.  Now it is time for me to go and join the dead.  Seems like it’s joy I leave on earth — so sad am I.    To my inheritance on earth I leave no heir,  Nor to this lute of mine nor even to my name;  My name has but dashed through, much like a lightening glare,  For aye it shall remain an empty sound and tame.    But you that knew me well, in your reports convey  That all my younger years were for my country spent:  While battle raged, at mast I stood, be as it may,  And with the ship I drowned when vanquished down she went. [...] Juliusz Słowacki Ur. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Na drzewie zawisł wąż

Juliusz Słowacki

Na drzewie zawisł wąż... Na drzewie zawisł wąż,    I rzekł szatan do Ewy:    «Patrz, pod ciemnymi drzewy  We śnie leży twój mąż.    Jemu mówił Jehowa    Tajemnicę stworzenia    Ze światła i z promienia,  Z miłości i ze słowa.    Ja ci dam tajemnicę    Duchów, Jehowy sług,    Że Duch w Trójcy — to Bóg,  Słowo — trzy błyskawice.    Zwycięż na ziemi zgon,    Rozwesel cały Eden;    Ja w was dwóch będę jeden,  A we mnie ty i on.    Zdołaj duchy spłomienić,    Spokojny ciała dom,    Chwilę zamienić w grom! [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Najpiękniejsze utwory. MultiBook

Juliusz Słowacki

Juliusz Słowacki (18091849) to wybitny polski poeta, dramaturg, filozof-wizjoner. Obok Mickiewicza i Krasińskiego uznawany powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Mimo iż żył zaledwie 39 lat, jego twórczość literacka jest obfita i różnorodna. Poeta pozostawił po sobie kilkanaście dramatów, wiele poematów i powieści poetyckich, setki wierszy oraz listów. W multibooku znalazło się 18 największych dzieł autora, takich jak powieść poetycka Jan Bielecki, poematy: Lambro, Żmija, Anhelli, Beniowski. Poema i Król-Duch oraz dramaty: Balladyna, Fantazy, Horsztyński, Kordian, Ksiądz Marek, Książę niezłomny, Lilla Weneda, Maria Stuart, Mazepa, Mindowe, Samuel Zborowski i Sen srebrny Salomei.

Narodzie mój

Juliusz Słowacki

Narodzie mój... Narodzie mój,    Coś widział miecz  Na niebie ciemnym świecący,    Powrócę ja —    Patrz, Furia zła,  Przyjdę jak płomień gorący.    Wezmę wichrzyce    I na stolicę  Wpadnę i dachy pozrywam;    W rzeki się rzucę,    W krew je obrócę,  W domy zlęknione powpływam.    Przez nocne cienie    Tak jak płomienie  Pójdę, a wam wzroki wypalę —    Przez błyskawice    Mocarze chwycę,  Nagie postawię na skale.    * Przepuść jeszcze ludowi,    On sędzie postanowi  I proroki swe boskie wybierze,    Oto leżą jak snopki    Błękitne twoje chłopki  I baranków duchowi pasterze.    Przez błękitne niebiosy    Rozwiń słoneczne włosy,  Nie trwóż biednych — patrz — jęczą znędzniali;    Tysiąc lat w gwiazdę twoją    Idą, a w miejscu stoją,  A tak drżą, jak gdyby po fali. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.