W szponach

Wacław Sieroszewski

Sieroszewski, mało znany dziś autor, napisał wiele powieści, nowel i książek opisujących życie na Dalekim Wschodzie. Głównie znany jest jako autor powieści. Napisał także kilka książek o charakterze naukowym, opisujących życie takich społeczności azjatyckich jak Jakuci, Koreańczycy oraz Ajnowie. Sieroszewski nie patrzył na krajowców, tak jak zwykli to niejednokrotnie czynić antropolodzy z krajów kolonizatorskich, nawiązywał on wśród syberyjskiego ludu przyjaźnie, zawierał znajomości, nawet założył rodzinę, udało mu się więc wniknąć do opisywanego społeczeństwa, poznać je od środka (za Wikipedią). Jedną z takich książek jest powieść W szponach opowiadająca o życiu w zaborze rosyjskim, o konspiracji, ciężkim losie polskich patriotów i zsyłce na Sybir.

Zacisze

Wacław Sieroszewski

Lato. Na dworze pani Ramockiej goście beztrosko spędzają wakacyjny czas. Organizowane są wycieczki, znajomi dyskutują na różne tematy, grają w karty, tańczą. Problemy finansowe zmuszają panią Ramocką do podjęcia trudnej także ze względów sentymentalnych, związanych z pamięcią o zmarłym mężu decyzji o sprzedaży lasu. Wiadomość wywołuje niepokój wśród okolicznych mieszkańców. Ramocka stara się utrzymać sprawę w tajemnicy, ale wiadomość jest szybko przekazywana z ust do ust. Kobieta powierza losy sprawy młodemu krewnemu, Józefowi. Ten rozmawia o lesie z gromadą wiejską oraz jeździ w interesach do Warszawy. Tymczasem chłopi niszczą las, pojawiają się wyzwiska i pogróżki. Józef bezskutecznie próbuje wytropić sprawców. Niedługo potem zostaje zabity. Rozpoczyna się śledztwo. Wiadomo, że Józef zmarł od rany zadanej ostrym narzędziem w szyję, a równocześnie, w innej stronie lasu, padł strzał... Powieść obfituje w plastyczne opisy krajobrazów i żywe dialogi. Na uwagę zasługuje także realistyczne odtworzenie codzienności.

Zacisze

Wacław Sieroszewski

Powieść wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Niniejsza powieść opowiada o nader przyjemnych letnich wakacjach w dobrach pani Ramockiej. Owszem jest miło wycieczki, przejażdżki, polowania, dyskusje na mniej lub bardziej poważne tematy, ale... nie do końca jest tak sielankowo, jak się na pozór wydaje. Trudności finansowe przymuszają dziedziczkę do sprzedaży lasu, co wzbudza zaniepokojenie wieśniaków. Ale to nie koniec niemiłych zdarzeń oto bowiem jednej z nocy ktoś morduje rządcę majątku... a co było dalej, czytelnik dowie się po przeczytaniu całej książki. Zachęcamy!

Zamorski diabeł

Wacław Sieroszewski

Za udział w powstaniu styczniowym duża grupa Polaków została zesłana w głąb Rosji. Na Syberię trafili także przodkowie głównego bohatera. Dwie dekady później, wuj młodego Jana Brzeskiego oferuje mu pracę w zakładach herbacianych. Tak zaczyna się podróż chłopaka przez Mongolię i Chiny aż do Pekinu, gdzie, mieszkając u chińskiej rodziny, poznaje język i kulturę. Jego dobre kontakty z Chińczykami nie podobają się białym pracownikom zakładu. Wkrótce Jan stanie przed trudnym wyborem... Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.

Zamorski diabeł

Wacław Sieroszewski

Powieść wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Niniejsza powieść opowiada o potomku zesłańców styczniowych Jana Brzeskiego, który z Rosji udaje się do Chin, gdzie aby poznać język oraz obyczaje i nawiązuje przyjaźnie z tubylcami. W powieści jest też wątek miłosny. Gdy Brzeski podejmuje decyzję o wyjeździe z Państwa Środka, zakochana w nim dziewczyna, córka gospodarzy, u których mieszkał z rozpaczy popełnia samobójstwo.