Kwalifikacja kapitałów własnych w sprawozdawczości finansowej

Maciej Frendzel

Kapitał własny to jedna z najważniejszych kategorii finansowych w przedsiębiorstwie, a jego wyodrębnianie jest normalną procedurą zarówno wśród praktyków, jak i teoretyków rachunkowości. Jako kategoria ekonomiczna kapitał własny odzwierciedla wartość księgową przedsiębiorstwa oraz pozwala na ocenę jego sytuacji finansowej i dokonań. Identyfikacja kapitału własnego jest kluczowa dla analiz prowadzonych przez analityków finansowych, biegłych rewidentów czy inwestorów, w tym ustalania rentowności kapitału własnego i relacji zadłużenia do kapitału własnego. W niniejszej książce podjęto problematykę kwalifikacji umów, instrumentów finansowych i ich skutków ekonomicznych do kapitałów własnych. W tym kontekście omówiono wyraźne niespójności w zakresie identyfikacji kapitału własnego w polskich i międzynarodowych regulacjach rachunkowości oraz poddano analizie czynniki ekonomiczne, które mogą być uznane za determinanty jego wyróżniania.

Model oczekiwanych strat kredytowych w sprawozdawczości finansowej. Koncepcja i zastosowanie

Maciej Frendzel

Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej 9 "Instrumenty finansowe" wprowadził nowy model określania odpisów aktualizujących wartość aktywów oraz ujmowania rezerw na gwarancje finansowe i zobowiązania do udzielenia pożyczek, znany jako model oczekiwanych strat kredytowych (model ECL). Nowe rozwiązanie uwzględnia nie tylko wystąpienie niewykonania zobowiązania i zidentyfikowane straty kredytowe, lecz także oczekiwania jednostki dotyczące przyszłych strat tego rodzaju oraz zmiany sytuacji finansowej kontrahentów i wpływających na nią czynników makroekonomicznych. W publikacji omówiono m.in. koncepcyjne założenia modelu oczekiwanej straty kredytowej, jej zgodności z koncepcją ryzyka w tej dziedzinie oraz zastosowania do różnych pozycji i transakcji. Przedstawiono również wyniki badań dotyczące wpływu modelu ECL na spółki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w 2018 roku.