Pieśń o Rolandzie to najstarszy i najbardziej znany francuski epos rycerski, należący do tzw. chansons de geste (pieśni o bohaterskich czynach). Anonimowy utwór datowany jest na XI w., a znany jest z anglo-normandzkiego rękopisu oksfordzkiego z 1170 r.

Utwór to opowieść o starciu dwóch cywilizacji chrześcijańskiej i muzułmańskiej (chociaż wykreowanej w sposób odległy od rzeczywistości). Przedstawia dzieje wyprawy wojennej Karola Wielkiego do Hiszpanii przeciw Saracenom w 778 r., a szczególnie bitwę w wąwozie Roncevaux.

Ambitny hrabia Roland, siostrzeniec Karola, zostaje wciągnięty w zasadzkę i ponosi śmierć wraz z towarzyszącymi mu rycerzami. Ginie nie wzywając posiłków, gdyż taki gest uważał za niehonorowy.

Utwór w opracowaniu Josepha Bédiera, badacz średniowiecznej literatury francuskiej.