Zbiór trzech cieszących się największą popularnością poematów heroikomicznych autorstwa Ignacego Krasickiego.

Myszeidos pieśni X, czyli Myszeida, nawiązuje do legendy o królu Popielu pochodzącej z Kroniki polskiej Wincentego Kadłubka. Jest to utwór o wojnie kotów z wojskami szczurzo-mysimi pod dowództwem Gryzomira. Przy pomocy świata zwierzęcego autor krytykuje obyczajowość szlachecką, awanturnictwo, egoizm i przekupstwo posłów. Przy okazji wyśmiewa manierę literacką baroku i sentymentalizmu.

Monachomachia, czyli Wojna mnichów opowiada historię walki pomiędzy mnichami z dwóch zakonów. Utwór jest dynamiczny, pełen komizmu i groteski. Jest jednak ostrą krytyką ukrytą pod kostiumem zabawnych postaci. Autor sam będący osobą duchowną występuje przeciwko zasobnemu życiu kleru oraz próżniactwu i zacofaniu kapłanów.

Antymonachomachia powstała jako pozorne przeciwieństwo Monachomachii. Autor dokonuje w niej w sposób ironiczny pochwały życia zakonników.