Publikacja doskonale wpisuje się w klimat „protwórczości i prozdolności” dzisiejszych czasów. Powstała jako projekt teoretyczno-badawczy, który w swoich założeniach integruje dwa zespoły pracowników naukowych, przedstawicieli pedagogiki twórczości oraz edukacji artystycznej. Autorzy postawili sobie nader ambitne zadanie, związane z przedstawieniem podstaw pedagogiki pozytywnej, w oparciu o zgromadzoną wiedzę teoretyczną jak i wyniki badań własnych. Istotnym walorem poznawczym książki jest sposób narracji, jakim posługują się Autorzy. Z jednej strony mamy do czynienia z naukowym i rzetelnym wykładem, z drugiej strony autorzy w żywy i lekki sposób omawiają problematykę, która skłania czytelnika do własnych refleksji i przemyśleń, zachęca do projektowania własnych działań pedagogicznych. Wydaje się zatem, że Autorom doskonale znana jest koncepcja refleksyjnego praktyka, skoro prezentując swoje wywody sprawiają, iż odbiorca staje się refleksyjnym czytelnikiem.