Деталі електронної книги

(Dy)fuzje. Związki literatury i sztuki w Polsce po 1945 roku

(Dy)fuzje. Związki literatury i sztuki w Polsce po 1945 roku

Magdalena Lachman, Paweł Polit

Eлектронна книга

Publikacja jest efektem projektu realizowanego w Muzeum Sztuki w Łodzi w kooperacji z Zakładem Literatury XX i XXI wieku UŁ. Badania, prowadzone w duchu case studies, koncentrowały się na zjawiskach świadczących o przywiązaniu artystów do rozmaitych wariantów awangardowo pojętej zasady integracji sztuk. Akcentowały one także zbieżność dążeń twórców w Polsce po 1945 roku w różnych kontekstach społeczno-politycznych, instytucjonalnych czy nawet towarzyskich.

Książka dotyczy sojuszy i analogii w obrębie sztuk wizualnych i literatury - zarówno ponad ich zwyczajowo respektowanymi formułami, jak i w umownie przestrzeganych i honorowanych granicach. Autorzy zgromadzonych tekstów starają się uchwycić wzajemne artystyczne stymulowanie w rozprzestrzenianiu konkretnych idei, a zarazem interesuje ich zmiana usytuowań i optyk w postrzeganiu pozornie dobrze znanych zagadnień; innymi słowy - wszystko to, co kryje się w semantycznym potencjale tytułowych "(dy)fuzji".

"Tom ma wyraźny rys nowatorski - i to zarówno w płaszczyźnie rewelatorskiej (tam, gdzie mowa jest o zjawiskach słabo zbadanych), jak i w obszarze repetycji (tam, gdzie poruszane są zagadnienia nie najgorzej opracowane). [...] Wyłania się też w nim pewien dział by tak rzec, poznawczy. Po jednej jego stronie sytuują się przyczynki do twórczości bardzo znanych i znanych artystów (Białoszewski, Brzozowski, Buczkowski, Czycz, Haupt, Kantor, Peiper, Strzemiński, Themerson), z drugiej natomiast strony otrzymujemy kompetentne teksty, poświęcone artystom i zjawiskom znanym mniej lub niemal wcale (Bruszewski, Dłużniewski, Kryszkowski, Partum czy też sztuka artzinów). Siłą rzeczy, te pierwsze przyczynki wymagają podjęcia swoistego agonu z badaczami-poprzednikami, te drugie zaś stanowią nowość intelektualną niejako same przez się. Takie zestawienie wydaje się bardzo ożywcze dla wymowy całej publikacji".

Z recenzji dr. hab. Piotra Łuszczykiewicza, prof. UAM

(Nie)nowe problemy do oznakowania            7

 

Michalina Kmiecik, Władysław Strzemiński – powieściopisarz?                15

 

Aleksander Wójtowicz, Dreptanie. Tadeusz Peiper i kino (po 1945 roku)             43

 

Beata Śniecikowska, Themersonowie i ich późne dzieci. Słowografia w książkach dla młodych (i trochę starszych) „widzoczytelników”               59

 

Justyna Staroń, Dialog sztuk. O twórczości artystycznej Leopolda Buczkowskiego               87

 

Andrzej Niewiadomski, Literackość i wizualność. Paradoksy relacji w prozie Zygmunta Haupta       119

 

Anna Śliwa, „El Greco walił biel na chama”. Miron Białoszewski wobec dzieł sztuki             155

 

Tomasz Bocheński, Anachroniczna awangarda, czyli sztuka Tadeusza Brzozowskiego         189

 

Paweł Stangret, Tadeusz Kantor w sieci tekstów          215

 

Agnieszka Rejniak-Majewska, „Zakodowanie sztuki przeciwko trafnej komunikatywności”. Wiersze i manifesty Andrzeja Partuma        243

 

Paweł Polit, Andrzeja Dłużniewskiego literatura okruchów codzienności              271

 

Dariusz Pachocki, W kalejdoskopie utopii. Stanisława Czycza wyprawa do granic literatury              307

 

Tomasz Załuski, Podłączyć się do świata za pomocą innego kanału. Maszyny tekstualne Wojciecha Bruszewskiego    319

 

Daniel Muzyczuk, Cześć czarnej sztuce. Literacka twórczość Jacka Kryszkowskiego            351

 

Magdalena Lachman, Artziny jako medium (dla) sztuki              385

 

Wykaz ilustracji    425

 

O Autorach           433

 

Indeks 439

 

Wykłady w Muzeum Sztuki w Łodzi w ramach projektu badawczego „Związki literatury i sztuk wizualnych w Polsce po 1945 roku”      449

  • Назва: (Dy)fuzje. Związki literatury i sztuki w Polsce po 1945 roku
  • Автор: Magdalena Lachman, Paweł Polit
  • ISBN: 978-83-8142-681-7, 9788381426817
  • Дата видання: 2019-12-30
  • Формат: Eлектронна книга
  • Ідентифікатор видання: e_1etd
  • Видавець: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego