Stanisław Herakliusz Lubomirski(1642-1702), wybitny pisarz, działacz polityczny. Swoją karierę polityczną rozpoczął w 1662 roku, jej zwieęczeniem był tytuł marszałka wielkiego koronnego. Wczesną twórczość, będącą jeszcze pod wpływem pisarzy włoskich, otwiera Ermida albo Królewna pasterska... (1664) polemizująca z mitem arkadyjskim oraz poematy Orfeusz i Tobiasz wyzwolony. Utwory łacińskie reprezentowane są przez Adverbia moralia i De vanitate consiliorum. Na miano „Salomona polskiego” zasłużył sobie poetycką parafrazę Księgi Eklezjastesa Ecclesiastes.