Latem 1320 roku Elżbieta Łokietkówna opuszcza Kraków, by poślubić króla Węgier Karola Roberta. Piętnastoletnia królewna, wzorem świętej Kingi, ma nadzieję na życie w ascezie u boku męża. Karol Robert szybko rozwiewa te złudzenia królowa rodzi synów.

Tymczasem umiera następca tronu Neapolu. Wedle prawa korona należy się Węgrom. Aby uniknąć rozlewu krwi, zostaje skojarzone królewskie małżeństwo. Joanna, córka zmarłego władcy, poślubia Andrzeja, syna Elżbiety Łokietkówny i Karola Roberta. Młodych łączy krew Andegawenów, dzieli wszystko inne. Wrogość Neapolitańczyków wobec Węgrów narasta. Nad królestwem zawisa widmo wojny. Drży ziemia pod nogami wielotysięcznej węgierskiej armii. Neapol tonie we krwi. W dalekiej Budzie Elżbieta Łokietkówna modli się o pomyślne zakończenie konfliktu

W pierwszym tomie serii Renaty Czarneckiej miłość i nienawiść, lojalność i zdrada służą jednemu władzy, a kobiety wychodzą z cienia mężczyzn, by grać główne role.