Utwór historyczny Jędrzeja Kitowicza, który jako pierwszy opisał życie w Polsce w XVIII w. nie z perspektywy władców czy słynnych postaci, ale zwykłych ludzi. Dzieło podzielone jest na kilka rozdziałów tematycznych, takich jak wiara, życie dworskie, życie w wojsku czy wychowanie dzieci. Kitowicz skupia się przede wszystkim na kulturze materialnej (ubrania, pojazdy, sprzęt) i zachowaniu ówczesnych ludzi (życie rodzinne, spotkania oficjalne, codzienne i świąteczne).