W kontekście sensu życia traktowanego jako problem edukacji szczególnej, istotne wydaje się przede wszystkim stanowisko studentów kierunków pedagogicznych. Być może należy oddać głos tym, którzy swoją zawodową przyszłość chcą związać z pracą w zawodzie nauczyciela, wychowawcy czy też w innych zawodachzwiązanych z pedagogiką jako kierunkiem kształcenia. Na tej kanwie powstała niniejsza praca, której celem jest poznanie poziomu poczucia sensu życia studentów pedagogiki – przyszłych pedagogów. W niniejszej pracy analizuję zatem,jakie czynniki wpływają pozytywnie, a jakie negatywnie na to poczucie, co wyróżnia studentów o niskim poczuciu sensu życia oraz jakie miejsce w kształtowaniu poczucia sensu życia przyszłych, a w wielu przypadkach obecnych już pedagogów zajmuje praca zawodowa.