Śmierć. Studium to debiutancka powieść Ignacego Dąbrowskiego, wydana w 1893 r. Stanowi naturalistyczne studium osoby umierającej młodego człowieka, studenta, zaskoczonego przez śmierć u progu życia. Kontrowersyjna oraz wstrząsająco aktualna tematyka wynikająca z powszechności umieralności na suchoty na przełomie XIX i XX wieku zdecydowała o olbrzymiej poczytności książki. Sprzyjał jej także dekadencki nastrój epoki. Dziennik studenta dokumentuje kolejne fazy postawy wobec zbliżającej się śmierci: niedowierzanie, bunt, gniew, próby walki oraz pogodzenie się z wyrokiem. Jednak ostateczny wniosek jest jednoznaczny: wszyscy umieramy tak samo nieprzygotowani.