Деталі електронної книги

Batutą i skalpelem. Ciało w zawodach wysokospecjalistycznych

Batutą i skalpelem. Ciało w zawodach wysokospecjalistycznych

Dominika Byczkowska-Owczarek

Eлектронна книга

Kim jest ufalny pacjent? Jaka część mózgu jest nazywana kochanką neurochirurgów? Czym różni się dyrygowanie w filharmonii od dyrygowania w operze? W jakich utworach frak dyrygenta się nie marszczy?

Dominika Byczkowska-Owczarek analizuje rolę ciała w zawodach wysokospecjalistycznych - neurochirurga i dyrygenta orkiestrowego, które zazwyczaj kojarzą się z rozległą wiedzą teoretyczną. Jak się jednak okazuje, za sukcesem w tych dziedzinach stoją tysiące godzin pracy, w tym fizycznej, polegającej na kontroli własnych ruchów i mimiki twarzy, a także umiejętnej współpracy z innymi bez użycia słów. W publikacji został przedstawiony proces pracy poprzez ciało w obu badanych profesjach, ze szczególnym uwzględnieniem takich jego aspektów, jak: przywództwo, tożsamość zawodowa, technologia, praca w zespole, komunikowanie, sytuacja kobiet wykonujących te zawody czy samotność. Pokazano także, jak w profesjach o kilkusetletniej historii i unikalnej kulturze pracy tworzeni są indywidualiści.

Na podstawie prowadzonych przez sześć lat jakościowych badań socjologicznych autorka proponuje koncepcję społecznego konstruowania cielesności w obszarze roli zawodowej. Stawia ciało w centrum socjologicznego zainteresowania oraz omawia sposoby jego przekształcania i używania podczas pracy.

*

Autorka od wielu lat zajmuje się badaniem ciała i cielesności oraz jest bez wątpienia ekspertką w tym obszarze. Jej książka zdecydowanie wykracza poza ramy socjologii ciała/ucieleśnienia. Sytuuje się na styku różnych subdyscyplin: socjologii ciała, socjologii pracy oraz workplace studies, co wskazuje na jej interdyscyplinarny charakter, ale również na umiejętność łączenia przez autorkę perspektyw wywodzących się z różnych studiów. Publikacja dostarcza wielu informacji, począwszy od historii zawodów po funkcjonowanie środowiska, męską dominację i rozwój kariery. Można zatem powiedzieć, że praca poprzez ciało jest tylko jednym z elementów opisywanych w niej światów społecznych.

Z recenzji dr hab. Honoraty Jakubowskiej, prof. UAM

1. Wprowadzenie  9

2. Praca w zawodzie neurochirurga  40

2.1 Kontekst historyczny i kulturowy zawodu chirurga  40

2.1.1 Historia i kontekst zawodu chirurga a kultura zawodu  42

2.1.2 Kontekst historyczny i specyfika neurochirurgii jako subdziedziny medycznej  45

Zarys historii neurochirurgii  45

Specyfika neurochirurgii jako dziedziny medycznej  47

Neurochirurgia i inne specjalności lekarskie  49

Technologia w pracy neurochirurgicznej  54

Socjalizacja w zawodzie neurochirurga  56

2.2 Kontekst organizacyjny pracy neurochirurgów  59

2.3 Praktyka pracy neurochirurgicznej na badanym oddziale  61

2.4 Proces pracy neurochirurgicznej  66

2.4.1 Subprocesy pracy neurochirurgicznej  67

Subproces kwalifikacji  67

Subproces przygotowania do operacji  70

Subproces realizacji operacji  72

Subproces opieki pooperacyjnej  74

Subproces opieki poszpitalnej  74

2.4.2 Praca na sali operacyjnej  75

Sala operacyjna  75

Zespół operacyjny  80

Ciało pacjenta  84

2.4.3 Podejmowanie decyzji w pracy neurochirurgicznej  87

Podejmowanie decyzji w kolejnych subprocesach pracy neurochirurgicznej  90

2.4.4 Niepewność w pracy neurochirurgów  91

Źródła niepewności  93

2.4.5 Błędy w pracy neurochirurgicznej  96

2.4.6 Strategie asekuracyjne  98

2.4.7 Sytuacja kobiet w zawodzie neurochirurga  101

2.5 Praca poprzez ciało w zawodzie neurochirurga – dostosowywanie się (adjusting)  108

2.5.1 Używanie ciała jako narzędzia pracy  110

Uwarunkowania indywidualnej cielesności operatora  110

Ostrzenie narzędzia  112

Usamodzielnienie ciała  118

Nabywanie warsztatu  119

Scaffolding jako metoda nauczania  122

Zmysły w pracy neurochirurga  127

Przeszkody w pracy poprzez ciało  132

Zarządzanie ciałem – efektywne wykorzystanie zasobów ciała i zaspokajanie jego potrzeb  135

Zmęczenie  139

Emocje w pracy neurochirurga  141

2.5.2 Dostosowywanie innych osób i obiektów do ciała operatora  144

Współpraca z instrumentariuszką  144

Dostosowywanie obiektów  147

Dostosowywanie przestrzeni  148

Używanie narzędzi neurochirurgicznych  148

Realizowanie różnych rodzajów wiedzy w zawodzie neurochirurga  151

2.5.3 Podsumowanie  153

3 Praca w zawodzie dyrygenta orkiestrowego  154

3.1 Historia i przemiany zawodu dyrygenta  154

3.2 Proces pracy dyrygenta  156

3.2.1 Specyfika pracy dyrygenckiej  156

3.2.2 Autodefinicja w zawodzie dyrygenta  158

3.2.3 Aspekty dyrygowania  162

3.2.4 Konteksty pracy dyrygenta  164

Próba i koncert  164

Filharmonia  165

Opera  165

Nagranie  167

3.2.5 Subprocesy pracy dyrygenta  167

Subproces interpretacji dzieła  168

Subproces prezentacji interpretacji i (pozornych) negocjacji z orkiestrą  171

Subproces przygotowania dzieła z orkiestrą  172

Subproces wykonywania dzieła podczas koncertów  172

3.2.6 Dobre praktyki w pracy dyrygenta  174

3.2.7 Technologia  175

3.2.8 Emocje w pracy dyrygenta  176

3.2.9 Błędy w pracy dyrygenta  179

3.3 Konstruowanie roli społecznej dyrygenta  181

3.3.1 Kompozytor i partytura muzyczna  182

3.3.2 Orkiestra  183

3.3.3 Chór  187

3.3.4 Soliści  188

3.3.5 Balet  190

3.3.6 Publiczność  191

3.3.7 Inne uwarunkowania realizowania roli dyrygenta  193

3.4 Kariera dyrygenta  198

3.4.1 Dyspozycje do wykonywania zawodu dyrygenta  198

3.4.2 Stawanie się dyrygentem  200

3.4.3 Punkty zwrotne  203

3.4.4 Zarządzanie karierą  206

3.4.5 Sprzężenie zwrotne karier mistrza i ucznia  207

3.4.6 Wpływ płci dyrygenta na rozwój kariery  209

3.4.7 Uwarunkowania instytucjonalne kariery dyrygenta  214

3.5 Praca poprzez ciało w zawodzie dyrygenta – uzewnętrznianie (externalizing)  216

Predyspozycje  218

Czerpanie z własnych doświadczeń  219

Nabywanie warsztatu  222

Podział symboliczny i funkcjonalny ciała  222

3.5.1 Proces socjalizacji wtórnej w zawodzie dyrygenta – aspekt cielesny  232

Proces edukacji formalnej – socjalizowanie do ekspresji  232

Przychodzenie  237

Ciało mistrza  238

Adresaci działania głównego  239

Zarządzanie ciałem w zawodzie dyrygenta  240

Doskonalenie ciała jako narzędzia przekazu  241

Utrzymanie ciała w formie  242

Ciało nie w pełni sprawne  243

Używanie przedmiotów – ubiór i batuta  245

3.5.2 Podsumowanie  249

4 Charakterystyka pracy poprzez ciało w badanych zawodach  250

4.1 Praca poprzez ciało w zawodach neurochirurga i dyrygenta orkiestrowego
 – analiza i porównanie  250

4.1.1 Nabywanie warsztatu – nauczanie umiejętności cielesnych  258

4.1.2 Przywództwo realizowane poprzez ciało  269

Rola współpracowników – osoby podlegające przywódcy  270

Modele realizowania roli przywódcy  271

4.1.3 Specyfika zadania a praca poprzez ciało  274

Praca z obiektami zróżnicowanymi wewnętrznie  275

Wchodzenie w interakcje z obiektami pracy  276

Dobra robota – wymiar prakseologiczny  279

5 Podsumowanie – społeczne konstruowanie cielesności w zawodach wysokospecjalistycznych  283

5.1 Wnioski z badań  283

5.2 Społeczne konstruowanie cielesności w obszarze roli zawodowej  287

6 Metodologia i naturalna historia badania  296

Bibliografia  311

Spis rysunków  325

Spis tabel  327

  • Назва: Batutą i skalpelem. Ciało w zawodach wysokospecjalistycznych
  • Автор: Dominika Byczkowska-Owczarek
  • ISBN: 978-83-8331-390-0, 9788383313900
  • Дата видання: 2024-05-15
  • Формат: Eлектронна книга
  • Ідентифікатор видання: e_3x7g
  • Видавець: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego