Monografia dotyczy nieustalonych procesów nagrzewania tarciowego układów hamulcowych. Głównym celem przeprowadzonych badań było opracowanie analitycznych modeli do wyznaczania pól temperatury oraz naprężeń termicznych w elementach pary ciernej podczas hamowania przy zróżnicowanym przebiegu mocy tarcia i warunkach poślizgu. Otrzymane rezultaty umożliwiły zbadanie wpływu parametrów operacyjnych oraz właściwości cieplno-fizycznych materiałów ciernych na zachowanie termiczne elementów roboczych hamulców. Opracowane modele mają potencjał do wykorzystania na etapie projektowania jako praktyczne narzędzie do wykonywania obliczeń wytrzymałościowych, prognozowania inicjacji pęknięć termicznych, wstępnego doboru materiałów pary ciernej oraz ustalenia optymalnych warunków pracy hamulca.