Czwarta Księga Ezdrasza. Zwana też Drugą bądź Trzecią Księgą Ezdrasza, Proroctwem Ezdrasza lub Apokalipsą Ezdrasza

Nieznany

Mimo iż Czwarta Księga Ezdrasza pod takim tytułem figurująca w łacińskiej Wulgacie i przekładzie z Wulgaty na język polski, znana także i pod innymi tytułami jako Druga Księga Ezdrasza (np. w Biblii Króla Jakuba), Trzecia Księga Ezdrasza (w Kościołach Wschodnich), Apokalipsa Ezdrasza czy też Proroctwo Ezdrasza, która przez sobór trydencki (1545-1563) została zachowana jako część oficjalnej katolickiej Biblii, co prawda w dodatkach, niemniej jednak zachowana, to teraz próżno by jej było w owej Biblii szukać. Zniknęła. Czemu? Podobno jedynym powodem jest to, iż ostatecznie i nieodwołalnie uznano ją za bezwartościowy apokryf, a więc tekst, który nie powstał pod natchnieniem Ducha Świętego. Dziwne jest to o tyle, iż Księga owa odcisnęła swe piętno na katolickiej liturgii tak zwanej przedsoborowej, czyli z czasów sprzed reformy liturgicznej, jaką zafundował Kościołowi sobór watykański II. Nie tknięta, obok innych usuniętych lub nigdy niewprowadzonych do kanonu biblijnego ksiąg, takich jak choćby 1 Księga Henocha, czy Księga Jubileuszy, znajduje się ona w Biblii Etiopskiej. Na czym polega wartość Czwartej Księgi Ezdrasza? Na tym, iż w zapisanych w niej siedmiu wizjach odnoszących się do czasów ostatecznych, podaje znaki zbliżającego się końca świata i mówi też o tym, co czeka zmarłych. Niezmiernie ciekawe jest także i to, iż wspomina, że ze starotestamentowych ksiąg świętych, podyktowanych niegdyś ludziom aż siedemdziesiąt jest znanych wyłącznie wtajemniczonym, natomiast dla pozostałych ludzi pozostają one w ukryciu. Oficjalnie szacuje się, iż Czwarta Księga Ezdrasza powstała na przełomie I i II wieku w środowisku żydowskim. Apokalipsa Ezdrasza jest jednak często i chętnie wymieniona w tekstach chrześcijan pierwszych wieków: np. w Liście Barnaby, pismach Klemensa z Aleksandrii i Tertuliana. Była też ceniona przez św. Ambrożego z Mediolanu.

Czwarty wizjoner z fatimy. Klucz o objawienia wszech czasów

Czwarty wizjoner z Fatimy, 7 dni Fatimy i Duchowy przewodnik po Fatimie to seria trzech książek uzupełniających wcześniejszą publikację rekomendowaną przez Światowy Apostolat Fatimski; a zatytułowaną Fatima. Stuletnia tajemnica. Wszystkie wyszły spod pióra Wincentego Łaszewskiego, czołowego polskiego mariologa, specjalisty od fatimskich objawień. W Czwartym wizjonerze z Fatimy autor zachęca do współuczestnictwa w objawieniu wszech czasów. Przypomina, że tylko Łucja dos Santos, jako jedyna z trojką pastuszków widziała, słyszała i mogła rozmawiać z Maryją, Hiacynta widziała Matkę Najświętszą i Ją słyszała, ale nie odzywała się do niej ani słowem. Franciszek jedynie widział Matkę Bożą, nie słyszał Jej i nie próbował z Nią rozmawiać. A my? Mimo, iż nie dostąpiliśmy szansy oglądania czy wysłuchania Maryi, powinniśmy stanąć na miejscu objawień, jako ich uczestnik, nie widz. W objawieniu wszech czasów jest też miejsce dla nas. Każdy z nas może być czwartym wizjonerem z Cova da Iria.

Czy Bóg jest potworem? Zrozumieć Boga Starego Testamentu

Paul Copan

Czy Bóg jest arogancki? Czy karze ludzi zbyt surowo? Czy odpowiada za czystki etniczne i ludobójstwo? Czy jest opresyjny wobec kobiet, znęca się nad dziećmi i promuje niewolnictwo? Czy nawołuje do przemocy? Słowem czy Bóg wyłaniający się z kart Starego Testamentu jest potworem? Paul Copan, odpowiadając w swojej książce między innymi na zarzuty tzw. nowych ateistów, nie tylko dokonuje starannej egzegezy kontrowersyjnych fragmentów Pisma Świętego, ale również umieszcza je w odpowiednim kontekście historycznym i literackim.

Czy Getowie (Dakowie) wierzyli w jednego Boga? Studium z zakresu religii i mitologii porównawczej

Stanisław Schneider

Wziąwszy sobie za cel pokrewieństwo Getów co do ich wiary w Boga i nieśmiertelność z wiarą u innych ludów wykazać, musimy wyjść od najdawniejszego i klasycznego świadectwa Herodota. Czytamy u niego, że Getowie wierzyli w tego rodzaju nieśmiertelność, iż bez umierania odchodzą do Boga – Zamoxysa, którego inni nazywają Gebeleydzysem. W następnych rozdziałach Herodot powtarza między innymi, o czym dowiedział się od Hellenów mieszkających nad Hellespontem i Morzem Czarnym, że ów Zalmoxys był człowiekiem, że najprzedniejszych w kraju gościł podwójną biesiadą ciała i ducha, nauczał bowiem, że ani sam, ani jego współbiesiadnicy, ani ich potomkowie nie umrą, lecz udadzą się do krainy, gdzie wiecznie odpoczywać będą i opływać we wszelkie dobra. Chcąc się dowiedzieć więcej o wierzeniach tego ludu, trzeba przeczytać opracowanie w całości. Polecamy!

Czy Jezus jest Bogiem?

Paweł Lisicki

Czy Jezus Chrystus jest współistotny Ojcu, światłością ze światłości, Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego - jak wyznają chrześcijanie od 1700 lat? Czy też przekonanie to jest późniejszym dodatkiem, kulturowym zniekształceniem, pogańskim wypaczeniem pierwotnie czystej, żydowskiej wiary w Jezusa jako proroka, nauczyciela, nawet Mesjasza - jak utrzymuje wielu współczesnych badaczy? Lisicki przeprowadza rzetelne śledztwo, które ma odpowiedzieć na ten dylemat. Przedstawia prace najbardziej popularnych i wpływowych biblistów - ateistów, Żydów, katolików i protestantów - i konfrontuje je z tekstami starożytnymi. Wczesne świadectwa nie pozostawiają wątpliwości: pierwsi żydowscy uczniowie od początku widzieli w Jezusie z Nazaretu Boga, który zstąpił na ziemię. Paweł Lisicki z chirurgiczną precyzją wykazuje tendencyjność, uproszczenia, podstawowe błędy tych profesorów, którzy uwierzyli, że ich krytyczna misja polega na uwolnieniu Jezusa od chrześcijaństwa. Chrystus jako E.T., żydowski buntownik - tyle może zaakceptować zaślepiony własną pychą dzisiejszy rozum historyczny. Lisicki odsłania, jak rodziła się wiara w boskość Chrystusa. To zasadniczy temat książki. Nie znam ważniejszego. - prof. Andrzej Nowak, historyk Książka Lisickiego jest odtrutką na zalew pseudonaukowej literatury, która usiłuje zredukować Jezusa do roli jednego z wielu żydowskich nauczycieli. Autor z benedyktyńską pracowitością odsłania pozory racjonalności, za którymi ukrywa się niechęć do chrześcijaństwa. - Bronisław Wildstein

Czy możemy Boga poznać naprawdę? Marsilio Ficino o duszy ludzkiej

Joanna Papiernik

„Jeśli dusza rozumna nie jest nieśmiertelna, żadna istota nie jest bardziej nieszczęśliwa od człowieka” – pisze Marsilio Ficino w „Teologii Platońskiej” wydanej w 1482 r. i podaje wiele argumentów za niezniszczalnością duszy ludzkiej. Ficino, jeden z najwybitniejszych filozofów renesansowego ruchu neoplatońskiego, jest nie tylko autorem pierwszego kompletnego przekładu dzieł Platona na język łaciński, lecz także niebanalnym kontynuatorem myśli platońskiej i neoplatońskiej. Opracował własną, choć eklektyczną, koncepcję, zgodnie z którą człowiek znajduje się w środku łańcucha bytów i z natury dąży do poznania tego, co najdoskonalsze. Autorka książki stara się wykazać, że argumenty teoriopoznawcze stanowią jeden z głównych elementów ficiniańskiej apologii (jednostkowej) nieśmiertelności w teologii. Najpierw przedstawia główne elementy filozofii Ficina, a następnie szczegółowo analizuje jego wywody na rzecz nieśmiertelności, które w przeważającej mierze wiążą ją ze zdolnością do poznania Boga. Wykład ten jest poprzedzony wyjaśnieniem przyczyn, dla których zagadnienie nieśmiertelności zyskało nowy impuls w okresie renesansu. 

Czy naukowiec może wierzyć w cuda? Profesor MIT odpowiada na pytania o Boga i naukę

Ian Hutchinson

Czy nauka jest wrogiem wiary? Czy istnieją sprawy, których nauka nie potrafi wyjaśnić? Czy istnienie Boga to zagadnienie naukowe? Czy teoria ewolucji obaliła biblijny opis stworzenia? Prowadząc wykłady poświęcone nauce i chrześcijaństwu, fizyk plazmowy Ian Hutchinson otrzymał setki podobnych pytań od dociekliwych słuchaczy. Na przestrzeni lat omówił w ten sposób szeroki zakres tematów, poczynając od ewolucji człowieka po zmartwychwstanie Jezusa. Swoje odpowiedzi i rozważania zebrał w „Czy naukowiec może wierzyć w cuda?”. Czerpiąc z własnego doświadczenia naukowca i chrześcijanina oraz opierając się na solidnych podstawach naukowych, Hutchinson rozprawia się z popularnymi zarzutami ateistów i jasno pokazuje, że chrześcijaństwo i nauka wzajemnie się wspierają i są intelektualnie spójne.   Książka Iana Hutchinsona jest doskonałą pozycją dla wszystkich, którzy poszukują aktualnych dla siebie odpowiedzi na egzystencjalne pytania o sens życia, początek świata czy istnienie dobra i zła. Pytania postawione w tekście doskonale te zagadnienia nazywają i konkretyzują. Autor z wielką starannością i wnikliwością, właściwą dla podejścia naukowego, szuka na nie odpowiedzi. Jednocześnie dzieli się własną historią, która nie dominuje tekstu, ale jest jedynie, a może aż, pięknym świadectwem życia naukowca i osoby wierzącej. Agnieszka Białek, doktor habilitowana nauk farmaceutycznych  Ian Hutchinson podjął w tej książce trudne zadanie zmierzenia się z pytaniami z pogranicza nauki i wiary, które od zawsze nurtują nie tylko naukowców, ale i każdego poszukującego odpowiedzi na najważniejsze życiowe pytanie o ostateczny sens naszego życia. Umiejętne podzielenie pytań – również tych najtrudniejszych – sprawia, że czytelnik czuje się zaproszony do odbycia niezwykłej podróży po przeplatających się meandrach świata nauki i wiary. Z całą pewnością książkę Czy naukowiec może wierzyć w cuda mogę polecić jako lekturę każdemu, kto nie boi się zadawać pytań, a jeszcze bardziej tym, którzy nie boją się usłyszeć na nie odpowiedzi. Michał Złoch, doktor nauk przyrodniczych, mikrobiolog, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu   Uczony, badacz i chrześcijanin Ian Hutchinson odnosi się do pytań zadawanych przez wielu, na które jednak niewielu umie trafnie odpowiedzieć. Łączy naukę na najwyższym światowym poziomie i wiarę chrześcijańską w sposób wyrafinowany, naukowy, życzliwie osobisty oraz niezmiennie wyrozumiały. Nauka, teologia, etyka, historia, filozofia i studium biblijne schodzą się razem na wykładzie, jaki stanowi ta książka.  Leith Anderson, prezes stowarzyszenia National Association of Evangelicals z Waszyngtonu   Te same pytania, które zadawano Ianowi Hutchinsonowi i na które odpowiada on w tej książce, zadawano również mnie i też starałem się na nie odpowiedzieć. Hutchinson to naukowiec, a zarazem chrześcijanin, z duszpasterskim sercem dla tych, których nurtują głębokie i intrygujące pytania o Biblię i naukę, a nie zadowolą ich odpowiedzi protekcjonalne i uproszczone. […] To niezwykle wartościowa książka.   Scot McKnight, profesor Nowego Testamentu w katedrze im. Juliusa R. Manteya, Northern Seminary   Ian Horner Hutchinson – protestancki apologeta chrześcijański, inżynier jądrowy i fizyk, obecnie profesor nauk i inżynierii jądrowej w Massachusetts Institute of Technology. Jest autorem ponad 200 artykułów naukowych na temat zjawisk plazmowych i fuzji jądrowej, a także podręczników akademickich na temat diagnostyki plazmy. W latach 2003-2009 kierował Wydziałem Nauk i Inżynierii jądrowej na MIT. Jego zespół skonstruował i prowadził badania z użyciem tokamaka Alcator C-Mod – urządzenia do przeprowadzania kontrolowanej reakcji termojądrowej. Hutchinson wielokrotnie przemawiał na tematy relacji nauka-wiara. W swojej książce Monopolizing Knowledge (2011) wyjaśniał dlaczego scjentyzm – pogląd, że nauka to jedyne źródło wiedzy – jest niezgodny z prawdą i nieracjonalny. SERIA APOLOGETYKA Objawienie jest niezmienne, ponieważ odsłania wieczne prawdy dotyczące natury wszechświata, ludzi, a nade wszystko Boga. Zmienia się jednak kontekst intelektualny, społeczny i kulturowy, w którym rozbrzmiewa słowo Boga. Dlatego, by prawda chrześcijańska mogła być rozumiana, trzeba wyrażać ją i głosić wciąż na nowo. W niniejszej serii ukazują się książki prezentujące właściwe rozumienie i uzasadnienie wiary. Powstaje ona z myślą o każdym, kto chce poznać racjonalnie uzasadnione argumenty za prawdziwością objawienia. SERIĘ OPRACOWUJĄ: Wydawnictwo W drodze, które od  1973 roku wydaje publikacje, pomagając łączyć wiarę z codziennością. Fundacja Prodoteo, której misją jest propagowanie stylu życia opartego na wartościach chrześcijańskich, m.in. poprzez popularyzację wiedzy z zakresu apologetyki chrześcijańskiej i znajomości Pisma Świętego.

Czy pierwszy milion trzeba ukraść? Praktyczne zastosowanie wartości chrześcijańskich w biznesie

Brian Engelland

Czy pierwszy milion trzeba ukraść? to kontynuacja i rozwinięcie książki Ethics Essentials for Business Leaders (Podstawy etyki dla liderów biznesu) oraz lektura obowiązkowa dla każdego, kto uważa, że udany biznes to nie tylko zysk, bo sukcesu firmy nie przelicza się jedynie na pieniądze, ale też na liczbę zadowolonych klientów i pracowników. Autor, przytaczając wiele przykładów i pisząc o ekonomii językiem zrozumiałym nawet dla laika, pokazuje, że ten, kto prowadzi własne przedsiębiorstwo, wciąż może i musi pozostać człowiekiem uczciwym, moralnym, działającym w zgodzie z nauką Kościoła katolickiego.

Czy to naprawdę Ty, Boże

Loren Cunningham

Przygoda słuchania i bycia posłusznym głosowi Boga Marzenie Lorena Cunninghama zaczęło się od wizji fal młodych ludzi przemieszczających się przez kontynenty i ogłaszających Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie całej ziemi. Kilka dekad później rozrosło się ono do międzywyznaniowego ruchu chrześcijan z różnych stron świata, którzy poświęcają się głoszeniu Ewangelii temu pokoleniu. Jak to się stało, że Bóg sprawił, że Lorena marzenie powstałe z wizji przemieniło się w rzeczywistość? Pan prowadził go i jego żonę Darlene przez serię trudnych lekcji swojego kierownictwa. Czy to naprawdę Ty, Boże? nie jest tylko praktycznym przewodnikiem w słuchaniu Bożego głosu, ale także niesamowitym świadectwem, jak podczas podążania za wskazówkami Pana nasze życie może wpłynąć na świat, przemieniając go dla chwały niebieskiego królestwa. Loren Cunningham jest założycielem Młodzieży z Misją (Youth with a Mission – YWAM) oraz autorem książek. W swoich misyjnych podróżach odwiedził każdy kraj na Ziemi. Rekomendacje: Ogromnie podobała mi się ta książka i wierzę, że jej treść dotknie wiele milionów ludzi. ~ Brat Andrzej Cieszymy się ze sposobu, w jaki Bóg pobłogosławił Młodzież z Misją w docieraniu do ludzi z różnych zakątków świata dla PANA Jezusa Chrystusa. Trwajcie w dobrej pracy. Macie moje wsparcie i moją modlitwę. ~ Billy Graham

Ćwiczenie się w cnotach z miłości ku Maryi

Gdzie nierówność usposobień i charakteru, tam nie może być prawdziwej przyjaźni. Dobrze powiedział Arystoteles: ˝Miłość albo znajduje równych albo ich czyni˝. Między sprawiedliwym a grzesznikiem nie może być przyjaźni. Dlatego widzimy wieczną walkę między grodem Bożym a grodem tego świata, czyli między królestwem niebieskim a królestwem ciemności. Uznawały to ludy pogańskie w swych pojęciach dualistycznych o królestwie światłości i ciemności. Przewrotny Kain musi nienawidzić sprawiedliwego Abla, bo jego cnota gryzie i bodzie go, jest dlań wyrzutem; zły chciałby wszystkich uczynić złymi, by nie miał kto czynić mu choćby milczących wyrzutów. Miłość tylko między podobnymi do siebie powstać może, albo ich takimi uczyni. Dlatego św. Hieronim upomina, abyśmy usiłowali Maryję naśladować: ˝Wtedy pokaże się, że Ją prawdziwie miłujecie, gdy będziecie naśladowali Tę, którą wielbicie˝. Nie kocha dziecko matki swej, jeżeli od niej odbiega, nie idzie za jej przykładem i radą. Przewrotnych ludzi może łączyć chwilowo interes, korzyść osobista. Zbrodniarz zawiera częstokroć przyjaźń z występnym; ale to chwilowo trwa. Doświadczenie uczy aż nadto, że sojusze złych zrywają się szybko. Motyl fruwa z kwiatu na kwiat, nigdzie stale nie siądzie. Wykorzysta soki i dalej ulatuje.

Dar nieba

Maria Pawlikowska

Stefania Łącka jest postacią niezwykłą. Ta urodzona na ziemi tarnowskiej dziennikarka i działaczka katolicka może być dla nas wzorem zaufania Bogu, krytycznego myślenia i zaangażowania w pracę. Bo nie sztuką jest dużo mówić, ale to, aby te słowa wprowadzać w czyn. Tak właśnie robiła służebnica Boża Stefania. Ona nie tylko pięknie pisała i mówiła o wierze. Ona tą wiarą żyła.  Książka napisana przez Marię Pawlikowską opowiada też o otoczeniu i środowisku, w jakim żyła Stefania Łącka. Cennym dodatkiem są fragmenty zapisków Stefanii z wypracowań, notatek i wspomnień (szczególnie tych z czasów, gdy przebywała w obozie Auschwitz).

Dawna religia Słowian Mitologia słowiańska i ruska

Grigorij Andriejewicz Glinka, Andriej Siergiejewicz Kajsarow

Przedstawiamy prace dwu rosyjskich badaczy Słowiańszczyzny - Grigorij Andriejewicz Glinka i Andriej Siergiejewicz Kajsarow, pt. Dawna religia Słowian. W przekładzie Ivony Tsanew. Praca omawia takie oto zagadnienia: mitologia słowiańska i ruska, dawna religia Słowian, bogowie na wysokościach, bogowie ziemscy, bogowie podziemni, bogowie wodni, półduchy, bohaterowie, świątynia Świętowita, mitologia słowiańska i ruska, pochodzenie bogów, przedstawienie bogów, świątynie, święta, los mitologii słowiańskiej...

Decyzje, które zmieniły świat

Praca zbiorowa

To nie marzenia zmieniają rzeczywistość, ale konkretne decyzje i wybory. Niektóre niezwykle twórcze, inne fatalne w skutkach. Do dziś nosimy w sobie konsekwencje nieposłuszeństwa Adama i Ewy w Raju. O znaczeniu decyzji opowiadają biblijne historie z drzewem w tle i te o losach wielu marnotrawnych braci. Jednakże, czy jesteśmy w Edenie, czy pod Dębami Mamre, czy też w Jerychu, Bóg staje na zakręcie dziejów i stale mówi: JESTEM! On nigdy nie porzucił stworzonego przez siebie dzieła. Odkupienie człowieka to jedna z kluczowych decyzji Boga, która niezmiennie zmienia świat.

Dekalog. Ocalić sumienie. Orędzie św. Jana Pawła II do Polaków

Trzydzieści lat temu, w czerwcu 1991 roku, u progu odzyskanej wolności, do Polski, swojej Ojczyzny, przybył Jan Paweł II, by w tym szczególnym momencie dziejów przypomnieć rodakom prawdy Dekalogu. Był niczym Mojżesz niosący swojemu ludowi kamienne tablice z wyrytymi przykazaniami. I podobnie jak Mojżesz zastał nas czczących złotego cielca... Wygłoszone wtedy przez Ojca Świętego nauki pozostały nieodrobioną do dziś katechezą. Do rozważań nad papieskimi katechezami dla Polaków o Dekalogu wracamy dziś wraz z ks. prof. Edwardem Stańkiem, który prostym językiem próbuje z nich wydobyć i ukazać nam ich sedno. Autorowi bardzo zależało, by zanim czytelnicy pochylą się nad jego tekstem, zaznajomili się z wygłoszonymi wówczas wyjątkowymi homiliami Ojca Świętego. W pierwszej części książki przypominamy więc pełne teksty katechez Jana Pawła II o Dekalogu wygłoszone podczas pielgrzymki do Polski w 1991 roku Mamy nadzieję, że ciągle, a właściwie nigdy nie jest za późno, aby stały się fundamentem życia osobistego każdego z nas i kamieniem węgielnym budowania relacji społecznych.

Demon. Mówię, jak jest

Papież Paweł VI napisał , że największym zwycięstwem szatana jest to, że ludzie przestali wierzyć w jego istnienie. Powstała teoria, że szatan jest tylko metaforą ostatecznego zła a któż rozsądny będzie się bać jakiejś metafory? Autor książki, katolicki teolog świecki, opisuje działania złego ducha, opierając się na zweryfikowanych faktach. Od wielu lat współpracuje z miesięcznikiem Egzorcysta. Przeprowadzał wywiady z polskimi egzorcystami i osobami opętanymi. Sam doświadczył wielokrotnie działania nieczystej siły. Wykazuje, że diabeł to duchowa rzeczywistość, o wiele bardziej inteligentna od człowieka, w skryty i bezwzględny sposób wpływająca na życie pojedynczych ludzi i całych narodów. SMS-y z piekła Manifestacje oraz ataki szatana w życiu świętych i błogosławionych Demon ujawnia swoje istnienie opętania Szatan w częstochowskiej katedrze O. John Bashobora relacja opętanej Kult szatana na świecie; pomniki demona i czarne msze w intencji szkodzenia Polsce Hitlerowscy naziści rycerze dworu Lucyfera Kreml mistycznym ciałem szatana Demoniczne objawienia w Garabandal? Szatan w popkulturze. Serialowy Lucyfer to przystojny spoko ziom Cyrografy nie tylko krwią pisane Piekło istnieje naprawdę. Szatan i jego zwolennicy stale wpływają na rzeczywistość, która nas otacza. Nie wierzysz? Możesz nie wierzyć w istnienie oceanu, ale niewiara nie zabezpieczy cię przed utonięciem w jego głębinach.

Diabeł się mnie boi. Opowieść o ojcu Gabriele Amorcie

Wraz z odejściem o. Gabriele Amortha straciliśmy jedną z najważniejszych postaci XX wieku o. Francesco Bamonte, przewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów Ojciec Gabriele Amorth był jednym z najznamienitszych egzorcystów i demonologów naszych czasów. Większość swego kapłańskiego życia poświęcił walce z szatanem, dzięki czemu pomógł tysiącom ludzi uwolnić się od opętań i dręczeń. Za sprawą książki znakomitego pisarza, ks. Marcella Stanzionego w zupełnie nowym świetle odkrywamy wyjątkową postać o. Gabriele Amortha. Zebrane przez autora wspomnienia współpracowników i przyjaciół słynnego egzorcysty ukazują go nie tylko jako odważnego przeciwnika szatana, ale również znakomitego duszpasterza i pełnego ciepła oraz poczucia humoru przyjaciela. Ta książka to przejmująca opowieść o życiu wybitnego duchownego, a także zapis wielu świadectw bliskich mu osób oraz tych, którym pomógł odnaleźć Jezusa. Człowiek, który odprawił 70 tys. egzorcyzmów mówi, że skuteczność modlitwy zależy od wiary. Historia o. Gabriele Amortha pomaga uwierzyć nie tylko w istnienie diabła, ale i w to, że jest Ktoś, kto diabła ma pod kontrolą. Jakub Jałowiczor, Gość Niedzielny

Diabeł. Szkic monografii okultystycznej

Bolesław Wójcicki

REPRINT. Autor niniejszej książki według informacji na znakomitej znawczyni tego zagadnienia, Janiny Walickiej, był czynnym satanistą. Informuje nas ona o tym, że w okresie międzywojennym sekta satanistyczna martynistów działająca na terenie Polski miała swych najwybitniejszych przedstawicieli i jednocześnie celebransów czarnych mszy w osobach ludzi głośnych i znanych w warszawskim światku. Do najgłośniejszych osobistości zaliczali się: Czyński, Czaplin, Filipowski i Wójcicki. Ten ostatni był postacią odrażającą w swojej brzydocie (jedno z oczu miał osadzone bardzo nisko, prawie w policzku), wyglądającą prawie tak samo odpychająco, jak jego Pan, któremu oddawano hołdy albo w mieszkaniu Wójcickiego, albo Czaplina. Wójcicki, bez wątpienia mag i osoba znacząca w światku ezoteryków swoje życie zakończył samobójstwem.

Diabeł w poezji

Ignacy Matuszewski

Opis: Przegląd figur demonicznych w literaturze ludów wyznających politeizm. Szatan w literaturze ludów monoteistycznych. Szatan w gnostycyzmie, manicheizmie. Szatan u Dantego, Miltona. Wpływ Odrodzenia na pojęcie diabła. Szatan - Wiek XVII, XVIII i początek XIX. Figury demoniczne w literaturze polskiej.

Dialog o Bożej Opatrzności

Św. Katarzyna ze Sieny

Drugie wydanie fundamentalnego dzieła św. Katarzyny ze Sieny. Nasz świat jest naznaczony głodem tożsamości. Dla wielu ludzi najbardziej palącym pytaniem jest: Kim ja jestem?. To było pytanie Katarzyny. Współczesne poznawanie samego siebie jest często narcystycznym zajmowaniem się sobą, introwersyjną koncentracją na własnym samopoczuciu i spełnianiu się. Jednak według Katarzyny, kiedy w końcu widzę siebie takim jaki jestem, nie odkrywam małego okruchu samotnego bytu. Katarzyna opisuje siebie jako zamieszkałą i zadomowioną w celi poznania siebie. Jeśli odważę się podjąć tę podróż w celu poznania siebie, wówczas odkryję jak jestem mały, nieporadny i ograniczony, lecz poznam również, że cały jestem kochany i ceniony.

Dialog wiary z nauką i kulturą

Monika Worsowicz, Barbara Bogołębska

 Składające się na tom szkice i rozprawy naukowe zostały wygłoszone w ramach spotkań w Ośrodku Badawczym Myśli Chrześcijańskiej UŁ w latach 2010–2013 przez pracowników m.in. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, a także Uniwersytetu Łódzkiego. Zbiór ma charakter interdyscyplinarny i obejmuje – ujętą z różnych perspektyw badawczych – tematyczną triadę: wiara – teologia – filozofia (antropologia, dialogika, personalizm, teologia moralna, filozofia religii), a ponadto wkracza w socjologię religii, relacje między nauką i religią oraz wiarą i kulturą. Autorzy przypominają dorobek Karola Wojtyły – Jana Pawła II, Josepha Ratzingera – Benedykta XVI, ks. JózefaTischnera (doktora honoris causa UŁ w roku 1995), abpa Józefa Życińskiego i Martina

Dla sprawy

Gilbert Keith Chesterton

FRAGMENT KSIĄŻKI Rozdział "Logika i tenis" Otóż, cała współczesna kultura dziennikarska i wszystkie publiczne dysputy mają jedną wspólną cechę: ludzie nie wiedzą, jak zacząć myśleć. Nie dość, że ich myślenie jest zapożyczone z trzeciej i czwartej ręki, to w dodatku zaczyna się trzy czwarte drogi od punktu, skąd wyszedł cały tok rozumowania. Ludzie nie zdają sobie sprawy, skąd wzięły się ich własne myśli; nie pojmują implikacji swoich własnych słów. Do każdego wielkiego dziejowego sporu włączają się pod sam koniec, nie mając pojęcia ani jak się rozpoczął, ani czego on w ogóle dotyczy. Rozwijają swe poglądy w oparciu o absolutne prawdy, które, gdyby je poprawnie zdefiniować, uderzyłyby nawet ich samych nie jako absoluty, lecz absurdy. Takie myślenie to tylko gmatwanina, zaś im dłużej się myśli, tym bardziej wszystko się gmatwa. A u podstaw leży zawsze jakieś założenie, które jest wprawdzie dorozumiane, lecz tak naprawdę nie jest zrozumiane. Na przykład, przeczytałem właśnie artykuł pióra pana Tildena, wspaniałego i podziwianego tenisisty, który zabrał głos w dyskusji na temat kiepskiego stanu, w jakim znajduje się jego dziedzina sportu. Jak stwierdził, nic nie ocali angielskiego tenisa, chyba że wprowadzi się pewne fundamentalne reformy, które następnie przedstawił. Anglicy, jak się okazuje, żywią dziwaczne, nienormalne przeświadczenie, że tenis jest rozrywką, toteż człowiek powinien uprawiać go dla przyjemności. Pan Tilden przyznał, że ten amatorski duch jest w narodzie powszechny również w odniesieniu do innych spraw i stanowi (jak słusznie zauważył) cechę narodowego charakteru. Cecha ta stoi jednak na przeszkodzie czemuś, co nazwał uratowaniem angielskiego tenisa. Miał na myśli to, co niektórzy nazwaliby udoskonaleniem tenisa, inni zaś profesjonalizacją sportu. Jest to bardzo typowy fragment, wzięty z gazety na chybił trafił i zawierający poglądy bystrego i zaangażowanego człowieka na temat dogłębnie mu znany. A przecież ów człowiek nie rozumie, co mówi, bo nie wie, co traktuje jako dorozumiane. Nie zdaje sobie sprawy ze stosunku środków i celów, aksjomatów i wniosków, w swojej własnej filozofii. I nikt pewnie nie byłby bardziej niż on zdumiony, ba, słusznie oburzony, gdybym mu wskazał, że podstawowe zasady jego filozofi i przedstawiają się następująco: (1) Jest w naturze rzeczy pewna absolutna i boska Istota, której imię brzmi Pan Tenis. (2) Wszyscy ludzie istnieją dla dobra i chwały Pana Tenisa, powinni dążyć do uosobionej w nim perfekcji i spełniać jego wolę. (3) W imię tego wyższego obowiązku mają poświęcić swe naturalne pragnienie, by zaznać jakichś rozrywek w doczesnym życiu. (4) Ta lojalność jest najważniejsza: należy miłować Pana Tenisa bardziej niż tradycję narodową, zachowanie narodowego charakteru i narodowej kultury, nie wspominając już o narodowych cnotach. Tak oto wygląda wiara, albo zarys doktryny, rozwiniętej przed nami, choć nie zdefiniowanej. Jedyny sposób, by ocalić grę w tenisa, to pozbawić ją najważniejszej cechy gry, mianowicie dostarczania rozrywki i zabawy. === Dla Sprawy to jedna z najważniejszych książek w dorobku G.K. Chestertona, wybitnego angielskiego pisarza i publicysty. Jest w niej dowcip i humor, ale też wojowniczość, bo zawarte w niej eseje miały być z założenia polemiczne i kontrowersyjne. Chesterton, idąc pod prąd modnych idei, wyjaśnia, dlaczego porzucił protestantyzm, dlaczego świecki światopogląd nie wystarcza dla stworzenia cywilizacji, a także dlaczego konformizm jest dzić nazywany odwagą, a bezmyślność stanowi typową cechę współczesności.

Dlaczego Jezus?

Ravi Zacharias

Obecnie mamy do czynienia z niewielkim rozumieniem tego, kim naprawdę jest Jezus. Dlaczego powinno mieć to dla ciebie znaczenie? Doświadczamy jednego z największych kryzysów w historii religii. W imię tolerancji i relatywizmu kulturowego wyrzuca się prawdę. Dokonuje się tego pod płaszczykiem Nowej Duchowości. Przyzwyczajając do przepychu i powabu rozmaitych wyborów, otwiera się przed nami duchowy hipermarket, gdzie możemy wybierać taką formę duchowości, jakiej tylko zapragniemy. Często jednak, co jest tragiczne, dokonujemy wyborów, nie wiedząc, jak rozróżniać pomiędzy prawdą a fałszywkami. W tej niezwykłej i przekonującej krytyce niebezpieczeństw, jakie niesie za sobą Nowa Duchowość, wybitny chrześcijański apologeta, Ravi Zacharias serwuje nam solidną terapię. Odpiera ofensywę fałszu, w racjonalny sposób wskazując wyjątkowość osoby Jezusa Chrystusa. Współcześni chrześcijanie, a w szczególności ludzie poszukujący duchowej prawdy, potrzebują wiedzieć, dlaczego idee Nowej Duchowości, prezentowane przez tak popularne postacie ze świata show-biznesu, jak Oprah Winfrey i Deepak Chopra, wydają się tak atrakcyjne, a także dlaczego pośród gąszczu niejasnych poglądów, stylów życia, nadziei i aspiracji tylko Jezus może być kotwicą. Każdy pomysł niesie za sobą poważne konsekwencje. To niezwykle dogłębne i intrygujące dzieło dostarcza przekonujących argumentów dla każdego, kto poszukuje prawdy na temat Nowej Duchowości, a także tego, kim naprawdę jest Jezus i dlaczego nie powinniśmy tego lekceważyć.   Ravi Zacharias (ur. 26 marca 1946 w Madras, Indie) – kanadyjsko-amerykański apologeta chrześcijański. Jest autorem książki „Can Man Live Without God”, nagrodzonej przez ECPA Christian Book Award i bestselerów „Light in the Shadow of Jihad” i „The Grand Weaver”. Jest założycielem i prezesem organizacji Ravi Zacharias International Ministries, gospodarzem programów radiowych. Ravi to profesor wizytujący w Wycliffe Hall w Oksfordzie, gdzie uczy apologetyki i ewangelizacji

Dlatego jesteśmy katolikami. Uzasadnienie wiary, nadziei i miłości

Trent Horn

Trent Horn urodził się w żydowskiej rodzinie, odkąd został katolikiem poświęcił się wyjaśnianiu powodów swojej wiary. Jego pierwszymi słuchaczami i zarazem oponentami byli przyjaciele i rodzina. Niektórzy nie wierzyli w Boga ani nawet w istnienie prawdy. Innym religia nie była potrzebna do szczęścia albo po prostu jej nie rozumieli. Książka jest zbiorem najbardziej przejrzystych i pomocnych wskazówek, mogących pomóc sceptykom i poszukującym, którzy chcą zrozumieć wiarę katolicką i argumenty za istnieniem Boga.

Dni Mahdiego Zaświaty w wierzeniach islamu

Andrzej Sarwa

Dni Mahdiego, to dni eschatologiczne, nadchodzącego końca świata i sądu ostatecznego. Eschatologia jest częścią doktryny religijnej, która odnosi się do rzeczy ostatecznych w perspektywie indywidualnej - pojedynczego człowieka - jak i kosmicznej - całego świata. Zajmuje się więc zagadnieniem sensu śmierci oraz istotą przyszłego życia, a także kwestiami końca dziejów i obrazem nowego świata. Między innymi zawiera doktryny na temat sądu ostatecznego oraz świata pośmiertnego, w którym dusza odbiera nagrodę lub karę. Autor opiera swój wykład na podstawowych dla islamu tekstach: Koranie oraz Hadisach, których fragmenty obszernie przytacza. Prezentuje też szkicową historię islamu oraz jego relacje z religią chrześcijańską, szczególnie w odniesieniu do traktowania osoby Jezusa oraz Jego ukrzyżowania i zmartwychwstania.