9 największych tragedii starogreckich. MultiBook

Ajschylos, Sofokles, Eurypides

9 największych tragedii starogreckich to zbiór tragedii największych ateńskich poetów: Ajschylosa, Sofoklesa oraz Eurypidesa, twórców nowego gatunku, jakim jest dramat, ukazujący w sposób nowatorski ludzki los, cierpienia i namiętności. Do zbioru zaliczają się: Ajschylos Oresteja, Prometeusz w okowach, Sofokles Elektra, Król Edyp, Antygona, Eurypides Bachantki, Hippolytos uwieńczony, Ifigenia w Aulidzie, Medea.

A Midsummer Nights Dream

William Shakespeare

A Midsummer Nights Dream is a comedy where all the characters find themselves in a situation that completely changes their lives. In the play several plot lines that are closely intertwined with each other and affect each other. The main conflict of the play is a quarrel between the king of the elves of Oberon and his wife, Queen Titania. Because of this quarrel, all the madness of the summer night is happening. After all, Oberon decided to punish the spouse and play a little joke on her: he asks little Pac during sleep to rub Titanias eyes with a love potion so that the queen fell in love upon waking at the first comer.

Achilleis

Stanisław Wyspiański

„Achilleis” to oparty na motywach Iliady dramat Stanisława Wyspiańskiego, powstały w 1903 roku. Fabuła koncentruje się wokół oblężenia i upadku Troi, konstrukcja jest luźna, oparta na szybkiej zmianie planów i ostro kontrastujących pod względem nastroju scen. Utwór stanowi wyraz kontynuacji młodzieńczych zainteresowań Wyspiańskiego starożytnością.

Achilleis. Sceny dramatyczne

Stanisław Wyspiański

Dramat Stanisława Wyspiańskiego, oparty na motywach Iliady, wydany w roku 1903. Skupia się na wydarzeniach, które rozegrały się podczas oblężenia Troi. Składa się z luźno powiązanych ze sobą scen i stanowi wyraz młodzieńczych zainteresowań autora dotyczących starożytności. Utwór charakteryzuje podkreślenie konfliktu w obu obozach greckim (spór Achillesa z Agamemnonem) oraz trojańskim (konflikt Hektora i Parysa).

Acta Artis. Studia ofiarowane Profesor Wandzie Nowakowskiej

Aneta Pawłowska, Eleonora Jedlińska, Krzysztof Stefański

Prezentowany zbiór studiów jest dedykowany Profesor Wandzie Nowakowskiej, znawczyni sztuki, wielkiemu humaniście, wybitnemu nauczycielowi, długoletniemu kierownikowi Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego, obchodzącej w 2016 r. 25-lecie reaktywacji. Książka odzwierciedla różne nurty współczesnej humanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem historii sztuki. Całość składa się z czterech części. Pierwsza dotyczy zainteresowań badawczych Wandy Nowakowskiej, bezpośrednio odnoszących się do historii sztuki, jej aktywności w sferze życia akademickiego, artystycznego i społecznego, druga – zagadnień związanych z wieloaspektowo interpretowanym dziełem sztuki, gdzie podjęta została perspektywa filozoficzno-estetyczna, zawsze sytuująca się w kręgu zainteresowań badawczych Wandy Nowakowskiej, trzecia – odmiennych form wyrazu artystycznego w uobecnionych w różnorodnych – dawnych i współczesnych – dziełach kultury wizualnej, czwarta – szeroko pojmowanej architektury widzianej w kontekście estetycznym i konserwatorskim. Poruszane tematy zainteresują nie tylko historyków sztuki, ale również kulturoznawców, filozofów, historyków i architektów. 

Adam Didur. Droga artystyczna przez Metropolitan Opera do Bytomia. Materiały z Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej zorganizowanej w dniach 11-12 maja 2017 roku na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach

red. Grażyna Golik-Szarawarska

Książka stanowi nowe opracowanie o charakterze monograficznym spuścizny artystycznej, pedagogicznej i organizacyjnej Adama Didura (24.12.1873 – 7.01.1946) – śpiewaka operowego zasłużonego dla polskiej kultury muzycznej końca XIX i pierwszej połowy XX wieku, występującego z sukcesem na wszystkich liczących się scenach operowych Polski i świata, w tym Metropolitan Opera i Teatro alla Scala. Publikacja prezentuje aktualny stan badań na temat Didura i jego uczniów, na bazie opracowań, krytyki teatralnej oraz dokumentów archiwalnych udostępnionych, często po raz pierwszy, przez archiwa i instytucje polskie i zagraniczne. Obszerne miejsce w tomie zajęły teksty przynoszące najnowsze wyniki badań na temat tworzenia przez Didura i artystów ekspatriowanych ze Lwowa teatru operowego na Górnym Śląsku po drugiej wojnie światowej.

Aesthetic Energy of the City. Experiencing Urban Art & Space

Agnieszka Gralińska-Toborek, Wioletta Kazimierska-Jerzyk

In this book, metaphorically referring to the concept of energy, we wish to point out that it is possible to talk about aesthetic energy and that this concept is very useful in the discussion on the subject of the city. We ask representatives of various specialisations about the possibility of obtaining and maintaining aesthetic energy, therefore different research perspectives and seemingly distant objects of research – from architecture and urban space through street art and parkour to aesthetic theories – appear in individual chapters. The reflections of authors always revolve around the aesthetic object or the aesthetically experiencing entity. We finish the book with statements made by practitioners – culture organisers from nongovernmental organisations who use art to transfer energy to people and recover aesthetic energy of places. These kind of manifestos also illustrate the circulation of aesthetic energy: private organisations protect public/social values, draw attention to the condition of public places and recover these places for the individual, personal aesthetic experience. We hope that as a result of our own, mutually corresponding, though sometimes polemical positions, we will give birth to work that will be directed towards the aesthetic development of cities and the improvement of the quality of our experience. 

Afryka i (post)kolonializm

Aneta Pawłowska, Julia Sowińska-Heim

Publikacja dotyczy historii sztuki Afryki prezentowanej z perspektywy badań (post)kolonialnych. Stanowi ona efekt dyskusji środowiska afrykanistycznego z udziałem gości zagranicznych, którzy wskazują na wciąż żywe postrzeganie kultury i sztuki europejskiej jako dominującej i metropolitalnej. Autorzy podejmują problematykę doświadczeń i pozostałości epoki kolonialnej oraz niewolnictwa – nadal obecnych w sposobie współczesnego zachodniego patrzenia na historię i kulturę Afryki. Zwracają przy tym uwagę na potrzebę nowego spojrzenia na kontynent afrykański, uwolnionego od uprzedzeń i lęków, na konieczność ponownego odczytania wątków historycznych i politycznych kontynentu oraz podejmowania działań w zakresie poszanowania i ochrony dziedzictwa kulturowego Afryki.