Stwórz lepszy mózg dzięki neuroplastyczności poradnik dla mam

Debi Pearl

INTERESUJĄCA I NIEZWYKLE ZABAWNA Z pewnością nie jest to książka, którą można tak po prostu odłożyć. Poprzez fascynujące badania, niełatwe przykłady oraz porywające historie Debi wyjaśnia, w jaki sposób i dlaczego dzięki prostym przyzwyczajeniom możemy skutecznie poprawić pracę mózgu naszego dziecka, podnosząc tym samym poziom jego inteligencji zarówno umysłowej, jak i emocjonalnej. Kiedy zrozumiesz działanie mózgu, pomożesz swojemu dziecku w kształtowaniu samodyscypliny, pewności siebie, motywacji, a nawet w tym, aby mogło się stać szczęśliwszą osobą. Dowiedz się, jak dzięki muzyce, domowym przepychankom, ruchowi i śmiechowi możesz przekształcić jego mózg. Najnowsze badania pokazują, w jaki sposób można wyleczyć ADHD, autyzm i uszkodzenia mózgu. Książka została uznana przez Amazon za jedną z najlepszych lektur dla mam, które chcą pomóc swoim dzieciom stać się takimi, jakimi stworzył je Bóg. Wanda Kinsinger, autorka książki Homeschool with Ease The Baby Years & Beyond Uwielbiam Stwórz lepszy mózg dzięki neuroplastyczności! Jest to jedna z najprzyjemniejszych i najzabawniejszych, a jednocześnie niezwykle pomocnych książek WSZECH CZASÓW. Neuroplastyczność to prosta koncepcja działania mózgu i tego, jak możemy wykorzystać muzykę, zabawę i śmiech, aby zwiększyć inteligencję naszego dziecka. Jedna z najlepszych książek, jakie każda mama może przeczytać. Dr Kim Plath, ND (naturopata) Stwórz lepszy mózg dzięki neuroplastyczności to krynica mądrości połączona z najnowocześniejszą nauką. Mimo to czyta się ją jak powieść. To rewolucja w naszym dotychczasowym sposobie myślenia oraz życia! WSPÓŁAUTORZY: Dr Ellen Easley, specjalista w dziedzinie fizjoterapii Dr Nicole Dawson, specjalista w dziedzinie chiropraktyki Michael Pearl, autor bestsellerów, ewangelizator

Syndrom poszpitalny - jak mu zapobiegać?

Karolina Karabin, Bartosz J. Sapilak

W trakcie pobytu w szpitalu pacjent jest narażony na mnogość stresorów: niedobór snu, niską aktywność fizyczną, nieodpowiednie żywienie, stres psychiczny i fizyczny, które zaburzają homeostazę i powodują obciążanie allostatyczne organizmu. W konsekwencji dochodzi do osłabienia pacjenta i wystąpienia niekorzystnych zdarzeń zdrowotnych, co naraża go na pojawienie się syndromu poszpitalnego i ponowną hospitalizację. Kluczowe znaczenie w prewencji ponownej hospitalizacji mają czynniki związane ze stylem życia: żywienie zapewniające odpowiednią podaż białka oraz aktywność fizyczna, pozwalają one na odbudowanie utraconej masy mięśniowej i przywrócenie zaburzonej homeostazy po pobycie w szpitalu. Podczas rekonwalescencji niezbędne może także okazać się zastosowanie doustnych preparatów odżywczych.

Sytuacje kliniczne, w których warto wybierać cefiksym

Bartosz J. Sapilak

W artykule przybliżono zalety cefiksymu jako doustnej cefalosporyny III generacji. Lek wykorzystywany jest głównie w terapii zakażeń bakteriami Gram(-) oraz wrażliwymi szczepami Gram(+). Szczególnie przydatny pozostaje w infekcjach dróg oddechowych i moczowych, umożliwia także zastąpienie pierwotnej antybiotykoterapii dożylnej lekiem doustnym. Stosowany jest od 6. m.ż., zazwyczaj raz na dobę

Szczepienia przeciw COVID-19 u dzieci 5-11-letnich ze szczególnym uwzględnieniem niepożądanych odczynów poszczepiennychiegu neuropatii obwodowej indukowanej chemioterapią - opis przypadku

Adam J. Sybilski

W komunikacie z 10 października 2021 r. minister zdrowia poinformował o rozpoczęciu szczepień przeciw COVID-19 dzieci w grupie wiekowej 5-11 lat. Wprowadzenie powszechnych szczepień przeciw COVID-19 u osób po 18. r.ż., a następnie po 12. r.ż. spowodowało, że dzieci w wieku 5-11 lat stanowią populację o najwyższej zachorowalności. Dodatkowo, nawet po bezobjawowym zakażeniu SARS-CoV-2, dzieci i młodzież są zagrożone wieloukładowym zespołem zapalnym u dzieci. Najlepszą formą profilaktyki są szczepienia ochronne. Preparat opracowany przez firmę Pfizer/BioNTech (Comirnaty) w dawce pediatrycznej 10 ug (0,2 ml) jako jedyny jest zarejestrowany do szczepienia dzieci w wieku 5-11 lat. Schemat szczepienia polega na podaniu dwóch dawek szczepionki w odstępie 3 tygodni. Szacowana skuteczność tej szczepionki 7. dnia po drugiej dawce wyniosła 90,7%. Szczepionka była dobrze tolerowana, a niepożądane odczyny poszczepienne - łagodne i przemijające. Reakcje miejscowe (ból i zaczerwienienie w miejscu wkłucia oraz obrzęk) były częste i przeważnie miały nasilenie od łagodnego do umiarkowanego. Zdarzenia ogólnoustrojowe obejmowały głównie zmęczenie, bóle głowy, bóle mięśni, dreszcze, gorączkę i ból stawów oraz występowały częściej po drugiej dawce. Lekami, które są zalecane w przypadku wystąpienia bólu lub gorączki, są paracetamol i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Obecnie paracetamol jest lekiem pierwszego wyboru. Podsumowując, poważne niepożądane odczyny poszczepienne przy szczepieniu przeciw COVID-19 pojawiają się rzadko, ale zawsze należy o nich poinformować pacjentów oraz być na nie przygotowanym. Każdy lekarz ma obowiązek śledzenia wszelkich nowych informacji oraz aktualizacji rekomendacji.

Św. Hildegarda z Bingen. Zdrowie dla twojego dziecka

Brigitte Pregenzer, Brigitte Schmidle

Twoje dziecko często miewa infekcje, doskwiera mu brak apetytu lub przeciwnie je zbyt dużo? Ma problemy z koncentracją, jest apatyczne i zamknięte w sobie? Co możesz zrobić, by dziecko zdrowo rosło i prawidłowo się rozwijało? Święta Hildegarda z Bingen daje nam sześć złotych reguł, które możemy zastosować we wszystkich dziedzinach życia. Szczególny nacisk kładzie na rozkład dnia, pielęgnowanie talentów dziecka, świadome odżywianie, regularność snu i odpowiednie formy spędzania wolnego czasu. Jej reguły dotyczą jednak nie tylko dzieci, lecz i każdego dorosłego człowieka. W książce tej znajdziesz starannie dobrane przepisy, leki i eliksiry z apteczki Hildegardy, które pomagają łagodnie i w zgodzie z naturą leczyć dziecięce choroby oraz skutecznie im zapobiegać. Odkryjesz też wiele cennych wskazówek i rozwiązań problemów, o których wcześniej nie miałeś pojęcia! Czy wiesz, że według św. Hildegardy: Lepiej jeść morele i czereśnie zamiast brzoskwiń i śliwek? Dzięki wystarczająco zróżnicowanej diecie można uniknąć uzależnień? Pluskanie się w strumieniu ma właściwości uspokajające? Mięso wieprzowe osłabia siły obronne organizmu? Śpiew pobudza wydzielanie hormonów szczęścia, wpływa na proces zapamiętywania, łagodzi stres i obniża agresję? Bo przecież zdrowie to nie tylko spokojny sen, ruch na świeżym powietrzu i brokuły na parze. Koncepcja św. Hildegardy z Bingen zakłada dbałość zarówno o zdrowie fizyczne, jak i emocjonalne. Wiedząc o tym, że harmonijny rozwój dzieci jest dla rodziców najważniejszy, Brigitte Pregenzer i Brigitte Schmidle, znawczynie i entuzjastki medycyny świętej Hildegardy, opierając się na własnych doświadczeniach, przygotowały ten wyjątkowy poradnik, który pomoże rodzicom nauczyć dzieci właściwych postaw i szacunku dla zdrowej żywności oraz wpoić im pożyteczne przyzwyczajenia.

Świat dotyku

Bartłomiej Gajowiec

W każdym z nas istnieje wewnętrzny lekarz. Świadomość ciała  jest drogą dotarcia do korzeni naszych dysfunkcji. To właśnie tutaj istnieje prawda, która stanowi naturalne środowisko dla utrzymania zdrowia. Sztywność szyi, bóle kręgosłupa, kolan, samoczynne drżenie mięśni, napięte ramiona to sygnały, które właściwie odczytane będą początkiem procesu zdrowienia. Z dotykiem jest tak, że jest wszędzie. Najintensywniejszy i najbardziej potrzebny ze zmysłów. Nic nie jest w stanie go zastąpić w rozwoju i zdrowym funkcjonowaniu każdego z nas. Warsztat fizjoterapeutyczny oparty jest w dużej mierze na dotyku, a więc kontakcie dwóch ciał, dwóch systemów informacyjnych, dwóch rzeczywistości. Każdej z własną historią, doświadczeniami i reaktywnością.  Utrata możliwości odczuwania dotyku jest jedną z cięższych strat, jakich można doświadczyć. Dotyk bowiem kompensuje braki innych zmysłów, ale żaden zmysł nie skompensuje dotyku. Pracując z pacjentem oddaję głos jego ciału. Słucham, co do mnie mówi o dolegliwościach i próbuję składać to w dialog.  Rozmowa toczy się w ciszy, ale jest doskonale słyszalna.  Bartłomiej Gajowiec  fizjoterapeuta, praktyk aikido, twórca nowatorskiej metody usprawniania osób ze schorzeniami układu nerwowego „Neuroaiki.”    

Tamsulosyna i solifenacyna jako forma leczenia skojarzonego pacjentów z objawami ze strony dolnych dróg moczowych - wskazania oparte na zasadach evidence-based medicine oraz praktycznych doświadczeniach

Piotr Zapała

Leczenie skojarzone tamsulosyną i solifenacyną jest jednym z częściej stosowanych skojarzeń lekowych u pacjentów z nasilonymi objawami z dolnych dróg moczowych w fazie napełniania. Objawy takie mogą mieć charakter wtórny do przeszkody podpęcherzowej, ale mogą być również patofizjologicznie niezależne od łagodnego rozrostu stercza. Duoterapia tamsulosyną i solifenacyną wydaje się leczeniem bezpiecznym, a z perspektywy klinicznej kluczowa pozostaje selekcja pacjenta, który odniesie największą korzyść z takiego leczenia.

Tatuaże. Gdy ciało staje się tłem

Zbiorowy

Interdysplinarne spojrzenie na tatuaże i fenomen ich popularności we współczesnym społeczeństwie i kulturze 

Telemedycyna. Alergologia

Adam J. Sybilski

Pandemia COVID-19 wywróciła do góry nogami całe nasze dotychczasowe życie. Dotknęła również relacji między lekarzem a pacjentami. Z dnia na dzień wprowadzono nowe zasady postępowania zmierzające do zmniejszenia kontaktu między ludźmi, w tym między chorymi a ich lekarzami. Obawa przed zakażeniem, zarówno ze strony chorych, jak i personelu medycznego, skłoniła wielu do rozwijania tej formy udzielania świadczeń medycznych. Monografia Profesora Adama Sybilskiego wypełnia lukę występującą na rynku wydawniczym w zakresie publikacji poświęconych prowadzeniu tej formy usług medycznych w dziedzinie alergologii. Jest to niezwykle cenna pozycja, unikatowa i bardzo potrzebna. Musimy jednak pamiętać - co sam autor podkreśla - że "telewizyta nie może być zastosowana w przypadku zaostrzenia objawów chorobowych, konieczności wykonania badań dodatkowych in vivo oraz ciężkich postaci alergii, szczególnie w trakcie reakcji anafilaktycznej lub tuż po niej".

Teleporady u pacjentów z niewydolnością serca. Poradnik dla lekarzy

Dorota Ochijewicz, Agnieszka Kapłon-Cieślicka

Niewydolność serca (HF, heart failure) jest istotnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym. To jedno z najważniejszych i jednocześnie najtrudniejszych wyzwań dla kardiologii XXI w. Niewydolność serca jest końcowym stadium wielu chorób układu sercowo-naczyniowego i - paradoksalnie - wraz z postępem w ich leczeniu oraz starzeniem się populacji przybywa osób z HF. Występowanie HF dotyczy 1-2% dorosłej populacji w krajach rozwiniętych, a w grupie powyżej 70. r.ż. obejmuje nawet ponad 10% populacji [1-5]. W związku z szybkim rozwojem i rosnącą dostępnością globalnej sieci internetowej Światowa Organizacja Zdrowia (WHO, World Health Organization) już w 1998 r. przyjęła pierwszą rezolucję dotyczącą e-zdrowia [15]. Telemedycyna wykorzystuje technologie informatyczne w celu zwiększenia dostępności opieki zdrowotnej i informacji medycznych. Według WHO telemedycyną nazywamy wszelkie usługi świadczone na odległość przez pracowników opieki zdrowotnej, wykorzystujące technologie informatyczne i telekomunikację w celu profilaktyki, diagnozowania i leczenia pacjentów, a także prowadzenia badań i kształcenia innych podmiotów opieki zdrowotnej. Kluczową kwestią leżącą u podstaw telemedycyny jest możliwość pokonywania barier geograficznych i świadczenie usług medycznych bez konieczności fizycznej obecności pacjenta w ośrodku opieki zdrowotnej, co nie tylko poprawia dostęp do opieki, ale również jest korzystne z punktu widzenia ekonomii. Teleopieka w przypadku HF obejmuje m.in. wsparcie telefoniczne i zdalne monitorowanie chorych.

Teleporady u pacjentów z niewydolnością serca. Poradnik dla pacjentów

Dorota Ochijewicz, Agnieszka Kapłon Cieślicka

Teleporada (telewizyta, porada telemedyczna) może być udzielona zarówno w formie rozmowy telefonicznej (przez telefon stacjonarny lub komórkowy), jak i poprzez połączenie wideo (przez komputer lub smartfon). Teleporada stanowi pełnoprawne świadczenie medyczne tak jak standardowa wizyta u lekarza, tzn. w trakcie teleporady obowiązują te same zasady co w trakcie zwykłej wizyty (np. zasada poufności przekazywanych informacji), a na jej zakończenie pacjent otrzymuje zalecenia (np. dotyczące leczenia czy konieczności wykonania dodatkowych badań). W trakcie teleporady lekarz może wystawić e-receptę, e-skierowanie lub e-zwolnienie. W niektórych sytuacjach może zadecydować o konieczności przeprowadzenia standardowej wizyty osobistej. W poradniku przedstawiono kilka wskazówek dla pacjentów korzystających z teleporady.

Terapia lasem w badaniach i praktyce

Katarzyna Simonienko

Dendroterapia i jej zalety - autorstwa lekarza psychiatrii

Terapia lekiem złożonym kluczem do sukcesu, czyli lepiej razem niż osobno

Marcin Barylski

Preparaty złożone to przyszłość leczenia. Lekarze mają coraz więcej doświadczeń praktycznych w ich stosowaniu, a także są świadkami pojawiania się na rynku farmaceutycznym nowych połączeń, które istotnie poprawiają współpracę z chorym oraz ułatwiają leczenie. Niezwykle ważny jest dobór substancji wchodzących w skład leku złożonego, ponieważ współczesna terapia polega nie tylko na uzyskaniu trwałej normotensji i/lub normokardii przy zachowaniu dobrej jakości życia, ale również na korygowaniu zaburzeń hemodynamicznych i metabolicznych, a przede wszystkim - na przedłużaniu życia poprzez redukcję zachorowalności i umieralności z powodu incydentów wieńcowych, niewydolności serca oraz udarów mózgu. W niniejszej pracy omówiono funkcję, jaką może pełnić preparat złożony będący połączeniem inhibitora konwertazy angiotensyny - ramiprilu, który oprócz działania hipotensyjnego wykazuje wybitne właściwości kardio- i wazoprotekcyjne, oraz B-adrenolityku - bisoprololu, będącego liderem wśród preparatów w swojej grupie terapeutycznej i mającego ugruntowaną pozycję w terapii kardiologicznej.

Terapia skojarzona mirabegronem z tamsulosyną w leczeniu pęcherza nadaktywnego u mężczyzn z objawami z dolnych dróg moczowych

Tomasz Wiatr, Piotr Chłosta

Mężczyznom z objawami z dolnych dróg moczowych (LUTS, lower urinary tract symptoms) leczonym a-blokerami mogą towarzyszyć symptomy nadaktywnego pęcherza moczowego (OAB, overactive bladder), co wymaga dodatkowego stosowania leków antymuskarynowych. Mirabegron (agonista receptora B3-adrenergicznego) jest alternatywną terapią uzupełniającą, skuteczniejszą od placebo pod względem poprawy objawów OAB i lepiej tolerowaną. Zaobserwowano, że skojarzone leczenie tamsulosyną z mirabegronem wpływa korzystnie na średnią objętość wydalonego moczu, epizodów parć naglących w ciągu doby oraz liczbę mikcji. W przypadku tamsulosyny w skojarzeniu z placebo obserwowano wyższy ogólny odsetek zdarzeń niepożądanych zaistniałych w trakcie leczenia niż w przypadku tamsulosyny z mirabegronem. Wyniki badania PLUS ujawniają przydatność terapii mirabegronem z tamsulosyną w leczeniu mężczyzn z powodu łagodnego powiększenia gruczołu krokowego, u których wystąpiły jednocześnie objawy nadaktywności pęcherza moczowego. Badanie MATCH potwierdziło, że terapia skojarzona przez 12 tygodni u mężczyzn z symptomami LUTS i OAB ma wyższą skuteczność niż placebo i była dobrze tolerowana.

Terapia zakażeń jesienno-zimowych

Urszula Zielińska-Borkowska

W artykule omówiono zastosowanie antybiotyków w okresie jesienno-zimowym. Przypomniano podstawowe informacje dotyczące amoksycyliny w połączeniu z kwasem klawulanowym oraz cyprofloksacyny.

Tesi. Moje życie z borderline

Wojciech Dubiel, Sara Brych

Wyobraźcie sobie, że siadacie naprzeciwko osoby, której każda cząstka ciała krzyczy z powodu wewnętrznego cierpienia, ale ten krzyk nie jest zwykłym krzykiem. Jest głuchym wyciem bezradności! Takie wrażenie, jak pisze we wstępie, odnosił Wojciech Dubiel – psychoterapeuta – na pierwszych sesjach terapeutycznych z Sarą, swoją niezwykłą pacjentką, której bolesne przeżycia, poruszające doświadczenia, ale też jej ciężka praca nad sobą stanowią główną treść książki. Sara, ofiara skrajnie brutalnej przemocy domowej, wrażliwa, młoda kobieta, trafia na terapię po próbie samobójczej. Potrzebuje czasu, aby otworzyć się przed psychoterapeutą i mu zaufać. W końcu jednak zaczyna ujawniać przed nim okruchy swojej historii, dzięki czemu powoli zaczyna się jej proces odnajdywania prawdziwej siebie i radzenia sobie z demonami przeszłości. Okruchy, którymi dzieli się z psychoterapeutą, przedstawia w formie zapisków i od tej pory spisuje dla niego większość swoich przemyśleń. Na bazie tych osobistych, intymnych i często wstrząsających notatek powstaje właśnie ta poruszająca i wzruszająca książka, która daje nadzieję, że dobrze poprowadzona terapia oraz ciężka i uczciwa praca nad sobą mogą pomóc w poradzeniu sobie z traumatycznymi doświadczeniami. Tesi. Moje życie z borderline to książka pełna bólu i cierpienia, ale też pełna siły, chęci życia i pragnienia cieszenia się życiem. To jedna z tych książek, które na długo zostają w pamięci.

To tylko dzieci. Narodziny dobra i zła

Paul Bloom

Wybitny psycholog poznawczy Paul Bloom twierdzi, że zdolność do odróżniania dobra i zła jest w człowieku głęboko zakodowana. Przez wieki, od Johna Lockea po Zygmunta Freuda, filozofowie i psychologowie uważali, że pod względem moralnym człowiek przychodzi na świat jako tabula rasa, niezapisana tablica. Wielu z nas zakłada, że dzieci są z natury egoistyczne, a rolą społeczeństwa zwłaszcza rodziców jest przekształcenie tych małych socjopatów w istoty cywilizowane. Tymczasem Paul Bloom przekonuje, że poczucie moralności towarzyszy nam już od najwcześniejszego dzieciństwa. Powołując się na przełomowe badania prowadzone na Uniwersytecie Yale, wykazuje, że niemowlęta, zanim jeszcze zaczną mówić czy chodzić, oceniają postępowanie innych jako dobre lub złe, odczuwają empatię, okazują współczucie, pocieszają strapionych, a także mają elementarne poczucie sprawiedliwości. W swych rozważaniach nad moralnością dzieci i dorosłych autor odrzuca modny dziś pogląd, że odpowiedzialnością za wybory moralne możemy obciążyć instynktowne odczucia czy nieświadome uprzedzenia. Według Blooma rozumowi zawdzięczamy nie tylko wspaniałe odkrycia naukowe; w obszarze moralności postęp również odbywa się dzięki wykorzystaniu rozsądku i myślenia (zrozumieliśmy na przykład, że niewolnictwo jest niesprawiedliwe). Współczucie, wyobraźnia i niebywała zdolność do racjonalnego myślenia pozwalają nam wykroczyć poza prymitywne poczucie moralności, z którym przychodzimy na świat, i stać się czymś więcej niż małymi dziećmi.  Ta porywająca, błyskotliwa i wnikliwa książka oferuje zupełnie nowe spojrzenie na naszą moralność. Paul Bloom ma talent do ożywiania abstrakcyjnych idei, do swobodnego przechodzenia od Darwina, Herodota i Adama Smitha do Hannibala Lectera, Louisa C.K. i narzeczonej księcia. Ta porywająca, błyskotliwa i wnikliwa książka oferuje zupełnie nowe spojrzenie na naszą moralność.  Bloom to przykład wybitnego naukowca, który potrafi łączyć sprzeczne wyniki badań, ogromną erudycję i prawdziwie ludzkie podejście, tworząc pełen niuansów i chwilami zaskakujący portret natury ludzkiej, który budzi przerażenie i zachwyt. JONATHAN HAIDT, autor książki Prawy umysł. Badania psychologiczne Paula Blooma są niezmiennie olśniewające. Dlatego właśnie sięgamy po jego książki. Później nie możemy się z nimi rozstać, gdyż urzeka nas mądry i swobodny styl opisu tych badań. JIM HOLT, autor książki Krótka historia niczego Odkrycie, jak bogate jest poznawcze i moralne życie małych dzieci, to fascynujące osiągnięcie psychologii XXI wieku. Paul Bloom wnikliwie, a zarazem przystępnie i elegancko wyjaśnia, w jaki sposób przyczynia się ono do lepszego rozumienia natury ludzkiej. STEVEN PINKER, autor książki Piękny styl  To niezwykle ważna książka. Panuje dziś przekonanie, że moralność jest wytworem sztucznym, gdyż odziedziczony po ewolucyjnych przodkach instynkt jest czysto egoistyczny. Poza tym wmawia się nam, że społeczeństwo ludzkie powstało na fundamentach irracjonalnych impulsów, a rozum i nasze wybory nie mają żadnego znaczenia. Tymczasem Bloom, znakomity psycholog eksperymentalny i znawca filozofii, rozprawia się z obydwoma tymi błędami. MARTHA C. NUSSBAUM, autorka książki Political Emotions Cudownie zrozumiała i zabawna Jeżeli chcesz lepiej niż dotychczas rozumieć siebie, swoje dzieci i psychopatę przy sąsiednim biurku przeczytaj tę książkę. SAM HARRIS, autor książki Free Will Książka Paula Blooma to fascynująca podróż w głąb naszego poczucia dobra i zła. Błyskotliwie napisana i elegancka, pokazuje, jak wiele możemy się nauczyć, przyglądając się reakcjom dzieci. Ta lektura na zawsze zmieni nasz sposób patrzenia na niemowlęta. CARL ZIMMER, autor książki The Tangled Bank To nadzwyczaj głęboka wizja rozwoju moralności. Począwszy od niemowlęctwa, ukazuje subtelne przenikanie się wpływów środowiska i genów w kształtowaniu tego, kim jesteśmy. Obowiązkowa lektura dla entuzjastów nauk społecznych i dla rodziców. DAN ARIELY, autor książki Potęga irracjonalności Paul Bloom jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Yale. Jest autorem i redaktorem sześciu książek, w tym entuzjastycznie przyjętej How Pleasure Works. Otrzymał wiele nagród za działalność badawczą i dydaktyczną. Publikuje artykuły naukowe i popularnonanukowe, między innymi na łamach The New York Times Magazine, Nature, The New Yorker, The Atlantic, Science, Slate, The Best American Science Writing. Mieszka z żoną i dwoma synami w New Haven, w stanie Connecticut. 

Transplantacja serca. Problemy adaptacji psychologicznej

Bożena Gulla

Niniejsza książka jest poświęcona zagadnieniom adaptacji psychologicznej do życia z przeszczepionym sercem. Transplantacja stanowi metodę leczenia krańcowej niewydolności krążenia i jest dla osób ciężko chorych jedyną nadzieją na uratowanie życia i zachowanie zdrowia. W okresie oczekiwania na operację chorzy spodziewają się znacznej poprawy, jednak nie w pełni uświadamiają sobie, że dalsze życie z przeszczepionym sercem stanie się dla nich źródłem wielu problemów. Przez całe życie pozostaną pacjentami i będą korzystać z opieki medycznej, a warunkiem powodzenia leczenia będzie ich staranna współpraca i gruntowna zmiana stylu życia. Różnorodność rezultatów wysiłków przystosowawczych nasuwa pytania o czynniki psychologiczne, od których zależy pomyślna adaptacja, pozwalająca na uzyskanie satysfakcjonującej jakości życia po transplantacji serca. Identyfikacja czynników odpowiedzialnych za przystosowanie jest podstawą formułowania wskazań terapeutycznych, ukierunkowanych na to, by trudne doświadczenia stały się dla osób z przeszczepionym sercem źródłem wewnętrznej siły i osobistego rozwoju, a nie przeciążenia i udręki. Publikacja ta jest przeznaczona dla psychologów i lekarzy pracujących z chorymi z grupy transplantacyjnej, studentów psychologii i medycyny, osób oczekujących na transplantację i żyjących z przeszczepionymi narządami oraz ich rodzin. Jej zadaniem jest również stworzenie klimatu społecznego sprzyjającego transplantologii.

Trądzik pospolity w praktyce ambulatoryjnej

Łukasz Matusiak

Skuteczna terapia trądziku wymaga jak najwcześniejszego wprowadzenia skutecznego leczenia, odpowiednich zabiegów w gabinecie dermatologii estetycznej oraz skrupulatnego stosowania pielęgnacji domowej. W pracy zwięźle opisano praktyczne doświadczenia z leczeniem tej choroby i wskazówki postępowania.

Twoje zdrowie. Wszystkie kłamstwa, którymi cię raczą, i jak nauka pomaga się w tym połapać

prof. Didier Raoult, Sabine Casalonga

Medycyna to nie tyle ścisła nauka, co raczej pole bitwy, na którym ścierają się nauka, polityka i marketing, a często też mity i lęki, bo nie ma nic cenniejszego od zdrowia. Chwytamy się wszystkiego, by zatroszczyć się o siebie i najbliższych. Dlatego tak łatwo nas nabrać. Czy jedzenie brokułów chroni przed nowotworami, a picie mleka – przed osteoporozą? Czy osoby szczupłe żyją dłużej, a alkohol zawsze szkodzi? Jak to jest, że bagatelizujemy wpływ używek, a boimy się szczepionek i przestrzegamy przed antybiotykami? Jacy są najwięksi zabójcy ludzi w XXI wieku i dlaczego nie o wszystkich mówi się w mediach? Czym jest polityka zdrowotna i dlaczego w medycynie tak wielkim problemem są konflikty interesów? W dziedzinie troski o zdrowie bombardowani jesteśmy fałszywymi informacjami. Straszymy się chorobami, które nie są groźne, a udajemy, że nie istnieją te, które prowadzą do śmierci bardzo wielu osób. Do tego koncerny farmaceutyczne, działające nie tylko z myślą o zdrowiu, ale też prawach rynku, proponują droższe odpowiedniki znanych i skutecznych leków czy cudowne nowe substancje, których zalety nie zostały jeszcze udowodnione. Prof. Didier Raoult, słynny francuski lekarz i epidemiolog, zaprasza w podróż w poszukiwaniu zdrowego rozsądku. Pisząc w sposób przejrzysty i szczery, prowadzi przez głośne medyczne fake newsy, zagrania marketingowe i społeczne obawy. Radzi, co robić, by nie dać się przygnębić, nie poddać się obawom i pesymizmowi – i zadbać o swoje zdrowie. Książka powstała we współpracy z Sabine Casalonga, psycholożką i dziennikarką naukową. Prof. Didier Raoult to francuski lekarz, mikrobiolog i epidemiolog. Specjalizuje się w chorobach zakaźnych. Jest dyrektorem Szpitala Uniwersyteckiego oraz Centrum Badań nad Nowymi Chorobami Zakaźnymi i Tropikalnymi (URMITE) w Marsylii. Oprócz działalności naukowej i badawczej prowadzi także wykłady na Uniwersytecie w Marsylii. Jako że jest najbardziej wpływowym badaczem w swojej dziedzinie, jego publikacje należą do najczęściej cytowanych w czasopismach naukowych, a on sam przez czasopismo Nature jest zaliczany do dziesięciu najlepszych francuskich badaczy. Został wyróżniony przez francuski Narodowy Instytut Zdrowia i Badań Medycznych (INSERM) nagrodą za całokształt kariery. Od początku kryzysu koronawirusowego jest członkiem Komitetu Naukowego przy francuskim Ministerstwie Zdrowia. Już 16 marca 2020 roku poinformował o pierwszych pozytywnych testach użycia chlorochiny jako skutecznego leku na COVID-19. Działał na pierwszych liniach walk z kolejnymi współczesnymi epidemiami – m.in. SARS, cholery, tyfusu i Zika. Brał również udział w badaniach paleomikrobiologicznych – dotyczących historycznych epidemii, m.in. drugiej Czarnej Śmierci w XVII wieku oraz chorób nękających żołnierzy Napoleona. Didier Raoult ma również na koncie odkrycie kilkudziesięciu mikroorganizmów (w tym bakterie nazwane od jego nazwiska – Raoultella oraz Rickettsia raoultii). Zajmuje się nie tylko mikroorganizmami powodującymi choroby, ale również tymi, z którymi żyjemy w symbiozie. Ma także zasługi na polu walki z wirusem HIV. Didier Raoult jest także żywo zainteresowany kwestią zdrowia publicznego, profilaktyką, rozwiązaniami podejmowanymi przez administrację państwową i lokalną oraz popularyzacją nauki. Interesuje go nie tylko stan zdrowia Europejczyków; wiele energii wkłada w działania w państwach afrykańskich, wspierając kontakty między uczonymi i powstawanie nowych ośrodków medycznych i laboratoriów. Prowadzony przez Raoulta ośrodek badawczy, korzystający z najnowocześniejszych technologii i narzędzi, stanowi jedno z najważniejszych i najczęściej konsultowanych laboratoriów w Europie.  

U kogo i dlaczego warto zastosować insulinę dwuanalogową aspart + degludec?

Mariusz Dąbrowski

Ostatnie lata przyniosły istotne zmiany paradygmatu terapii cukrzycy typu 2. Po ogłoszeniu wyników pierwszych i kolejnych badań bezpieczeństwa sercowo-naczyniowego leków przeciwcukrzycowych na pierwszą linię frontu wysunęły się leki nieinsulinowe, a szczególne miejsce zajęły inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 i agoniści receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (te drugie są rekomendowane jako pierwsza terapia iniekcyjna w cukrzycy typu 2). Spowodowało to nieznaczny spadek liczby pacjentów leczonych insuliną. Niemniej należy pamiętać, że w populacji osób z cukrzycą typu 2 u wielu pacjentów wystąpi wcześniej lub później konieczność wdrożenia insulinoterapii. Zwykle jest ona inicjowana w postaci jednej iniekcji insuliny bazowej, przy czym w naszych warunkach zwykle jest to insulina NPH. Brak efektywności tej terapii wymaga dalszej intensyfikacji leczenia w postaci dołączania kolejnych iniekcji insuliny doposiłkowej. Jedną z takich opcji jest zastosowanie połączenia w jednym wstrzykiwaczu szybko działającego analogu - insuliny aspart (IAsp) oraz ultradługo działającego analogu - insuliny degludec (IDeg), z których każdy zachowuje swój profil farmakokinetyczny. Zaletą tej opcji jest mniejsza liczba iniekcji przy porównywalnej lub lepszej kontroli glikemii w porównaniu z innymi schematami terapii, a dodatkową korzyścią dla pacjenta jest mniejsza liczba hipoglikemii, szczególnie nocnych. Leczenie to umożliwia dalszą intensyfikację terapii poprzez dodanie drugiej iniekcji IDegAsp lub kolejnych iniekcji insuliny doposiłkowej. Insulina IDegAsp może być też użyta przy inicjowaniu insulinoterapii w warunkach znacznej hiperglikemii, przy zamianie terapii mieszankami insulin ludzkich bądź analogowych na jedną lub dwie iniekcje insuliny IDegAsp, a i to nie wyczerpuje pełnego spektrum jej możliwych zastosowań. Podsumowując, insulina IDegAsp jest wartościowym i bezpiecznym uzupełnieniem możliwości insulinoterapii u pacjentów z cukrzycą typu 2, ale też typu 1.

U kogo i dlaczego warto zastosować insulinę dwuanalogową aspart + degludec?

Mariusz Dąbrowski

Ostatnie lata przyniosły istotne zmiany paradygmatu terapii cukrzycy typu 2. Po ogłoszeniu wyników pierwszych i kolejnych badań bezpieczeństwa sercowo-naczyniowego leków przeciwcukrzycowych na pierwszą linię frontu wysunęły się leki nieinsulinowe, a szczególne miejsce zajęły inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 i agoniści receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (te drugie są rekomendowane jako pierwsza terapia iniekcyjna w cukrzycy typu 2). Spowodowało to nieznaczny spadek liczby pacjentów leczonych insuliną. Niemniej należy pamiętać, że w populacji osób z cukrzycą typu 2 u wielu pacjentów wystąpi wcześniej lub później konieczność wdrożenia insulinoterapii. Zwykle jest ona inicjowana w postaci jednej iniekcji insuliny bazowej, przy czym w naszych warunkach zwykle jest to insulina NPH. Brak efektywności tej terapii wymaga dalszej intensyfikacji leczenia w postaci dołączania kolejnych iniekcji insuliny doposiłkowej. Jedną z takich opcji jest zastosowanie połączenia w jednym wstrzykiwaczu szybko działającego analogu - insuliny aspart (IAsp) oraz ultradługo działającego analogu - insuliny degludec (IDeg), z których każdy zachowuje swój profil farmakokinetyczny. Zaletą tej opcji jest mniejsza liczba iniekcji przy porównywalnej lub lepszej kontroli glikemii w porównaniu z innymi schematami terapii, a dodatkową korzyścią dla pacjenta jest mniejsza liczba hipoglikemii, szczególnie nocnych. Leczenie to umożliwia dalszą intensyfikację terapii poprzez dodanie drugiej iniekcji IDegAsp lub kolejnych iniekcji insuliny doposiłkowej. Insulina IDegAsp może być też użyta przy inicjowaniu insulinoterapii w warunkach znacznej hiperglikemii, przy zamianie terapii mieszankami insulin ludzkich bądź analogowych na jedną lub dwie iniekcje insuliny IDegAsp, a i to nie wyczerpuje pełnego spektrum jej możliwych zastosowań. Podsumowując, insulina IDegAsp jest wartościowym i bezpiecznym uzupełnieniem możliwości insulinoterapii u pacjentów z cukrzycą typu 2, ale też typu 1.

Ultrazdrowie

Daniel Śliż, Artur Mamcarz

Niniejsza pozycja jest przeglądem najpopularniejszych zachowań, które mogą się stać prawdziwym zagrożeniem dla zdrowia. W poszczególnych rozdziałach opisano zagrożenia płynące z popularnych dziś wysiłków na dystansach ultra, metamorfoz czy zaburzeń odżywiania. Dużo miejsca poświęcono problemom psychicznym, które stają się istotnym wyzwaniem dla zdrowia publicznego. Pomimo dotykania trudnej materii - pojęcia zdrowia, nie uciekamy od wyzwań, jakie przynoszą nowe technologie czy "nowoczesne" modele relacji międzyludzkich. Nasza propozycja stanowi dobry punkt wyjścia do zrozumienia motywacji osób wplątanych w niekończącą się walkę o zdrowie. Zapraszamy do lektury Ultrazdrowia każdego zaciekawionego i poszukującego rozwiązań optymalnych.

Umysł silniejszy od medycyny

Lissa Rankin

Gdy doktor Lissa Rankin zaczęła mieć problemy ze zdrowiem, zdała sobie sprawę, że tradycyjne metody, które dotychczas stosowała, nie uwzględniają niesłychanie istotnego czynnika. Tym brakującym ogniwem okazało się dostrzeżenie wrodzonej zdolności naszego organizmu do samonaprawy oraz siły umysłu pozwalającej pobudzić go do działania. Prowadząc na ten temat badania, Rankin odkryła, że organizm może leczyć się sam. Umysł silnieszy od medycyny to skarbnica naukowych danych potwierdzających, że samotność, pesymizm, depresja, strach i codzienne lęki mogą wpędzić nas w chorobę, podczas gdy intymne związki, uczucie wdzięczności, medytacja, seks i swobodne wyrażanie siebie to podstawa skutecznego samoleczenia Wyjątkowy, poparty dowodami obraz realnego wpływu sposobu myślenia i życia na ból, choroby i witalność. Dr Rankin pokazuje czytelnikom kulisy funkcjonowania systemu opieki medycznej i zabiera głos w sprawie nowego podejścia do zdrowia i leczenia, które w centrum uwagi stawia pacjenta. ta książka was zszokuje..., ale i uleczy. Jonathan Fields, twórca Good Life Project