Księga obietnic. Łaski przyrzeczone przez Jezusa i Maryję

Henryk Bejda

Na kartach Starego Testamentu znaleźć możemy obietnice, które Pan Bóg składał narodowi wybranemu. W Nowym Testamencie znajdziemy szereg obietnic danych przez Jezusa tym, którzy uznali w Nim Zbawiciela i za Nim podążyli. Czy Boże obietnice skończyły się jednak wraz z Jego wniebowstąpieniem? Bożych obietnic w historii Kościoła było dużo więcej. Jezus, a także Jego Matka Maryja, składali je jeszcze wielokrotnie podczas prywatnych objawień, jakich dostępowali mistycy i ludzie całym sercem oddani Bogu i Kościołowi. Jezus i Maryja w swoich orędziach wskazywali również na konkretne narzędzia w postaci sakramentaliów lub nabożeństw, których noszenie lub praktykowanie przez ludzi miało sprawić, że oni sami albo ci, za których się modlą, jeszcze za życia dostąpią szczególnych łask, a po śmierci osiągną wieczną szczęśliwość. Książka jest zbiorem takich obietnic. Niech jej lektura rodzi nadzieję i skłoni czytelników do spełniania zawartych w niej wskazań. Jezus i Maryja z pewnością dotrzymują złożonych obietnic i nie opuszczą tych, którzy wypełniają ich wolę.

Księga Oera Linda. Oera Linda book

Nieznany

„Księga Oera Linda” (fryz. „Oera Linda bok”, hol. „Oera Linda boek”, ang. „Oera Linda book”, niem. „Ura-Linda-Chronik”, ros. „Ура-Линда”) to historyczne, mitologiczne i religijne teksty fryzyjskie, odkryte w XIX wieku. Dziś większość naukowców uważa, że księga ta jest mistyfikacją, ale istnieją również zwolennicy jej autentyczności. Księga zawiera idee nacjonalizmu i skrajnego europocentryzmu, dowodząc ponadto iż idealnym ustrojem społecznym jest matriarchat i rządy kobiet. Opisane są w nim dzieje Fryzów i Europy w okresie między 2194 p.n.e. a 803 n.e. Jest to drugie – po Platonie – europejskie źródło pisane, które mówi o zagładzie Atlantydy, wymieniając ten mityczny ląd z nazwy. Cornelius Over de Linden (1811-74), główny dozorca Stoczni Królewskiej w Helder, był w posiadaniu bardzo starego manuskryptu, który był dziedziczony i przechowywany w jego rodzinie od niepamiętnych czasów i nikt nie wiedział, skąd się wziął i co zawiera, ponieważ sporządzony był w nieznanym języku i piśmie. Wiadomo było tylko tyle, że zawartą w nim tradycję z pokolenia na pokolenie polecano uważnie chronić. Okazało się, że tradycja kryje się w treści dwóch listów, które otwierają manuskrypt, od Hido oera Linda, anno 1256 i od Liko oera Linda, anno 803. Do C. Over de Lindena dotarł on z polecenia jego dziadka, Den Heer Andries Over de Lindena, który mieszkał w Enkhuizen i tam 15 kwietnia 1820 roku zmarł w wieku sześćdziesięciu jeden lat. Ponieważ jego wnuk miał wtedy zaledwie dziesięć lat, manuskryptem zaopiekowała się za niego ciotka, Aafje Meylhoff, z domu Over de Linden, mieszkająca w Enkhuizen, która w kwietniu 1848 roku przekazała go późniejszemu właścicielowi. Usłyszawszy o tym, dr E. Verwijs poprosił o pozwolenie zbadania manuskryptu i natychmiast rozpoznał go jako bardzo stary tekst fryzyjski. Po zbadaniu jednak zaraz rozpoczęły się kontrowersje o których było wyżej. Jan Gerhardus Ottema (1804-79), wybitny członek Fryzjskiego Towarzystwa Historii i Kultury, opublikował holenderski przekład. Przekładu na angielski w roku 1876 dokonał William R. Sandbach. Ponad czterdzieści lat później, począwszy od 1922 roku, holenderski filolog Herman Wirth ożywił problem. Wirth w 1933 r. opublikował niemieckie tłumaczenie pt. „Die Ura Linda Chronik” i nazwał tę księgę „Biblią nordycką”. Dzieło zdobyło powszechne uznanie wśród nazistowskich naukowców. Himmler wprost się nim zauroczył i to do tego stopnia, że „Księgę Oera Linda” poczęto w tym czasie nazywać w Niemczech „Biblią Himmlera”.Po upadku nazizmu księga poszła do lamusa, dopiero w późniejszych czasach przypomniał ją anglojęzyczny pisarz Robert Scrutton w dziełach „The Other Atlantis” (1977) and „Secrets of Lost Atland” (1979). Obecnie „Księga Oera Linda” jest niezwykle ceniona i wykorzystywana przez atlantologów, okultystów, i neopogan na zachodzie Europy. Księga ta po raz pierwszy ukazuje się w języku polskim.

Księga patronów

Marek Latasiewicz

Ty jesteś Piotr [czyli Opoka] i na tej opoce zbuduję Kościół mój (Mt 16,18) wraz z imieniem Piotr otrzymał wskazanie swego powołania. Mądry wybór imienia i świętego patrona wyznacza wzór, ku któremu warto podążać. Księga patronów stanowi niezrównane kompendium wiedzy o imionach, świętych i uroczystościach z nimi związanych. To doskonały przewodnik dla mądrych rodziców, którzy chcą wybrać swemu dziecku imię nie tylko pięknie brzmiące, lecz także wskazujące orędownika i opiekuna ich potomka. Również w sakramencie bierzmowania odpowiedzialne przyjęcie imienia staje się drogowskazem ku świętości i świadczy o dojrzałej wierze. Księgę patronów to zajmująca lektura dla wszystkich zainteresowanych żywotami świętych. Stanowi ona przebogaty zbiór informacji o tym, jakich spraw, rzeczy, zawodów i stanów patronami są poszczególni święci. Jest przy tym idealnym prezentem imieninowym. Leksykon opracowany jest w bardzo czytelny i przejrzysty sposób. Pozwala bez trudu odnaleźć daty uroczystości związanych z konkretnym patronem, informację o jego życiu; etymologię oraz znaczenie imion, które nosimy my i nasi bliscy.

Księga Psalmów

Ewangeliczny Instytut Biblijny

Nowy, literacki przekład Księgi Psalmów opracowany przez Ewangeliczny Instytut Biblijny. Wydanie pierwsze, opublikowane w roku 2012. Cechy publikacji: współczesny język, pozbawiony archaizmów oraz niezrozumiałych terminów teologicznych; ponad 600 przypisów zawierających uwagi translatorskie oraz informacje dotyczące tła historyczno-kulturowego; przyjazna nawigacja - łatwe przechodzenie do poszczególnych Psalmów. Tekstem źródłowym dla przekładu Księgi Psalmów była Biblia Hebraica Stuttgartensia, tekst zwojów znad Morza Martwego oraz tekst Septuaginty.

Księga pszczoły. Oryginalny tekst w języku syryjskim przełożony z manuskryptów znajdujących się w Londynie, Oksfordzie oraz Monachium przez sir Ernesta Alfreda Thompsona Wallis Budge'a

Nieznany

Księga pszczoły to oryginalny tekst w języku syryjskim przełożony z manuskryptów znajdujących się w Londynie, oksfordzie oraz Monachium przez sir Ernesta Alfreda Thompsona Wallis Budge'a. Księga pszczoły gromadząc niebiański nektar z kwiatów dwóch Testamentów i świętych ksiąg zawiera takie oto rozdziały: Apologia przede wszystkim; O wiecznym zamyśle Boga w odniesieniu do stworzenia świata; O stworzeniu w ciszy siedmiu natur (substancji); O ziemi, wodzie, powietrzu i ogniu; O Niebie; O Aniołach; O ciemności; O rozlewającym się (wszechokalającym) świetle; O sklepieniu niebieskim; O stworzeniu drzew i roślin oraz o stworzeniu mórz i rzek; O stworzeniu ciał niebieskich; O stworzeniu potworów morskich, ryb, ptactwa skrzydlatego oraz o gadzinach morza zamieszkujących; O stworzeniu potworów i zwierząt lądowych; O uformowaniu Adama; O stworzeniu Ewy; O Raju; O grzechu Adama; O wygnaniu Adama i Ewy z Raju; O poznaniu Ewy przez Adama; O odkryciu instrumentów do pracy z żelazem służących; O Noem i potopie; O Melchizedeku; O pokoleniach Noego i o tym, jak z trzech synów wytrysnęły siedemdziesiąt dwa rody; O kolejnych pokoleniach od Potopu, aż do dnia dzisiejszego; O budowie wieży i pomieszaniu języków; O Abrahamie; O próbie Hioba; O błogosławieństwie Izaaka; O Józefie; O Mojżeszu i dzieciach Izraela; Historia laski Mojżesza; O Jozuem, synie Nuna i krótkie napomnienie o czasach sędziów i królach dzieci Izraela; O śmierci Proroków, jak umarli i (gdzie) każdy z nich został pochowany; O pokoleniach rodu Mesjasza; O ukazaniu się anioła Jônâchîrowi (Joachimowi) i zapowiedzi narodzin Maryi; O ukazaniu się Gabriela Maryi zapowiedzi urodzenia przez nią Pana naszego; O narodzinach Pana naszego z ciała i krwi; O proroctwie Zarâdôszta dotyczącym Pana naszego; O gwieździe, która ukazała się na Wschodzie w dniu narodzin Pana naszego; O przybyciu magów z Persji; O ucieczce Pana naszego do Egiptu; O Janie Chrzcicielu i ochrzczeniu przez niego Pana naszego; O poście Pana naszego, o walce, którą stoczył z diabłem i o wielkich czynach przez niego czynionych; O wieczerzy paschalnej Pana naszego; O Męce Pana naszego; O zmartwychwstaniu Pana naszego; O wniebowstąpieniu Pana naszego; O zesłaniu Ducha Świętego na Apostołów zebranych w wieczerniku; O nauczaniu Apostołów, miejscach pobytu każdego z nich i o ich śmierci; Imiona Apostołów w porządku ważności; O sprawach pomniejszych; Imiona patriarchów ze Wschodu (katolikosów), następców Apostołów Addaja i Mârî; Imiona królów, którzy władali światem od potopu do dnia obecnego; Imiona królów medyjskich, którzy panowali w Babilonie; Lata władców egipskich; Lata cesarzy rzymskich; Królowie perscy od Shâbôra (Szapura), syna Hormizda; Lata, które przeminęły na tym świecie; O końcu czasów i przeobrażeniu królestw. Z księgi Metodego, biskupa Rzymu; O Gogu i Magogu uwięzionych na północy; O nadejściu Antychrysta, syna całkowitej zagłady; O śmierci i oddzieleniu duszy od ciała; O przyspieszeniu i powszechnym zmartwychwstaniu, końcu świata materialnego i początku nowego świata; O sposobie, w jaki ludzie powstaną w dniu zmartwychwstania; O radości sprawiedliwych, męce grzeszników i tym, w jaki sposób będą oni tam przebywali; Czy okazana zostanie łaska grzesznikom i diabelskim istotom w gehennie po tym, jak umęczą się oni, będą cierpieć i zostaną ukarani,czy też nie? jeśli zaś dostąpią oni łaski, to kiedy się to stanie?

Księga sybillińska o przyszłości

Józef Chociszewski

Księga sybillińska o przyszłości to wznowienie po 134 latach (!) naprawdę niezwykłej książki, która stanowi najobszerniejszy zbiór objaśnień, proroctw, przepowiedni i jasnowidzeń o różnych narodach, a szczególnie o Polsce i słowiańszczyźnie, które zostały zebrane ze starych ksiąg, różnych pism i z ustnych przekazów. Ponieważ druk wykonano techniką reprintu stanowi to gwarancję, że książka jest oryginalna i autentyczna, a dowodzi tego fakt, że nie ingerowano w tekst zachowując go w takiej formie, w jakiej został wydany przed blisko półtora wiekiem! Z tej niesamowitej książki można poznać m.in. proroctwo o zburzeniu Jerozolimy, końcu świata, przyjściu antychrysta, a także zaznajomić się z przepowiednią Herdera o przyszłości Słowian, poznać wieszczbę mnicha Hermana, przepowiednię mistrza Turela, przepowiednię o Rosji, a także przepowiednie: Kornela Ujejskiego, karmelity Marka, św. Jadwigi królowej, bł. Weroniki ze Strzelna, Stanisława Orzechowskiego, Tomasza Młodzianowskiego, Jana Kazimierza, ks. Piotra Skargi, Wincentego Pola, ważne proroctwo z klasztoru w Przemęcie, proroctwo przeora Eustachiusza, przepowiednie Zygmunta I i II, Stefana Batorego, Jana III Sobieskiego, Stanisława Leszczyńskiego, Adama Mickiewicza, papieża Piusa IX, Wernyhory, pewnej tajemniczej prorokini francuskiej i wiele, wiele innych zarówno tych, które już się spełniły na świadectwo niedowiarkom, jak i tych, które zapowiadają dopiero nadchodzącą przyszłość...

Księgi historyczne Starego Testamentu. Wprowadzenie do zagadnień literackich, historyczno-krytycznych i teologicznych

ks. Wojciech Pikor

Monografia Księgi historyczne Starego Testamentu. Wprowadzenie do zagadnień literackich, historyczno-krytycznych i teologicznych jest adresowana do szerokiego spectrum czytelników: od naukowców biblistów, którzy badają teksty biblijne z racji wykonywanego zawodu, poprzez studentów i pasjonatów chcących poznać ciekawe niuanse literackie i historyczne obecne w różnych księgach Starego Testamentu, aż do tych, którzy stoją na samym początku wnikliwszej lektury Pisma św. i potrzebują profesjonalnego wsparcia w rozumieniu całej palety różnych problemów teologiczno-literackich pojawiających się w tekście natchnionym. Autor prezentuje wybrane zagadnienia literackie, teologiczne i historyczno-krytyczne obecne w obszernej grupie ksiąg biblijnych określanych mianem księgi historyczne oraz historyczno-dydaktyczne Starego Testamentu.

Kto się boi prawdy?. Walka z cywilizacją chrześcijańską w Polsce

Barbara Stanisławczyk

Prawdopodobnie znalazłeś właśnie najlepszy prezent dla siebie lub bliskiej Ci osoby. Piękne, solidnie wydane tomisko - tak książka to podsumowanie historii polskiego patriotyzmu w chrześcijańskiej Europie od zarania dziejów po dzień dzisiejszy. 5 najważniejszych recenzji tego tytułu nie zostawia wątpliwości: Poszukujecie namysłu, który podtrzymuje wartości? Namysłu, który tu-i-teraz każdego z nas osadza w wielkiej tradycji Cywilizacji Zachodu, który polskość chroni i zarazem szlifuje ją do konfrontacji z wyzwaniami współczesności, to Otchłań cywilizacyjnego pęknięcia, który odsłania ta książka, nie może pozostawić jej czytelnika obojętnym. Autorka precyzyjnie pokazuje, jak to pękniecie jest od lat poszerzane żyletką rajfurów pokomunistycznej władzy, ale też jak wpisane jest głęboko w projekt liberalnej nowoczesności, jak dewastuje pojęcia rodziny, patriotyzmu, tradycji. Pisana na chłodno, ta książka brzmi jak ostatni krzyk: krzyk przestrogi przed przepaścią, której żaden most już nie połączy. prof. Andrzej Nowak Dlaczego my, Polacy, tak bardzo jesteśmy podzielni? Dlaczego w Polsce toczy się tak zacięty spór? Autorka pokazuje, że nie jest to spór doraźny, partyjny, czy tylko medialny. Dzisiejsze podziały i kontrowersje mają korzenie historyczne. Chodzi w nich o sprawy zasadnicze, o wartości fundamentalne. Jest to książka o polskiej tożsamości i jej ścisłym związku z religią, z katolicyzmem, a także książka o współczesnej kulturze i współczesnym barbarzyństwie, ukazująca uniwersalny charakter polskiego sporu. To lektura, którą gorąco zalecam tym wszystkim, którzy chcą być świadomymi obywatelami i Polakami. prof. Zdzisław Krasnodębski Ta książka to brawurowa analiza przemian i prób destrukcji polskiego patriotyzmu. Wojna kulturowa w Polsce odbija w pastiszowym krzywym zwierciadle spory światopoglądowe w świecie zachodnim, zastępując dawne spory ideologiczne. Zmiany wnoszone przez globalizację najbardziej dramatycznie dekonstruują sferę kultury. Powodują korozję tożsamości - zbiorowej i indywidualnej. Destrukcja metafizyki ułatwia przekształcanie ludzi w nastawione tylko na konsumowanie tryby globalnej maszynerii. Prof. Jadwiga Staniszkis Książka Barbary Stanisławczyk jest przejmująco opowiedzianą historią polskiego doświadczenia narodowego od demokracji szlacheckiej do dzisiejszego społeczeństwa masowego - z jego wulgarnością, rozpadem więzi między ludźmi i pogardą dla wysokich ideałów. Opowiedziana historia jest gorzka, lecz pod nią tkwi mocne pozytywne przesłanie, mówiące o potrzebie nieustannej troski obywatelskiej o wspólnotę narodową, o suwerenność państwową oraz o wartości duchowe, bez których nie przetrwalibyśmy jako wspólnota i których dzisiaj znowu wypada nam bronić. prof. Ryszard Legutk o

Kto zabił Jezusa?

Paweł Lisicki

Spór o Mękę Zbawiciela ma znaczenie tyleż historyczne, ile współczesne. Wraz z radykalnym przewartościowaniem swojego stosunku do judaizmu katoliccy teologowie musieli bowiem przyjąć nowe rozumienie tego, co wydarzyło się na Golgocie. Uciekając przed oskarżeniem o antysemityzm, wielu z nich dokonuje coraz bardziej radykalnej reinterpretacji tekstów ewangelicznych. Ich wysiłek ma doprowadzić do jednego celu: w jak największym stopniu ograniczyć winę władz żydowskich i ludu żydowskiego i przenieść ją na starożytnych Rzymian. Wszystko to po to, żeby jedynymi winnymi śmierci na Golgocie okazali się rzymscy przywódcy - prefekt, jego żołnierze, w ostateczności kolaborujący z nimi żydowscy arystokraci skupieni wokół świątyni. W całej tej pozornie historycznej debacie chodzi wyłącznie o to, żeby zminimalizować, wbrew oczywistym przekazom pierwszych świadków wydarzeń - odpowiedzialność żydowską, żeby za wszelką cenę usunąć zmazę winy z ludu żydowskiego. Oto jak na ołtarzu współczesnej politycznej poprawności i dobrych relacji katolicko-żydowskich, szerzej: chrześcijańsko-żydowskich, kładzie się prawdę historyczną. Ze wstępu Pawła Lisickiego Ta książka musiała powstać, bo jej brak stawał się coraz bardziej dotkliwy. Propagowanie i nagłaśnianie tuzinów publikacji napisanych po linii politycznej poprawności doprowadziło do relatywizowania, wypaczania i stawiania poza nawiasem chrześcijaństwa tego, co stanowi jego fundament i sedno, czyli Nowego Testamentu. Skalę zamieszania i dezorientacji powiększa to, że w sukurs autorom otwarcie antychrześcijańskim przychodzą badacze chrześcijańscy, wśród nich historycy oraz egzegeci i teologowie. Nagromadzenie domysłów, wątpliwości i podejrzeń, a nawet pomówień i bzdur, podnoszonych pod adresem pism nowotestamentowych osiągnęło takie rozmiary, że dalsze tolerowanie owego stanu rzeczy grozi rozsadzaniem chrześcijaństwa, tym groźniejszym, że dokonywanym od środka. Paweł Lisicki rzetelnie - i odważnie - zdiagnozował to, co stanowi pożywkę dla antychrześcijańskich ataków. Bazują one, w zgodzie z regułami narzucanej od pół wieku politycznej poprawności, na zwalczaniu antysemityzmu, traktując go jako nieprzejednanego i najgroźniejszego wroga. Ks. Prof. Waldemar Chrostowski

Któż jak nie Bóg?

Jennifer Fulwiler

Jenny je właśnie gofra z syropem, gdy jej mama dowiaduje się o skandalu. Dzwoni sąsiadka. Jenny odmówiła uznania Jezusa za swojego zbawiciela. Przy wszystkich dziewczynkach! Na obozie letnim! Kilka lat później Jenny zmienia uczelnię. Do szału doprowadzają ją fizycy rozprawiający o Bogu. Rozsądni ludzie! O Bogu! Ale gdy Jenny poznaje Joe Cóż, sprawy nabierają nieoczekiwanego obrotu. Siedmiominutowy ślub, własna kancelaria prawna, upragniony dom i nagła ciąża, a nawet dwie to wszystko nic w porównaniu z kryzysem egzystencjalnym. Bo po co się męczyć, skoro i tak wszyscy umrzemy? Ta przygnębiająca myśl nie daje jej spokoju. W poszukiwaniu sensu udaje się do świątyni dumania. A także do paru innych świątyń, które na szczęście nie są wyposażone w wykrywacze ateistów...

Ku idei Królestwa Bożego. Myśl filozoficzna, etyczna i pedagogiczna Witołda Rubczyńskiego. Myśl filozoficzna, etyczna i pedagogiczna Witolda Rubczyńskiego

Mirosław Michalski

Myśl filozoficzna, etyczna i pedagogiczna Witolda Rubczyńskiego to nie tylko myśl w znacznej mierze o charakterze religijnym, ale także o charakterze narodowym i przesłaniu ogólnoludzkim. W jego myśli znajdują swoje odbicie wszystkie sprawy, problemy i bolączki społeczne, narodowe. Rubczyński kieruje swoje przesłanie w trosce o zachowanie i uleczenie najpierw ducha narodowego. Pragnie wzniecić ogień w narodzie, aby zestroić go do wspólnego zharmonizowanego społecznego działania, dla dobra narodu, ojczyzny.

Kult Falliczny. Opis tajemnic kultu seksualności u starożytnych wraz z historią krzyża męstwa

Hargrave Jennings

Dla wszystkich poszukiwaczy - nie tylko ciekawostek. Ze wstępu: "Kult Falliczny. Opis tajemnic kultu seksualności u starożytnych wraz z historią krzyża męstwa" to przekrojowy szkic bardzo interesującego tematu, który, choć nie rości sobie pretensji do całkowitej oryginalności, obejmuje jednak śmietankę, że tak powiem, różnych naukowych dzieł, które są bardzo kosztowne, a niektóre z nich zostały wydane wyłącznie w obiegu prywatnym, tym samym pozostając prawie nie do zdobycia..." Książka ta jest jednym z ciekawszych odkryć wśród literatury z XIX wieku i jedną z tych książek, które krążyły w drugim obiegu, ukrywane przed niepowołanym wzrokiem ze względu na treść, która kłóci się z wieloma powszechnie uznawanymi paradygmatami wiary. Zawiera nie tylko wiele cennych, ale także zaskakujących informacji, które zdecydowanie warte są poświęconego czasu.

Kult św. Jacka jako patrona Polski

Elżbieta Wiater

Tekst z pracy zbiorowej Dominikanie o Polsce i Polakach od XIII do XX wieku. W 2018 roku minęła setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Pamiętając o tym wydarzeniu, Dominikański Instytut Historyczny w Krakowie przygotował prezentowany tom Dominikanie o Polsce i Polakach. Od XIII do XX wieku. Grupa kilkunastu historyków postanowiła odpowiedzieć na pytania: Czy polskich dominikanów w ogóle interesowała Polska? Czy bracia kaznodzieje, należący do międzynarodowej wspólnoty, zachowywali dystans wobec lokalnych wydarzeń, smutków i radości, czy wręcz przeciwnie byli w nie zaangażowani? Prezentowany tom jest oryginalną próbą odpowiedzi na te kwestie. Czytelnik otrzymuje panoramę poglądów, opinii i wielobarwnych postaci poczynając od św. Jacka Odrowąża, który dla średniowiecznych braci był wręcz drugim królem Bolesławem Chrobrym, przez Jana Falkenberga, który nawoływał do surowego potraktowania króla Władysława Jagiełły, a kończąc na dwudziestowiecznych dominikanach, realizujących misję kaznodziejską w niepodległej Polsce, a następnie pogrążonej w zawierusze wojennej i zniewolonej komunizmem.

Kultura pisma i książki w żeńskich klasztorach dawnej Rzeczypospolitej XVI-XVIII wieku

Jolanta Gwioździk

Uchwały soboru trydenckiego (1545–1563) – stanowiące reakcję na reformację i poglądy Marcina Lutra na monastycyzm – wpłynęły na odnowę życia religijnego i zakonnego w całej ówczesnej katolickiej Europie. Rozwój duchowej żarliwości, zwłaszcza w pierwszej połowie XVII w., powodował reformowanie dawnych zakonów i zakładanie nowych fundacji, a jednocześnie organizowanie żeńskich wspólnot, nastawionych na pełnienie praktycznych funkcji w społeczeństwie. W XVI–XVIII wieku w Rzeczypospolitej Obojga Narodów działały klasztory kontemplacyjne rożnej tradycji zakonnej: franciszkańskiej (bernardynki, klaryski), augustiańskiej (dominikanki, norbertanki, brygidki) oraz zakony mnisze (benedyktynki, cysterki). Do Polski sprowadzono także zakony funkcjonujące już od średniowiecza (augustianki, karmelitanki dawnej obserwancji) oraz nowo powstałe bądź reformowane (karmelitanki bose, sakramentki, wizytki). W 1772 r. w Koronie były 83 żeńskie klasztory klauzurowe (z czego w Małopolsce – 29, w Wielkopolsce – 18, na Mazowszu z Podlasiem – 15, na Pomorzu – 7). Na terenach litewsko-ruskich w okresie staropolskim działało 69 wspólnot zakonnych. Współcześnie zainteresowanie żeńską kulturą zakonną przejawiają przede wszystkim mediewiści, badający zarówno różne przejawy funkcjonowania poszczególnych klasztorów i wybrane aspekty życia zakonnic, jak również opracowujący syntezy najważniejszych problemów, np. duchowości (Jacques Le Goff, Clifford Lawrence, Regine Pernoud). W odniesieniu do okresu potrydenckiego analizuje się m.in. sytuację zakonnic w określonym momencie historycznym, w danym miejscu lub w konkretnym klasztorze. Powstają też prace odnoszące się do kultury i historiografii zakonnej oraz piśmiennictwa i książki w tym środowisku; często badania te wpisują się w nurt „feministyczny” lub mają charakter komparatystyczny. (Z Przedmowy)

Kultura rękopiśmienna dominikanek polskich okresu potrydenckiego. Prolegomena do zagadnienia

Jolanta Gwioździk

Tekst z pracy zbiorowej Arma nostrae militiae. Kultura książki i pisma Zakonu Kaznodziejskiego na ziemiach polskich. Oddawany Czytelnikowi kolejny tom serii Dominikańskiego Instytutu Historycznego w Krakowie to zbiór studiów poświęconych różnym aspektom dziejów kultury książki i pisma w środowisku dominikańskim na ziemiach polskich. Pozwala on poznać kulturę umysłową braci i sióstr, poszczególnych klasztorów czy całych prowincji. Dzisiaj o dorobku i tradycjach intelektualnych dominikanów i dominikanek świadczą głównie zachowane druki i rękopisy ich autorstwa oraz skrawki dawnych księgozbiorów. Są one bardzo wymownymi świadkami dziejów zakonu św. Dominika na terenie Rzeczypospolitej.

Kwadrans przed Najświętszym Sakramentem

ks. Jóżef Gaweł SCJ

Gdy pęd życia daje nam tylko chwilkę wytchnienia, warto poświęcić ją na rozmowę z Panem Bogiem. Te krótkie adoracje, wprost na dzisiejsze czasy, mogą się stać codzienną pożywką duchową i zachętą, by w gonitwie dnia codziennego, w drodze do pracy, do szkoły czy na zakupy znaleźć kwadrans na adorację Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Kwadrans przed Najświętszym Sakramentem to: - Krótkie adoracje na dzisiejsze czasy, - Poruszające modlitwy do wypowiedzenia wprost przed Najświętszym Sakramentem, - Inspiracja i zachęta do codziennego spotkania z Chrystusem, - Proste słowa do wyrażenia uwielbienia i zaufania Panu Bogu, - Chwila refleksji, by usłyszeć, co Bóg chce nam powiedzieć.