Mniej znaczy lepiej. O tym, jak odejście od wzrostu gospodarczego ocali świat

Jason Hickel

To nie jest książka o nieuniknionej zagładzie. To książka o nadziei. Łącząc wiedzę z różnych dziedzin - historii, ekonomii, antropologii, filozofii i nauk ścisłych - Jason Hickel kreśli błyskotliwą analizę kapitalizmu (z odświeżającym spojrzeniem na jego historię) i proponuje wizję alternatywnego rozwoju, zrywającego z obłędem ciągłego wzrostu. Pisze o tym, jak przejść od gospodarki zorganizowanej na zasadzie dominacji i eksploatacji do takiej, która opiera się na globalnej sprawiedliwości i wzajemnej wymianie korzyści ze światem przyrody. Pokazuje słabość modnych i uznawanych za progresywne idei, jak choćby Nowego Zielonego Ładu. Co najważniejsze jednak, proponuje wiele konkretnych rozwiązań, które pomogłyby zbudować postkapitalistyczną gospodarkę. Wiele z nich jest już - w mikroskali - testowanych na różnych polach, nawet w naszym otoczeniu. Książka Hickela jest jak haust świeżego powietrza - pozwala zacząć myśleć w nowy sposób o problemach, z których dotąd nie widzieliśmy wyjścia. "Przełomowa książka na czasy przełomu. Jeśli szukacie idei, które mają moc zmieniania świata, to lektura dla was" Kate Raworth, autorka Ekonomii obwarzanka "Mniej znaczy lepiej obejmuje kilka stuleci i kontynentów, przekracza różne dyscypliny naukowe i łączy współczesność z wydarzeniami z historii. To książka, od której nie można się oderwać" Danny Dorling, Uniwersytet Oksfordzki

Mobbing w pracy z perspektywy interakcyjnej. Proces stawania się ofiarą

Piotr Chomczyński

W książce zawarte zostały rezultaty badań jakościowych nad zjawiskiem mobbingu. Jest to pierwsza pozycja na rynku wydawniczym, w której zastosowano różne techniki badań jakościowych (wywiady narracyjne i pogłębione, ukryta obserwacja uczestnicząca, analiza dokumentów itd.) w celu dokonania diagnozy zjawiska stawania się ofiarą przemocy psychicznej w miejscu pracy. Ponadto w publikacji zostały omówione wyniki badań autorów i ośrodków polskich i zagranicznych. Jako perspektywę teoretyczną autor przyjął założenia symbolicznego interakcjonizmu, dzięki czemu udało mu się przedstawić rolę interakcji ofiary z agresorem oraz jej otoczeniem zawodowym i prywatnym. Publikacja skierowana jest zarówno do środowiska akademickiego, jak również praktyków zajmujących się problemem mobbingu. Ponadto będzie atrakcyjną pozycją wydawniczą dla wszystkich osób zainteresowanych tą problematyką.

Moda językowa na zapożyczenia angielskie w prasie kobiecej

Anna Surendra

Celem publikacji jest ukazanie mody językowej na zapożyczenia angielskie jako zjawiska wieloaspektowego, na podstawie anglicyzmów wyekscerpowanych z wybranych czasopism należących do prasy kobiecej.

Model dojrzałości zarządzania ryzykiem w publicznym zarządzaniu kryzysowym

Justyna Smagowicz

Monografia stanowi podsumowanie prac przeprowadzonych przez autorkę w zakresie możliwości badania dojrzałości jednostek administracji publicznej na poziomie gminnym do prowadzenia działalności związanej z zarządzaniem ryzykiem. Efektem tych prac jest autorski model dojrzałości zarządzania ryzykiem w publicznym zarządzaniu kryzysowym, mający zastosowanie do jednostek samorządu terytorialnego.   Istnieją różne modele dojrzałości stosowane w obszarze zarządzania ryzykiem i ciągłością działania kierowane do organizacji biznesowych, brakowało natomiast modelu możliwego do zastosowania w administracji publicznej. Opracowany model dojrzałości zarządzania ryzykiem w obszarze publicznego zarządzania kryzysowego może stanowić pomoc dla jednostek samorządu terytorialnego w ocenie posiadanych kompetencji czy obecnie stosowanych praktyk, a następnie w określeniu kierunków doskonalenia działalności danej jednostki.   Prezentowana monografia została podzielona na cztery rozdziały. Pierwsza część (rozdziały 1 i 2) opiera się na analizie literaturowej, prowadzącej do zdefiniowania istoty publicznego zarządzania kryzysowego i wyzwań stojących przed tym obszarem w najbliższych latach. Stwierdzono, że rozwiązaniem, które usprawni funkcjonowanie systemu zarządzania kryzysowego, jest opracowanie modelu dojrzałości. W związku z tym, analizie poddano również modele dojrzałości stosowane w innych obszarach zarządzania (w organizacjach biznesowych i w administracji publicznej).   W rozdziale pierwszym zdefiniowano istotę publicznego zarządzania kryzysowego. Dokonano przeglądu literatury w celu usystematyzowania pojęcia zarządzanie kryzysowe oraz, ściśle powiązanego z nim, procesu zarządzania ryzykiem – wprowadzonego wraz z rozwojem podejścia procesowego w administracji publicznej. Analizie poddano również kluczowe akty prawne i metodyki stosowane w obszarze zarządzania ryzykiem, a w szczególności w zarządzaniu kryzysowym, co pozwoliło na określenie obecnych rozwiązań stosowanych w zakresie zarządzania kryzysowego w Polsce i na świecie. Zdefiniowano tym samym stan obecny i kluczowe potrzeby jednostek samorządu terytorialnego. Rozdział drugi poświęcono tematyce modeli dojrzałości, dokonując przeglądu definicji stosowanych w literaturze przedmiotu oraz badając strukturę różnych modeli dojrzałości. Dokonano przeglądu modeli dojrzałości z ośmiu obszarów zarządzania takich, jak: zarządzanie strategiczne, zarządzanie procesowe, zarządzanie produkcją, zarządzanie wytwarzaniem oprogramowania, zarządzanie projektami, zarządzanie jakością, zarządzanie ryzykiem i ciągłością działania oraz zarządzanie administracją publiczną. Zidentyfikowane modele dojrzałości poddano analizie porównawczej w trzech perspektywach: struktura modelu, sposób dokonywania oceny oraz wykorzystane koncepcje i metody zarządzania. Pozwoliło to na opracowanie wytycznych do budowy modelu dojrzałości zarządzania ryzykiem w publicznym zarządzaniu kryzysowym.   Druga część pracy (rozdziały 3 i 4) obejmuje działania praktyczne, polegające na opracowaniu autorskiego rozwiązania dla jednostek administracji publicznej na szczeblu gminnym – modelu dojrzałości zarządzania ryzykiem w obszarze zarządzania kryzysowego – oraz jego weryfikacji. W rozdziale trzecim przedstawiono szczegółową charakterystykę autorskiego modelu dojrzałości zarządzania ryzykiem w obszarze zarządzania kryzysowego przeznaczonego dla jednostek administracji publicznej na szczeblu gminnym. W opisie modelu skoncentrowano się na czterech kluczowych elementach składających się na model: obszary procesowe, cele, poziomy dojrzałości oraz repozytorium dobrych praktyk. Przedstawiono również kompleksową budowę modelu dojrzałości wraz z opisem sposobu dokonywania oceny dojrzałości jednostek samorządu terytorialnego. W rozdziale czwartym przedstawiono wnioski wynikające z weryfikacji autorskiego modelu dojrzałości. Badanie przeprowadzono w wybranych gminach województwa mazowieckiego i wielkopolskiego, uwzględniając wszystkie rodzaje gmin (gminę miejską, miejsko-wiejską i wiejską) zgodnie z obowiązującym podziałem terytorialnym w Polsce. Rezultaty uzyskane w ramach przeprowadzonej oceny dojrzałości jednostek umożliwiły wyciągnięcie wniosków dotyczących opracowanego modelu zostały przedstawione w niniejszej publikacji.   Monografia została zakończona wnioskami sformułowanymi na podstawie przeprowadzonych badań i uzyskanych w ich ramach wyników. Wskazano również możliwe kierunki doskonalenia modelu i dalszych badań.

MODELE ADMINISTRACJI SAMORZĄDOWEJ W WYBRANYCH PAŃSTWACH EUROPEJSKICH

Joanna Podgórska-Rykała, Maciej Borski (red.)

Recenzowana praca, poświęcona europejskim modelom administracji samorządowej „Starej Europy” oraz młodym demokracjom Europy Środkowej i Wschodniej, charakteryzuje się różnorodnością rozwiązań ustrojowych przy równoczesnym spełnianiu standardów opartych na wspólnych wartościach fundamentalnych, wynikających z Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego oraz zasad demokratycznego państwa prawa, w tym zasady pomocniczości i decentralizacji władzy i administracji publicznej. Wyniki badań zaprezentowane przez autorów potwierdzają duże podobieństwo rozwiązań ustrojowych w państwach środkowoeuropejskich i szczycących się dwustuletnią tradycją i doświadczeniem samorządowym państwami Europy Zachodniej. Poszukiwanie cech i wartości uniwersalnych i specyficznych modeli samorządów w wielu przypadkach obnaża słabości i negatywne zjawiska będące asumptem do rozważań zawartych w artykułach. Teksty zawierają wyniki badań kilku środowisk naukowych i – co ważniejsze – zapraszają do kontynuowania dyskusji i debat przyszłych czytelników.   Recenzowana książka posiada walory idiograficzne, wyjaśniające oraz utylitarne. Dzieło posiadające charakter interdyscyplinarny powinno znaleźć czytelników wśród pracowników i studentów wydziałów prawniczych, nauk społecznych oraz nauk humanistycznych, a także środowiska samorządowców oraz parlamentarzystów.   Fragment recenzji prof. dr. hab. Marka Barańskiego

Modele rozwiązań prawnych w systemie cyberbepiczeństwa RP. Rekomendacje

red. Katarzyna Chałubińska-Jentkiewicz, Agnieszka Brzostek

Przedmiotem zainteresowania Autorów stało się interdyscyplinarnie postrzegane cyberbezpieczeństwo, zaś badaniom poddano prawne i organizacyjne rozwiązania na rzecz efektywnego przeciwdziałania oraz zwalczania niebezpiecznych zachowań w cyberprzestrzeni. Wyzwaniem badawczym stały się także relacje pomiędzy systemem cyberbezpieczeństwa a systemem prawa i związanym z tym działaniem organów władzy publicznej. Ważne zagadnienie stanowiła również analiza prawno-administracyjnych uregulowań w zakresie ochrony danych osobowych oraz ochrony informacji w cyberprzestrzeni, a także odpowiedzialności karnej za naruszenie dóbr podlegających przedmiotowej ochronie. Prof. dr hab. Waldemar KITLER, ASZWOJ Publikacja wpisuje się w aktualny nurt nauk o cyberbezpieczeństwie i jest interdyscyplinarna, tak samo jak pojęcie i system cyberbezpieczeństwa, obejmując swoim zakresem prawo publiczne i prywatne. Istotą i tym co odróżnia ją o innych dostępnych na rynku opracowań w zakresie systemu cyberbezpieczeństwa jest wskazanie przez każdego z Autorów rekomendacji w zakresie rozwoju określonych dziedzin prawa w systemie cyberbezpieczeństwa. dr hab. Jarosław Kostrubiec, prof. UMCS

Modele życia rodzinnego. Studium demograficzno-społeczne na przykładzie łódzkiej młodzieży akademickiej

Witold Śmigielski

W części teoretycznej pracy przedstawiono: modele rodziny (pojęcie rodziny, typy rodzin, funkcje rodziny) na przestrzeni wieków, z uwzględnieniem zachodzących przemian historycznych (poglądy na życie rodzinne wśród „pierwszych ludzi”; rodzina w epoce preindustrialnej w Europie i na ziemiach polskich; rodzina w epoce industrialnej na ziemiach polskich w okresie zaborów na tle przemian życia rodzinnego w Europie w XIX i na początku XX w.) oraz alternatywne formy życia rodzinnego (monoparentalność, egalitarne małżeństwo monogamiczne, czyli małżeństwo partnerskie, niezamężna kohabitacja). Część oparta na badaniach własnych zawiera ujęcie modeli życia rodzinnego młodzieży akademickiej, określa główne determinanty preferowanego modelu, charakteryzuje respondentów w kontekście deklarowanego modelu życia, wielowymiarowej analizie poddaje uwarunkowania preferowanego modelu życia (w świetle wyników badania ankietowego) i preferowane modele życia rodzinnego. Na tle polskiej literatury przedmiotu, w której liczne publikacje prezentują wyniki badań ankietowych poświęconych tematyce małżeńsko-rodzinnej (z młodzieżą szkolną lub akademicką jako grupą badawczą) omawiana praca jest wyjątkowa. Stanowi analizę wpływu czynników społeczno-ekonomicznych na preferencje respondentów, w tym szczególnie tzw. młodych dorosłych, związane z modelem związku i życia rodzinnego. Rzecz ogranicza się zazwyczaj do wyboru między małżeństwem a związkiem nieformalnym. Na podstawie badań można twierdzić, że rośnie grupa młodych osób deklarujących docelowo chęć życia w małżeństwie, poprzedzonym związkiem nieformalnym lub też - choć w mniejszym stopniu - chęć życia w pojedynkę. Autor żywi nadzieję, że wnioski z badania przeprowadzonego na losowej próbie 1000 studentów uczelni łódzkich wzbogacą wiedzę o preferencjach młodzieży akademickiej, dotyczących modelu życia małżeńsko-rodzinnego.  

Momenty wychowawcze

Janusz Korczak

“Momenty wychowawcze” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.   Jest to praca w szczególny sposób adresowana do młodych nauczycieli, którzy uczą się obserwować, rozumieć dziecko i rozmawiać z nim. Dzisiejsi badacze Korczaka nazywają ten wzorzec metodyczny „uczeniem się dziecka” lub „uczeniem się od dziecka”.