David Copperfield Level 5 Oxford Bookworms Library

Dickens, Charles

A level 5 Oxford Bookworms Library graded reader. Retold for Learners of English by Clare West 'Please, Mr Murdstone! Don't beat me! I've tried to learn my lessons, really I have, sir!' sobs David. Although he is only eight years old, Mr Murdstone does beat him, and David is so frightened that he bites his cruel stepfather's hand. For that, he is kept locked in his room for five days and nights, and nobody is allowed to speak to him. As David grows up, he learns that life is full of trouble and misery and cruelty. But he also finds laughter and kindness, trust and friendship . . . and love.

Dawna religia Słowian Mitologia słowiańska i ruska

Grigorij Andriejewicz Glinka, Andriej Siergiejewicz Kajsarow

Przedstawiamy prace dwu rosyjskich badaczy Słowiańszczyzny - Grigorij Andriejewicz Glinka i Andriej Siergiejewicz Kajsarow, pt. Dawna religia Słowian. W przekładzie Ivony Tsanew. Praca omawia takie oto zagadnienia: mitologia słowiańska i ruska, dawna religia Słowian, bogowie na wysokościach, bogowie ziemscy, bogowie podziemni, bogowie wodni, półduchy, bohaterowie, świątynia Świętowita, mitologia słowiańska i ruska, pochodzenie bogów, przedstawienie bogów, świątynie, święta, los mitologii słowiańskiej...

Dead Man's Island - With Audio Level 2 Oxford Bookworms Library

Escott, John

A level 2 Oxford Bookworms Library graded reader. This version includes an audio book: listen to the story as you read. Written for Learners of English by John Escott. Mr Ross lives on an island where no visitors come. He stops people from taking photographs of him. He is young and rich, but he looks sad. And there is one room in his house which is always locked. Carol Sanders and her mother come to the island to work for Mr Ross. Carol soon decides that there is something very strange about Mr Ross. Where did he get his money from? How can a young man buy an island? So she watches, and she listens - and one night she learns what is behind the locked door.

Dead Man's Island Level 2 Oxford Bookworms Library

Escott, John

A level 2 Oxford Bookworms Library graded readers. Written for Learners of English by John Escott Mr Ross lives on an island where no visitors come. He stops people from taking photographs of him. He is young and rich, but he looks sad. And there is one room in his house which is always locked. Carol Sanders and her mother come to the island to work for Mr Ross. Carol soon decides that there is something very strange about Mr Ross. Where did he get his money from? How can a young man buy an island? So she watches, and she listens - and one night she learns what is behind the locked door.

Death in the Freezer - With Audio Level 2 Oxford Bookworms Library

Vicary, Tim

A level 2 Oxford Bookworms Library graded reader. This version includes an audio book: listen to the story as you read. Written for Learners of English by Tim Vicary. Ellen Shore's family is an ordinary American family, and Ellen is six years old when her brother Al is born. Her parents are very pleased to have a son, but Ellen is not pleased, because now baby Al comes first. And when they are adults, Al still comes first. He begins a rock band and makes records. Soon he is rich and famous - very rich, but he gives nothing to his sister Ellen. She has a difficult life, with three young kids and very little money. And she learns to hate her rich, famous, unkind brother . . .

Death in the Freezer Level 2 Oxford Bookworms Library

Vicary, Tim

A level 2 Oxford Bookworms Library graded readers. Written for Learners of English by Tim Vicary Ellen Shore's family is an ordinary American family, and Ellen is six years old when her brother Al is born. Her parents are very pleased to have a son, but Ellen is not pleased, because now baby Al comes first. And when they are adults, Al still comes first. He begins a rock band and makes records. Soon he is rich and famous - very rich, but he gives nothing to his sister Ellen. She has a difficult life, with three young kids and very little money. And she learns to hate her rich, famous, unkind brother . . .

Dentro De Luxe

Jan Dzban

Kiedy w latach dziewięćdziesiątych grupa pasjonatów tworzyła w Szczecinie niskonakładowego zina, nikt nie przewidywał, że opowiadania z „Dentro” trafią najpierw do sieci, a później zostaną wydane jako książka. W epoce przedinternetowej i kiedy tylko nieliczni mieli dostęp do zwykłej drukarki, jedynymi odbiorcami tej prozy publikowanej we własnym zakresie byli znajomi kolektywu autorów, którzy na imprezach dostawali egzemplarze wywrotowej bibuły. Z efemerycznym charakterem publikacji i niezależną formą kolportażu wiązała się programowa dziwność i spontaniczność dentrowej prozy, w zamyśle idealnie nadającej się do czytania podczas oczekiwania i powrotu nocnym tramwajem. […] Przez skład przewinęło się wielu mniej lub bardziej stałych twórców, gdyż szanse publikacji w zinie dostawał praktycznie każdy chętny, ale grupowa tożsamość autorów zawsze pozostawała celowo rozproszona i skrywała się pod dynamiczną kolekcją stale zmieniających się pseudonimów. Figurujący na okładce Jan Dzban nie jest zatem identyfikatorem konkretnej postaci jednego pisarza, ale dość przypadkowym zlepkiem wątpliwości, plotek, mistyfikacji i fałszywych tropów, których tworzenie ma na celu odwrócenie uwagi czytelników od drugoplanowego zagadnienia, jakim jest wizerunek artysty i skierowanie jej na to, co istotne, czyli opowiadania. Opowiadania, które nawet nie próbują udawać, że starają się dorównać czy choćby naśladować prozę uznanych autorów, nie mają precyzyjnie skonstruowanej fabuły, nie epatują językowym kunsztem ani nie objawiają głębokich prawd o kondycji ludzkiej i prawdopodobnie bardziej niż literaturą inspirowane są muzyką, używkami oraz futbolem. Te opowiadania nadal są takie, jakie zawsze chciały być, czyli po prostu inne, co niektórzy czytelnicy docenią i sprawi im to sporo uciechy, a dla wielu okażą się murem niezrozumiałego wygłupu, od którego odbiją się jak filmowy inżynier Mamoń odbiłby się od Lady Sniff, piosenki zespołu Butthole Surfers, którego namiętnie słuchali twórcy i czytelnicy „Dentro”. Udo Schenkel, były współpracownik Jana Dzbana    Fragment Na pierwszy rzut oka facet budził zaufanie. Miał czarne błyszczące półbuty, czarny płaszcz, w którego kieszeniach trzymał schowane ręce, do tego duże czarne okulary i czarny kapelusz. - No, chodź - odezwał się znowu - nie będziesz żałował. Boisz się mnie? Nie bądź głupcem… Pewnie te wstrętne staruchy coś ci o mnie nagadały… Nie wierz im, bo nie wiedzą, co mówią. Chodź ze mną, a poznasz tajemnice, których znajomość uczyni z ciebie prawdziwego mężczyznę. Oleś dał się przekonać i poszedł za budzącym zaufanie na pierwszy rzut oka facetem. - Musimy stanąć dalej, między śmietnikiem, a krzakami, żeby nikt nas nie zobaczył. Nie lubią mnie te wstrętne staruchy. Facet budzący na pierwszy rzut oka zaufanie rozejrzał się jeszcze dla pewności wokoło, nachylił skupioną twarz do twarzy Olka i dmuchając na niego z bliska oddechem nałogowego palacza żującego podwójną gumę miętową, powiedział: - No, mój mały. A teraz…   Jan Dzban – pseudonim psychoaktywisty Marka Makowicza, członka awangardowego ugrupowania artystów uprawiających surową formę dadaizmu i związanych z zinem „Dentro”. Czasopismo cieszyło się znaczną popularnością w kręgach zachodniopomorskiej bohemy i o publikację na jego łamach ubiegali się m.in. Marcin Świetlicki, Zenon Sakson i Olgierd Tokarczuk. Większość plików z archiwalnych numerów „Dentro” została bezpowrotnie skasowana, a Dzban osiadł w hinduistycznym aśramie w Borach Tucholskich. Wybrane teksty z legendarnego zina świat poznał dzięki efemerycznej stronie www.dentro.art.pl oraz książce wydanej w 2005 roku. Niniejszy tom zawiera obszerniejszy zbiór opowiadań tego niezwykłego twórcy okraszony garścią grafik, choć jest to zaledwie drobny fragment jego obfitej spuścizny.

Detektyw Rutkowski. Prawdziwa historia

Krzysztof Pyzia

Człowiek-legenda polskiej kryminalistyki odtajniony! Rutkowski - to nazwisko budzi kontrowersje. Najbardziej rozpoznawalny z detektywów wciąż wywołuje skrajne emocje wśród milionów Polaków. To człowiek wyrazisty, bezkompromisowy, odważny i lubiący ryzyko. Kocha rozgłos i kobiety. Bryluje w mediach i czuje się w nich jak ryba w wodzie, mimo ich nieustającej krytyki. Jaki naprawdę jest Krzysztof Rutkowski? Która część jego medialnego wizerunku jest prawdą, a która kreacją? Książka jest owocem długich godzin szczerych rozmów, które autor odbył z najsłynniejszym polskim detektywem. Poznaj środowisko, w którym dojrzewał. Przeczytaj o akcjach, które przyniosły mu sławę, pieniądze i wdzięczność setek osób. Zajrzyj za kulisy jego najgłośniejszych spraw, o których dotąd nigdy nie mówił tak otwarcie. W słowniczku polsko-rutkowskim znajdziesz kultowe już zwroty, którymi detektyw posługuje się na co dzień. Chcesz się dowiedzieć, dlaczego lepiej być kozakiem niż leszczem, do czego służy kwadrat, skąd w domu Rutkowskiego wzięły się pozłacane krzesła i z czego składa się Zestaw Rutkowskiego? Przeczytaj historię niezniszczalnego Detektywa Rutkowskiego i jej nieznane fakty!   Krzysztof Rutkowski mówi, że kiedyś żył na dni. Później zaczął żyć na godziny. A teraz żyje na minuty. Ale ciągle cieszy się życiem. I to jest najważniejsze. Opowieść Rutkowskiego wciąga. Szczera rozmowa o barwnym dzieciństwie, miłości do kobiet i walki z problemami sprawia, że książkę czyta się z zapartym tchem. (…) Najlepiej od razu przystąpić do lektury i samemu ocenić efekt spotkania dwóch Krzysztofów. Krzysztof Krawczyk Zobacz oficjalny zwiastun książki!     Posłuchaj, jak o książce opowiada sam Autor!     Przeczytaj wywiad z Krzysztofem Rutkowskim KLIK» Rozmowa z Krzysztofem Rutkowskim o książce Krzysztofa Pyzi Detektyw Rutkowski. Prawdziwa historia.   Gdyby pan był przeciętnym Polakiem, kupiłby pan książkę „Detektyw Rutkowski. Prawdziwa historia”? Gdybym był przeciętnym Polakiem, lubił czytać książki i chciał się czegoś dowiedzieć o Krzysztofie Rutkowskim, to pewnie tak. Jeśli ktoś lubi rozmowy, w których nie ma zakazanych pytań, powinien być zadowolony z zakupu. Udzielił pan wielu wywiadów. Na pana temat ukazało się sporo artykułów. Miał pan jeszcze o czym opowiadać? Wbrew pozorom nowych tematów do rozmowy było dużo. Do tej pory nie miałem okazji tak dokładnie opowiedzieć o moim dzieciństwie, kobietach, pobycie w areszcie czy polityce. Wreszcie też miałem okazję szczerze porozmawiać o moich problemach, o tym, jak wygląda moje codzienne życie, i zmierzyć się z pytaniem: czego boi się Rutkowski? Jest pan zadowolony z książki? Ja tak, ale to jest najmniej istotny szczegół. Zarówno mnie, jak i autorowi najbardziej zależy na opiniach czytelników. Jeżeli Polakom spodoba się ta książka, będę miał kolejny powód do radości. Widziałem, że kilka ciepłych słów o książce napisał Krzysztof Krawczyk. To dla mnie ogromny zaszczyt, że Krzysztof Krawczyk, legenda polskiej muzyki, przeczytał książkę i napisał, co o niej sądzi. Krzysztofa Krawczyka szanuję z wielu powodów. Swoim zachowaniem wielokrotnie udowadniał, że nawet w trudnych sytuacjach potrafi zacisnąć zęby i jeśli trzeba, umie się przyznać do błędu… Tym sposobem udzielił mi pan odpowiedzi na pytanie, dlaczego właśnie Krawczyk! Coś panu powiem. Pamiętam, że kiedy pierwszy raz usłyszałem o tym pomyśle, byłem zaskoczony. Zapytałem, dlaczego znany piosenkarz ma komentować przypadki kryminalne. Krzysztof Pyzia (autor książki — przyp. red.) powiedział, że chciałby, by o tej książce napisał kilka słów inny Krzysztof. Koniecznie miała to być osoba, którą obaj szanujemy. Poprosiliśmy właśnie Krzysztofa Krawczyka. Na szczęście nie odmówił. Pamięta pan, jak brzmiało ostatnie pytanie, które zadał panu Krzysztof Pyzia? Chyba brzmiało tak: kiedy ma pan zamiar przejść na emeryturę? Co pan odpowiedział? Zaskoczę pana! Albo… po odpowiedź zapraszam do książki „Detektyw Rutkowski. Prawdziwa historia” (śmiech). Przeczytaj wywiad z Krzysztofem Pyzią, Autorem książki KLIK» Rozmowa z Krzysztofem Pyzią, autorem książki „Detektyw Rutkowski. Prawdziwa historia”.   Pamięta pan swoje pierwsze spotkanie z Krzysztofem Rutkowskim? Oczywiście, że tak! Poznaliśmy się kilkanaście miesięcy temu. Wszystko zaczęło się od wywiadu, który miałem przeprowadzić do jakiejś gazety. Kwadrans przed rozmową doszedłem do wniosku, że chcę mieć oryginalną pocztę głosową. Taką, po której wysłuchaniu — mówiąc językiem młodzieży — dzwoniącemu „opadnie szczena”. Niewiele myśląc, poprosiłem Rutkowskiego, by przygotował mi takie nagranie. Zrobił to od ręki. Od tamtego momentu moja poczta głosowa brzmi tak: Mówi detektyw Krzysztof Rutkowski. Niestety, mój imiennik Krzysztof Pyzia nie może teraz odebrać telefonu, dlatego po sygnale zostaw wiadomość. A jak! Dlaczego chciał pan napisać książkę akurat o Krzysztofie Rutkowskim? Rutkowski to szalenie barwna postać. Jednych wkurza, innych (a właściwie inne…) podnieca. Ale nie ma osoby, która by powiedziała: nie mam zdania na jego temat. Ten facet rozpala emocje wśród Polaków. A to jest najważniejsze. Takie historie naprawdę wciągają. Jak przekonałby pan niezdecydowanych do zakupu książki? Samochwalstwo nie należy do kanonu zasad, które wyznaję. Ale pal licho, raz mogę zrobić wyjątek! Książka „Detektyw Rutkowski. Prawdziwa historia” wyróżnia się przede wszystkim tym, że jest to szczera rozmowa, w czasie której nie ma pytań zakazanych. Krzysztof Rutkowski opowiada o całym swoim życiu – dzieciństwie, miłości do kobiet, sławie i polityce. Co znalazło się w książce poza rozmową? Przede wszystkim opisałem najciekawsze, a zarazem najgłośniejsze akcje Rutkowskiego — te opisy są opatrzone jego komentarzem. Wśród nich jest wiele wzruszających i mrożących krew w żyłach historii. W książce znalazła się też niespodzianka… słownik polsko-rutkowski, o którym nic więcej nie powiem. Poza tym jest poradnik, z którego czytelnicy dowiedzą się, jak zabezpieczyć dom i samochód przed kradzieżą, przeczytają o miejscach, w których nie powinno się przechowywać pieniędzy, i poznają zasady tworzenia bezpiecznych haseł. A co z tymi, którzy nie przepadają za czytaniem? Książkę warto kupić chociażby dla zdjęć. W „Prawdziwej historii” jest ich naprawdę sporo. Nigdzie indziej nie zobaczymy fotografii przedstawiających kilkumiesięcznego Krzysztofa Rutkowskiego, jego zdjęcia z legitymacji szkolnej czy kolejnych samochodów detektywa. Zresztą to nie wszystko. Zaskoczyło mnie, że książkę poleca Krzysztof Krawczyk… Pewnie nie tylko pana! Przyznam, że nie zastanawiałem się długo nad tym, kto mógłby napisać coś o książce. Od początku uważałem, że skoro przygotował ją Krzysztof, bohaterem jest Krzysztof, to i recenzję powinien napisać Krzysztof. Wśród znanych Krzysztofów jest postać, którą szanujemy obaj, zarówno Krzysztof Rutkowski, jak i ja — to legenda polskiej sceny muzycznej Krzysztof Krawczyk. Cieszę się, że w tak miłych słowach wypowiedział się o książce. Ile czasu zajęło panu napisanie „Prawdziwej historii”? Łącznie? Rok. W tym czasie czytałem wszystko, co ukazało się na temat Krzysztofa Rutkowskiego. Później, po opracowaniu pytań, nadszedł czas na wielogodzinne rozmowy. Wreszcie trzeba było je spisać i ułożyć z tego spójną całość. Przypominało to trochę układanie puzzli. Czas poświęcony na przygotowanie tej książki trzeba liczyć w setkach godzin. Na pewno było ich więcej niż 700! Gdyby podliczyć wszystkie godziny poświęcone na przygotowanie książki, pewnie zebrałby się miesiąc. Chwile zwątpienia były? Szczerze? Wielokrotnie. Ktoś, kto myśli, że wystarczy się kilka razy spotkać, porozmawiać, spisać rozmowy i już można wydać książkę, jest w wielkim błędzie. Jest mnóstwo szczegółów, które są cholernie czasochłonne. Zdarzało się, że kładąc się wieczorem do łóżka, mówiłem sobie, że się poddaję i rezygnuję z dalszego pisania książki. Po czym rano wstawałem, zapominałem o tym, co mówiłem wieczorem, i znów brałem się ostro do roboty. Ma pan pomysł na kolejną książkę? Nie ukrywam, że mam kilka pomysłów. Jestem też otwarty na propozycje współpracy. Na razie jednak zamierzam przede wszystkim dać sobie trochę czasu na odpoczynek. Nie chcę popaść w rutynę i hurtowo pisać kolejnych książek. To najgorsze, co mogłoby mi się przydarzyć.   Więcej o książce można przeczytać na stronie: www.ksiazkaorutkowskim.pl.   Patroni medialni:

Diabeł na wiosnę

Lisa Kleypas

Trzecia część serii o rodzinie Ravenelów. Większość debiutantek, uroczyście wprowadzanych na salony, marzy jedynie o znalezieniu tam męża. Lady Pandora Ravenel, ambitna piękna dziewczyna, ma inne plany. Zamiast męczyć się udziałem w kolejnych balach składających się na słynny londyński Sezon, wolałaby siedzieć w domu i wymyślać gry planszowe, które zamierza sama produkować i sprzedawać. Jednak podczas jednego z przyjęć zostaje przypadkiem zamieszana w skandal i skompromitowana przez przystojnego nieznajomego. Po latach unikania małżeńskich pułapek Gabriel, lord St. Vincent, ratując honor, musi się oświadczyć młodej buntowniczce, która zupełnie nie pasuje do jego pozycji i trybu życia. W istocie panna nie chce mieć z nim nic wspólnego. Poznawszy Pandorę lepiej, Gabriel odkrywa urok jej żywiołowego charakteru i jest gotów zrobić wszystko, by ją zdobyć. Pandora ulega zalotom Gabriela i zgadza się za niego wyjść, pod warunkiem że będzie mogła samodzielnie prowadzić wymarzony interes. Wkrótce ściąga na siebie poważne kłopoty, a wynikła z nich dramatyczna sytuacja jest dla małżonków sprawdzianem wzajemnej lojalności i siły łączącego ich uczucia. Świat wiktoriańskiej Anglii jest tu naszkicowany z typowym dla Kleypas ciętym dowcipem i wiernymi historycznie niuansami politycznymi. Zabawna i pełna uroku historia, która zachwyci czytelników od pierwszej do ostatniej strony. "Kirkus Review" Lisa Kleypas (ur. 1964) - bestsellerowa amerykańska pisarka, laureatka nagrody RITA, autorka licznych współczesnych i historycznych romansów, które mają swoje wierne czytelniczki na całym świecie. Autorka mieszka w stanie Waszyngton wraz z mężem i dwójką dzieci.

Diabeł. Szkic monografii okultystycznej

Bolesław Wójcicki

REPRINT. Autor niniejszej książki według informacji na znakomitej znawczyni tego zagadnienia, Janiny Walickiej, był czynnym satanistą. Informuje nas ona o tym, że w okresie międzywojennym sekta satanistyczna martynistów działająca na terenie Polski miała swych najwybitniejszych przedstawicieli i jednocześnie celebransów czarnych mszy w osobach ludzi głośnych i znanych w warszawskim światku. Do najgłośniejszych osobistości zaliczali się: Czyński, Czaplin, Filipowski i Wójcicki. Ten ostatni był postacią odrażającą w swojej brzydocie (jedno z oczu miał osadzone bardzo nisko, prawie w policzku), wyglądającą prawie tak samo odpychająco, jak jego Pan, któremu oddawano hołdy albo w mieszkaniu Wójcickiego, albo Czaplina. Wójcicki, bez wątpienia mag i osoba znacząca w światku ezoteryków swoje życie zakończył samobójstwem.

Dinosaurs - With Audio Level 3 Factfiles Oxford Bookworms Library

Vicary, Tim

A level 3 Factfiles Oxford Bookworms Library graded reader. This version includes an audio book: listen to the story as you read. Written for Learners of English by Tim Vicary. Imagine an animal with teeth as big as bananas - and a brain as big as an orange. Or a flying animal with wings as wide as a small plane. Think about a tail that could knock a man's head off, or a mouth with hundreds of teeth. Is it any surprise that people are interested in dinosaurs? Nobody has ever seen a living dinosaur, but millions of us go to museums every year to stare at the bones of these enormous animals. In books, films and games, we can't get enough of the secrets of the dinosaur world . . .

Dlaczego Jezus?

Ravi Zacharias

Obecnie mamy do czynienia z niewielkim rozumieniem tego, kim naprawdę jest Jezus. Dlaczego powinno mieć to dla ciebie znaczenie? Doświadczamy jednego z największych kryzysów w historii religii. W imię tolerancji i relatywizmu kulturowego wyrzuca się prawdę. Dokonuje się tego pod płaszczykiem Nowej Duchowości. Przyzwyczajając do przepychu i powabu rozmaitych wyborów, otwiera się przed nami duchowy hipermarket, gdzie możemy wybierać taką formę duchowości, jakiej tylko zapragniemy. Często jednak, co jest tragiczne, dokonujemy wyborów, nie wiedząc, jak rozróżniać pomiędzy prawdą a fałszywkami. W tej niezwykłej i przekonującej krytyce niebezpieczeństw, jakie niesie za sobą Nowa Duchowość, wybitny chrześcijański apologeta, Ravi Zacharias serwuje nam solidną terapię. Odpiera ofensywę fałszu, w racjonalny sposób wskazując wyjątkowość osoby Jezusa Chrystusa. Współcześni chrześcijanie, a w szczególności ludzie poszukujący duchowej prawdy, potrzebują wiedzieć, dlaczego idee Nowej Duchowości, prezentowane przez tak popularne postacie ze świata show-biznesu, jak Oprah Winfrey i Deepak Chopra, wydają się tak atrakcyjne, a także dlaczego pośród gąszczu niejasnych poglądów, stylów życia, nadziei i aspiracji tylko Jezus może być kotwicą. Każdy pomysł niesie za sobą poważne konsekwencje. To niezwykle dogłębne i intrygujące dzieło dostarcza przekonujących argumentów dla każdego, kto poszukuje prawdy na temat Nowej Duchowości, a także tego, kim naprawdę jest Jezus i dlaczego nie powinniśmy tego lekceważyć.   Ravi Zacharias (ur. 26 marca 1946 w Madras, Indie) – kanadyjsko-amerykański apologeta chrześcijański. Jest autorem książki „Can Man Live Without God”, nagrodzonej przez ECPA Christian Book Award i bestselerów „Light in the Shadow of Jihad” i „The Grand Weaver”. Jest założycielem i prezesem organizacji Ravi Zacharias International Ministries, gospodarzem programów radiowych. Ravi to profesor wizytujący w Wycliffe Hall w Oksfordzie, gdzie uczy apologetyki i ewangelizacji

Do emigracji o potrzebie idei

Juliusz Słowacki

Do emigracji o potrzebie idei Dwa są dzisiaj narody, które stoją nie pod człowiekiem, ale pod ideą narodową, nad każdym człowiekiem, choćby najwyżej stojącym, ulatującą. Idee obu tych narodów są materialne i grube, wszakże silne są, bo niby chęć jedną i żądanie całego narodu wyobrażają. Anglia wyraża się trzema słowy: chcę panować na morzu. Rosja zaś tymi trzema: chcę panować na ziemi. W tych narodach każdy człowiek, nie wychodząc z szranków, które mu natura jego ducha zakreśliła, może być patriotą. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Do pierwszej krwi

Grzegorz Gortat

W zantagonizowanym świecie warszawskiego blokowiska wrogiem może zostać każdy. Młody Wietnamczyk próbuje odnaleźć się w nowej dla siebie rzeczywistości. Pomiędzy dresiarzami a licealistami z warszawskich "dobrych domów" trwają nieustanne przepychanki. To świat, w którym hierarchię wyznacza zasobność portfela i siła pięści. Główny bohater jest wyobcowany ze względu na swoje pochodzenie, ale we współczesnej Warszawie niewiele trzeba, by zyskać status wroga - wystarczy kibicować innej drużynie lub mieszkać w niewłaściwej dzielnicy. Powieść dla młodzieży została nagrodzona przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek. Dla młodych miłośników takich pisarzy jak Weronika Łodyga czy John Green.

Do pierwszej krwi

Amélie Nothomb

Wstrząsająca biografia ojca. Trzydziesta książka Amélie Nothomb, nagrodzona Prix Renaudot 2021. Osobista, niesentymentalna, na pozór lekka, a jednak wstrząsająca powieść, w której autorka oddała hołd swojemu ojcu, mówiąc jego głosem. Zaledwie trzy epizody z dzieciństwa i młodości Patricka Nothomba, belgijskiego dyplomaty, zupełnie wystarczyły pisarce, by po mistrzowsku przedstawić zarówno słabość, jak i siłę człowieka. Sześcioletni Patrick zostaje wysłany na wakacje do dziadka poety, barona na zamku w Pont-dOye. Tam, pośród zgrai swoich małoletnich ciotek i wujków, przebywa w osobliwych warunkach: karmiony raczej kiepską poezją niż realną strawą, marznąc na kość w zimowe noce, zdany sam na siebie przechodzi prawdziwie darwinowską szkołę przetrwania. Po latach powie, że to właśnie tam rozwinął instynkt życia i hart ducha, które pozwoliły mu jako negocjatorowi stanąć twarzą w twarz z rewolucjonistami w Kongo i uratować setki zakładników.

Dobre żony

Louisa May Alcott

Dobre żony to książka dla wszystkich, którzy chcą poznać dalsze losy małych kobietek - poważnej Meg, roztrzepanej Jo, łagodnej Beth i wytwornej Amy. Upłynęło kilka lat i dziewczęta powoli wkraczają w inny świat, dorośleją, zmieniają się, przeżywają smutki i rozczarowania, nawet tragedie, ale jednocześnie życie nie skąpi im także radosnych i szczęśliwych chwil. Cztery siostry - cztery różne drogi życiowe.   Zanim znów podejmiemy nasza opowieść i spokojnie udamy się na ślub Meg, powinniśmy najpierw poplotkować nieco o rodzinie Marchów. Na wypadek gdyby któryś ze starszych czytelników uważał, że w historii tej zbyt wiele mówi się o „miłości” (nie sądzę, by młodsi czytelnicy mieli podobne zastrzeżenia), mogę tylko powtórzyć słowa pani March: – Czegóż innego można się spodziewać, kiedy w domu są cztery wesołe dziewczęta, a nie opodal pełen werwy, młody sąsiad?