Części podziemne budynków wykonanych z betonu wodoszczelnego. Uszczelnianie miejsc newralgicznych

Barbara Francke

W niniejszych warunkach technicznych podano wymagania projektowe i wykonawcze związane z zabezpieczeniem wodochronnym fragmentów konstrukcji budynków wykonanych z betonu o stopniu wodoszczelności W8, położonych w częściach podziemnych, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc newralgicznych, do których można zaliczyć: przerwy w betonowaniu w obrębie płyty dennej i ścian wraz z uszczelnieniem styków ścian i płyty dennej, rozwiązania dylatacji konstrukcyjnych oraz uszczelnienia miejsc przebić instalacyjnych. Pracę uzupełniono o zalecane wartości wymagań dla wyrobów przeznaczonych do stosowania do wyżej wymienionych uszczelnień oraz o wymagania formalne odnośnie do: dokumentacji technicznej, według której realizowane są ww. roboty oraz podstawowych zasad dopuszczenia do obrotu i stosowania wyrobów budowlanych.

Czy Kopciuszek musi być dziewczyną? Edukacja polonistyczna bez schematów rodzajowych

Karolina Kwak

Imponuje tu szczególna umiejętność wyważania sądów, powstrzymywania się od jednoznacznych konkluzji i rozstrzygnięć, rezygnacji ze stylistyki ataku, walki, agresji, co przekłada się bezpośrednio na sytuację szkolną i tworzy realną szansę na przełamanie bariery potocznych uprzedzeń związanych z problemem płci społeczno-kulturowej, a w konsekwencji i szansę na przełamanie tych uprzedzeń wśród uczniów. Strategię działań, jaką proponuje się w tej pracy, można by nazwać w najogólniejszym sensie strategią różnego typu i rodzaju działań rozbudzających i poszerzających przestrzeń uczniowskiej empatii; działań inicjujących pragnienie uważniejszego przyjrzenia się sobie i innym ludziom, prowadzących w konsekwencji do niezgody na ograniczenie możliwości rozwojowych człowieka i wszelkie wykluczenia.                                                            z recenzji prof. dr hab. Grażyny Tomaszewskiej       Autorka raz po raz formułuje refleksje o randze edukacyjnych wielkich idei i formie kunsztownych sentencji. Muszę przyznać, że nieczęsto zdarza mi się napotykać w rozprawach edukacyjnych (w obszarze polskiego dyskursu) tak zdecydowane, fundamentalnie ważne i tak zgrabnie skreślone myśli.Na własne oczy widzimy (w komentarzach i rysunkach dzieci) proces dookreślania siebie, własnego światoodczucia, wizji rzeczywistości, które wyzwala dydaktycznie zaaranżowane spotkanie z literaturą. Dodajmy – literaturą z kręgu dawnego i współczesnego piśmiennictwa dla dzieci i młodzieży, a więc taką, której filozoficzny, formacyjny charakter bywa kwestionowany, zwłaszcza w konfrontacji z tym samym wymiarem przypisywanym arcydziełom.                                                                       z recenzji dr. hab. Witolda Bobińskiego

Czy można mnożyć pieniądze? Zdrowy rozsądek w nauczaniu matematyki

Danuta Zaremba

Przekonaj uczniów, że matma wcale nie musi być nudna i niezrozumiała! Poznaj sposoby skutecznego przekazywania wiedzy Naucz się wzbudzać zainteresowanie matematyką Dowiedz się, czego unikać na swoich lekcjach Matematyka jest najlepszym przykładem przedmiotu, który zupełnie niesłusznie ma opinię trudnego, nudnego i nieprzydatnego w codziennym życiu. Tę złą sławę zawdzięcza głównie przestarzałym metodom edukacyjnym, niepodzielnie panującym w większości polskich szkół, oraz nieinteresującym, z punktu widzenia uczniów, przykładom i zadaniom, które są zmuszeni rozwiązywać. Tymczasem matematyka to pasjonująca dziedzina, która znajduje zastosowanie dosłownie wszędzie i której zawdzięczamy rozwój wielu innych nauk i tysiące wynalazków technicznych. Wyjdź poza schemat i zerwij z tradycją złego nauczania matematyki! Dowiedz się, jak prowadzić interesujące lekcje i zachęcać uczniów do aktywności, poznaj sposoby, dzięki którym dostrzegą zastosowanie zdobytej wiedzy poza murami szkoły, i spraw, aby nauka stałą się dla nich prawdziwą przygodą. Zebrane w tej książce felietony pomogą Ci przygotowywać ciekawe zajęcia, zrozumieć młodych ludzi i wzbudzić w nich pasję do matematyki. Autorka dzieli się swoim bogatym doświadczeniem i nieszablonowym podejściem do tematu, a także pokazuje, jak w pracy nauczyciela stosować dobre praktyki i korzystać z przykładów, które uczą logicznego myślenia, zamiast powielać schematy. Pasja i pomysłowość Nauka przez zabawę Myślenie ponad schematy Nieszablonowe metody Obalanie starych mitów Radość ze zdobywania wiedzy Eksperymenty, które uczą Samodzielne wyciąganie wniosków Błędy jako okazja do nauki Zastosowanie wiedzy w praktyce Przykłady z życia wzięte Spraw, aby lekcje matematyki były niezapomnianą przygodą!

Ćwiczenia laboratoryjne z instalacji budowlanych. Część 1

Adam Rubnikowicz

Skrypt powstał jako materiał pomocniczy do zajęć laboratoryjnych z wentylacji i klimatyzacji prowadzonych w pracowniach Instytutu Inżynierii Środowiska i Instalacji Budowlanych Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej. Jest praktycznym uzupełnieniem wiedzy teoretycznej, przekazywanej na wykładach, ćwiczeniach i podczas projektowania. Ma pomóc efektywnie i bezpieczne przeprowadzić ćwiczenia laboratoryjne, wykonać sprawozdania z badań oraz pozwolić zrozumieć zachodzące procesy i zjawiska w aspekcie praktycznym. „Ćwiczenia laboratoryjne z instalacji budowlanych”, oprócz studentom, mogą być także przydatne inżynierom praktykom przy sprawdzaniu i odbiorach instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Książka zawiera opisy aparatury i przyrządów pomiarowych, jednakże skupiono się głównie na sposobach i metodach wykonywania pomiarów i interpretacji otrzymywanych wyników, co jest istotne przy prowadzeniu samodzielnych badań laboratoryjnych.

Diagnozowanie budynków zlokalizowanych na terenach górniczych

Marian Kawulok

W poradniku przedstawiono procedurę diagnozowania istniejących budynków, które podlegały wpływom ciągłych deformacji powierzchni terenu, spowodowanych podziemną eksploatacją górniczą. W tym zakresie omówiono w szczególności następujące zagadnienia: wymaganą charakterystykę faktycznego stanu diagnozowanych budynków (wraz z opisem skutków w ich konstrukcji) w postaci stanu uszkodzeń i deformacji, wywołanych działającymi oddziaływaniami; określenie wszystkich oddziaływań, jakim dotychczas obiekt podlegał (w tym w szczególności oddziaływań górniczych); metody analizy konstrukcji obiektu, mogące mieć zastosowanie w procesie diagnozowania; metody sprawdzania stanów granicznych nośności i użytkowalności konstrukcji. Poradnik zakończono przykładami diagnozowania obiektów.

Diagnozowanie techniczne budynków wzniesionych w technologiach uprzemysłowionych. Systemy wielkopłytowe

Jarosław Szulc

Budownictwo wielkopłytowe, wznoszone w latach 1960-1985, stanowi szacunkowo około 20% zasobów mieszkaniowych w Polsce. Z uwagi na istniejący problem społeczny (deficyt mieszkaniowy w Polsce) i nieprawidłowości stwierdzone podczas produkcji prefabrykatów oraz przy realizacji i eksploatacji budynków wielkopłytowych, budynki te powinny być objęte szczególną ochroną i poddawane systematycznym kontrolom stanu technicznego (z uwzględnieniem wymagań podstawowych, dotyczących bezpieczeństwa i trwałości). W pracy dokonano przeglądu podstawowych rozwiązań systemowych budynków wielkopłytowych (z podaniem ich występowania w poszczególnych województwach w Polsce), przedstawiono procedurę ich diagnozowania oraz wskazano możliwe kierunki modernizacyjne. Wytyczne skierowane są do właścicieli i zarządców budynków wielkopłytowych, rzeczoznawców budowlanych, dokonujących kontroli stanu technicznego budynków oraz innych osób i instytucji, działających w kierunku dostosowania tych budynków do współczesnych wymagań bezpieczeństwa i oczekiwanych standardów funkcjonalno-użytkowych.

Dieta w chorobie Hashimoto

Agata Lewandowska

Dużą rolę w terapii Hashimoto odgrywa styl życia chorego, czyli dieta, aktywność fizyczna, unikanie palenia czynnego i biernego, a także redukcja stresu. To choroba, której leczenie trzeba traktować bardzo indywidualnie. Dieta każdego pacjenta powinna być dopasowana do przebiegu schorzenia i ewentualnych towarzyszących mu zaburzeń. W książce przedstawiono przepisy na dania główne, zupy, przekąski, sałatki, pieczywa i desery. Każdy z nich opatrzono specjalną ikonką informującą o tym, czy danie jest: bez glutenu, bez pszenicy, bez mleka, bez laktozy, z dużą zawartością szkodliwych dla tarczycy goitrogenów. W poradniku podano najważniejsze zalecenia w chorobie Hashimoto, omówiono towarzyszące jej schorzenia i scharakteryzowano składniki pokarmowe, które mają największy wpływ na tarczycę. Dzięki temu dbanie o zdrowie staje się łatwiejsze.

Dizajn na co dzień

Don Norman

Pierwsze polskie wydanie kultowej książki poświęconej projektowaniu. Od czego zależy, czy przedmiot jest dobrze lub źle zaprojektowany? Kiedy spełnia on oczekiwania użytkowników, a kiedy zaspokaja wyłącznie ambicje projektanta? Co sprawia, że jedne przedmioty przechodzą do historii, a inne ulegają zapomnieniu? Donald Norman, amerykański psycholog kognitywny i projektant, wnikliwie i ze swadą opowiada o tym, na czym polega funkcjonalność projektowania i na czym opierają się nasze relacje z przedmiotami. Fascynująca lektura nie tylko dla adeptów wzornictwa przemysłowego i dizajnu.

Dobór i mocowanie okuć budowlanych do drzwi i okien o podwyższonej odporności na włamanie

Jan Szubert

Coraz częstszym powodem niespełniania wymagań w zakresie odporności na włamanie są wady popełniane przy doborze i mocowaniu okuć. Instrukcje dotyczące montażu okuć są niejednoznaczne i nie uwzględniają sposobów osadzenia okuć w oknach i drzwiach wykonanych z rożnych materiałów i o różnych konstrukcjach profili. Doceniając wagę problemu i trudności, z jakimi spotykają się konstruktorzy, producenci i instalatorzy okien i drzwi, podjęto w Zakładzie Okuć i Ślusarki Budowlanej Oddziału Wielkopolskiego ITB badania dotyczące konstrukcji oraz materiałów ościeżnic i skrzydeł drzwiowych stosowanych w drzwiach i oknach o podwyższonej odporności na włamanie. Na podstawie tych badań został opracowany niniejszy poradnik.

Dobór kabli elektrycznych do zastosowań w budynkach z uwagi na wymagania dotyczące reakcji na ogień

Katarzyna Kaczorek-Chrobak, Andrzej Kolbrecki, Andrzej Borowy

Opracowanie zawiera wytyczne w zakresie właściwości związanych z reakcją na ogień kabli elektrycznych stosowanych w budynkach dla producentów, projektantów, architektów i rzeczoznawców budowlanych. W opracowaniu przyporządkowano klasy reakcji na ogień kabli elektrycznych w oparciu o wymagania stawiane budynkom oraz częściom budynków, stanowiącym odrębne strefy pożarowe zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1065, z 2020 r. poz. 1608 i 2351 oraz z 2022 r. poz. 248).

Dokumentacja w firmie transportowej 2023

Praca zbiorowa

Z tej publikacji dowiesz się, jak prowadzić dokumentację w firmie transportowej związaną z czasem pracy kierowców. Jak prawidłowo prowadzić ewidencję czasu pracy, jak np. dokumentować przerwy w czasie pracy kierowców, jak dokumentować czas pracy przez kierowcę zmieniającego pojazdy, jak dokumentować pracę w nocy i jak ją obliczyć według najnowszych przepisów. Podpowiemy, jak oznaczać przekroczenie na karcie tachografu w przypadku przekroczenia przez kierowcę granicy, przerwy w pracy, zmiany czasu pracy czy też jego urlopu. Upewnisz się, jak używać na zmianę kartę tachografu i wykresówki.

Doradca ds. bezpieczeństwa przy przewozach ADR

Praca zbiorowa

Doradca do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych to osoba, która pomaga w działalności przedsiębiorstwa związanej z nadawaniem i przewozem towarów niebezpiecznych oraz czynnościami towarzyszącymi, takimi jak: pakowanie, załadunek, napełnianie czy rozładunek. Wyjaśniamy: jakie zadania ma doradca, jakie podmioty są zwolnione z obowiązku wyznaczenia oraz jakie kary może ponieść przedsiębiorca za niewyznaczenie doradcy DGSA. Uwaga - "nadawcy" powinny wyznaczyć doradcę do spraw bezpieczeństwa nie później niż do 31 grudnia 2022 roku.

Dotykowe modele architektoniczne w przestrzeniach polskich miast. Część I. Standardy

Agnieszka Kłopotowska, Maciej Kłopotowski

Architektura jest sztuką szczególną. Dostęp do bogatego i różnorodnego świata dokonań architektury w znacznej mierze determinowany jest wzrokiem. To właśnie za pomocą tego zmysłu „odkrywamy” niezwykłe panoramy, widoki, kadry architektoniczne. Będąc w nich, zmieniamy perspektywę oglądu, by lepiej uchwycić zaprojektowaną formę i przestrzeń. Fotografujemy najciekawsze obiekty i miejsca, by później przywoływać je w wspomnieniach. „Odwiedzamy” je na nowo w albumach, filmach, Internecie. Intencjonalna wizualność architektury czyni z niej sztukę szczególnie trudno dostępną osobom niewidomym i słabowidzącym. W swych relacjach z przestrzenią architektoniczną doświadczają one licznych, niemożliwych do wyeliminowania trudności natury poznawczej, manifestujących się poprzez ilościowe i jakościowe niedobory informacji o otoczeniu zbudowanym. Zależnie od rodzaju wady i stopnia degradacji wzroku ubytki te mogą ujawniać się w różny sposób – prowadząc do nieostrych, fragmentarycznych czy przekłamanych obrazów architektonicznych, a w skrajnych przypadkach – do całkowitej utraty możliwości wizualnej percepcji architektury. W najtrudniejszej sytuacji znajdują się niewątpliwie osoby niewidome od urodzenia, lub też osoby ociemniałe we wczesnym dzieciństwie, których system poznawczy (a zatem również wiedza o środowisku zbudowanym) ukształtował się bez udziału wzroku. Wyobrażenia surogatowe na temat architektury mogą być u tych osób bardzo ubogie lub w znacznym stopniu odbiegać od rzeczywistości, zaś mentalnym skutkiem tych deficytów mogą łatwo stać się pozbawione treści pojęcia, tzw. werbalizmy. Z uwagi na zasygnalizowane wyżej problemy zdrowotne oraz społeczne pozbawiona odpowiedniego wsparcia osoba niewidząca pozostaje wobec architektury niemal całkowicie bezradna. Specyficzne trudności i bariery percepcyjne czynią z niej beznamiętnego uczestnika widowisk „zaprojektowanych dla osób widzących”. Natomiast ograniczenia i bariery motoryczne utrudniają dotarcie do interesujących obiektów oraz narażają niewidomych użytkowników danej przestrzeni na olbrzymi stres i realne zagrożenia. Szczególną formą tego rodzaju zapisu przestrzeni architektonicznej, a zarazem przedmiotem badań autorskich, których efekty przedstawiono w niniejszej monografii, są dotykowe przedstawienia modelarskie obiektów architektonicznych i urbanistycznych instalowane w przestrzeni zewnętrznej. Obiekty takie, pojawiające się w przestrzeni publicznej wielu polskich miast, począwszy od pierwszych dziesięcioleci XXI wieku, stanowią dzisiaj bogaty i różnorodny pod względem formalnym zbiór odwzorowań wybitnych dzieł architektonicznych oraz licznych obiektów cennych kulturowo.

Dotykowe modele architektoniczne w przestrzeniach polskich miast. Część II. Realizacje

Agnieszka Kłopotowska, Maciej Kłopotowski

Niniejsze opracowanie stanowi uzupełnienie publikacji pt. „Dotykowe modele architektoniczne w przestrzeniach polskich miast. Część I. Standardy”, będącej rezultatem studiów autorskich nad problematyką dotykowych modeli i makiet architektonicznych, instalowanych w przestrzeniach publicznych polskich miast, udostępnionych do roku 2017. W przedkładanej części II niniejszej pracy efekty badań autorskich ujęte zostały w formie przeglądu, prezentującego wszystkie dotychczasowe realizacje objęte obszarem badań, a także kompletu zestawień zbiorczych (podanych w formie katalogu i indeksów), ułatwiających zainteresowanym czytelnikom pozyskiwanie pożądanych danych na temat modeli i makiet dotykowych oraz ich wzajemne porównywanie. Przegląd podzielony został na sześć części odzwierciedlających typologię wprowadzoną w badaniach opisanych w poprzedniej części pracy. Poszczególne obiekty przedstawiono w grupach odpowiadających wyróżnionym przez autorów typom przedstawień, począwszy od największego do najmniejszego ujęcia przestrzeni architektonicznej. Kolejno zaprezentowano zatem: założenia krajobrazowe (ZK), miasta (M), założenia urbanistyczne (ZU), zespoły budynków (ZB), budynki (B) i detale (D). W poszczególnych rozdziałach zaprezentowano łącznie 74 obiekty, w tym odpowiednio 3 założenia krajobrazowe, 20 miast, 11 założeń urbanistycznych, 12 zespołów budynków, 27 budynków oraz 1 detal. Katalog uzupełniono zestawem danych adresowych poszczególnych obiektów oraz szeregiem indeksów, w tym: indeksem rzeczowym, indeksem osób (autorów) oraz indeksem miast, w których poszczególne przedstawienia są zrealizowane.

Dowóz dzieci do placówek oświatowych - zastosowanie przepisów ustawy PZP

Katarzyna Bełdowska

Tematem publikacji "DOWÓZ DZIECI DO PLACÓWEK OŚWIATOWYCH – ZASTOSOWANIE PRZEPISÓW USTAWY PZP" są praktyczne aspekty realizacji obowiązku dowozu dzieci i uczniów do przedszkoli i szkół ze szczególnym uwzględnieniem zastosowania przepisów o zamówieniach publicznych. Nasz ekspert w tej dziedzinie krok po kroku prowadzi Państwa przez gąszcz skomplikowanych przepisów, które mają zastosowanie w procedurze organizowania dowozu. Sprawdź, czy przy realizacji tego obowiązku gmina ma obowiązek postępowania w trybie przepisów o zamówieniach publicznych.

Drukowanie znaczków pocztowych

Stefan Jakucewicz, Svitlana Khadzhynova

Pierwsze znaczki pocztowe świata wydano i wprowadzono do obiegu 6 maja 1840 roku w Wielkiej Brytanii. Były to dwa znaczki z podobizną królowej Wiktorii o wartości 1 pensa i 2 pensów, tzw. Black Penny (Czarny Penny) i Blue Pence (Niebiska Dwupensówka), różniące się nominałem i barwą. Wydrukowano je techniką stalorytu, która została wynaleziona przed 1820 rokiem przez Jacoba Perkinsa i Gideona Fairmana z myślą o wielkonakładowym drukowaniu banknotów.