Miłosierni jak Ojciec. Rozważania biblijne

ks. M.S. Wróbel

Obchodzony w Kościele powszechnym Rok Miłosierdzia stanowi zachętę dla nas wszystkich, aby w Piśmie Świętym szukać inspiracji dla pogłębienia wrażliwości na potrzeby bliźnich wokół siebie i w świecie. Zachęca do tego niestrudzenie papież Franciszek, który z Rokiem Miłosierdzia wiąże wielkie nadzieje na odnowę Kościoła. Naprzeciw tym oczekiwaniom wychodzi ks. prof. Mirosław Stanisław Wróbel w swojej książce Miłosierni jak Ojciec. Rozważania biblijne, to zbiór głębokich refleksji biblijnych, osnutych wokół tekstów Starego i Nowego Testamentu. Autor w piętnastu kolejnych rozważaniach z wielkim kunsztem prowadzi swych czytelników poprzez orędzie proroków biblijnych do największego przykazania miłości Boga i bliźniego. Pragnie on przywrócić pojęciu "miłosierdzie" jak najgłębszą, biblijną treść. Książka powstała z natchnienia Bożego w Roku Miłosierdzia. Przemyślenie zawartych w niej treści pozwoli każdemu zanurzyć się w oceanie miłosierdzia Bożego i podjąć konkretne zadania na czas szczególnej łaski, jaką Pan zsyła w tych dniach na ziemię. ks. prof. Antoni Tronina

Mistyka

Ks. Piotr Semenenko

Głębia duchowości w ujęciu wybitnego polskiego teologa - wyjątkowe opracowanie zagadnień życia wewnętrznego. "Mistyka" autorstwa ks. Piotra Semenenki to znakomite dzieło na gruncie polskiej literatury duchowej, które z niezwykłą precyzją i głębią podejmuje temat ścieżki oczyszczenia duszy. Powstała z konferencji duchowych prowadzonych przez autora, książka ta nie jest tylko zbiorem refleksji - to przemyślany traktat, osadzony na solidnych podstawach teologicznych i filozoficznych, wyrosły z autentycznego doświadczenia życia duchowego. Ks. Semenenko, wybitny myśliciel i kapłan, przez lata formacji osobistej i licznych prób wewnętrznych doszedł do wyjątkowego zjednoczenia z Bogiem, stając się nie tylko nauczycielem, ale i świadkiem tego, o czym pisze. Jego dzieło koncentruje się na dwóch kluczowych etapach drogi duchowej - oczyszczeniu serca i oczyszczeniu ducha - stanowiących fundament głębszego życia modlitwy i przemiany wewnętrznej. Choć autor nie zdołał opracować całości systematyki mistyki, jego rozważania już teraz stanowią bezcenną perłę dla każdego, kto pragnie wejść na drogę uświęcenia. To pozycja obowiązkowa dla osób szukających nie tylko wiedzy, lecz także inspiracji do duchowego wzrostu, oparta na rodzimym gruncie, a jednocześnie na wskroś uniwersalna.

MOCĄ IMIENIA JEZUS

ks. infułat Jan Pęzioł, ks. Rafał Olchawski

Mocą Imienia Jezus. Z ks. infułatem Janem Pęziołem, egzorcystą rozmawia ks. Rafał Olchawski to zapis rozmowy z egzorcystą diecezji lubelskiej, pełniącym tę posługę już ponad piętnaście lat. W wywiadzie Ksiądz Infułat opowiada o swojej rodzinie, dzieciństwie, latach spędzonych w gimnazjum i seminarium duchownym. Pokazuje, jak rodziło się jego powołanie, jaki wpływ miało na niego religijne życie rodziny, co pozostawiła w nim kultura czasów jego dorastania. Wspomina ludzi spotkanych na drodze do kapłaństwa, którzy wnieśli w jego życie duchowe i intelektualne wiele dobra. Opisuje miejsca, gdzie pracował najpierw jako wikariusz, a potem proboszcz. Mówi o najważniejszych wydarzeniach i doświadczeniach duszpasterskich związanych z tymi placówkami. Egzorcysta w swoich wypowiedziach przedstawia podstępne działanie demona i jego taktykę oraz ostrzega, do czego może doprowadzić narażanie się na wpływ szatana. Wymienia przedmioty, zachowania, praktyki, które otwierają złemu duchowi drzwi ludzkich serc, umożliwiając mu wejście w życie człowieka i przysparzanie mu cierpień. Ze słów Infułata wyłania się obraz tego, jak wygląda egzorcyzm i co podczas tej modlitwy się dzieje, oraz prawda, że człowiek odzyskuje wolność dzięki Jezusowi i Jego miłości. Ksiądz Jan mówi też, co jest bronią, która zapewnia bezpieczeństwo. Pancerzem takim są: sakramenty święte, modlitwa, wierność Jezusowi, oddanie swojego życia Maryi. W książce zamieszczono modlitwy z Rytuału rzymskiego, które wierni mogą prywatnie zanosić do Boga, kiedy doświadczają zmagań z mocami ciemności. Rozmowa nie jest rozważaniem teoretycznym. Egzorcysta mówi o konkretnych ludziach nękanych przez demona, ale w publikacji ich imiona są zmienione. Ksiądz Infułat jest kanonikiem honorowym Kapituły Lubelskiej, cenionym duszpasterzem. Święcenia kapłańskie przyjął 20 kwietnia 1958 r. Pracował jako wikariusz w Polichnie, Kumowie, Potoku Wielkim i Kalinówce, gdzie objął funkcję proboszcza 11 maja 1968 r. i pełnił ją do 1972 r. Następnie pracował jako proboszcz w Zagłobie i Turobinie. Czternastego listopada 1978 r. otrzymał nominację na proboszcza parafii Wąwolnica i kustosza sanktuarium. Dwudziestego sierpnia 2001 r. został przeniesiony w stan emerytalny i jako rezydent zamieszkał na plebanii w Wąwolnicy. Jest szafarzem sakramentu bierzmowania w sanktuarium, ojcem duchownym kapłanów archidiecezji i od 2001 r. egzorcystą. Przez długie lata ks. Jan Pęzioł był proboszczem w parafii Wąwolnica, a jednocześnie kustoszem sanktuarium Matki Bożej Kębelskiej. Gdy przeszedł na emeryturę, pozostał w parafii jako rezydent. Podczas rozmowy podkreślił, że owocność swojej posługi zawdzięcza Matce Bożej, której w szczególny sposób poświęcona jest Wąwolnica. Opowiadał też o cudach i łaskach, które otrzymali ludzie modlący się w tym miejscu za wstawiennictwem Matki Bożej. Książkę zamykają fotografie, które przedstawiają ważne momenty z życia Księdza Infułata.

Mocni w Duchu Świętym

Ks. Marek Dziewiecki

Człowiek to poszukiwacz szczęścia. Po grzechu pierworodnym droga prowadząca do niego to rodzaj trudnej wspinaczki, która wymaga dobrej znajomości nie tylko swoich silnych i słabych stron, ale także czyhających na człowieka w jej trakcie zagrożeń. Aby wyjść na szczyt, nie można lekceważyć głosu przewodnika. Dlatego tak ważne jest otwarcie na Ducha Świętego – tylko za Jego sprawą nawet najbardziej stroma droga stanie się dla nas drogą błogosławieństw i prawdziwej radości. Autor tej książki jest księdzem, psychologiem, dyrektorem telefonu zaufania. Rozmawia z młodymi ludźmi w cztery oczy, a także spotyka się z nimi w zatłoczonych salach w szkołach, na uczelniach, w parafiach. W swojej nowej książce mówi o tym, kim jest człowiek i dlaczego nie potrafi kochać dopóty, dopóki nie wypłynie „na głębię” i nie stanie się „mocnym w Duchu Świętym”.

Modlitwa Serca

Ks. Daniel Syjud; Ks. Bartłomiej Wilkosz

Rozważania adwentowe, które przeprowadzą nas przez niezwykły okres Adwentu zawierają sobie zarazem prostotę i wielką mądrość. Napisane przez pełnych pasji do życia kapłanów pokazują jak żyć wiarą i nadzieją w codzienności.

Modlitwa w przekazie biblijnym

red. Ks. Piotr Łabuda

Dwutomowa publikacja, owoc pracy tarnowskich teologów: Modlitwa w przekazie biblijnym i Modlitwa w tradycji Kościoła - niewątpliwie okaże się bardzo pomocna i użyteczna dla wszystkich, którzy pragną poszerzyć swoją wiedzę z zakresu biblijnych i teologicznych podstaw modlitwy, jej rodzajów i form, a także przebogatej tradycji modlitewnej w ciągu dziejów Kościoła. Życzę, aby jej lektura przyczyniła się do kształtowania owej postawy stałego ukierunkowania ku Bogu, do jakiej zachęcał św. Bazyli Wielki, idąc za wezwaniem Jezusa, aby "zawsze się modlić i nie ustawać". Andrzej Jeż BISKUP TARNOWSKI

Modlitwa w tradycji Kościoła

Ks. Piotr Łabuda

Wszystko może być modlitwą, ale pod warunkiem: że to nie jest usprawiedliwienie tego, iż ja w ogóle nie znajduję czasu, aby oddawać chwałę Bogu na modlitwie w sensie ścisłym. Bo prawdopodobnie, gdy ktoś nie będzie miał takich stałych punktów w ciągu dnia czy tygodnia na modlitwę, wtedy ta modlitwa będzie byle jaka. Można się modlić pracując, można się modlić w innych sytuacjach, natomiast to nie może być usprawiedliwienie, że nie mamy czasu na modlitwę w wyciszeniu. Jeśli człowiek żyje Ewangelią, to wszystko, co czyni, jest ewangeliczne" (z rozmowy z ks. bpem Leszkiem Leszkiewiczem)

Moja Msza Święta

ks. Roman Stafin

Ze wstępu: "Pozwólcie, umiłowani Bracia i Siostry, że w świetle waszej wiary i ku jej umocnieniu przekażę Wam to moje świadectwo wiary w Najświętszą Eucharystię. (...) Oto skarb Kościoła, serce świata, zadatek celu, do którego każdy człowiek, nawet nieświadomie, podąża. Wielka tajemnica, która z pewnością nas przerasta i wystawia na wielką próbę zdolność naszego rozumu do wychodzenia poza pozorną rzeczywistość. (...) Pozwólcie że, podobnie jak Piotr po koniec mowy eucharystycznej w Janowej Ewangelii, w imieniu całego Kościoła, w imieniu każdego i każdej z Was powtórzę Chrystusowi. (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia)