Faust. Tragedii część pierwsza i druga

Johann Wolfgang von Goethe

Dramat w dwóch częściach niemieckiego polityka, badacza i poety Johanna Wolfganga von Goethego, tworzony przez niego blisko 60 lat. Faust to uczony, który po latach, mimo ogromu swojej wiedzy, odkrywa, że ludzki umysł jest zbyt ograniczony, aby w pełni poznać sens istnienia. W jego pracowni pojawia się Mefistofeles, który założył się z Bogiem, że uda mu się opętać duszę uczonego. Kusi go, proponując zostanie jego duchowym przewodnikiem, co ma pozwolić mu poznać sens istnienia. W zamian za to Faust musi oddać mu swoją duszę.

Ferdydurke

Witold Gombrowicz

Arcydzieło. Najsłynniejsza polska powieść. Fedydurke odkrywczością i śmiałością wyprzedziła swoja epokę. Jedna z najważniejszych i najbardziej rozpoznawalnych książek XX wieku. Wspaniała przygoda literacka dla wielbicieli Gombrowicza.

Gargantua i Pantagruel

François Rabelais

Renesansowe dzieło François Rabelaisgo pisane przaśnym językiem ludowym, pełnym rubaszności i groteski, stanowiące świadomą grę z literaturą jarmarczną i heroiczną. Odwołuje się ono do wcześniejszych podań o olbrzymie Gargantui, które tak zainspirowały autora, że postanowił dopisać dalsze losy stwora, obdarzając go synem Pantagruelem. Można je odczytywać na wielu poziomach zarówno jako dialog z kulturą niską, jak i satyrę społeczną i obyczajową. Niniejsze polskie wydanie zawiera wszystkie pięć ksiąg oryginalnej edycji francuskojęzycznej.

Gargantua i Pantagruel

François Rabelais

Życie Gargantui i Pantagruela jest zbiorem powieści napisanych w XVI wieku przez François Rabelais, który opowiada o przygodach dwóch gigantów, Gargantui i Pantagruela. Tekst jest napisany zabawnie, ekstrawagancko i satyrycznie i zawiera wiele rubasznego humoru, wulgaryzmów i przekleństw. Cenzorzy Collge de la Sorbonne piętnowali ten utwór jako obsceniczny, a w społecznym klimacie narastającego ucisku religijnego w okresie poprzedzającym francuskie wojny religijne, traktowano go z podejrzliwością, zaś współcześni go unikali. Rabelais studiował starożytną grekę i zastosował ją w wymyślaniu setek nowych słów w tekście, z których część stała się częścią języka francuskiego. Gra słów i budzący grozę humor obfitują w jego utworach. (za Wikipedią).

Gargantua i Pantagruel

Francois Rabelais

Rubaszna i pełna humoru opowieść z okresu renesansu, która weszła do kanonu literatury światowej Francois Rabelais opisuje losy olbrzyma Pantagruela oraz jego ukochanej olbrzymki o imieniu Gargantua. Bezpośredni opis wędrówki i bitew toczonych przez olbrzyma, a także uczty i hulanki, mają także głębszy wydźwięk, przedkładają prostotę i radość życia nad zawiłość uczonych filozofii. Autor w sposób prześmiewczy podchodzi do tradycyjnie pojmowanej religii i obyczajów.

Gargantua i Pantagruel

François Rabelais

Gargantua i Pantagruel Od tłumacza Chateaubriand w swoich Memoires d’outre-tombe nazywa Rabelais’go „twórcą literatury francuskiej”: i określenie to nie jest bynajmniej retorycznym superlatywem, ale istotną prawdą. Zamiast zapuszczać się w wywody, że tak jest i dlaczego, wolę odwołać się do „metody poglądowej”; niech czytelnik najpierw przeczyta Kroniki Gargantui zamieszczone jako przyczynek na końcu polskiego wydania, a następnie samo dzieło Rabelais’go. Oto dokument, jaką literaturę Rabelais zastał, a jaką zostawił. [...]François RabelaisUr. 1483/1494 w La Devini?re Zm. 9 kwietnia 1553 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Gargantua i Pantagruel Uosobienie satyrycznego oblicza renesansu. Mnich (przez 15 lat związany z zakonem franciszkańskim, a następnie benedyktyńskim) i ksiądz katolicki, lekarz, wybitny znawca anatomii. Zasłynął jako pisarz, autor pięciu tomów opowieści fantastycznych o olbrzymach (Gargantui i jego synu, Pantagruelu) będących popisem tyleż wielkiej erudycji, co groteskowego humoru, niekiedy obrazoburczego, niekiedy też bardzo dosadnego. Pozostając w stanie wojny z profesorami scholastycznej Sorbony, Rabelais potrafił zapewnić sobie opiekę króla i najwyższych dostojników kościelnych (był wieloletnim osobistym lekarzem kardynała Jeana du Bellay). Publikował pod pseudonimami Alcofribas Nasier oraz Seraphin Calobarsy (anagramy imienia i nazwiska). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Giaur

George Gordon Byron

Giaur Georgea Byrona to poetycka opowieść o wielkiej miłości, przełamującej granice kultur i religii. Młody Wenecjanin Giaur zakochuje się w gruzińskiej niewolnicy Leili, siłą wydanej za mąż za Hassana. Śmierć oskarżonej o zdrady Leili doprowadza Giaura do rozpaczy, budząc w nim nieprzejednane pragnienie zemsty. Niespełniona miłość i tragedia już na zawsze przesądzą o losie Giaura.

Giaur

George Gordon Byron

Rozerwane ułamki niniejszego poematu, składają powieść o smutnych losach branki muzułmańskiej, która za niewierność ukarana została sposobem tureckim, utopiona w morzu, i której zgonu pomścił się kochanek jej, młody wenecjanin (Fragment przedmowy autora)

Giaur

George Gordon Byron

"Giaur" to powieść poetycka George'a Gordona Byrona, jednego z największych angielskich poetów i dramaturgów.Znany jest przede wszystkim jako autor takich dzieł jak "Giaur" czy "Mazepa".  Giaur to młody Wenecjanin który zakochuje się z wzajemnością w Gruzince Leili. Leila była niewolnicą, przymuszoną do małżeństwa z Hassanem. Jej pan i mąż od dłuższego czasu podejrzewał ją o zdradę, lecz dziewczyna swoim urokiem potrafiła rozwiać jego obawy.

Giaur

George Gordon Byron

Giaur Julianowi Niemcewiczowi  w dowód głębokiego szacunku    poświęca TŁUMACZ Przedmowa tłumacza O wpływie Byrona na całą tegoczesną literaturę przekonywają się co dzień czytelnicy, bo widzą na wszystkich utworach późniejszych barwę i piętno tego wielkiego poety. O zaletach i wadach dzieł jego tyle ksiąg napisano, że z nich można by ułożyć małą bibliotekę: nie myślimy poruszać tej pleśni krytyczno panegirycznej, głęboko już zasypanej innymi ważniejszymi polemikami. Ale tłumacz czuł się obowiązanym powiedzieć zdanie swoje o dziełach Autora pod jednym przynajmniej względem, — pod względem moralnego ich charakteru i dążenia. Wiadomo, iż Byrona oskarżano o bezbożność i antysocjalizm; zarzucano mu,że występnych ludzi wybierając na bohatyrów swoich pieśni, robił niejako apoteozę zbrodni; Fryderyk Szlegel nazwał go emisariuszem Szatana, a wszyscy zgodzili się, że był apostołem sceptycyzmu. Wszakże, jeśli sądząc dzieła pod względem sztuki, krytycy zwykli je odnosić do wieku, w którym wzięły początek, porównywać z dziełami spółczesnymi i poźniejszymi, należałoby równą zachować metodę oceniając moralny charakter autorów. [...]George Gordon ByronUr. 22 stycznia 1788 r. w Londynie Zm. 19 kwietnia 1824 r. w Missolonghi w Grecji Najważniejsze dzieła: Wędrówki Childe Harolda (1818), Korsarz (1813), Giaur (1814), Manfred (1817), Kain (1821), Don Juan (1819-1824) George Gordon Byron pochodził z arystokratycznej rodziny angielskiej, nosił tytuł lorda; ukończył uniwersytet w Cambridge, zasłynął jako romantyczny poeta i dramaturg. Lord Byron uważany jest za poetę zbuntowanego z uwagi na liczne skandale, kontrowersyjne wystąpienia oraz aktywny udział w ruchach wyzwoleńczych. Zawarte w 1815 r. małżeństwo z Anną Izabellą Milbanke zakończyło się rozwodem. Największym skandalem w życiu Byrona był romans z przyrodnią siostrą ? Augustą Leigh. Ta sytuacja zmusiła go do opuszczenia Anglii. Gordon przeniósł się do Szwajcarii, a następnie osiadł we Włoszech. Poznał tam nacjonalistkę włoską ? Teresę Guiccioli, która była jego ogromną miłością. Z jej powodu zaangażował się w ideę wyzwolenia i zjednoczenia Italii. Kiedy w 1824 r. wybuchło powstanie greckie przeciwko Turcji, wyruszył do Missolonghi, gdzie wkrótce potem zmarł na febrę. autor: Natalia Czarnecka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Gloria victis

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa Gloria victis Gloria victis (r. 1863) Leciał wiatr światem ciekawy, niespokojny, słuchał gwarzeń, opowiadań wód, zbóż, kwiatów polnych, drzew przydrożnych i szumiał. Szumiał o wszystkim, co widział, co słyszał na szerokim, wielkim, na przedziwnym świecie i leciał, aż przyleciał do krainy, w wody, trawy i drzewa bogatej, która nazywa się Polesie litewskie. Hej, przestworza wolne, przestworza rozłożyste wiatrowi prędkiemu na równinach, co skraje nie... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Gloria victis. Lektura z opracowaniem

Eliza Orzeszkowa

Kanoniczny utwór Elizy Orzeszkowej, Gloria victis, wydajemy z myślą o uczniach - stosując wygodne marginesy i czcionkę ułatwiającą czytanie, bez cięć w treści, uzupełniając tekst o przypisy, wyjaśniające trudne lub archaiczne zwroty. Książki z serii Lektury wydawnictwa Pumilio zawierają niezbędnik ucznia: opracowanie z biogramem autora, streszczenie, omówienie najważniejszych zagadnień i pojęć literaturoznawczych, które dotyczą Gloria victis oraz epoki, w której powstało. Niezbędnik przyda się nie tylko na lekcjach języka polskiego, ale także w trakcie powtórek do egzaminu maturalnego. Seria Lektury wydawnictwa Pumilio powstaje we współpracy doświadczonych literaturoznawczyń i dydaktyczek, a opiekę merytoryczną nad serią sprawuje dr Agnieszka Wójtowicz-Zając, która dba o zgodność treści z podstawą programową oraz wysoki poziom językowy opracowań.

Gloria victis (tom opowiadań)

Eliza Orzeszkowa

Oni (R. 1863) ...Był w zamkniętym, cichym pokoju wieczór zimowy, długi, gdy ta dawna znajoma moja, z twarzą na światło lampy obróconą, z wnętrza głębokiej zadumy mówiła: — Pytanie twoje o moje wspomnienia, prośby twoje, abym swoje wspomnienia twojej pamięci powierzyła, przenoszą „duszę moją utęsknioną w wiosnę ową, w ów sen, w ową godzinę, którą niegdyś zegar przeznaczeń wydzwonił wielkim głosem. [...]Eliza OrzeszkowaUr. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej SandomierskiKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Gra na wielu bębenkach

Olga Tokarczuk

Najgłośniejszy i najszerzej komentowany tom opowiadań ostatnich dekad. Bogactwo tematów i maestria krótkiej formy. Za zasłoną codzienności autorka dostrzega zawsze coś, co burzy porządek i wyrywa z rutyny. Charakterystyczny dla pisarstwa Tokarczuk powab: połączenie zwięzłości i baśniowości, precyzji szczegółu i poetyckości, lekkości i ciężaru. ILMA RAKUSA, NEUE ZÜRCHER ZEITUNG Olga Tokarczuk reprezentuje sobą tak wiele. Szerokie horyzonty, filozoficzna głębia, polityczne zaangażowanie, intelektualna dociekliwość, a nade wszystko wspaniałe pióro. KAREN SYBERG, INFORMATION Piękna, polifoniczna opowieść, od której trudno się oderwać. KAROL MALISZEWSKI

Grób Agamemnona

Juliusz Słowacki

Grób Agamemnona Niech fantastycznie lutnia nastrojona,    Wtóruje myśli posępnej i ciemnej —  Bom oto wstąpił w grób Agamemnona.    I siedzę cichy w kopule podziemnej,  Co krwią Atrydów zwalana okrutną.  Serce zasnęło, lecz śni. — Jak mi smutno!    O! jak daleko brzmi ta harfa złota,    Której mi tylko echo wieczne słychać!  Drujdyczna z głazów ta to wielkich grota;    Gdzie wiatr przychodzi po szczelinach wzdychać  I ma Elektry głos — ta bieli płótno  I odzywa się z laurów: jak mi smutno! [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hamlet

William Shakespeare (Szekspir)

Hamlet (ang. The Tragedy of Hamlet, Prince of Denmark; Tragedia Hamleta, Księcia Danii) tragedia Williama Szekspira napisana na przełomie XVI i XVII wieku, jeden z najbardziej znanych dramatów, arcydzieło teatru elżbietańskiego. Od samego powstania Hamlet jest jednym z najczęściej granych utworów teatralnych, a rola Hamleta ze względu na objętość tekstu, dużą ekspresję i bogatą osobowość postaci uważana jest za sprawdzian dojrzałości i umiejętności aktorskich. Z Hamleta pochodzi zapewne najpopularniejszy monolog, zaczynający się od słów Być albo nie być. (Wikipedia)

Hamlet

William Shakespeare

”Hamlet” to tragedia Williama Shakespeare’a (znana również jako Tragedia Hamleta, księcia Danii). Jest to jeden z najbardziej znanych dramatów oraz arcydzieło teatru elżbietańskiego. „Hamlet” jest jednym z najczęściej granych utworów teatralnych, a rola Hamleta – ze względu na objętość tekstu, dużą ekspresję i bogatą osobowość postaci – uważana jest za sprawdzian dojrzałości i umiejętności aktorskich.

Hamlet

William Shakespeare

Na duńskim zamku w Elsynor umiera król Hamlet. Wkrótce potem władzę w państwie obejmuje brat zmarłego Klaudiusz, który za żonę bierze owdowiałą bratową. Tymczasem do zamku przyjeżdża syn króla Hamleta, o tym samym imieniu. Księciu ukazuje się duch zmarłego ojca, który wyjawia mu prawdziwe okoliczności swojej śmierci. Młody Hamlet postanawia pomścić zamordowanego króla. Jednak zaczynają targać nim emocje i wątpliwości... Będzie musiał dokonać wyboru, który na zawsze odbije się na jego życiu. "Hamlet" to jedna z najsłynniejszych tragedii wszechczasów. Jest także jednym z najchętniej wystawianych dramatów na scenie światowych teatrów, a zagranie tytułowej roli jest dla aktora największym wyróżnieniem i zarazem największym wyzwaniem.

Hamlet

William Shakespeare (Szekspir)

HamletKrólewicz duński OSOBY: KLAUDIUSZ — król duński  HAMLET — syn poprzedniego, a synowiec teraźniejszego króla  POLONIUSZ — szambelan  HORACY — przyjaciel Hamleta  LAERTES — syn Poloniusza  WOLTYMAND, KORNELIUSZ, ROZENKRANC, GILDENSTERN, OZRYK — dworzanie  KSIĄDZ  MARCELLUS, BERNARDO — oficerowie  FRANCISKO — żołnierz  RAJNOLD — sługa Poloniusza  ROTMISTRZ  POSEŁ  DUCH ojca Hamleta  FORTYNBRAS — książę norweski  GERTRUDA — królowa duńska, matka Hamleta  OFELIA — córka Poloniusza  Panowie, damy, oficerowie, żołnierze, aktorowie, grabarze, majtkowie, posłowie i inne osoby. [...]William Shakespeare (Szekspir)Ur. 1564 r. w Statford-upon-Avon Zm. 23 kwietnia 1616 r. w Statford-upon-Avon Najważniejsze dzieła: Ryszard III (1590-93), Sen Nocy Letniej (1595), Romeo i Julia (1595), Henryk IV (1596-98), Hamlet (1601), Otello (1604), Makbet (1606), Król Lir (1606), Burza (1611) Wybitny dramaturg, aktor, reformator teatru i poeta. O oryginalności Shakespeare'a decydowało łączenie wątków tragicznych z komicznymi, scen fantastycznych z realistycznymi, kreacja wyrazistych i złożonych charakterów postaci, które weszły następnie do kanonicznego języka kultury europejskiej, wreszcie poetycka zręczność, filozoficzna głębia i przystępności tekstów. Autor około 200 utworów, przetłumaczonych na najważniejsze języki nowożytne i inscenizowanych na całym globie. Ogromną sławę zyskał dopiero po śmierci. W latach 1590-1610 przebywał w Londynie; od 1594 był członkiem kompanii Sług Lorda Szambelana (potem: Sług Królewskich), dysponującej własnym teatrem The Glob. Cykl Sonetów napisanych już po powrocie w rodzinne strony (1609) należy do arcydzieł literatury angielskiej. autor: Karolina Strzelczak Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hamlet. Lektura z opracowaniem

William Szekspir

Kompletne wydanie Hamleta Williama Szekspira w klasycznym tłumaczeniu Józefa Paszkowskiego, bez cięć w treści, przygotowaliśmy z myślą o uczniach - nie tylko zastosowaliśmy czcionkę ułatwiającą czytanie oraz wygodne marginesy, dzięki czemu wzrok nie męczy się szybko, ale także uzupełniliśmy tekst o przypisy, wyjaśniające trudne lub archaiczne zwroty. Ponadto wydanie zawiera opracowanie z biogramem autora, streszczeniem, kluczową dla utworu problematyką oraz najważniejszymi pojęciami z zakresu literaturoznawstwa, które dotyczą Hamleta oraz epoki, w której powstał. Opracowanie pomoże nie tylko w przygotowaniu do lekcji i do sprawdzianu, ale także będzie doskonałym materiałem powtórkowym przed egzaminem maturalnym. Seria Lektury wydawnictwa Pumilio powstaje pod opieką merytoryczną redaktorki prowadzącej, dr Agnieszki Wójtowicz-Zając, literaturoznawczyni, która dba o wysoki poziom opracowania tekstu, zgodny z podstawą programową.

Hymn do miłości ojczyzny (Święta miłości kochanej ojczyzny...)

Ignacy Krasicki

Hymn do miłości ojczyzny Święta miłości kochanej ojczyzny,  Czują cię tylko umysły poczciwe!  Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,  Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe.  Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,  Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe,  Byle cię można wspomóc, byle wspierać,  Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.    [...]Ignacy KrasickiUr. 3 lutego 1735 r. w Dubiecku (Sanockie) Zm. 14 marca 1801 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Myszeida (1775), Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia (1778), Pan Podstoli (1778 i 1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779 i 1782), Antymonachomachia (1779), Wojna chocimska (1780) Wybitny polski poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta. Kasztelanic chełmski, hrabia, przeznaczony do stanu duchownego ze względu na trudną sytuację materialną rodziny. Od 1766 r. biskup warmiński. Blisko współpracował z królem Stanisławem Augustem w dziele kulturalnego ożywienia kraju. Tworzył w duchu oświecenia (m.in. napisał w latach 1781-83 dwutomową encyklopedię Zbiór potrzebniejszych wiadomości, był twórcą pierwszego pol. czasopisma, (?Monitor?), ale jego Hymn do miłości ojczyzny (1774) oraz przekład Pieśni Osjana odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu polskiego romantyzmu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Iliada

Homer

Poemat o wojnie Greków z Trojanami. Obok Odysei drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi. Dziesiąty rok wojny trojańskiej. Największy grecki wojownik Achilles w gniewie porzuca walkę z Trojańczykami, po tym gdy Agamemnon odbiera mu brankę Bryzejdę. Trojanie w ten sposób uzyskują przewagę. Patroklos, chcąc dodać otuchy Grekom, wkłada zbroję Achillesa i rusza na czele wojsk greckich przeciwko Trojanom. Sam widok zbroi Achillesa wystarczył, by Trojanie cofnęli się. Jedynie Hektor stawił czoła rzekomemu Achillesowi i zabił Patroklosa. Zrozpaczony po stracie przyjaciela Achilles zapomina o obrazie i po wykuciu przez Hefajstosa nowej zbroi, pragnąc zemsty, rusza w bój pod mury Troi, pod którymi oczekuje go Hektor. Strukturę Iliady cechuje stałe przenikanie się i korespondencja dwóch płaszczyzn fabularnych świata ludzi i świata bogów.

Iliada

Homer

"Iliada" to poemat będący eposem heroicznym, którego autorstwo przypisuje się Homerowi. Jest to jeden z najstarszych zabytków literatury greckiej i europejskiej. Epos obejmuje okres około 49 dni z dziesiątego – ostatniego roku wojny trojańskiej.

Iliada

Homer

"Homer / Homre / : Iliada / The Iliad / L'Iliade / - Tekst Text Texte : Polski / Englisch / Français / . Tekst eposu starogreckiego w czterech językach. Iliada (gr. Iliás) obok Odysei drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi. Oba utwory datuje się na VIII lub VII wiek p.n.e. stanowią więc one najstarsze zabytki literatury greckiej i europejskiej w ogóle. Oba poematy są eposami heroicznymi. Powstały prawdopodobnie w Jonii na wybrzeżu Azji Mniejszej świadczy o tym przede wszystkim ich język, który można scharakteryzować jako archaiczny dialekt joński z elementami dialektu eolskiego. Metrum stanowi heksametr daktyliczny. Tematem utworu jest gniew Achillesa i związane z nim epizody wojny trojańskiej. Tytuł utworu pochodzi od wyrażenia he Ilias poiesis pieśń o Ilionie (Troi). Jako najstarszy i zarazem bardzo obszerny grecki dokument pisany Iliada jest jednym z najważniejszych źródeł dla historii i okresu przedarchaicznego i wczesnego okresu archaicznego w dziejach starożytnej Grecji, a także okresów wcześniejszych. Zawarte w niej mity zawierają reminiscencje wydarzeń historycznych, a przedstawione przez nią szczegółowe opisy życia Achajów i Trojańczyków stanowią materiał do rekonstrukcji życia w Grecji homerowej i przedhomerowej. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Iliada) The Iliad (sometimes referred to as the Song of Ilion or Song of Ilium) is an ancient Greek epic poem in dactylic hexameter, traditionally attributed to Homer. Set during the Trojan War, the ten-year siege of the city of Troy (Ilium) by a coalition of Greek states, it tells of the battles and events during the weeks of a quarrel between King Agamemnon and the warrior Achilles. (http://en.wikipedia.org/wiki/Iliad) Le thme de l'épopée est la guerre de Troie dans laquelle s'affrontent les Achéens venus de toute la Grce et les Troyens et leurs alliés, chaque camp étant soutenu par diverses divinités comme Athéna, Poséidon ou Apollon. Aprs un sige de dix ans, le sort des armes hésite encore dans de multiples combats collectifs ou individuels o s'illustrent des figures comme Ajax, Hector ou Patrocle. Finalement les Achéens l'emportent grâce la victoire d'Achille qui tue le chef troyen en combat singulier. (http://fr.wikipedia.org/wiki/Iliade), (http://ru.wikipedia.org/wiki/)"