Na plebanii w Haworth

Anna Przedpełska-Trzeciakowska

Yorkshirskie wrzosowiska - gdzie chrapliwe krzyki szkockich kuropatw przywodzą na myśl wołania Makbetowskich czarownic, gdzie strumień wzbiera po roztopach, a wczesną jesienią falujące wzgórza okrywają się gęstą warstwą liliowych wrzosów i rudych, szorstkich traw. To tam właśnie, urodzone i wychowane w małej parafii Haworth hrabstwa York, siostry Brontë pozostawiły po sobie kilka genialnych książek, które przeszły do kanonu literatury światowej. Ich życie to jedna z najbardziej tajemniczych i fascynujących opowieści w historii literatury. Nie były piękne. Nie były zamożne. Nie podróżowały po świecie, bo każdą dłuższą rozłąkę z domem ciężko odchorowywały. Nie miały szczęścia w miłości. Chyba w ogóle nie miały szczęścia. Ale miały siebie nawzajem. One trzy: Emily, Anna, Charlotta i brat Branwell. Pełna ciepła i zrozumienia biografia Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej chronologicznie i metodycznie wprowadza nas w dzieje skromnej rodziny wiejskiego proboszcza, jego słabowitych, szalenie utalentowanych dzieci, maluje obrazy trzech sióstr spacerujących wieczorem wokół stołu i snujących opowieści o dalekich krainach, opowiada o ich krótkim, czasem monotonnym, czasem nadspodziewanie burzliwym życiu i nieubłaganej śmierci tak często nawiedzającej ich plebanię.  

Na pograniczu

Bolesław Prus

  „Na pograniczu” to nowela autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. “Rzecz dzieje się w pogranicznej mieścinie. Mieścina wybudowana jest w okolicy dosyć równej, otoczona nędznie uprawnami polami. W pobliżu znajduje się trochę lasu i kawałek łąki. Przez łąkę płynie rzeczka niezbyt szeroka, ale w niektórych miejscach głęboka; strome i czarne jej brzegi (ulubiona siedziba raków) porosłe są gęstemi kępami wierzbiny. Ta rzeczka stanowi granicę.”

Na polu chwały

Henryk Sienkiewicz

  "Na polu chwały" to romans historyczny Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.   W majątku Bełczączka w Puszczy Kozienickiej w ziemi radomskiej zamieszkuje pan Gedeon Pągowski z wychowanką, sierotą – panną Anna Sienińska, osiedleni tam jako przybyli z kresów wschodnich po zniszczeniu ich majątków podczas rebelii Chmielnickiego. W dziewczynie od dawna kocha się mieszkający po sąsiedzku Jacek Taczewski z Wyrąbek – daleki potomek sławnego rycerza Mikołaja Powały z Taczewa.

Na prowincyi

Eliza Orzeszkowa

„Na prowincyi” to powieść Elizy Orzeszkowej z 1870 roku. Akcja umiejscowiona jest na kresach. Powieść tworzy przejmujący portret ziemiańskiej rodziny.

Na Skalnem Podhalu TOM I

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

"Na Skalnem Podhalu" Tom I Kazimierza Przerwy-Tetmajera to literacki klejnot, który przenosi czytelnika w fascynujący świat podhalańskiej kultury końca XIX wieku. W tym zbiorze opowiadań autor, uznawany za jednego z największych piewców Tatr, z niezwykłą precyzją i miłością odmalowuje życie górali, ich zwyczaje, wierzenia oraz codzienny trud, używając autentycznej gwary podhalańskiej. Ten ebook to niepowtarzalna okazja, by poznać świat, który już prawie przeminął - świat dumnych górali, majestatycznych szczytów, starych legend i niepisanych praw, opowiedziany przez człowieka, który nie tylko go obserwował, ale też głęboko rozumiał i kochał.

Na Skalnem Podhalu TOM II

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

"Na Skalnem Podhalu" Tom II Kazimierza Przerwy-Tetmajera to literacki klejnot, który przenosi czytelnika w fascynujący świat podhalańskiej kultury końca XIX wieku. W tym zbiorze opowiadań autor, uznawany za jednego z największych piewców Tatr, z niezwykłą precyzją i miłością odmalowuje życie górali, ich zwyczaje, wierzenia oraz codzienny trud, używając autentycznej gwary podhalańskiej. Ten ebook to niepowtarzalna okazja, by poznać świat, który już prawie przeminął - świat dumnych górali, majestatycznych szczytów, starych legend i niepisanych praw, opowiedziany przez człowieka, który nie tylko go obserwował, ale też głęboko rozumiał i kochał.

Na tle tajemnicy procesu Ronikiera

Leo Belmont

"Na tle tajemnicy procesu Ronikiera". Leo Belmont. Niesamowita historia kryminalna, która wstrząsnęła Warszawą na początku XX wieku. Bohdan Ronikier, polski pisarz i dramaturg, został w 1910 roku oskarżony o zabójstwo swojego szwagra Stanisława Chrzanowskiego. Proces, który toczył się z wielkim rozmachem, stał się wydarzeniem medialnym i wzbudził ogromne zainteresowanie opinii publicznej. Autor, Leo Belmont, przedstawia w swojej książce śledztwo, które doprowadziło do skazania Ronikiera. Przybliża również postać oskarżonego. Książka to fascynująca opowieść o miłości, zdradzie i zbrodni. To również obraz epoki, w której rozgrywa się akcja, a której charakterystyczne elementy, takie jak atmosfera ówczesnej Warszawy czy rola prasy, zostały wiernie oddane przez autora. "Na tle tajemnicy procesu Ronikiera" to obowiązkowa lektura dla wszystkich, którzy interesują się kryminologią, historią i literaturą.

Na tym padole płaczu

Stanisław Przybyszewski

“Na tym padole płaczu” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Byłem spokojny. A był to straszny spokój, jakiego nigdy przedtem nie znałem. W głowie jakaś szeroka pustka i w sercu pustka. Patrzałem przed się, zaledwie byłem w stanie rozeznać przedmioty, czasami traciłem zupełnie świadomość tego, co zaszło, co mnie czeka — co teraz — w tej chwili koniecznie nastąpić musi.  Spojrzałem na nią, widziałem jej twarz jak przez sen, a naraz spostrzegłem jej oczy, jak się badawczo, z dziwnym, prawie bolesnym niepokojem we mnie wpijają.  Otrzeźwiałem, myśli się skupiać poczęły.  Patrzeliśmy na siebie chwilę z taką siłą, jakbyśmy duszę sobie wyssać chcieli, ale nie zniosła bólu mego wzroku — spuściła oczy — i w tej chwili zapomniałem o wszystkiem — patrzałem z cichą, a smutną rozkoszą na tę drobną delikatną twarz, którą tak namiętnie ukochałem.  — A więc się rozstaniemy…”   Fragment.  

Na wulkanie

Radosław Kobierski

Opowieści składające się na zbiór "Na wulkanie" są osadzone gdzieś w Polsce, czasem na emigracji. Bernard, który dorobił się majątku w latach dziewięćdziesiątych, wycofuje się z rynku nieruchomości i zatrudnia w dostrzegalni. Zygmunt po rozstaniu z żoną wyjeżdża do Kotliny Kłodzkiej, aby rozliczyć się z przeszłością. Jill odbywa podróż służbową na Wolin, a to, czego tam niespodziewanie doświadcza, okazuje się dla niej radykalnym przełomem. Stan odwiedza przyjaciela przyjaciela mieszkającego w Szkocji, z którym poróżniło go wydarzenie sprzed lat. Eliza, po tym jak jej dominujący ojciec ulega wypadkowi w pożarze, próbuje wygospodarować dla siebie przestrzeń autonomii. Tematem przewodnim tych mikrohistorii jest sejsmika emocji, tektonika relacji, miejsca styku, w których nachodzą i wpływają na siebie sprawy przemilczane i wyparte. Historie rodzinne, wygnanie i wysiedlenie, tożsamość, pamięć i jej zwodnicze iluzje, władza, a także choroba. Czasem niewiele potrzeba, by przemieścić życie na inne tory, zniszczyć je albo - przeciwnie - odbudować z popiołów. * Marek Bieńczyk: Radek Kobierski stąpa w tej świetnej książce po ziemi. Uważnie, dokładnie, z wielkim wyczuciem szczegółu - materialnego i psychologicznego. Pierwsze ćwierćwiecze stulecia znalazło swoje lustro: bohaterów, zdarzenia, przedmioty, trudne doświadczenia i trudne pragnienia (zwłaszcza odejścia), słowa piękne i nasze płytkie nowe mowy. Ale ta bardzo realistyczna proza tchnie zarazem aurą, która nas unosi i niepokoi, to rozszerza oddech, to kłuje w serce. Trzeba było umieć tak napisać. Radkowi Kobierskiemu się udało. * Radosław Kobierski - poeta, prozaik, fotografik, dziennikarz i felietonista. Autor siedmiu zbiorów poetyckich i trzech tomów prozą. Nominowany do wielu nagród literackich, między innymi do Nagrody Literackiej Gdynia (za tom "Lacrimosa" i powieść "Ziemia Nod") oraz Nagrody Literackiej Angelus. Laureat Nagrody Gwarancje Kultury przyznawanej przez TVP Kultura oraz Nagrody Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury. Od ośmiu lat współpracuje z Instytucją Kultury Katowice Miasto Ogrodów.

Na zagonie

Władysław Reymont

„Na zagonie„ to powieść Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Długo nic nie było słychać, prócz monotonnego nieustannego plusku deszczu i drżącego, nerwowego szmeru drzew.  Aż ów cień przysunął się bliżej i pochylił nad pijakiem.  — Gospodarzu! Gospodarzu! — zaszemrał cichy głos.  Chłop ocknął się; próbował powstać, ale bezwładne nogi i ręce ślizgały mu się po błocie, nie mogąc znaleźć punktu oparcia, a że był nieprzytomny, nie myślał już i o powstaniu, tylko układał się jak najwygodniej i mruczał przez sen.  — Miękko ci tu jest, ciepło ci tu jest, leż se gospodarzu, leż…”   Fragment książki “Na zagonie”  

Nad Niemnem

Eliza Orzeszkowa

„Nad Niemnem” to społeczno-obyczajowa powieść pozytywistyczna Elizy Orzeszkowej z 1888 roku. Trzytomowy utwór przedstawia panoramę polskiego społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku, nawiązując również do czasów powstania styczniowego. Powieść została przez współczesnych uznana za arcydzieło a jej popularność przekroczyła oczekiwania autorki.

Nad Niemnem

Eliza Orzeszkowa

Nad Niemnem społeczno-obyczajowa powieść pozytywistyczna Elizy Orzeszkowej z 1888 roku. Trzytomowy utwór przedstawia panoramę polskiego społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku, nawiązując również do czasów powstania styczniowego. Powieść publikowano po raz pierwszy w odcinkach na łamach Tygodnika Ilustrowanego od stycznia do grudnia 1887. W postaci książkowej Nad Niemnem ukazało się w edycji warszawskiego Gebethnera i Wolffa w roku następnym. Stanisław Brzozowski nazwał Orzeszkową młodszą siostrą Mickiewicza. Popularność powieści przekroczyła oczekiwania autorki, ale spowodowała też zainteresowanie cenzury, o ile pierwsze wydania przeszły bez zastrzeżeń, o tyle planowane czwarte, w 1890 roku, zostało wstrzymane. (Za Wikipedią).

Nadepnęłam na węża

Hiromi Kawakami

Gdy nadepniesz na węża, musisz mieć się na baczności, bo jego duch może zamieszkać w twoim domu. Co wtedy poczniesz, jak oprzesz się pokusie, by przenieść się do świata węży? A jeżeli Twój starszy brat nagle stanie się niewidzialny lub jeśli spotkasz człowieka z kieszeniami pełnymi kretów? Uhonorowany najważniejszym w Japonii literackim wyróżnieniem - nagrodą Akutagawy - zbiór opowiadań Hiromi Kawakami udowadnia, że można śnić na jawie, że nie wszystko da się ogarnąć umysłem - i że czasami nie warto tego robić. Warto natomiast podążyć tropem skojarzeń, zejść w rewiry nieświadomego. Dotrzeć do tych miejsc, w których dopiero konstytuuje się nasza tożsamość - biologiczna, seksualna, psychologiczna. Świat stworzony przez autorkę znosi wewnętrzne podziały między gatunkami i płciami, jest jednocześnie zmysłowy i hipnotyczny, zanurzony we wciąż odnawiającej się Naturze. Subtelny styl tej prozy służy ekspresji nieposkromionej wyobraźni, która z równą swobodą czerpie z biologii molekularnej, co z psychoanalizy i buddyzmu.

Naga narzeczona

Anton Czechow

  “Naga narzeczona” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.   „Wieczór był wspaniały. Poetycka dusza Smyczkowa stopiła się w jedno z pięknem i harmonią otoczenia. Lecz jakże słodkie uczucie go ogarnęło, gdy odpłynąwszy ze sto kroków od miejsca swej kąpieli, ujrzał śliczną dziewczynę, spoczywającą na urwistym brzegu i zajętą łowieniem ryb. Smyczkow wstrzymał oddech i zamarł pod napływem najróżnorodniejszych uczuć: wspomnienia dawnej przeszłości, tęsknota za tym, co przeszło, nagle zbudzona miłość...   Mój Boże, a jemu się zdawało, że nie jest już w stanie pokochać”   Fragmenty z książki: Anton Czechow. „NAGA NARZECZONA”

Nagroda

Franciszek Rawita Gawroński

Wzruszająca opowieść o życiu i losach osiołka, który miał na imię Amorek i najpierw był lubiany, a przynajmniej tak mu się wydawało, potem już go nie obdarzano pieszczotami, aby na koniec zgotować mu los straszny i potraktować jak przedmiot...

Najpiękniejsza

Ludovic Halévy

Ludwik Halévy urodził się w Paryżu w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec przeszedł z judaizmu na chrześcijaństwo przed ślubem z Alexandrine Lebas, córką chrześcijańskiego architekta. Ludwik był w swoich czasach bardzo znanym i cenionym autorem. Jego utwory nie zdezaktualizowały się do dziś. W niniejszym zbiorku prezentujemy jego znakomitą opowieść o kobiecej, czy może szerzej ludzkiej próżności i żądzy sławy. Książę Agenor pewną kobietę z niższych sfer postanowił ogłosić podczas spektaklu w Operze najpiękniejszą kobieta Paryża. W dniu 19 Kwietnia 1889 roku, w Operze, podczas przedstawienia trzeciego aktu Romea i Julii, książę Agenor literalnie stracił głowę. Biegał od loży do loży, objawiając wszędzie tenże sam zachwyt. Ach! ta blondynka! Ach! jaka to blondynka! Ach! jaka to idealna blondynka! Widzieliście tę blondynkę? Czy znacie tę blondynkę? Jak na teraz, loża to pani de Marizy, wielka parterowa loża, tuż obok sceny położona, rozlegała się temi i tym podobnemi okrzykami uwielbienia. Jaką blondynkę? spytała pani de Marizy. Jakto! jaką? Jedna tylko jest taka w całej sali teatralnej! Spojrzyj pani przed siebie... tam w loży pierwszopiętrowej... w loży państwa de Sainte-Mesme. Przypatrz się jej pani baronowo, przypatrz się dobrze... Widzisz ją pani? Widzę. Niegodziwie ubrana, ale... niebrzydka. Niebrzydka! Cudo! Istne cudo! Niedobrze ubrana? no... tak! na to się zgadzam... Państwo Sainte-Mesme mają rodzinę zamieszkującą okolice Perigordu: musi to być jakaś krewna z prowincyi. Ale jaki ma uśmiech! A jak osadzoną szyję! A jakie ramiona! Ach! szczególniej ramiona Ale zarówno sława, jak i zaspokojenie jej próżności były bardzo krótkotrwałe a co było dalej można się dowiedzieć po przeczytaniu całego utworu. Zachęcamy do lektury!

Najskrytsza pamięć ludzi

Mohamed Mbougar Sarr

Powieść wyróżniona Nagrodą Goncourtów Diégane Latyr Faye, młody senegalski pisarz natrafia w Paryżu na trudno dostępną, legendarną powieść Nieludzki labirynt, która przed laty wywołała ogromy skandal. Diégane jest zafascynowany jej autorem, T.C. Elimanem. Postanawia dowiedzieć się, dlaczego po publikacji swojego dzieła w 1938 roku Elimane zniknął. Jak się okazuje, klucza do jego tajemnicy należy szukać nie tylko we Francji, ale też w Senegalu i Argentynie… Przemierzamy więc czasy i kontynenty – jest to podróż fascynująca, straszna i pouczająca zarazem. Lecz czy dotarcie do sedna jest w ogóle możliwe? Porywająca filozoficzna powieść pokazuje pisarską moc Sarra. Jego historia trafia do serc i umysłów. Nowy wyczekiwany literacki głos. „Publishers Weekly” Ta przywodząca na myśl XIX-wiecznych mistrzów powieść jest gęsta, trzymająca w napięciu i wspaniała. „Le Temps” Autor przenosi nas do Paryża, Dakaru, Amsterdamu i Buenos Aires, gdzie przyglądamy się apokalipsie XX wieku, spotykając Jorge Luisa Borgesa, Ernesta Sábato i Witolda Gombrowicza. Télérama

Nakręcana pomarańcza

Anthony Burgess

Wersja A (czyli wersja z anglicyzmami czy może amerykanizmami) słynnej Mechanicznej pomarańczy ("The Clockwork Orange"). Jedna drugiej nie może zastąpić w niczym prócz fabuły. Pod każdym innym względem równoległe czytanie i porównywanie obydwu stanowić będzie podwójną przyjemność: należy dodać, że podobnego przypadku i porównywalnej z nim satysfakcji, jak również zabawy i radości, nie znajdzie się w całym piśmiennictwie światowym. Po prostu nie ma drugiego przypadku, aby jeden i ten sam tłumacz stworzył dwa całkiem odrębne, futurologiczne języki, żeby dwukrotnie i zupełnie inaczej przetłumaczyć tę samą powieść. W dodatku powieść (w każdej wersji) genialną, mądrą, sensacyjną i prowokującą. Kto wie czy nie najważniejszą z XX-wiecznych dystopii.

Namgay Doola

Rudyard Kipling

“Namgay Doola” to opowiadanie Rudyarda Kiplinga, angielskiego prozaika i poety, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Był raz król, który mieszkał po drodze do Tybetu, bardzo wiele mil w głębi Himalajów. Królestwo jego znajdowało się na wysokości jedenastu tysięcy stóp ponad morzem, a liczyło dokładnie cztery mile kwadratowe, ale, stosownie do natury kraju, większa część tych mil stała pionowo. Dochody jego wynosiły chyba mniej, niż czterysta funtów rocznie, a szły na utrzymanie jednego słonia i armji stałej, liczącej pięciu ludzi.”   Fragment książki - “Namgay Doola”  

Nantas

Emil Zola

„Nantas” to nowela autorstwa wybitnego francuskiego pisarza Emila Zoli, jednego z najważniejszych przedstawicieli naturalizmu. Nantas, młody i pełen wiary we własne siły i możliwości mężczyzna, próbuje odnieść sukces w Paryżu. Wiedzie jednak życie na granicy ubóstwa. Któregoś dnia na jego drodze staje nieznajoma kobieta z zaskakującą propozycją...

Nantas

Emil Zola

"Nantas" to dzieło wybitnego francuskiego pisarza Emila Zoli, uznawanego za jednego z czołowych przedstawicieli nurtu naturalizmu. Zola jest niezwykłym autorem, który w swojej noweli ukazuje życie młodego mężczyzny o imieniu Nantas, który pełen wiary w siebie, stara się odnieść sukces w Paryżu, choć walczy z ubóstwem. To historia, która porusza poważne kwestie, takie jak miłość, bogactwo, bieda - duchowa i materialna, konwenanse, moralność oraz indywidualna etyka każdego człowieka. Zola doskonale zna ludzi i potrafi ich psychologię oddać w sposób autentyczny. Pokazuje, jak ludzie często oszukują samych siebie, a Zola obnaża tę prawdę w sposób, który wciąga czytelnika. Warto zaznaczyć, że choć Zola może czasem wydawać się rozwlekły, to właśnie ta umiarkowana długość jego opowieści pozwala mu przekazać tak wiele treści. "Nantas" to nie tylko opowieść o pewnym człowieku, to także socjologiczny portret społeczeństwa, które wciąż balansuje między moralnością a własnymi interesami.

Narzeczeni. Powieść mediolańska z XVII stulecia

Alessandro Manzoni

Akcja toczy się w Lombardii w latach 1628 – 1630, w czasach rządów hiszpańskich. W wiosce nad Lago di Como niedaleko Lecco Renzo Tramaglino i Lucia Mondella chcą się pobrać, ale dziewczyna spodobała się Don Rodrigowi, miejscowemu właścicielowi ziemskiemu. Zmusza on proboszcza Don Abbondia do odwołania ślubu. Lucia i jej matka Agnese mogą jedynie uciec z wioski. Z pomocą zakonnika Cristofora znajdują schronienie w klasztorze w Monzy, natomiast Renzo udaje się do Mediolanu w nadziei uzyskania przychylności władz. Don Rodrigo nakłania Innominata, szlachcica bez skrupułów, do porwania Lucii. Innominato przechodzi jednak głęboki kryzys sumienia widząc tak niesprawiedliwie dręczoną młodą dziewczynę i rozmawiając z kardynałem Boromeuszem. Zamiast oddać ją w ręce Rodriga, uwalnia ją. W Mediolanie Renzo natrafia na rozruchy i zostaje wzięty za jednego z ich liderów. Musi uciekać do Bergamo. Lombardia pogrąża się w wojnie i zarazie, ale Renzo powraca do Mediolanu, by odnaleźć narzeczoną. Znajduje zdrowiejącą Lucię w lazarecie u braciszka Cristofora. Jednym z chorych jest umierający Don Rodrigo, porzucony przez wszystkich. Kiedy zaraza zostaje pokonana, po tylu zawirowaniach, Renzo i Lucia mogą w końcu wziąć ślub. (Za Wikipedią).

Nastroje

Louisa May Alcott

Opowieść o emocjach, wyborach i ich konsekwencjach, badająca głębię kobiecej duszy. Sylvia Yule zmaga się z uczuciami do dwóch mężczyzn - Adama Warwicka i Geoffreya Moora, reprezentujących odmienne podejścia do życia i miłości. Warwick jest dziki, namiętny i impulsywny, natomiast Moor to uosobienie rozwagi, stabilności i czułości. Sylvia, pod presją swojego kapryśnego nastroju i emocjonalnych burz, podejmuje decyzje, które naznaczą jej życie na zawsze.

Nasza szkapa

Maria Konopnicka

“Nasza szkapa” to nowela Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek.   Nowela ma formę wspomnień kilkunastoletniego chłopca, Wicka Mostowiaka, który mieszka z rodzicami i braćmi na warszawskim Powiślu, w jednej z najuboższych dzielnic Warszawy. Chłopiec w prostych słowach relacjonuje codzienne wydarzenia, które składają się na życie w nędznej kamienicy. Ojciec, w momencie rozpoczęcia akcji noweli stracił pracę i Mostowiakowie są zmuszeni wyprzedawać po trochu swój ubogi dobytek, by przetrwać.