Złote pocałunki

Antologia

Zbiór świetnie napisanych opowieści niezwykłych i niesamowitych. Znakomite opisy, zaskakujące zakończenia przełożył Zygmunt Niedźwiecki. Treść: Catulle Mends (1841 1909): ZWIERCIADŁO, CUDZOZIEMKI, TCHÓRZ, FATALNE ŻYCZENIE, BARONOWA DE TRFL, ZŁOTE POCAŁUNKI, Alfons Daudet (1840 1897): KOZA PANA SEGUIN, ARLEZJANKA, LATARNIA MORSKA W SANGU INAIRES, STARUSZKOWIE, ŚMIERĆ DELFINA, PAN PODPREFEKT NA WSI, ZGON SEMILLANTY, Guy de Maupassant (1850 1893): HORLA, PORTRET, Edgar Allan Poe (1809 1849): ZDRADZIECKIE SERC, MALSTROM, ZADZIWIAJĄCE ODDZIAŁYWANIE MESMERYZMU NA UMIERAJĄCEGO

O wieczerzy Zborów Luterskich, Pikardskich, Zwingliańskich, Kalwińskich i Nowochrzczeńskich

Stanisław Karnkowski

Nie masz żadnego artykułu wiary Chrześcijańskiej, na któryby się duszny nieprzyjaciel diabeł, przez naczynia swe heretyki tych czasów, swawolniej rozpuścił i srodzej oborzył, jako jest przenajdostojniejsza tajemnica ciała i krwi Pana Zbawiciela naszego pod osobą chleba i wina. O którą, acz się sami między sobą zgodzić żadną miarą nie mogą; ale się, już to od ośmdziesiąt lat niemal, jako się z nową Ewangielią swoją na świat ukazali, jadowicie o to swarzą, i uszczypliwymi skrypty, częstym łajaniem, srogimi klątwami, sromotnie lżą i heretykują: wszakże na to się wszyscy, jakoby sprzysiągłszy, usadzili; aby naukę prawdziwą Kościoła powszechnego o tej tajemnicy z gruntu wywrócili, zatłumili i zniszczyli. Przeto najświętszą ofiarą ciała i krwi Pańskiej pod postacią chleba i wina, wszyscy się, jako rzeczą najsprośniejszą brzydzą: a ciało Pańskie w Sakramencie, niektórzy, jako Luteranowie Augsburskiej Konfesji, z chlebem albo w chlebie być powiadają: niektórzy, jako Sakramentarze, to jest, Zwinglianowie Szwajcarskiej Konfesji, i Kalwinistowie, a z nimi Pikarci i Nowochrzczeńcy, znaki tylko ciała i krwi Pańskiej, to jest, prosty chleb i wino, w tym Sakramencie ukazują; a rzeczy same wyznaczone w niebie być twierdzą i tam ich wiarą szukać rozkazują.

O kocie, który sam chadzał na przechadzkę. The Cat that Walked by Himself

Rudyard Kipling

Stało się to i wydarzyło w owych czasach, gdy swojskie zwierzęta żyły jeszcze dziko. Pies był dziki i koń był dziki, i krowa była dzika, i świnia była dzika tak dzika, jak tylko zwierzę może być dzikie i wałęsały się swymi własnymi dzikimi drogami po wilgotnych, dzikich lasach. Ale najdzikszy ze wszystkich dzikich zwierząt był kot. Sam chadzał na przechadzkę, a gdzie? o to wcale nie dbał. Tak zaczyna się historia Kota, który sam chadzał na przechadzkę, jednej z wielu opowieści, które Kipling stworzył, by bawić własne dzieci i przyjaciół, wymyślając genialne wyjaśnienia dla takich zagadek, jak np. Dlaczego wielbłąd ma garb?. A dual Polish-English language edition. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej.

Kraina ślepców. The Country of the Blind

Herbert George Wells

O trzy tysiące mil od Chimborazo, o sto mil od śniegów Cotopaxi, w najdzikszym łańcuchu podzwrotnikowych Andów znajduje się tajemnicza dolina Kraina Ślepców. Niegdyś dolina owa dostępna była dla ludzi: po przezwyciężeniu straszliwych grani i lodowej przełęczy, udawało się dotrzeć do odległych hal. Kilka rodzin metysów peruwiańskich ukryło się tam przed okrucieństwem i tyranią hiszpańskich władców. Wkrótce potem nastąpił tu przerażający wybuch Mindohamby, który na siedemnaście dni pogrążył Quiho w ciemnościach; woda wrzała w strumieniach Yagnachi, a ryby pływały martwe, aż po Guayaquil. Na całym zboczu górskim, od strony Oceanu Spokojnego waliły się skały, obrywały lawiny, burzyły się roztopy i nagłe powodzie, a cały łańcuch starej Arancai obsunął się i zawalił z hukiem tysiąca piorunów, odcinając Krainę Ślepców od świata. Podczas tego straszliwego wstrząsu świata, jeden z pierwszych osadników tej doliny znajdował się właśnie po przeciwnej stronie łańcucha górskiego. Nie mogąc odnaleźć zawalonego przejścia, zmuszony zapomnieć o żonie, dzieciach, przyjaciołach i dobrach, które posiadał po tamtej stronie, rozpoczął nowe życie na nizinie. Po pewnym czasie rozchorował się i oślepł, i aby się od niego uwolnić, zesłano go do kopalni, gdzie umarł samotnie. Historia jego dała początek legendzie, która trwa na przestrzeni Kordylierów i Andów do dnia dzisiejszego Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Życie i miłostki imperatorowej Katarzyny II

Stanisław Antoni Wotowski

Życie i miłostki imperatorowej Katarzyny II: Tajemnice, romanse i skandale na dworze carskim. Zanurz się w fascynującym świecie imperatorowej Katarzyny II, jednej z najpotężniejszych władczyń w historii Rosji. Odkryj sekrety jej życia prywatnego, burzliwe romanse i skandale, które wstrząsnęły dworem carskim. Stanisław Antoni Wotowski, mistrz pióra i znawca okultyzmu, zabiera Cię w podróż przez życie tej niezwykłej kobiety. Od skromnych początków jako księżniczki Zofii Fryderyki von Anhalt do tronu Rosji - śledź jej drogę do władzy i poznaj mroczne sekrety, które skrywała. Wotowski nie boi się ujawniać pikantnych szczegółów. Dowiesz się o skomplikowanej relacji Katarzyny z jej mężem Piotrem III, o jej namiętnym romansie z Grigorijem Orłowem i o licznych faworytach, którzy przewijali się przez jej życie. Intrygi, zemsty, walka o władzę - to tylko niektóre z wątków tej wciągającej historii. Wotowski opiera się na faktach, ale dodaje do nich elementy fikcji, tworząc porywającą narrację, która trzyma w napięciu do samego końca. "Życie i miłostki imperatorowej Katarzyny II" to nie tylko książka historyczna. To również opowieść o sile ambicji, o cenie władzy i o namiętnościach, które mogą prowadzić do skrajności. Zamów już dziś i odkryj sekrety życia Katarzyny Wielkiej!

Książęta boru

Helena Mniszek

Zbiór opowiadań klasyka literatury popularnej, Heleny Mniszek, zawierający te oto utwory: Za późno, Książęta boru, Fedotka, Krzyże. Miesiące: Styczeń. Luty. Marzec. Kwiecień. Maj. Czerwiec. Lipiec. Sierpień. Wrzesień. Październik. Listopad. Grudzień.

Wehikuł czasu. The Time Machine

Herbert George Wells

Przeżyj wspaniałą przygodę, podróżując w czasie wraz z głównym bohaterem powieści "Wehikuł czasu" autorstwa Herberta George'a Wellsa. Ta pasjonująca książka zabierze Cię w tajemniczą podróż przez czwarty wymiar, gdzie spotkasz zniewolonych Elojów i odkryjesz mroczną tajemnicę Morloków. Autor eksploruje tematykę czasu, ewolucji i istoty ludzkiej natury, stawiając pytania o naszą przyszłość i wpływ technologii na społeczeństwo. Przygotuj się na fascynującą lekturę, która otworzy przed Tobą nowe horyzonty i skłoni do refleksji nad kondycją ludzkości. Powieść ta, chociaż napisana jeszcze w XIX wieku absolutnie nie straciła na aktualności. Jest ona jakby przepowiednią tego, co może ludzkość spotkać niebawem, a widać, w jaką stronę zmierza nasza cywilizacja. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Książka zawiera także tekst pierwszego polskiego wydania powieści.

Robotnik Emeljan i pusty bęben

Lew Tołstoj

Lew Tołstoj / : Robotnik Emeljan i pusty bęben / . Wydanie w dwóch wersjach językowych: polskiej i rosyjskiej. Car był zazdrosny o swego sługę Emeljana, który poślubił piękną kobietę. Dlatego postanowił usunąć męża krasawicy, zlecając mu zadania ponad jego siły i możliwości. Ale żona Emeljana była czarodziejką, więc jakoś radziła sobie z każdym zadaniem: nawet zbudowaniem pałacu w jedną noc, a nawet z wykopaniem rzeki. Wreszcie car pomyślał o czymś naprawdę niemożliwym: Emeljan miał znaleźć to, o czym car sam nie wiedział, co to jest...  

Lekarz i jego pacjent. The Adventure of the Resident Patient

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Parę lat wcześniej doktor Trevelyan był w złej sytuacji finansowej, nie miał pieniędzy na otworzenie praktyki lekarskiej. Otrzymał bardzo dogodną propozycję od niejakiego Blessingtona, który zaproponował układ: lekarz dostanie lokal na praktykę lekarską, dom, służbę i wszelkie wygody a Blessington stałą opiekę Trevelyana i trzy czwarte tego, co doktorowi uda się zarobić. Klient Holmesa przystał na propozycję i wszystko szło dobrze do czasu, gdy Blessington któregoś dnia zszedł na śniadanie bardzo poruszony mówił o włamaniu na West End i obawiał się, że również jego rezydencja może być obiektem napadu. Kazał zwiększyć środki bezpieczeństwa. Niedługo potem doktor Trevelyan otrzymał list od rosyjskiego arystokraty cierpiącego od lat na ataki katalepsji, który chciał zasięgnąć opinii lekarskiej. Chory miał przybyć wraz ze swoim synem. Gdy był badany w gabinecie, jego syn czekał na zewnątrz. Arystokrata dostał ataku katalepsji i Trevelyan pobiegł do laboratorium po lekarstwo. Gdy wszedł z powrotem do gabinetu, pacjenta już nie było. Odźwierny zaklinał się, że nikogo nie wypuszczał. (Za Wikipedią).

Dzieje lisowczyków. W czterech tomach: tom IV

Maurycy Dzieduszycki, Wojciech Dębołęcki

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Dzieje lisowczyków. W czterech tomach. Lisowczycy, lisowczyki (początkowa nazwa straceńcy, również chorągiew elearska) formacja lekkiej jazdy polskiej o charakterze utrzymującego się z łupów wojska najemnego. Oparta na wzorach ustrojowych konfederacji wojskowych, sformowana została w 1614 roku pierwotnie jako konfederacja żołnierska pod wodzą pułkownika Aleksandra Józefa Lisowskiego herbu Jeż. Zawiązki tej formacji powstały już jednak w czasie służby Lisowskiego u Dymitra II Samozwańca w latach 16071611. Dwutysięczny oddział lisowczyków brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej 16091618. Od śmierci Lisowskiego w 1616 r. dowodzeni byli przez pułkownika Stanisława Czaplińskiego. Od 1619 r. ich dowódcą był Walenty Rogowski[2]. W czasie wypraw moskiewskich przeprowadzili szereg operacji zaczepnych na terytorium Carstwa Rosyjskiego, rozbijając w grudniu 1617 r. pod Kaługą wojska rosyjskie kniazia Dymitra Pożarskiego. Ich łupiestwo spowodowało m.in. obłożenie tej formacji klątwą, która jednak po pewnym czasie została zdjęta. Celem utworzenia oddziałów lisowczyków było odciążenie skarbu Rzeczypospolitej od obowiązku wypłacania im żołdu. Werbowano ich, zapewniając im pełną swobodę zagarniania łupów wojennych, które były ich jedynym wynagrodzeniem za służbę. Formacja była złożona z najemników różnej narodowości, głównie Polaków, Litwinów i Rusinów. Dowódców obierali sobie sami za pomocą głosowania. Podobnie jak cała jazda narodowego autoramentu, dzielili się na towarzyszy, pocztowych oraz czeladź ciurów, tworzących oddzielne chorągwie, które brały udział w manewrach, a czasami w boju (co było nowością w wojskach polskich). Pułk lisowczyków (zazwyczaj ponad 1000 ludzi) dzielił się na chorągwie, z czego dwie (czarna i czerwona) podlegały bezpośrednio dowódcy. Pułki dowodzone były przez pułkowników z pomocą oboźnego, sędziego i strażnika. Chorągwie prowadzone były przez rotmistrzów z pomocą porucznika i chorążego. Specjalizowali się w zagonach na terytorium wroga, walczyli bez taborów, zaopatrując się w terenie, na którym operowali. Poruszali się podobnie jak Tatarzy, komunikiem, tzn. nie mieli wozów, tylko po kilka koni do jazdy wierzchem, a wyposażenie i żywność przewozili na koniach jucznych. Specyficzny był sposób dosiadania przez nich koni stali w strzemionach, pochylając się nad koniem, aby maksymalnie mu ulżyć i wykorzystać jego możliwości (podobnie jeżdżą dzisiejsi dżokeje). Powodowało to również zwiększenie siły zamachu bronią sieczną lub obuchową (cios z przysiadu), ułatwiało obracanie się w celu wystrzelenia pocisku, jak również przesiadanie się na innego konia w biegu. Ich siodła były niewielkich rozmiarów. Charakteryzowali się błyskawicznym przemieszczaniem, wynikającym ze sposobu jazdy, stosowaniem podstępów i forteli wojennych, niezwykłą odwagą oraz straszliwym pustoszeniem i rabowaniem terenów, na których przebywali. Ich wyszkolenie jeździeckie i bojowe wzbudzało podziw cudzoziemców. Wyróżniali się dzielnością, ale także okrucieństwem i szczególnym zamiłowaniem do rabunku, który został na stałe przypisany do zasad działania tej formacji (np. mieli zwyczaj zabijać każdego napotkanego przechodnia, żeby nie pozostawiać świadków). Cieszyli się wielką sławą w Europie jako niezrównana w szybkości jazda (pokonywali dziennie do 150 km). Ich uzbrojenie i ubiór były niemal całkowicie dowolne i zależne od stopnia zamożności konkretnego żołnierza. Nosili pełniące funkcję miękkiej zbroi pikowane żupany, baczmagi (skórzane buty), czapki typu kołpak i charakterystyczne obcisłe spodnie. Nie używali metalowych zbroi, niektórzy nosili misiurki lub kolety, korzystali też ze zdobycznych kałkanów. Uzbrojenie zaczepne składało się z szabli (obowiązkowo), łuku refleksyjnego chowanego w sajdaku (pokrowiec na łuk z kołczanem), ewentualnie krótkich pik lub rohatyn. Zamiennie z łukami czasami używano pistoletów, rusznic, arkebuzów lub bandoletów. Oficerowie posiadali dodatkowo nadziak bądź czekan i niekiedy koncerz lub pałasz troczony przy siodle, zazwyczaj pod lewym kolanem. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lisowczycy).

Martwe dusze

Nikołaj Gogol

Bohaterem powieści jest Paweł Iwanowicz Cziczikow, który zajeżdża ze swym stangretem Selifanem oraz lokajem Pietrkiem do miasta gubernialnego N., gdzieś na rosyjskiej prowincji. Cziczikowa poznajemy powoli. Wydaje się on człowiekiem porządnym, zadbanym i grzecznym. Nie jest zbyt bogaty, ale też i nie jest biedny, ani tłusty, ani chudy jest dosyć bezbarwny. Przyjeżdża do miasta N. w konkretnym celu: zakupu martwych dusz rewizyjnych, tj. chłopów pańszczyźnianych, którzy umarli od czasu ostatniego spisu rewizyjnego, a za których właściciele ziemscy muszą wciąż płacić podatki. Cziczikow zapoznaje się najpierw z ważnymi osobistościami miasta. Robi to bardzo zręcznie, wzbudza ogólną sympatię i zainteresowanie. Podróżując z Cziczikowem, poznajemy najróżniejsze charaktery ludzkie, zazwyczaj nudne czy wręcz odrażające. Atmosfera narasta. W mieście zaczynają krążyć plotki na temat planów porwania córki gubernatora przez Cziczikowa. Dopiero pod koniec lektury Gogol informuje czytelnika o tym, kim tak naprawdę jest jego główny bohater i po co mu martwe dusze... (za Wikipedią).

Arianie polscy

Szczęsny Morawski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Bardzo obszerne i wyczerpujące dzieło traktujące o powstaniu i dziejach tej typowej dla Polski denominacji religijnej. Autor omawia bardzo szczegółowo proces, w wyniku którego doszło do wyodrębnienia się arianizmu z pozostałego protestantyzmu, opisuje ważne dla tego wyznania postaci, zdarzenia, miejsca, działalność zarówno religijną, jak i edukacyjną, a także polityczną. Opisuje działalność arian w różnych rejonach ówczesnej Rzeczpospolitej, niesnaski, utarczki i walki pomiędzy nimi a zwolennikami innych wyznań. Nie zapomina także opisać najazdu Szwedów na Polskę i faktu przyłączenia się do nich arian, co skutkowało postanowieniem o ich wypędzeniu poza granice Rzeczpospolitej. Dzieło zajmuje się także i wieloma innymi kwestiami, nie sposób wymienić je w krótkim opisie wszystkie, dlatego zachęcamy do lektury.

Makbet

William Shakespeare

Makbet (ang. Macbeth) - tragedia Williama Shakespeare'a napisana około roku 1606, należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich, jest również najkrótszą tragedią jego autorstwa. Sztuka oparta została na przekazach historycznych dotyczących króla szkockiego Makbeta spisanych w kronice Raphaela Holinsheda (ok. 1570-1577), a pośrednio na kronice Historia gentis Scotorum (1527) Hectora Boece (która była źródłem dla Holinsheda). Sztuka jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół. Obecny jest w niej wątek charakterystyczny dla średniowiecznego moralitetu: główny bohater ulega pokusie władzy, następuje jego stopniowy upadek moralny, aż do zbrodni, która pociąga za sobą kolejne, nie mija go jednak kara - traci wewnętrzny spokój i poczucie sensu życia. (Za Wikipedią).

Niewolnice

Karol May

Zapraszamy do odkrycia fascynującej podróży przez egzotyczne krajobrazy Bliskiego Wschodu w książce "Niewolnice" autorstwa Karola Maya. Ta barwna opowieść, osadzona w serii zatytułowanej "W kraju Mahdiego", przenosi czytelnika w świat przygód głównego bohatera, Kara ben Nemzim, oraz jego wiernego towarzysza, Halefa. Podczas podróży po tych tajemniczych ziemiach bohaterowie spotykają różnorodnych ludzi, odkrywają zakamarki pełne tajemnic i unikają licznych niebezpieczeństw czających się na ich drodze. W świecie pełnym intryg i niebezpieczeństw, rozmowy prowadzone są w ukryciu, a tajemnice wymykają się spod kontroli. Przyjaźń i zdrada splatają się w tej intrygującej historii, kiedy główni bohaterowie wyruszają na poszukiwanie handlarzy niewolników. W tej pełnej zwrotów akcji opowieści Karola Maya, czytelnik zostanie porwany w wir wydarzeń, które prowadzą od egipskich ulic po pustynne szlaki. Od spotkań w namiotach po ściganie po bezdrożach Bliskiego Wschodu, "Niewolnice" zapewniają czytelnikowi niezapomnianą podróż przez krainy pełne tajemnic i niebezpieczeństw. Zagubieni w labiryncie intryg i zdrad, czy bohaterowie zdołają odnaleźć drogę do celu? Odkryj to w tej wciągającej opowieści, która zachwyci miłośników przygód i egzotycznych podróży.

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 23

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 23 to kolejny zbiór znakomitych utworów jednego z najbardziej płodnych pisarzy w historii literatury polskiej. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887), autor setek powieści, zasłynął z mistrzowskiego realizmu i umiejętności przenikania w psychologię swoich postaci. Jego twórczość w wyjątkowy sposób oddaje obraz życia w Polsce na przestrzeni wieków, łącząc wciągające fabuły z historycznym tłem. W Tomie 23 znajdziemy pięć wyjątkowych powieści: Rok ostatni panowania Zygmunta III. Obraz historyczny Sąsiedzi. Powieść z podań szlacheckich z końca XVIII-go wieku Sceny sejmowe. Grodno 1793. Opowiadanie historyczne Sekret pana Czuryły. Historya jeszcze jednego rezydenta Serce i ręka. Powieść To idealna lektura dla miłośników klasyki, którzy cenią zarówno literaturę realistyczną, jak i powieści z elementami fantazji i historii.

Ziołowe i owocowe wzmacniające i lecznicze wina i cydry

Andrzej Sarwa

Książka "Ziołowe i owocowe wzmacniające i lecznicze wina i cydry" to zbiór przepisów na łatwe do wykonania domowym sposobem wina, które mają dobroczynne działanie, doskonały smak, wygląd i zapach. Amatorzy tych win znajdą tu wiele ciekawych receptur, a sporządzone w domu wina nie tylko poprawią zdrowie, ale i uprzyjemnią spotkania rodzinne i towarzyskie.