Mozaika emocji. Depresja studium przypadków

Sławomir Murawiec, Kacper Łoś

Autorzy dzielą się swoimi doświadczeniami klinicznymi w leczeniu osób z depresją i objawami towarzyszącymi. Mozaika emocji to zbiór czterech opisów przypadków pacjentów oraz poszczególnych etapów postępowania (wywiad, diagnoza, leczenie). Publikacja ta adresowana jest do specjalistów oraz lekarzy POZ.

Leczenie dyslipidemii u chorych z cukrzycą typu 2

Piotr Gajda, Grzegorz Dzida

Terapia dyslipidemii jest jednym z głównych elementów leczenia cukrzycy typu 2 - osiągnięcie docelowych stężeń cholesterolu LDL, nie-HDL oraz triglicerydów pozwala na redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego, które w przypadku pacjentów z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej jest znacznie podwyższone. Istotą leczenia cukrzycy jest również hamowanie rozwoju przewlekłych powikłań, do których należą m.in. nefropatia oraz retinopatia cukrzycowa. Obserwacje pochodzące z badań klinicznych wskazują, że stosowanie fenofibratu pozwala zarówno na poprawę profilu lipidowego, jak i na hamowanie postępu niekorzystnych zmian w obrębie nerek i narządu wzroku oraz redukcję śmiertelności i częstości hospitalizacji z przyczyn kardiologicznych. Mając na uwadze plejotropowe działanie fenofibratu, wydaje się, że jego systematyczne stosowanie wśród chorych na cukrzycę pozwala na uzyskanie dodatkowych korzyści wykraczających poza normalizację stężeń profilu lipidowego.

Skuteczność i bezpieczeństwo współczesnej terapii nudności i wymiotów powodowanych chemioterapią i radioterapią

Łukasz Hajac, Martyna Hajac, Adam Maciejczyk

Nudności i wymioty należą do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych chemioterapii i radioterapii. Skuteczne zapobieganie im i ich terapia stanowi kluczowy element poprawy jakości życia chorych leczonych onkologicznie. Nudności i wymioty dzielimy na wczesne, późne oraz wyprzedzające. Zarówno mechanizm ich powstawania, jak i metody terapii są różne. W leczeniu zastosowanie mają głównie: antagoniści 5-HT3, glikokortykosteroidy i antagoniści NK1. Ważną grupę stanowią także neuroleptyki, będące m.in. lekami z wyboru w przypadku wymiotów antycypacyjnych. Współczesna terapia przeciwwymiotna jest w większości przypadków bezpieczna i skuteczna. Należy jednak pamiętać, że - jak wiele innych terapii - i ta niesie za sobą istotne ryzyko toksyczności, które może być poważne oraz trudne do opanowania, szczególnie w przypadku preparatów o wydłużonym działaniu. Do najczęstszych działań niepożądanych należą: bóle głowy, zaparcia oraz sedacja. Mogą jednak wystąpić poważniejsze symptomy, takie jak niedrożność przewodu pokarmowego czy zespół serotoninowy. Stosowanie części leków wiąże się także z ryzykiem interakcji, mogą one powodować toksyczność związaną ze zmianą farmakodynamiki innych leków stosowanych równolegle. U osób starszych, obciążonych kardiologicznie, zagrożonych niedrożnością lub wyniszczonych należy je więc stosować ze szczególną ostrożnością.

Mianseryna i jej wykorzystanie w praktyce lekarskiej

Iwona Patejuk-Mazurek

Mianseryna to lek przeciwdepresyjny z długą historią stosowania, nie tylko na rynku polskim. Jest zarejestrowana do leczenia epizodów depresyjnych, jednakże z powodu wielu działań, jakie wykazuje, może być stosowana (off-label) w różnych innych sytuacjach klinicznych. Niniejszy artykuł wskazuje możliwości wykorzystania potencjału leku w codziennej praktyce lekarskiej.

Nowoczesna terapia skojarzona tadalafilem i tamsulozyną jako schemat leczenia u mężczyzn z objawami ze strony dolnych dróg moczowych

Tomasz Wiatr, Piotr Chłosta

Na podstawie dostępnych badań naukowych tadalafil podawany codziennie w dawce 5 mg jest bezpieczny i skuteczny w leczeniu mężczyzn z objawami dolnych dróg moczowych i zaburzeń erekcji, w porównaniu z placebo lub tamsulozyną. Skojarzenie 5 mg tadalafilu i 0,4 mg tamsulozyny codziennie pozwala na większą poprawę w zakresie objawów ze strony dolnych dróg moczowych w porównaniu z lekami w monoterapii, nawet przy zwiększonym, ale akceptowalnym i tolerowalnym wzroście częstości działań niepożądanych. Po odstawieniu tamsulozyny lub tadalafilu u pacjentów wcześniej poddających się terapii skojarzonej istotnie nasilają się objawy ze strony dolnych dróg moczowych w porównaniu z wartościami wyjściowymi. Tadalafil 5 mg powinien być traktowany jako jedna z podstawowych opcji leczenia u pacjentów z objawami ze strony dolnych dróg moczowych/łagodnym powiększeniem gruczołu krokowego i zaburzeniami erekcji, ponieważ ma doskonały profil tolerancji, bezpieczeństwa i skuteczności, zarówno w monoterapii, jak i w połączeniu z tamsulozyną 0,4 mg. Lepszą efektywność w łagodzeniu objawów ze strony dolnych dróg moczowych zaobserwowano w przypadku terapii skojarzonej, przy zachowaniu funkcji seksualnych. Z kolei zamiana na monoterapię nadal łagodzi objawy ze strony dolnych dróg moczowych, ale tylko tadalafil jest w stanie utrzymać poprawę w zakresie zaburzeń erekcji

Dziesięć powodów, dla których warto stosować trometamol fosfomycyny w codziennej praktyce

Paweł Miotła

Zakażenia układu moczowego należą do najczęstszych schorzeń rozpoznawanych u kobiet. W badaniach populacyjnych zaobserwowano, że co najmniej połowa kobiet doświadczy przynajmniej jednego epizodu zakażenia układu moczowego w swoim życiu, ponadto u co czwartej pacjentki dojdzie do nawrotu objawów tej choroby w okresie 6 miesięcy po wyleczeniu poprzedniej infekcji układu moczowego. Przy podejmowaniu decyzji dotyczących farmakoterapii w trakcie włączania leczenia empirycznego należy uwzględnić lokalne wskaźniki antybiotykowrażliwości oraz antybiotykooporności. Skuteczne, pierwotne leczenie zakażeń układu moczowego może być postrzegane jako efektywna strategia pozwalająca na zmniejszenie tempa narastania antybiotykooporności. Trometamol fosfomycyny przyjęty w formie pojedynczej dawki doustnej pozwala skutecznie i bezpiecznie leczyć niepowikłane zakażenia układu moczowego.

RDW jako wskaźnik prognostyczny w chorobach sercowo-naczyniowych

Patryk Szlacheta, Ilona Korzonek-Szlacheta, Piotr Rozentryt

Szerokość dystrybucji krwinek czerwonych jest odzwierciedleniem rozkładu wielkości erytrocytów, a co za tym idzie - stanowi wiarygodny i miarodajny wskaźnik anizocytozy, powszechnie stosowany w diagnostyce różnicowej niedokrwistości mikro-, makro- oraz normocytarnej. Opierając się na najnowszych doniesieniach naukowych z ostatnich dekad, zaobserwowano, że zakres szerokości dystrybucji krwinek czerwonych w sposób istotny odzwierciedla pogarszające się rokowania oraz jest związany z obecnością powikłań u pacjentów cierpiących z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Niniejszy artykuł ma na celu omówienie najważniejszych doniesień naukowych dotyczących korelacji szerokości dystrybucji krwinek czerwonych z incydentami sercowo-naczyniowymi oraz ze śmiertelnością w celu oceny jego przydatności jako taniego i łatwo dostępnego markera w praktyce klinicznej. Posiłkując się dostępnymi danymi, uzasadnione wydaje się twierdzenie, że nieprawidłowe szerokości dystrybucji krwinek czerwonych powinny skłaniać do dalszego poszerzania diagnostyki niedokrwistości oraz chorób sercowo-naczyniowych.

Skuteczność dobesylanu wapnia w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej

Ewa Galewicz, Jacek Lewandowski

Przewlekła niewydolność żylna jest zespołem objawów będących wynikiem długotrwałego poszerzenia naczyń żylnych i związanego z tym wzrostu ciśnienia żylnego. Terapia obejmuje metody zachowawcze, minimalnie inwazyjne, chirurgiczne lub hybrydowe, będące kombinacją ww. metod. Leczenie zachowawcze opiera się na terapii uciskowej i środkach wspomagających, takich jak: fizjoterapia, manualny drenaż limfatyczny i stosowanie flebotoników. Z uwagi na niski odsetek pacjentów akceptujących terapię uciskową leki flebotoniczne odgrywają istotną rolę w niwelowaniu objawów niewydolności żylnej. Dobesylan wapnia należy do grupy leków ochraniających ściany naczyń. Właściwość, która sprawia, że wyróżnia się on w tej grupie, to znaczny wpływ na parametry reologiczne krwi, co czyni go niezwykle cennym preparatem w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej u pacjentów z chorobami współistniejącymi oraz czynnikami powodującymi wzrost lepkości krwi.

Bupropion jako lek pierwszego wyboru w monoterapii oraz uzupełnienie terapii nieprzynoszących remisji całkowitych - z perspektywy psychiatry praktyka

Marlena Sokół-Szawłowska

W pracy zaprezentowano opisy przypadków zastosowania bupropionu w leczeniu zaburzeń depresyjnych przebiegających w skomplikowany sposób. W pierwszym przypadku była ona powiązana z wieloletnią chorobą afektywną dwubiegunową z cechami sezonowości, w drugim zaś miała charakter nawracający i była związana z przejściem na emeryturę. W obu przypadkach zastosowanie bupropionu było bezpieczne i skuteczne.

Lęk w kardiologii. Zastosowanie pregabaliny w leczeniu zaburzeń lękowych u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego

Anna Antosik-Wójcińska

W artykule omówiono wielokierunkową zależność między występowaniem objawów lękowych oraz schorzeń układu sercowo-naczyniowego, a także wpływ utrzymującego się wysokiego poziomu lęku na przebieg schorzeń kardiologicznych i rokowanie. Omawiając negatywne konsekwencje zdrowotne zaburzeń lękowych, podkreślono znaczenie wczesnego rozpoznania tych zaburzeń oraz wdrożenia terapii. Jako punkt wyjściowy przedstawiono przypadki kliniczne pacjentów obciążonych kardiologicznie, u których wystąpiły zaburzenia lękowe. W dalszej części omówiono różne aspekty leczenia farmakologicznego zaburzeń lękowych, skupiając się na możliwości zastosowania w tym wskazaniu pregabaliny.

Teleporady u pacjentów z niewydolnością serca. Poradnik dla lekarzy

Dorota Ochijewicz, Agnieszka Kapłon-Cieślicka

Niewydolność serca (HF, heart failure) jest istotnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym. To jedno z najważniejszych i jednocześnie najtrudniejszych wyzwań dla kardiologii XXI w. Niewydolność serca jest końcowym stadium wielu chorób układu sercowo-naczyniowego i - paradoksalnie - wraz z postępem w ich leczeniu oraz starzeniem się populacji przybywa osób z HF. Występowanie HF dotyczy 1-2% dorosłej populacji w krajach rozwiniętych, a w grupie powyżej 70. r.ż. obejmuje nawet ponad 10% populacji [1-5]. W związku z szybkim rozwojem i rosnącą dostępnością globalnej sieci internetowej Światowa Organizacja Zdrowia (WHO, World Health Organization) już w 1998 r. przyjęła pierwszą rezolucję dotyczącą e-zdrowia [15]. Telemedycyna wykorzystuje technologie informatyczne w celu zwiększenia dostępności opieki zdrowotnej i informacji medycznych. Według WHO telemedycyną nazywamy wszelkie usługi świadczone na odległość przez pracowników opieki zdrowotnej, wykorzystujące technologie informatyczne i telekomunikację w celu profilaktyki, diagnozowania i leczenia pacjentów, a także prowadzenia badań i kształcenia innych podmiotów opieki zdrowotnej. Kluczową kwestią leżącą u podstaw telemedycyny jest możliwość pokonywania barier geograficznych i świadczenie usług medycznych bez konieczności fizycznej obecności pacjenta w ośrodku opieki zdrowotnej, co nie tylko poprawia dostęp do opieki, ale również jest korzystne z punktu widzenia ekonomii. Teleopieka w przypadku HF obejmuje m.in. wsparcie telefoniczne i zdalne monitorowanie chorych.

Kardioseksuologia

Zbigniew Lew-Starowicz, Krzysztof J. Filipiak, Andrzej Januszkiewicz, Piotr Radziszewski, ...

W populacji mężczyzn z zaburzeniami erekcji u specjalistów leczy się zaledwie około 10%, a około 20% szuka pomocy w formie zakupów afrodyzjaków. Większość mężczyzn z tym zaburzeniem czeka, aż problem sam minie, rezygnuje z aktywności seksualnej lub podejmuje leczenie po wielu latach trwania zaburzenia. Z zaburzeniami erekcji wiąże się również wiele problemów, np. w relacjach partnerskich, z samooceną w roli męskiej, jakością życia,zdrowiem psychicznym. Coraz więcej lekarzy docenia problem zaburzeń erekcji u swoich pacjentów, i chciałoby im pomóc, ale nie dysponują odpowiednim poziomem wiedzy na temat tych zaburzeń, ma wątpliwości wiążące się ze stosowaniem leków z grupy 5-PDE z powodu braku doświadczenia terapeutycznego, krążących opinii o tych lekach. Celem tej książki jest umożliwienie lekarzom pierwszego kontaktu, a także specjalistom z róźnych dziedzin medycyny poznania specyfiki zaburzeń erekcji, ich przyczyn oraz metod diagnostycznych i leczniczych. Autorami pracy są wybitni specjaliści z róźnych dziedzin medycyny, którzy podzielą się swoimi doświadczeniami terapeutycznymi, a także wiedzą opartą na najnowszych wynikach badań naukowych. Praca ma charakter interdyscyplinarny, praktyczny i jest przewodnikiem po leczeniu zaburzeń erekcji, a także innych, często towarzyszących zaburzeń seksualnych.

Depresje u kobiet

Piotr Gałecki, Monika Talarowska

Depresje u kobiet. Przyczyny, diagnoza, leczenie to praca, która pozwala lepiej zrozumieć złożoną chorobę, jaką jest depresja, i rozwiać wiele szkodliwych mitów na jej temat narosłych w przestrzeni publicznej. Dwoje uzupełniających się naukowo specjalistów w przejrzysty sposób przedstawiło różne podłoża rozwoju depresji i ich specyficzne oddziaływanie u kobiet. Zabieg ten ma głębokie uzasadnienie, ponieważ kobiety nie tylko częściej zapadają na tę chorobę, ale przede wszystkim wzorzec jej rozwoju jest u nich nieco inny. To również bardzo ważne i chyba nieco pomijane zagadnienie. Dzięki jasnemu nakreśleniu wielowątkowego tła choroby lekarzowi łatwiej będzie dobierać odpowiednie metody leczenia. Sprawia to, że niniejsza książka doskonale realizuje postulat łączenia wiedzy teoretycznej z praktyczną, a na dodatek wspaniale się ją czyta. To wartościowe połączenie przyjemnego z pożytecznym.

Mianseryna - miejsce i rola w leczeniu depresji

Tadeusz Parnowski

Podstawową grupą leków stosowanych w terapii zaburzeń depresyjnych są inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, jednak nie we wszystkich przypadkach mogą one zostać zastosowane. Ograniczenia w przyjmowaniu leków z tej grupy występują np. u pacjentów z chorobami kardiologicznymi. Dodatkowo u części pacjentów występuje oporność na inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. W takich sytuacjach zaleca się stosowanie starszych preparatów, przeważnie w ramach leczenia skojarzonego. W pracy przedstawiono przypadki zastosowania mianseryny należącej do starszej generacji leków przeciwdepresyjnych.