Dom na Sennej

Ewa Gudrymowicz-Shiller

Dom kupiony przez Maję i Rafała wkrótce po ślubie, jest czymś więcej niż mogli oczekiwać.  Jest wprawdzie piękny, ale stary, stuletni, wymagający generalnego remontu, jednak to nie odstraszy ich od kupna. Maja jest oczarowana nieuchwytną aurą panującą wokół domu, jego architekturą, starymi witrażami w oknach przedpokoju. Prawdziwy dom z duszą. Wkrótce po przeprowadzce okazuje się, że nie tylko z duszą, ale również z duchem. Starsza pani, Evelyn, jest wprawdzie zjawą szalenie sympatyczną i niegroźną, jednak dość upartą. Komunikuje się jedynie z Mają, prawdopodobnie słusznie sądząc, że z kobietą dogada się lepiej. Evelyn nie może oderwać się od ziemskich spraw i podążyć w stronę światła, bo żyjąc na tym padole zaniedbała wyprostowania bardzo istotnej sprawy i obecnie, nie mogąc tego załatwić sama, postanowiła się posłużyć Mają. Mai, która ma na głowie utykający, co i raz w martwym punkcie remont,  oraz inne problemy dnia codziennego, do szczęścia tylko brakuje załatwiania zaległych spraw ducha. Niestety, nie może się z tego wymigać, bo Evelyn potrafi być w wytworny sposób niezwykle przekonywująca. Powieść, jakkolwiek pełna humoru i zabawnych zdarzeń, odkrywa tajemnicę i dramat, które wydarzyły się ponad trzy dekady temu.

Będę czekać na ławeczce

Piotr Czajkowski

Książka oparta jest o własne doświadczenia oraz o obserwacje, które czyniłem spotykając się oraz rozmawiając z przyjaciółmi i znajomymi. Podczas tych spotkań stworzyłem wizję, którą przelałem w treść książki. Opisane wydarzenia oraz postacie są kompilacją tych, których doświadczyłem, które poznałem, o których usłyszałem w kontaktach z moimi przyjaciółmi i znajomymi. Głównymi bohaterami książki jest dwoje ludzi pracujących w jednej firmie. W sposób zamierzony ich imiona zostały zastąpione zaimkami 'Ona' oraz 'On'. Znam ich oboje zbyt dobrze, by użyć zmienionych imion - to przeszkadzałoby mi w pisaniu. Opisana historia to w dużej części konstrukcja składająca się z autentycznych zdarzeń, których opis został nieco zmieniony po to, by ukryć prawdziwą tożsamość wszystkich bohaterów. Książkę można w skrócie nazwać romansem biurowym, ale takim do końca nie jest. Książka opowiada o o romansie, który wyrósł na gruncie rozpadającej się więzi małżeńskiej. Rozpad tej więzi spowodował powstanie wielkiej pustki w życiu bohatera, która splotła się z potrzebą bliskości i niedostatkiem uczuć po drugiej stronie. Bohater zakochuje się w koleżance z pracy, ale nie postanawia jej zdobyć, uwieść - postanawia zdobyć jej serce i umysł. Instynktownie zmierza do ustalenia silnej więzi uczuciowej, bo właśnie uczuć najbardziej w jego własnym życiu brakuje. Kobieta, w której się zakochuje, staje się wielką ucieczką od trudności własnego życia, ale nie próbuje wykorzystać jej do zaspokojenia fizycznego pożądania. Bohater jest nieco naiwnym idealistą i stara się w relacji z ukochaną kobietą stworzyć własny, idealistyczny świat, w którym istnieje tylko dwoje ludzi. Nie udaje się to jemu, bo zbyt mocno związani są oboje z otaczającą rzeczywistością, z którą kontakt bohater zacznie gubić w następnej części historii. Numeracja rozdziałów uwzględnia początkowy plan: co drugi rozdział miał być pisany przeze mnie, pozostałe przez kobietę, która jednak z pewnych względów na razie zrobić tego nie może. Autor jest dojrzałym człowiekiem, przynajmniej we własnym mniemaniu. Jeszcze kilka lat temu uważał, że może walczyć o zmianę świata, co najmniej tego najbliżej jego osoby, ale koszt walki okazał się zbyt wysoki. Leczenie kosztu dało jemu czas na refleksję nad swoimi metodami postępowania, które zmieniły się już bardzo dawno, ale cierpi z powodu łatki, jaką jemu przyklejono - zbyt gwałtownego w wyrażaniu swoich poglądów oraz w walce o ich uwzględnienie przez świat. Żeby dać upust swoim emocjom autor pisze. Para się trochę poezję, ale największą satysfakcję dało jemu pisanie książki. Na co dzień zajmuje się pracą zawodową, która obecnie jest źródłem jego dochodu, ale i największej frustracji. Przede wszystkim jednak inwestuje uczucia, umiejętności i wszelkie siły w wychowanie swojego dziecka tak, by w przyszłości było lepiej przygotowane na zderzenie z światem, który nie rozumie już samego siebie. Autor wywodzi się z pokolenia, które boleśnie zderzyło się z nową rzeczywistością przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, kiedy to dawne ideały stały się nagle złem, a dawne zło przeszło do fazy istnienia jako ideały. Odnalezienie się w tak zmieniającej się rzeczywistości bylo szczególnym doświadczeniem, którego nie powinny już przeżywać żadne pokolenia. Książka oparta jest o własne doświadczenia oraz o obserwacje, które czyniłem spotykając się oraz rozmawiając z przyjaciółmi i znajomymi. Podczas tych spotkań stworzyłem wizję, którą przelałem w treść książki. Opisane wydarzenia oraz postacie są kompilacją tych, których doświadczyłem, które poznałem, o których usłyszałem w kontaktach z moimi przyjaciółmi i znajomymi. Głównymi bohaterami książki jest dwoje ludzi pracujących w jednej firmie. W sposób zamierzony ich imiona zostały zastąpione zaimkami 'Ona' oraz 'On'. Znam ich oboje zbyt dobrze, by użyć zmienionych imion - to przeszkadzałoby mi w pisaniu. Opisana historia to w dużej części konstrukcja składająca się z autentycznych zdarzeń, których opis został nieco zmieniony po to, by ukryć prawdziwą tożsamość wszystkich bohaterów. Książkę można w skrócie nazwać romansem biurowym, ale takim do końca nie jest. Książka opowiada o o romansie, który wyrósł na gruncie rozpadającej się więzi małżeńskiej. Rozpad tej więzi spowodował powstanie wielkiej pustki w życiu bohatera, która splotła się z potrzebą bliskości i niedostatkiem uczuć po drugiej stronie. Bohater zakochuje się w koleżance z pracy, ale nie postanawia jej zdobyć, uwieść - postanawia zdobyć jej serce i umysł. Instynktownie zmierza do ustalenia silnej więzi uczuciowej, bo właśnie uczuć najbardziej w jego własnym życiu brakuje. Kobieta, w której się zakochuje, staje się wielką ucieczką od trudności własnego życia, ale nie próbuje wykorzystać jej do zaspokojenia fizycznego pożądania. Bohater jest nieco naiwnym idealistą i stara się w relacji z ukochaną kobietą stworzyć własny, idealistyczny świat, w którym istnieje tylko dwoje ludzi. Nie udaje się to jemu, bo zbyt mocno związani są oboje z otaczającą rzeczywistością, z którą kontakt bohater zacznie gubić w następnej części historii. Numeracja rozdziałów uwzględnia początkowy plan: co drugi rozdział miał być pisany przeze mnie, pozostałe przez kobietę, która jednak z pewnych względów na razie zrobić tego nie może. Autor jest dojrzałym człowiekiem, przynajmniej we własnym mniemaniu. Jeszcze kilka lat temu uważał, że może walczyć o zmianę świata, co najmniej tego najbliżej jego osoby, ale koszt walki okazał się zbyt wysoki. Leczenie kosztu dało jemu czas na refleksję nad swoimi metodami postępowania, które zmieniły się już bardzo dawno, ale cierpi z powodu łatki, jaką jemu przyklejono - zbyt gwałtownego w wyrażaniu swoich poglądów oraz w walce o ich uwzględnienie przez świat. Żeby dać upust swoim emocjom autor pisze. Para się trochę poezję, ale największą satysfakcję dało jemu pisanie książki. Na co dzień zajmuje się pracą zawodową, która obecnie jest źródłem jego dochodu, ale i największej frustracji. Przede wszystkim jednak inwestuje uczucia, umiejętności i wszelkie siły w wychowanie swojego dziecka tak, by w przyszłości było lepiej przygotowane na zderzenie z światem, który nie rozumie już samego siebie. Autor wywodzi się z pokolenia, które boleśnie zderzyło się z nową rzeczywistością przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, kiedy to dawne ideały stały się nagle złem, a dawne zło przeszło do fazy istnienia jako ideały. Odnalezienie się w tak zmieniającej się rzeczywistości bylo szczególnym doświadczeniem, którego nie powinny już przeżywać żadne pokolenia.

Przyjaciel wiatr

Waldemar Maziński

Bajka o wietrze, który płatał ludziom różne figle lecz pod wpływem mądrego chłopca postanowił się zmienić. Bajka ta uczy dziecka najważniejszych wartości takich jak: miłość, dobroć i mądrość.

Terapia

Samanta Fazer

To chyba najdziwniejsza książka jaką wydawca czytał. Przenosi do wcale nie bajkowego świata silnych emocji, głównie po to żeby go uporządkować. Podpowiada  aby stworzyć i pielęgnować w każdym życiu, osobistą przestrzeń łagodności i miłości. Przekonuje, że te uczucia są wartością uniwersalną. Ale żeby doświadczyć tańca i jazdy na łyżwach zdarza się nieźle poobijać. Dla każdego, kto nie zna jeszcze wszystkich odpowiedzi.  

Siedem Ścieżek do Shangrila

Ula Molęda

Niezwykła opowieść o przypadkowym spotkaniu siedmiu osób i ich wspólnej podróży do mistycznej krainy wiecznej szczęśliwości. „Siedem ścieżek do Shangrila" to niezwykła historia siedmiu osób, których drogi krzyżują się nieoczekiwanie w jednym czasie i jednym miejscu, by przez chwilę biec obok siebie. Przemierzając górskie ścieżki mistycznej krainy dawnego Tybetu, bohaterowie odkrywają prawdę, głęboko ukrytą we wnętrzu każdego z nich. Rahul, były mnich tybetański, odkrywa przed nowymi przyjaciółmi tradycje, wierzenia i zwyczaje swojego ukochanego kraju. Hindus, pielgrzymujący guru, dzieli się życiowym doświadczeniem i wiedzą na temat Indii. Larysa, amerykańska nomadka, zadziwia wszystkich swoimi nadnaturalnymi zdolnościami. Ai, zagubiona Chinka, wtajemnicza innych w kulturę kraju swoich przodków. Artur, emigrant z Polski, pokonuje nie tylko tysiące kilometrów na rowerze, ale również własne bariery. Eryk, cyniczny Amerykanin zakochany w chińskiej sztuce, dzieli się swym „nie-trzeźwym" spojrzeniem na życie. Asia, Polka podróżująca do Lhasy z urną męża, aby spełnić jego ostatnią wolę, poznaje nie tylko kulturę Chin i Tybetu, ale przede wszystkim samą siebie. Wplątane w opowieść wątki historyczno-polityczne przybliżają czytelnikowi religię, zwyczaje, tradycję i bogatą kulturę tych miejsc, malując interesujący obraz współczesnego Tybetu i Chin. Książka „Siedem ścieżek do Shangrila”, forma papierowa, jest dostępna na stronach amazon.

Cywilizacja pieniądza

Mirosław Czerwiński (red.)

„Pieniądz to nowa forma niewolnictwa, odróżniająca się od starej tym, że jest niepersonalna – że nie ma relacji międzyludzkiej pomiędzy panem i niewolnikiem” (Lew Tołstoj, cytat z filmu „Money as Debt”). Powyższe stwierdzenie inicjatorzy konferencji potraktowali jako punkt wyjścia do rozpoczęcia dyskusji o kulcie pieniądza. Rozwój społeczny, technologiczny i ekonomiczny doprowadził do sytuacji, w której wszystkie – materialne i niematerialne – elementy przestrzeni społecznej zyskały wymierną wartość – wartość pieniądza. Wartość ta traktowana jest nie tylko jako podstawowy element stratyfikacji społecznej; coraz częściej postrzegany jest także jako narzędzie regulacji społecznych kontaktów i relacji. Niniejsza publikacja to efekt wymiany poglądów i doświadczeń o szeroko rozumianym wpływie i znaczeniu pieniądza we współczesnym świecie. Potrzeba utworzenia przestrzeni do prezentacji teoretycznych, badawczych i metodologicznych osiągnięć w zakresie ekonomizacji i finansalizacji cywilizacji stała się inspiracją do zorganizowania Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej. Jej zasadniczym celem była próba wyeksponowania możliwości kooperacji świata nauki ze światem gospodarki, przekładająca się na możliwość krzewienia istoty badań naukowych w zakresie ekonomii, polityki ekonomicznej i finansów publicznych w przestrzeni praktycznych działań i rozwiązań.

Motywacyjne aspekty polityki personalnej

Alicja Matura

Do zadań kierownika należy zatem takie motywowanie pracowników, aby wykonując swoje obowiązki pracownicze realizowali oni cele strategiczne firmy, powiązane dodatkowo z ich własnymi aspiracjami zawodowymi. Zapewni to zadowolenie i satysfakcję samym pracownikom, a także przyczyni się do odniesienia sukcesu przez firmę. Odpowiednie motywowanie jest więc istotnym elementem sposobu działania menedżera, który powinien umieć zapewnić trwałą harmonię między motywacjami pracowników a celami firmy.Motywowanie pracowników jest jednym z zadań współczesnego menedżera. Motywowanie stanowi również jeden z aspektów polityki personalnej firmy. Przejawiać się może w różnych formach, takich jak system wynagrodzeń, nagrody, szkolenia, zapewnienie pracownikom rozwoju, zgodnie z ich aspiracjami. Celem pracy jest ocena motywacyjnych aspektów polityki personalnej firmy. Praca składa się z czterech rozdziałów.Pierwszy rozdział charakteryzuje znaczenie polityki personalnej w firmie. Wyjaśnia, dlaczego personel jest uważany za zasób strategiczny w organizacji, opisuje pojęcie i cele polityki personalnej oraz determinanty jej realizacji. Polityka personalna jest uzależniona w dużej mierze od głównych celów przedsiębiorstwa, jego roli na rynku, a także perspektyw rozwoju. W rozdziale tym opisano również strategie personalne jako pochodną strategii przedsiębiorstwa.W drugim rozdziale przedstawiono klasyfikację funkcji personalnych. Wzięto tu pod uwagę planowanie potrzeb personalnych, nabór pracowników w kontekście aspektów motywacyjnych oraz pozostałe funkcje personalne, takie jak: oceny pracowników, wynagradzanie i doskonalenie personelu.Trzeci rozdział dotyczy motywowania w realizacji funkcji personalnej. Zwrócono uwagę przede wszystkim na motywacyjne znaczenie wynagrodzeń, ocen pracowniczych, doskonalenie personelu poprzez szkolenia.Ostatni rozdział dokonuje oceny wpływu motywacyjnych aspektów polityki personalnej na kształtowanie postaw i zachowań pracowników w firmie. W rozdziale tym dokonano charakterystyki Firmy, w której przeprowadzano badania, przedstawiono założenia empiryczne badań ankietowych oraz zaprezentowano wyniki badań i wnioski końcowe.Ze Wstępu     Spis treści:   Wstęp    Rozdział I. Znaczenie polityki personalnej w firmie    1. PERSONEL JAKO ZASÓB STRATEGICZNY    2. POJĘCIE I CELE POLITYKI PERSONALNEJ W FIRMIE    3. DETERMINANTY REALIZACJI POLITYKI PERSONALNEJ    4. STRATEGIE PERSONALNE    Rozdział II. Funkcje personalne w firmie    1. KLASYFIKACJA FUNKCJI PERSONALNYCH    2. PLANOWANIE POTRZEB PERSONALNYCH    3. NABÓR PRACOWNIKÓW    4. OCENY PRACOWNICZE    5. WYNAGRADZANIE    6. DOSKONALENIE PERSONELU    Rozdział III. Motywowanie w realizacji funkcji personalnych    1. MOTYWACYJNE ZNACZENIE WYNAGRODZEŃ    2. OCENY PRACOWNICZE W ASPEKCIE MOTYWACJI    3. DOSKONALENIE PERSONELU JAKO NOŚNIK MOTYWACJI    Rozdział IV. Ocena wpływu motywacyjnych aspektów polityki personalnej na kształtowanie postaw i zachowań w firmie    1. CHARAKTERYSTYKA FIRMY    2. ZAŁOŻENIA BADAWCZE    3. PREZENTACJA WYNIKÓW ANALIZY    3. WNIOSKI KOŃCOWE    Zakończenie    Bibliografia    SPIS TABEL    SPIS RYSUNKÓW    ZAŁĄCZNIK

Problem niewolnictwa w USA na przełomie XVIII i XIX wieku

Edyta Najbert

Niniejszy tekst jest zbiorem spotkań ze studentami stosunków międzynarodowych I i II stopnia, które miały na celu rozszerzenie wiedzy dotyczącej początków Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, ze szczególnym uwzględnieniem czasów kolonialnych i pierwszych dekad istnienia republiki. Niewolnictwo w Stanach Zjednoczonych było uznawane za zjawisko społeczno-polityczne, zabierali w tej sprawie głos najważniejsi ludzie w kraju. Wzbudzało w społeczeństwie skrajne emocje: od nienawiści do gloryfikacji niewolniczego systemu. Doczekało się, licząc wszystkie jego lata, pogłębionej analizy naukowej, dokonywanej przez kolejne pokolenia Amerykanów, chcących w ten sposób lepiej zrozumieć mechanizmy polityczne i gospodarcze, funkcjonujące w minionych czasach, by je porównać z amerykańską współczesnością. System niewolniczy ludności kolorowej w najbardziej demokratycznym państwie świata porównywany był z innym systemem – z Królewskim Brytyjskim ustrojem politycznym i zależnością od metropolii w Londynie. Wobec osób podporządkowanych Koronie brytyjskiej – Afrykanów i kolonistów, używano słowa „niewolnik”, by w ten sposób ukazać ich status społeczny, wpisać okrutne traktowanie jako łamanie praw obywatelskich, zaś zniewolenie jako odbieranie godności ludzkiej. W takim świetle niewolnictwo było przedstawiane w listach prywatnych, zamieszczane jako artykuły w prasie kolonialnej i rzucane jako hasło na wiecach/ zgromadzeniach przed wybuchem Wojny o Niepodległość. Równocześnie zbiór stanowi część przygotowywanej dysertacji doktorskiej dotyczącej Ojców Założycieli i systemu pracy niewolniczej w USA. Rozprawa jest próbą interdyscyplinarnego ujęcia tematu: nie tylko z uwzględnieniem opracowań z zakresu politologii, historii i ekonomii, ale także prawa i filozofii. Tego rodzaju wieloaspektowe prace badawcze wywołują zarówno emocje jak i refleksje, odsłaniają prawdę o tym iż niewolnictwo wciąż jest traktowane jako temat tabu, choć stanowi ważną część historii Stanów Zjednoczonych. Mimo iż temat pracy i opisywany okres obejmuje XVIII-XX wiek, to jednak ma wiele odniesień do współczesności, gdyż handel ludźmi nie zaniknął. Co więcej nadal się rozwija, zaś rząd USA dalej prowadzi walkę tym razem z niewolnictwem na skalę światową.

Niewidoczne cienie

Zbigniew Bressa

„Poczuła się otępiała. Myśli płynęły wolno. Odległe i wyciszone,  jakby otulone gęstymi obłokami. W jej krwiobieg przenikały składniki mikstury i narkotyki. Serce łomotało jak oszalałe. Zmieniały się nastroje. Raz opadały jej powieki, za chwilę czuła się podniecona. Ręce i nogi miała jak z ołowiu. Oddech – szybki i chrapliwy. Zanurzyła się w cudownych doznaniach. Poczuła uczucie rozkoszy rozchodzące się od piersi ku podbrzuszu. Zadrżała i zaskomlała jak niemowlę”. Fragment książki Shirley – młoda, ambitna dziewczyna zakochuje się w nieodpowiednim kandydacie. Pewnego dnia wracając od ukochanego zostaje uśpiona i zgwałcona przez wynaturzonego mordercę. Po kilku miesiącach rodzi syna. W umyśle przestępcy rodzi się podejrzenie, że to jego dziecko.   Shirley spowijają niewidoczne cienie. Uczciwą kobietę oplatają niewidzialne macki. Morderca czai się mroku. Nadciąga lawina nieszczęść – żywioł, który niszczy wszystko na swej drodze. Akcja nabiera zawrotnego tempa, a monstrualny wir wciąga czytelnika w mroczne głębiny ludzkiej duszy.

Świetlany mrok. Druga z dziewięciu

Krzysztof Bonk

Świetlany Mrok – Druga z Dziewięciu to kolejna odsłona sagi światła i mroku. To wartka akcja, więcej namiętności, walki i przygód bohaterów. Wiele tajemnic zostaje rozwiązanych, a na ich miejsce pojawiają się nowe – nie tylko świat światła i mroku jest zagrożony. W obliczu ostatecznej katastrofy może stanąć całe istnienie.

Dziecko też człowiek! Inny poradnik dla rodziców

Anna Golus

Dziecko też człowiek! Czym różni się ten poradnik od tysięcy innych publikacji dla rodziców? Przede wszystkim tym, że dziecko nie jest tutaj traktowane jak sprzęt AGD, a rodzic jak bezwolny wykonawca zaleceń wszystkowiedzących ekspertów. Celem niniejszego poradnika, czy może antyporadnika, nie jest dawanie jedynie słusznych rad, recept i przepisów. Każde dziecko jest inne, tak jak inny jest każdy rodzic. Publikacja ta ma jedynie zachęcić rodziców do szukania swojej własnej drogi i najlepszego sposobu realizowania się w tej najważniejszej życiowej roli. Dziecko też człowiek! Inny poradnik dla rodziców to zbiór felietonów i artykułów, publikowanych w serwisie internetowym naszemaluchy.pl, dotyczących nie tylko zagadnień związanych bezpośrednio z rodzicielstwem i wychowywaniem dzieci, ale również wielu innych interesujących kwestii, które mogą pomóc rodzicom spojrzeć na własną rolę z przymrużeniem oka, a zarazem - dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy. Napisane błyskotliwym językiem, niekiedy z humorem, niekiedy z sarkazmem, felietony te na pewno znajdą uznanie u wszystkich świadomych rodziców. Czym się różni uświadomienie dziecka od jego uświadamiania? Dlaczego baśnie są straszne? Czy dziecko jest własnością rodziców? Jakim językiem mówimy o kobietach ciężarnych, o macierzyństwie i o dzieciach? Czy kobiety mogą rodzić same? Dlaczego osobę, która odmówi ciężarnej, pogryzą myszy? Jak znajdywać proste odpowiedzi na trudne dziecięce pytania? Znajdujące się w Innym poradniku odpowiedzi na te pytania, wraz z wieloma innym ciekawostkami, gwarantują wszystkim rodzicom, których wzrok sięga ponad dziecięce "kupki i zupki", przyjemną lekturę - niekiedy skłaniającą do refleksji, a niekiedy do śmiechu. Dziecko też człowiek! to propozycja dla tych rodziców, którzy nie chcą być bezwolnymi wykonawcami eksperckich zaleceń, ale lubią czytać o dzieciach, metodach wychowawczych oraz rozmaitych ciekawostkach związanych z tymi kwestiami. Fragment: Wystarczająco dobra mama W naszym kraju panuje nieznośny stereotyp "idealnej matki", która poświęca wszystko dla dobra swoich dzieci i w imię macierzyństwa jest w stanie zrezygnować z własnego życia. Dla wielu z nas bycie matką zaczyna się i kończy na... byciu matką. "Idealna matka" nie musi mieć zainteresowań, pasji, pracy ani czasu dla siebie, powinna poświęcić się dzieciom i tylko dla nich żyć. To stereotyp, ale tak silny, że niejedna kobieta, gdy zostaje mamą, za najważniejszy cel stawia sobie właśnie bycie idealną matką. Dlaczego takie postępowanie jest złe i co można uczynić, by być nie idealną, ale wystarczająco dobrą mamą? Nie ma ideałów!Współczesne młode mamy są ze wszystkich stron "bombardowane" wizjami idealnych super-matek. W telewizji, Internecie, reklamach widzimy tylko uśmiechnięte, szczęśliwe mamusie i śliczne, roześmiane super-dzieci - ładne, zdrowe, mądre. Jeszcze w czasie ciąży czytamy sterty poradników, z których dowiadujemy się, jak być wzorową mamą. Reklamy przekonują nas, że idealne matki, w imię miłości do własnego dziecka, kupują takie a takie pieluszki, takie a takie wózki, smoczki, mleczka, kaszki... Od samego początku jesteśmy przekonywane, że musimy być idealnymi, wzorowymi super-mamami.A przecież... nie ma ideałów! Ten prosty fakt jest pierwszym i najważniejszym powodem, dla którego nie warto pretendować do bycia idealną matką. Usilne staranie się, by robić wszystko ideal-nie i wzorowo, jest z góry skazane na niepowodzenie. A gdy poniesie się porażkę (co w tym przypadku na pewno nastąpi), może pojawić się tylko złość, rozgoryczenie i żal do samej siebie. To jednak nie wszystko. Dozgonna wdzięczność i dług nie do spłaceniaPretendowanie do roli matki idealnej najwięcej szkód może wyrządzić nie samym kobietom, ale paradoksalnie ich dzieciom, które są wychowywane w atmosferze poświęcenia i wyrzeczeń matki z jednej strony, a z drugiej strony - własnej dozgonnej wdzięczności. Bo przecież takie poświęcenia wymagają wdzięczności - dziecko rośnie więc w przekonaniu, że w przyszłości samo będzie musiało w podobny sposób poświęcić się własnej matce. Często zresztą same "idealne" matki podkreślają, nie raz na każdym kroku, swe poświecenie i wysiłek, wciąż przypominając o należnej za to wdzięczności.W ten sposób, bardziej lub mniej świadomie, w sercu dziecka może zrodzić się przymus odwdzięczenia się za wszystkie te matczyne wyrzeczenia i poświęcenia. To tak, jakby powiedzieć dziecku, że ma oddać wszystkie pieniądze, jakie rodzice włożyli w jego wychowanie. Ale jak "zapłacić" za miłość? To dług nie do spłacenia. Wystarczająco dobra mamaJaka jest alternatywa? Na czym polega bycie wystarczająco dobrą mamą? Ten model macierzyństwa to przeciwieństwo cierpiętniczego stereotypu idealnej matki, która składa całe swe życie w ofierze i poświęca się całkowicie wypełnianiu obowiązków rodzicielskich, ze szkodą dla samej siebie, a w przyszłości - także dla dziecka (które dziecko chce, aby jego matka codziennie wypominała mu, ile to dla niego poświęciła i z czego zrezygnowała?).Wystarczająco dobra mama bezgranicznie kocha swoje dziecko i dba o nie najlepiej jak potrafi, ale nie zapomina przy tym o swoim własnym życiu. Taka matka wie, że nie ma ideałów, że każdy ma prawo do pomyłek i popełniania błędów, do złego nastroju, złości, potrzeby samotności. Wystarczająco dobra mama nie jest ofiarą swego własnego macierzyństwa, nie poświęca się i nie rezygnuje z własnego życia, własnych zainteresowań i własnych pasji "dla dobra dziecka". W odróżnieniu od matek idealnych, nigdy nie wypomni ona swemu dziecku, ile musiała dla niego poświęcić, bo nawet jeśli zrezygnowała z czegoś w związku z narodzeniem potomka czy jego wychowywaniem, uczyniła to z własnego wyboru, a nie z przymusu i pragnienia zrealizowania nierealnego ideału wzorowej, nieomylnej matki.Wystarczająco dobra mama jest po prostu sobą...   Spis treści Dlaczego INNY poradnik? 4Dziecko też człowiek! 5Dziecko też człowiek! 5Moja krew, ale nie moja własność 9Typowe postawy rodzicielskie 12Wystarczająco dobra mama 15Kilka słów o samodzielności dzieci 17Pożegnanie z pieluszką 20Wielkie pytania małego człowieka 23Karać czy nie karać? 26Straszyć czy nie straszyć? 30Uświadomienie a uświadamianie 32Dlaczego baśnie są straszne? 36Kopciuszek 36Królewna Śnieżka 37Gęsiareczka 37Rozmaitości i ciekawostki 39Językowy obraz macierzyństwa 39Czy miłość macierzyńska to uczucie uniwersalne i instynktowne? 43Dlaczego kobiety nie rodzą same? 46Od akuszerek do porodów rodzinnych - krótka historia położnictwa 48Ciekawostki o połogu 52Dlaczego ciąża i narodziny nie są "przystojnym" tematem literackim? 54Książki o ciąży 58Powijaki, czyli o ubiorze niemowląt niegdyś i dzisiaj 62Co decyduje o wyborze imienia? 65Kogo pogryzą myszy, czyli o zabobonach słów kilka 68

Droga ślepców

Marek Dryjer

Tak znane internetowe serwisy literackie pisały o książce Droga ślepców:   „Droga ślepców składa się ze znakomitych fragmentów, prosta narracja dobrze oddaje charakter utworu, podkreślony przez wiarygodne rozmowy bohaterów, które później przekształcają się w monolog jednej już tylko osoby. Tą osobą jest chłopiec, też narrator, ostatecznie autor, także każdy z nas. Książka zaskakuje swoją innowacyjnością, celowe skracanie dialogów znakomicie oddaje charakter utworu. Autor nie pomaga czytelnikowi, nie podpowiada mu i nie tłumaczy każdego słowa, czy też gestu, pozwala naszej wyobraźni wypracować swój własny klimat. Dlatego jest to wersja minimalistyczna, porównywana do streszczenia, ale jakże jednocześnie prawdziwa. Nie zapominajmy o tym, że świat właśnie dogorywa. Język, którym posługuje się autor, jest bardzo prosty, dlatego uderza w nas od samego początku. Pisarz celowo używa tego typu zdań, prostych określeń, czasami wręcz nawet banalnych zwrotów, które okresowo przekształcają się jednak w liryczne metafory, dodajmy, że dobrze wkomponowane w treść utworu.” Trzynasty Schron     „Nadzieja w tej książce jest najważniejsza. Pozwala wydobyć największe pokłady wiary i dodaje sił. Mordercza walka zostaje w końcu nagrodzona, choć po drodze wymaga ofiar. W finale książka wyjaśnia przyczyny „śmierci klinicznej” naszego świata oraz daje także nadzieję na przyszłość. Czy dobro zatryumfuje a wiara i nadzieja ostatecznie zwyciężą? Czy ci niestrudzeni piechurzy odzwierciedlający przecież nas samych, odnajdą wreszcie tę właściwą drogę do wybawienia? A słońce, które na długie lata także zasnęło, czy na nowo zaświeci pełnym blaskiem? Wiele pytań i tyle samo odpowiedzi i ta niekończąca się wciąż droga. Droga ślepców. Wyniszczający marsz w poszukiwaniu zarówno siebie jak i życia oraz utraconego na długie lata człowieczeństwa. Pamiętajmy o tym, że ta historia może się wydarzyć naprawdę. Oby jednak okazała się tylko i wyłącznie literacką fikcją, bo świat, który prawie nagle umarł, dostał jeszcze jedną szansę. Nie zmarnujmy jej…” Granice.pl     „Droga ślepców ma kilka mocnych stron. Od początku wiemy, że na świecie wydarzyło się coś strasznego, ale aby dowiedzieć się, co to było, będziemy musieli trochę poczekać. Od czasu do czasu dostajemy jakąś wskazówkę, ale nie brakuje również fałszywych tropów. Dzięki temu, to pytanie towarzyszy nam przez całą lekturę i ciągle wypływa na wierzch. Intryguje. Kolejną zaletą jest kreacja świata. Bardzo sugestywna, nieprzyjazna i niebezpieczna. Nie ma co jeść, nie ma co pić, wszystkiego trzeba pilnować i na wszystko uważać. Największym wrogiem człowieka jest drugi człowiek. Tutaj niewielu wyciągnie do ciebie rękę, ale z chęcią zabiorą twój dobytek, a i nie zawahają się wykroić, co lepszych kąsków. Autor potrafi dobrze zbudować napięcie. W książce znajdziemy kilka scen, które potrafią sprawić by czytelnik, poczuł się nieswojo. Co ciekawe, większość tych scen związanych jest z zagrożeniem, które czyha na naszych bohaterów ze strony innych ludzi. Choć może to już nie byli ludzie.” Bramy Grozy     Książka Droga ślepców została zakwalifikowana do Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus 2011 dla książek wydanych w 2010 r.    

W uczuć powodzi

Jolanta Wychowaniec

Piszę kolorem, maluję światłem, myśli na kanwę poezji kładę ciepłe, tkliwością przetkane, melodią dopieszczone, rzewnej nuty nie pozbawione. Dzielę się duszy łkaniem, zachwytem nad łąki kwieciem, kapliczki przytulną wymową. Kłaniam sie Polskiej Ziemi, Polskim Słowom. Między wierszami miłość, tęsknota pobrzmiewa, płatkami róż i jaśminu do serca spływa. I boleść i chwila szczęśliwa na mocnym drzewie wsparte. Otwórz książki kartę, znajdziesz spokój, ukojenie, lepsze świata zrozumienie. Spod rzęs Wyduszone, zmęczone słowa, wytarte zwroty,strun poruszenia brak.A ty czekasz na wiecej,na smak, co z głebi, spod rzęs, jeszcze wilgotnych i ciepłych i prosto do serca.Minęły dni słodkie i słone i w sam raz.A ty pragniesz - choć raz przytulić siędo jasnych myśli,tak prawdziwie:bez słów, melodii, kwiatów, blasku świec. Spis treści: Różańce gwiazd 4Krokusy 5Echo 6Grafika 7Taniec kwiatów 8Złoty koń 9Ryba 10Pasterz 11Burza 12Na poduszce 13Pod kapeluszem 14Bezpieczne gniazdo 15Dom artysty 16Cisza 17Marzenia 18O zachodzie 19Zielone oko 20Sumak zrudziały 21Toskania 22Zmęczone życie 23Różana  tęsknota 24Kompozycja 25Smutne szczęście 26Nalewka 27Wonie 28Kołyska 29Ciężki dzień 30Nadzieja 31Koncert 32Zmysłowa jesień 33Kasztany 34Chłód 35Po spektaklu 36Ostatnie jabłko 37Krzyk 38Poziomka 39Uroczy zakątek 40Pusty dom 41Spóżnione lato 42Starość 43Spokój 44Owce 45Pamięć 46Z góry 47Bies 48Wyschnięte źródło 49Znak 50Ojcze... 51Pomnik 52Fala 53Siloe 54Prośba 55Ptaki 56Klon 57Tete a` tete 58Myśl 59O zmierzchu 60Wyciszenie 61Adwent 62Pokora 63Stary stół 64Gwiazdka 65Piórka 66Prezenty 67Jak u mamy 68Pod zamkiem 69Jan śpiewa 70Moje miasto 71Impresja marynistyczna 72Ciepło 73Kraina łagodności 74Na Krymie 75Fontanna Łez 76Wspomnienie 77Bez smaku 78Ziółka 79Łabędzie 80Las 81La fraise c?est une bon chose 82Zaduszki 83W Alpach ? dla taty 84Różowe sny 85Trawy 86Twoja energia 87Wyspa 88Spotkanie 89Recepta 90Gołębie serce 91Przesilenie 92Rozbity dzban 93Zaćmienie 94Tato! 95Pod krzyżem 97Spod skrzydeł 98Flaga 99Na pocieszenie 100Obietnica 101Bladym świtem 102Przed rezurekcją 103Przyjaźń 104Miłość 105Tolerancja 106Anemony I 107Anemony II 108Anemony III 109Nad morzem 110Prośba 111O zmroku 112Sclerosis multiplex 113Krople życia 114Orzechów łkanie 116Młode wierzby 117Na dziedzińcu 118Ślady na piasku 119Dobra rada 120Zaloty 121Nostalgia 122Decyzja 123Matka 124Sentymenty 125Żonkile 126Płatek 127Młodzi gniewni 128Bezsens 129Ośrodkowy rap 130Brzozy 131Opowiastka 132Między bajki I 133Między bajki II 134Etiuda leśna 135Etiuda leśna II 136Etiuda leśna III 137Etiuda leśna IV 138Flakonik 139Dzieci 140Jesteś 141Dzionek 142Otwarte drzwi 143Ognisko 144Bocian 145Winter 146Protest 147Szydełko 148Namaszczenie 149Spod rzęs 150Pascha 151Nawałnica 152Żywioły 153    

Ameno III

Krzysztof Bonk

O bogowie! Czy za sprawą energii piramid to właśnie oni odradzają się w egipskich zaświatach, gdzieś w gwiazdozbiorze Oriona, czy może to zaawansowana wirtualna gra, w której stawką jest samo przetrwanie? Faktem jest jedynie, że ósemka wybrańców budzi się w zupełnie nowej rzeczywistości i odtąd mnożą się pytania, na które nikt nie zna ostatecznej odpowiedzi. Zaś każdy z bohaterów będzie się musiał zmierzyć nie tylko z zagadkami, zewnętrznymi demonami, ale i mrokiem w sobie. W rolach głównych występują: Egipcjanka archeolog Zahira, pan Takashi oraz pani Sakura jako japońska para z jakuzy, hinduska córka magnata sojowego Devi i jej krajan Kavi, żołnierz i kosmonauta kapitan Henen, jazydzka uciekinierka Nadia oraz dżihadysta Abdul. Role drugoplanowe: bogini Bastet, starzec Re, Anubis, królowe: Kleopatra, Hatszepsut, Meritation, faraon Ramzes, król Sargon i inni. Ameno – podróż do zaświatów czas zacząć – nich się stanie, a oko Horusa wskaże drogę.

Natural Combat - Poradnik rozwoju poprzez trening sztuki walki i autosugestii

Bogusław Sztorc, Robert Świrad

Czym poradnik jest:1. Zwróceniem uwagi, że trening sztuki walki może być doskonałą i uniwersalną formą gimnastyczną.2.Przewodnikiem jak wydobyć naturalne i intuicyjne odruchy sztuki walki, tkwiące w każdym człowieku. 3.Drogowskazem podstawowych zasad sztuki walki.4.Spojrzeniem na tradycję wielu pokoleń uprawiających sztuki walki z wykorzystaniem ich do naturalnego rozwoju fizycznego i psychicznego.5.Analizą skutecznych metod walki opartą na wielu istniejących systemach.6.Elementem poznawczym prostych technik synchronizacji ciała i umysłu.7.Pochwałą różnorodności technik sztuki walki i autosugestii, z których każdy może wybrać coś dla siebie, w zależności od swoich potrzeb i predyspozycji psycho-fizycznych.Czym poradnik nie jest:1.Nie jest panaceum zostania mistrzem sztuk walki.2.Nie stanowi opozycji do stylowych sztuk walki.3.Nie jest odrębnym stylem narzucającym nowe zasady, taktykę walki, techniki itd.Sama nazwa Natural Combat nie jest nazwą nowego systemu walki, jest jedynie określeniem naturalności w sztuce walki i określeniem pewnych zasad, bez podziału na style. Jest pewną przestrzenią, w której można się poruszać, bez względu na uprawianie konkretnych i tradycyjnych stylów walki. Wynika z zainteresowania autorów autentycznymi systemami walki, istniejącymi nie tylko na Dalekim Wschodzie ale również na całym świecie. Autorzy nie tworzą nowej organizacji z określonymi wymaganiami a jedynie pomoc w rozszerzeniu możliwości własnego stylu lub intuicyjnego zastosowania technik walki.Bogusław SztorcUrodzony w 1962r., z wykształcenia inżynier, absolwent Politechniki Śląskiej w Katowicach.Posiada zamiłowanie do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań technicznych. Przez wiele lat był zawodnikiem karate sportowego, biorąc udział w zawodach sportowych, instruktor karate, posiada 1 Dan karate Shotokan, szukający inspiracji w wielu systemach sztuk walki całego świata.Zainteresowany różnymi nurtami filozoficznymi i kulturowymi także systemami leczniczymi w tym Ajurwedą i Tradycyjną Medycyną Chińską.Praktykuje Qi - Gong chińską sztukę zachowania zdrowia i sprawności fizycznej.Lubi również jazdę na rowerze.Robert ŚwiradUrodzony w 1962r., z wykształcenia inżynier, absolwent Politechniki Śląskiej w Katowicach.Weteran sztuk walki z 35-letnim stażem, ekspert w kilku dyscyplinach, zarówno w stylach walki jak i systemach zdrowotnych. Rozpoczął trening jako 16-latek, uprawiając początkowo japońskie style takie jak Karate Kyokushin, Jujutsu a następnie Karate Shotokan zdobywając stopień 1 Dan oraz kwalifikacje instruktora karate. Przez wiele lat był czynnym zawodnikiem karate sportowego biorąc udział w turniejach krajowych i międzynarodowych. W latach 80-tych pracował zawodowo jako instruktor sztuk walki w dużym klubie sportowym prowadząc treningi zarówno dla początkujących jak i zawodników. Równolegle z działalnością sportowa uprawiał również hinduska Hatha Jogę oraz ćwiczenia medytacyjne. W roku 1992 wyemigrował do Australii gdzie kontynuował trening karate Shotokan a takze Shito-ryu uzyskujac stopien 3 Dan. Dążenie do poznania źródeł tych systemów zrodziło po latach zainteresowanie okinawskimi stylami walki, którymi zajmował się przez kilka kolejnych lat uzyskując stopień 4 Dan. Od roku 2000 uprawia chińskie style Kung Fu z południowej prowincji Fujian oryginalne korzenie systemów okinawskich. Od 5-ciu lat intensywnie uprawia również brazylijska sztukę walki Capoeira oraz prowadzi własne zajęcia w systemie Combat i Street Self Defence. W treningu indywidualnym koncentruje się na Qi - Gong chińskiej sztuce zachowania zdrowia i sprawności fizycznej a także elementach Tai Chi. Jest również entuzjasta nowoczesnego fitnessu, w którym posiada kwalifikacje instruktora. Jako uzupełnienie treningu sprawnościowego regularnie ćwiczy z obciążeniami a w szczególności z odważnikami kulowymi - ketttlebells. Wysoka sprawność fizyczna i dobre zdrowie zawdzięcza nie tylko odpowiednio dobranemu treningowi fizycznemu ale również ćwiczeniom medytacji oraz stosowaniu Tradycyjnej Medycyny Chińskiej.

Proces podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie

Michał Wójcik

Decyzja jest nieodłącznym ogniwem egzystencji każdego człowieka. Decyzje, które podejmuje, określają nie tylko kształt jego życia osobistego, zawodowego oraz rodzinnego, ale w jakimś stopniu wpływają na dzieje określonych środowisk i społeczności. Niektórzy ludzie są zdolni do podejmowania tak ważnych i brzemiennych w skutki decyzji, że potrafią zmieniać kierunek historii i wpływać - pozytywnie lub negatywnie - na losy całych narodów i pokoleń. Dojrzałe podejmowanie decyzji to sztuka dokonywania trafnych wyborów. Żaden człowiek nie może uniknąć podejmowania decyzji, gdyż codzienne życie nieustannie stawia nas wobec faktów i wydarzeń, które wymagają od nas zajęcia jakiejś postawy czy dokonania określonych wyborów. Jednak z podejmowaniem decyzji w sensie ścisłym mamy do czynienia tylko wtedy, gdy takie decyzje człowiek podejmuje w sposób świadomy, celowy i dobrowolny. Oznacza to, że przed podjęciem decyzji dostrzega on alternatywne możliwości działania w danym momencie. W środowisku przedsiębiorstwa często decyzja stanowi o być albo nie być firmy na rynku. Dlatego też przy podejmowaniu decyzji nie można kierować się tylko i wyłącznie intuicją  czy też doświadczeniami minionych lat, lecz należy wykorzystywać możliwości drzemiące w różnych technikach, narzędziach oraz systemach wspomagających podjęcie trafnej decyzji  w przedsiębiorstwie. W dzisiejszych czasach często miarą zdolności konkurencyjnej przedsiębiorstwa okazuje się efektywność dysponowania informacją. Tylko dzięki efektywnemu systemowi informatycznemu możliwe jest dostarczenie zarządowi firmy natychmiastowej informacji o jej sytuacji finansowej, co pozwoli na podjęcie właściwych decyzji kierowniczych. Tak więc to system informacyjny, a w realiach firmy - informatyczny system zarządzania jest dziś wyznacznikiem jej konkurencyjności i pozycji rynkowej. Aby system spełniał pokładane w nim nadzieje, tj. dostarczał zarządowi kompleksowej informacji o sytuacji finansowej firmy, musi zawierać dane o wszystkich aspektach działania firmy. Musi zatem integrować informacje z wszystkich działów firmy. Stąd systemy tego typu określane  są mianem systemów zintegrowanych. Aktualny poziom zastosowań informatyki w wiodących firmach na świecie pozwala sądzić, że za kilka lat firmy, które nie będą dysponowały w pełni zintegrowanym systemem informatycznym, nie będą w stanie podejmować racjonalnych decyzji z przyczyn powiększającej się złożoności problemów, co w efekcie nieuchronnie prowadzi do utracenia racji bytu na rynku. Proces podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie omawia na podstawie programu Decyzja sposoby zarządzania firmą za pośrednictwem odpowiedniego systemu informacji.   Spis treści:   Wprowadzenie Rozdział I Istota procesu podejmowania decyzji 1.2.1. DECYZJE BŁYSKAWICZNE 1.2.2. INTUICJA 1.2.4. OKREŚLENIE CELU 1.2.5. ZNACZENIE INFORMACJI 1.2.6.  RÓŻNE MOŻLIWOŚCI 1.2.7. SKALOWANIE SZANS 1.2.8.  KALKULOWANIE RYZYKA 1.2.9.  MYŚLENIE PERSPEKTYWICZNE Rozdział II Decyzje w przedsiębiorstwie 2.1.  Warunki racjonalności decydowania 2.2. Wykorzystanie teorii decyzji 2.3. Procedury decydowania 2.4. Reguły decydowania 2.5. Techniki decydowania 2.6. Modele podejmowania decyzji 2.7. Rodzaje decyzji i ich podejmowanie 2.8. Ograniczenie racjonalności decydowania 2.9. Trudności w procesie decydowania 2.10. Bariery decydowania 2.11. Działanie w kryzysie zaufania Rozdział III Rachunkowość zarządcza 3.1.    Funkcje i własności rachunkowości zarządczej 3.1.1.  RACHUNKOWOŚĆ ZARZĄDCZA STRATEGICZNA I OPERACYJNA 3.1.2.   SYSTEM RACHUNKOWOŚCI ZARZĄDCZEJ I RACHUNKU KOSZTÓW 3.2.   Informacja kosztowa do celów podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie 3.2.1.   METODY KLASYFIKACJI KOSZTÓW 3.2.2.  RACHUNEK KOSZTÓW PEŁNYCH 3.2.3.   RACHUNEK KOSZTÓW ZMIENNYCH 3.2.4.  RACHUNEK KOSZTÓW PEŁNYCH A KOSZTÓW ZMIENNYCH 3.3. Aspekty wdrożenia systemu wspomagającego procesy decyzyjne   w przedsiębiorstwie 3.3.1.  INTEGRACJA RACHUNKOWOŚCI ZARZĄDCZEJ I FINANSOWEJ 3.3.2  ZINTEGROWANY SYSTEM INFORMATYCZNY PRZEDSIĘBIORSTWA 3.3.3  OGRANICZENIA WE WDRAŻANIU SYSTEMU RACHUNKOWOŚCI ZARZĄDCZEJ Rozdział IV Komputer we wspomaganiu decyzji zarządczych 4.1.   Systemy wspomagania decyzji 4.1.2.    SYSTEM POZYSKIWANIA INFORMACJI 4.1.3.    SYSTEM PRZETWARZANIA INFORMACJI 4.2.1.  SYSTEM MRP 4.3.   Kryteria doboru oprogramowania wspomagającego proces podejmowania decyzji Rozdział V Praktyczne zastosowanie komputerowego wspomaganiu decyzji Podsumowanie Bibliografia