Jednożeństwo i wielożeństwo

Bjørnstjerne Bjørnson

“Jednożeństwo i wielożeństwo” to utwór Bjørnstjerne Bjørnsona, norweskiego pisarza, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Ludzkość wciąż posuwa się naprzód po wielkiej drodze postępu. W ruchu tym od czasu do czasu zdarzają się opóźnienia, przeszkody i zboczenia, ale zaraz potem wraca on do poprzedniego kierunku i dążenie do postępu odbywa się dalej z większą siłą i energią. (...) Dążność ludzkości do postępu wyraża się, między innemi, w stosunku jej do małżeństwa, czyli do związku mężczyzny z kobietą.”   Fragment książki “Jednożeństwo i wielożeństwo”  

Ich dziecko

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Ich dziecko„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Justyn i Marek to przyjaciele, których połączyła wspólna walka w wojnie polsko-bolszewickiej. Przyjaźń wystawiona jest jednak na próbę, gdy w ich życiu pojawia się Monika, o której względy zabiegają obaj.

Chodźcie w światłości,  dopóki jest światłość

Lew Tołstoj

„Chodźcie w światłości,  dopóki jest światłość” to powieść Lwa Tołstoja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej. Akcja powieści rozgrywa się w II wieku, za panowania rzymskiego imperatora Trojana, w środowisku pierwszych chrześcijan. Juwenaljusz, bogaty syryjski kupiec przez całe życie był poganinem, jednak prześladowania uczniów Jezusa budzą w nim pewne wątpliwości. Po śmierci trójki dzieci mężczyzna całą swoją miłość przelewa na jedynego żyjącego syna - Juljusza. Gdy ten kończy 15 lat ojciec wysyła go na nauki do filozofa. Wraz z Juljuszem uczy się jego przyjaciel Pamfil, który jednak przerywa naukę z powodu przeprowadzki. Dwa lata później chłopcy niespodziewanie spotykają się na ulicy. Okazuje się, że Pamfil został chrześcijaninem. Jak ponowne spotkanie wpłynie na życie Juljusza?

Fenomena

Jan Kochanowski

„Fenomena” to dzieło Jana Kochanowskiego, polskiego poety, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie. Przyczynił się on w wielkim stopniu do rozwoju polskiego języka literackiego.  „Dzień i noc Jego sprawa, i to światło wdzięczne Niezgaszonego słońca i koło miesięczne. Tenże i niebo natknął gwiazdami ślicznemi, Aby ludziom znaczyły czasy biegi swemi.” Fragment.

Pretendent z Ameryki

Mark Twain

„Pretendent z Ameryki” to utwór amerykańskiego pisarza Marka Twaina, którego William Faulkner nazwał "ojcem amerykańskiej literatury". Znany jest przede wszystkim jako autor „Przygód Tomka Sawyera”.  „Pretendent z Ameryki” to przyjemne w czytaniu dzieło o błędnych tożsamościach, gdzie główni bohaterowie to Amerykanin zakochany w idei arystokracji z Wielkiej Brytanii oraz brytyjski hrabia zafascynowany demokracją w Stanach Zjednoczonych. Książka została wydana lata po śmierci jej wybitnego autora – Marka Twaina.

Psałterz Dawidów

Jan Kochanowski

„Psałterz Dawidów” to dzieło Jana Kochanowskiego, polskiego poety, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie. Przyczynił się on w wielkim stopniu do rozwoju polskiego języka literackiego. „Psałterz Dawidów” to poetycka parafraza biblijnej Księgi Psalmów, dostosowana do polskiej obyczajowości. Dzieło Kochanowskiego charakteryzuje renesansowy humanizm. Bóg w utworze nie jest postrzegany jako surowy sędzia, lecz jako przyjaciela człowieka. Jest wiele opinii, iż napisanie „Psałterz Dawidów” było największym wyzwaniem twórczości autora, gdyż mierzył on na rozpoznanie w skali światowej.

Nowele

Maria Konopnicka

“Nowele” to zbiór ośmiu nowel Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek.   W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak: Panna Florentyna, Ze szkoły, Z włamaniem czy Obrazki więzienne.  

Mały Eyolf

Henryk Ibsen

„Mały Eyolf” to utwór Henryka Ibsena, norweskiego dramatopisarza, uważanego za czołowego twórcę dramatu modernistycznego. „Mały Eyolf” opowiada historię rodziny Allmers i ich codzienne przeszkody spowodowane niepełnosprawnością syna. Dramat mówi o marzeniach głównego bohatera, które są tłumione przez jego ojca oraz drodze Eyolfa do przezwyciężenia woli ojca i odkrycia szczęścia wykraczającego za intelektualne poszukiwania coraz to większej wiedzy. Dzieło Ibsena niesamowicie pokazuje siłę motywacji, ambicji, jak i również ludzkiej potrzeby wolnej woli.

Androcles and the Lion

George Bernard Shaw

“Androcles and the Lion” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Androcles and the Lion is a play written by George Bernard Shaw. The play is Shaw's retelling of the tale of Androcles, a slave who is saved by the requiting mercy of a lion. In the play, Shaw portrays Androcles to be one of the many Christians being led to the Colosseum for torture. Characters in the play exemplify several themes and takes on both modern and supposed early Christianity, including the cultural clash between Jesus' teachings and traditional Roman values.  

Arms and the Man

George Bernard Shaw

“Arms and the Man” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Arms and the Man is a humorous play that shows the futility of war and deals comedically with the hypocrisies of human nature. It was published as a part of Plays Pleasant, which also included The Man of Destiny, Candida and You Never Can Tell. Shaw titled the volume Plays Pleasant in order to contrast it with his first book of plays, Plays Unpleasant.  

Hugo

Juliusz Słowacki

„Hugo” to poemat autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Tym poematem, Słowacki, postanawia podjąć próbę poematu bajronicznego, przenosząc go w realia krzyżackiego średniowiecza. W Hugonie Słowacki całkowicie pomija wątek patriotyczny, rozwija za to temat romansowy, skupia się na kwestii złamania ślubów zakonnych i na poniesionej przez kochanków karze. 

Z Bagdadu do Stambułu

Karol May

„Z Bagdadu do Stambułu” to trzecia powieść przygodowa z cyklu „Powieści podróżnicze” Karola Maya, nazywanych również „Cyklem arabskim”. Kara ben Nemesi i Hadżi Halef Omar podążają szlakiem karawan, który wiedzie z Bagdadu do Stambułu. Przemierzają wielkie połacie imperium tureckiego, stykają się z plemionami zamieszkującymi te ziemi, poznają z bliska ich zwyczaje i wierzenia. W ruinach Baalbek spotykają groźnego, owianego legendą przestępcę, na którego tropie byli już od dawna.

Fedra

Jean Racine

"Fedra" to dramat Jeana Racine'a, francuskiego dramaturga, autora przesiąkniętych pesymizmem sztuk, uważanych za mistrzowskie w przedstawianiu kobiecej psychiki. "Fedra" to klasycystyczna tragedia której treść zaczerpnięta została z mitologii greckiej i opowiada o nieszczęśliwej miłości, jaką tytułowa bohaterka zapałała do własnego pasierba.

The Lost World

Arthur Conan Doyle

The Lost World - a novel by Arthur Conan Doyle, a British writer and medical doctor. He created the characters of Sherlock Holmes and Dr. Watson. The Sherlock Holmes stories are considered milestones in the field of crime fiction.   It is a novel concerning an expedition to a plateau in the Amazon basin of South America where prehistoric animals still survive. The character of Professor Challenger was introduced in this book. The novel also describes a war between indigenous people and a vicious tribe of ape-like creatures.  

Ponad śnieg bielszym się stanę

Stefan Żeromski

“Ponad śnieg bielszym się stanę” to dramat Stefana Żeromskiego, polskiego prozaika, publicysty i dramaturga. Żeromski był czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „Ponad śnieg bielszym się stanę” to dramat w trzech aktach. Jego akcja rozgrywa się na Kresach. Główny bohater, Wincenty – z miłości do kuzynki – staje się winny ludzkiej śmierci i zrywa z matką.  

Pieśni ofiarne

Rabindranath Tagore

“Pieśni ofiarne” to tom poezji Rabindranatha Tagore, indyjskiego poety, prozaika, filozofa, kompozytora, malarza, pedagoga, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   Rabindranath Tagore za tom poezji “Pieśni ofiarne” w 1913 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Tematem wierszy jest bezgraniczne uwielbienie Boga, któremu autor pragnie powierzyć całe swoje życie.