Magia i spirytyzm w zarysie

Antoni Moszyński

Ks. Antoni Moszyński, Magia i spirytyzm w zarysie: Spirytyzm był u nas w modzie. Nie było prawie domu, gdzie by się nie kręciły stoliki. Spirytyzm miał zmienić postać świata, miał szczęśliwymi uczynić ludzi. Spirytyzm nowoczesny urodził się w Ameryce, skąd przeszedł wkrótce do Francji i rozszerzył się po całej Europie. Kręcące się stoliki lat kilka byty zabawą, u nas zwłaszcza, wyższej klasy towarzystwa; lud prosty, wierzący jak Pan Bóg przykazał, nie zajmował się stolikami tańcującymi. Ale jak wszelka moda zjawia się i ginie, tak i ze spirytyzmem się stało. Lat kilka czy kilkanaście nie słychać o nim było, aż oto w ostatnich czasach zjawił on się z nową siłą, z duchami widzialnymi nie tylko w postaci drobnej ręki kobiecej jak było przedtem, ale nawet w całkowitej ich postaci, z ciałem i kośćmi. Spirytyzm stał się osobną, podług jednych religijną, podług innych filozoficzną nauką. Nie naszych czasów spirytyzm jest wynalazkiem. Znany już on był w starożytności, i daje się widzieć we fragmentach filozofów indyjskich, egipskich i greckich. Patriarchą i apostołem nowoczesnych europejskich spirytów jest Allan Kardek...

Miasto pływające - Une ville flottante

Jules Verne

Miasto pływające - Une ville flottante. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Powieść Juliusza Verne'a z cyklu literackiego Niezwykłe podróże () Książka powstała w oparciu o wrażenia z krótkiej podróży do Stanów Zjednoczonych Ameryki, którą Verne wspólnie z młodszym bratem Pawłem odbył w 1867 na pokładzie największego wówczas statku świata - parowca SS Great Eastern. Pobyt w Ameryce był krótki - 8 dni (w tym od 10 kwietnia do 14 kwietnia wycieczka nad wodospad na Niagarze i do Kanady) z konieczności - atrakcyjna, promocyjna cena powrotnego biletu morskiego łączyła się z krótkim postojem statku w amerykańskim porcie. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Pływające_miasto). Le roman est d'abord publié dans le Journal des Débats du 9 aot au 6 septembre 1870, puis mis en vente, sous forme de volume, le 17 juillet 1871, chez Hetzel. La ville flottante, c'est le Great Eastern, un énorme navire faisant la traversée Liverpool-New York, bord duquel se trouvent plusieurs milliers de personnes, avec leurs caractres différents. Une vraie société. Le personnage principal du récit en est le narrateur. (https://fr.wikipedia.org/wiki/Une_ville_flottante).

Compendium Ferkulorum, albo Zebranie Potraw, czyli Zbiór Przepisów Kulinarnych

Stanisław Czerniecki

Stanisław Czerniecki - Compendium ferculorum, czyli zebranie potraw Pierwsza polska książka kucharska - teraz ponownie dostępna w starannie opracowanym wydaniu! To bezcenny zabytek staropolskiej kultury kulinarnej i zarazem kulinarne arcydzieło XVII wieku. Spisana w 1682 roku przez nadwornego kucharza wojewody krakowskiego Aleksandra Michała Lubomirskiego, publikacja ta zawiera setki przepisów na potrawy z epoki sarmackiej: od wykwintnych dań mięsnych, przez ryby i warzywa, po zaskakujące kompozycje smakowe godne królewskiego stołu. Autor nie tylko dzieli się recepturami, ale również odsłania tajniki organizacji staropolskich uczt: jak planować menu, jak dostosować liczbę potraw do liczby gości, a przede wszystkim - jak gotować z rozmachem, ale bez marnotrawstwa. To książka dla miłośników historii, smakoszy i wszystkich, którzy chcą poczuć klimat dawnych pałaców i dworów szlacheckich. Compendium ferculorum to więcej niż książka kucharska - to fascynujące świadectwo epoki, w której kuchnia była sztuką, a stół - miejscem ceremonii. Nowe wydanie przygotowane przez Wydawnictwo Armoryka - Sandomierz, 2025.

Tajemniczy wróg. Powieść kryminalna

Stanisław Antoni Wotowski

Stanisław Antoni Wotowski - "Tajemniczy wróg. Powieść kryminalna". Przenosimy się do Warszawy lat 30. XX wieku, gdzie intryga i niebezpieczeństwo czają się za każdym rogiem. Młody, niedoświadczony złodziej staje przed swoim pierwszym poważnym wyzwaniem - ma zdobyć plany domu barona Gerca i wykraść ukrytą w jego willi fortunę. Przyjmując fałszywą tożsamość, zatrudnia się jako sekretarz u barona, by zbadać każdy zakamarek posiadłości. Już od pierwszych chwil czuje, że atmosfera domu jest gęsta od niepokoju i podejrzliwości. Mieszkańcy willi nie ufają sobie nawzajem, a sam baron żyje w ciągłym strachu przed tajemniczymi przeciwnikami, którzy nieustannie czyhają na jego życie. Nasz bohater, początkowo cichy obserwator, szybko staje się centralną postacią w rozgrywających się wydarzeniach. Gdy baron znika w niewyjaśnionych okolicznościach, niedoszły złodziej znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Tajemniczy wróg zrobi wszystko, by się go pozbyć. Aby uratować własne życie, musi odkryć, co stało się z baronem i rozwikłać zagadkę, która może kosztować go więcej, niż początkowo przypuszczał. "Tajemniczy wróg" to powieść pełna napięcia, zagadek i niespodziewanych zwrotów akcji. Stanisław Antoni Wotowski tworzy mistrzowską atmosferę grozy i niepewności, wciągając czytelnika w mroczny świat tajemnic i zdrady. Idealna lektura dla miłośników klasycznych kryminałów.

Jelita. Legenda herbowa z r. 1331

Józef Ignacy Kraszewski

"Jelita: Legenda herbowa z 1331 roku" to powieść historyczna autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego, której akcja rozgrywa się w czasie krzyżackiego najazdu na Polskę, zakończonego bitwą pod Płowcami. Głównym bohaterem jest Florian Szary z Surdęgi, rycerz z Sieradza, symbol honoru i oddania ojczyźnie, który walczy u boku króla Władysława Łokietka, gotów poświęcić swoje życie dla Polski. Drugoplanową, lecz znaczącą postacią jest Wincenty z Szamotuł, możnowładca, który z powodu osobistych uraz przechodzi na stronę Krzyżaków. Po czasie, widząc brutalność najeźdźców, zaczyna żałować swojej zdrady i szuka sposobu na odkupienie win. To opowieść o rycerskim honorze, zdradzie i patriotyzmie, idealna dla miłośników historii i pasjonujących opowieści o dawnych czasach.

Biesiada. Nowele

Henryk Sienkiewicz

Zbiór nowel wybitnego polskiego autora, Henryka Sienkiewicza, laureata Nagrody Nobla zawierający następujące utwory: H. K. T., Kordecki, Duma, Dwie łąki, U Bramy Raju, Przygoda Arystoklesa, Diokles, Dzwonnik, Korynek, Biesiada, Co się raz stało w Sydonie, Sąd Ozyrysa, Wesele, Jako się P. Lubomirski Nawrócił i kościół w Tarnawie zbudował, Ongi i dziś bitwa pod Koronowem, Bajka, Autorki, We mgle, Z dawnych dziejów.

Lech czy Lęch?

Szymon Matusiak

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Znamy imię Lech (Lęch), jako imię osobowe, rozważmy je więc jako imię naszego narodu. Rusini, jak wiadomo, nazywali nas od wieków Lachami, a polskie Lęch i ruskie Lach to jedno i to samo. U Litwinów Polak zowie się Lenkas. Litewska nazwa Lenkas również zatem wywodzi się od Lęcha. U Węgrów zowiemy się od wieków Lendjel. Sama nazwa mówi za siebie. Zapytajmy się zatem: Jak daleko w przeszłość sięga ta nazwa? Nazwa Polak ustala się dopiero od czasu, jak wielkopolscy Polanie wraz z Piastami zaczynają się wysuwać na widownię dziejową, a Lęchami nazywają nas wszyscy sąsiedzi od najdawniejszych czasów. Z pisarzy jako pierwszy nazywa nas Polakami dopiero Ditmar merseburski rówieśnik Bolesława Chrobrego. Posuwając się wstecz spotykamy się tylko z Lęchami...

Przygoda w Radomiu

Władysław Łoziński

Druga historia z cyklu Opowiadania imć pana Wita Narwoja rotmistrza Konnej Gwardii Koronnej autorstwa powieściopisarza i historyka Władysława Łozińskiego (1843 1913). Napisana barwnym językiem historia przenosi czytelnika w czasy osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej. Młody szlachcic Wit Narwoj po brawurowej ucieczce z pruskiej armii próbuje zaciągnąć się do armii polskiej. Niestety, łowcy dezerterów depczą mu po piętach, zdecydowani na najbardziej perfidne pułapki. Czy uda mu się zachować życie i wolność? Wit Narwoj jest wyśmienitym gawędziarzem a opowieść sędziwego szlachcica o czasach jego awanturniczej młodości czyta znany doskonale miłośnikom książki słuchanej Bogumił Ostryński.

O stygmatach, mumiach i innych niezwykłych zjawiskach

Andrzej Sarwa

Zbiór fascynujących historii o niezwykłych przypadkach ludzi naznaczonych szczególnymi darami za życia i po śmierci. Przypadki stygmatyków oraz zjawiska zachowania zwłok w stanie nienaruszonym przedstawione są w charakterystyczny dla Andrzeja Sarwy barwny ale zarazem przystępny sposób.

Blanka Bruyn Sukkub

Honoré de Balzac

Opowieść o kobiecie, którą uznano za demonicznego demona - sukkuba, który spółkując z mężczyznami wiedzie ich prosto ku potępieniu i piekłu Fragmenty opowiadania: Niektórzy, co z zacnego kraju Turenii pochodzili, a widzieli, jak autor gorliwie uganiał się za starożytnościami, dziwnymi przygodami i cudnościami tej błogosławionej okolicy, zapytywali go (wierząc, że o tym na pewno wiedzieć musi), z jakiej przyczyny jedną z ulic miasta Tours Ciepłą zowią, co najwięcej panie zaciekawiło. Odpowiedział im, jako mu bardzo dziwno, że dawni mieszkańcy zapomnieli o wielkiej ilości klasztorów, które przy tej ulicy postawiono; tedy od surowej wstrzemięźliwości mnichów i mniszek tak mury rozgorzały, że kilka niewiast uczciwych, które po tej ulicy zbyt często na odwieczerz chodziły, o stan odmienny pomawiano. () Pewien starzec schorzały już i wiekiem zgarbiony, w kącie wino spijał i nic nie mówił, jeno uśmiechał się, usta wykrzywiając modą uczonych, aż wreszcie wyrzekł: Bajdy! Bardzo wyraźnie, co autor usłyszał i wnet zrozumiał, że za tym bajdy kryje się pewno prawda, którą mógłby te ucieszne historie przyozdobić. Jakoż nazajutrz starzec mu powiada: Poemat jeden napisałeś tak, że cię zawsze za to szanować będą, bo prawda tam jest od początku do końca, co za rzecz waloru niezwykłego, arcywspaniałego uważam. W tym poemacie piszesz o rycerzu Bruyn, ale pewno nie wiesz, co stało się z oną Mauretanką, którą tenże rycerz w klasztorze umieścił. Ja to wiem dokładnie. Jeżeli wiedzieć chcesz, skąd nazwa ulicy Ciepłej pochodzi, a także jaki był koniec owej mniszki, użyczę ci foliałów, które w archiwach arcybiskupstwa znalazłem, pochodzą one z biblioteki bardzo naruszonej w tych czasach, kiedy nie wiedziałem wieczorem, azali mi do rana głowy z karku nie zdejmą. Dać-że ci tę sprawę do ręki? Owszem odpowiedział autor. Tedy ów godny zbieracz prawdy użyczył autorowi kupę starych, zżółkłych i poobdzieranych pergaminów, z których nie bez trudu, na francuską mowę przełożył akty dawnego sądu duchownego...

Tam Lin i Królowa Elfów. Legenda szkocka

Andrzej Sarwa

Przepiękna opowieść o Tam Linie, którego znudziło dworskie życie. Żyjący marzeniami młodzieniec pewnego dnia otrzymuje szansę spełnienia swoich marzeń. Legenda szkocka.

Świat duchów, czyli sny, przeczucia i widzenia

Leon Rogalski

Relacje o nadzwyczajnych zjawiskach snach, przeczuciach, widzeniach i spotkaniach z duchami zebrane przez Leona Rogalskiego bez wątpienia wzbudzą zainteresowanie osób zgłębiających taką tematykę i lubujących się w rzeczach tajemniczych i nadzwyczajnych. Istotne jest to, że wszystko, co zawiera się w tej publikacji rzeczywiście się zdarzyło i nie zostało zmyślone. Mamy więc tutaj tylko fakty...

Dwunasty gość

Władysław Łoziński

Po raz kolejny wydawnictwo Armoryka odkrywa na nowo i prezentuje czytelnikom fenomenalne pozycje ze skarbca literatury polskiej. Tym razem nakładem Armoryki ukazało się opowiadanie powieściopisarza i historyka Władysława Łozińskiego (1843 1913) Dwunasty gość pochodzące z cyklu Opowiadania imć pana Wita Narwoja rotmistrza Konnej Gwardii Koronnej. Napisana barwnym językiem historia przenosi czytelnika w czasy osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej. Wit Narwoj jest wyśmienitym gawędziarzem a opowieść sędziwego szlachcica o czasach jego awanturniczej młodości czyta znany doskonale miłośnikom książki słuchanej Bogumił Ostryński. Młodziutki szlachcic Wit Narwoj udaje się w podróż do zamożnej kuzynki. Nie dociera jednak do celu, gdyż po drodze napotyka werbowników do pruskiej armii. Naiwny młodzieniec podstępem wcielony do wojska, kilka lat służy królowi Fryderykowi, zanim niezwykły zbieg okoliczności postawi na jego drodze szlachetnego polskiego żołnierza. Wtedy wszystko się zmienia...

Manicheizm. Religia światłości

Andrzej Sarwa

Kolejna publikacja Andrzeja Sarwy, w sposób przystępny i interesujący prezentująca religię, która wykształciła się w III wieku n.e. na Bliskim i Środkowym Wschodzie, na obszarze imperium sasanidzkiego, a konkretnie na terenie Mezopotamii oraz Iranu. W najogólniejszym zarysie manicheizm można scharakteryzować jako starożytną perską naukę o odwiecznej walce między siłami Światłości i Ciemności, między kosmicznymi początkami dobra i zła. Manicheizm to jednak nie tylko dualistyczna, ale również i synkretyczna religia. W odróżnieniu od większości współczesnych mu kultów był jedną z niewielu religii całkowicie stworzonych przez jednego człowieka i to religią stworzoną świadomie, do czego wykorzystał on wiele współczesnych mu wierzeń. Chociaż oczywiście nie wolno zapominać, że impulsem do jej stworzenia było objawienie jakiego doznał Mani. Bez owego objawienia zapewne nigdy by do tego nie doszło. Manicheizm stał się rzeczywistą, w pełni rozwiniętą religią, która miała bardzo wielu wyznawców i entuzjastów, nawet wśród wybitnych osobistości, a która istniała przynajmniej przez tysiąc lat.

Don Juan diaboliczny kochanek

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, Prosper Mérimée

Opowiadanie pierwsze: Czyśćcowe dusze, czyli wstrząsająca opowieść o życiu i śmierci Don Juan de Marana. Bohater jest oczekiwanym synem księcia, Don Carlosa de Marana, który chce zeń uczynić dzielnego rycerza, podczas gdy jego matka pragnie, by syn został człowiekiem pobożnym. Chłopiec wychowuje się w zbytku i luksusie. W latach młodzieńczych zwraca uwagę na obraz Moralesa przedstawiający męki dusz czyśćcowych, znajdujący się w oratorium jego matki. W wieku osiemnastu lat Don Juan, wykształcony religijnie i w posługiwaniu się bronią, zostaje wysłany na uniwersytet w Salamance. Zawiera tam znajomość ze studentem, który nazywa siebie Don Garcją i podaje się za syna przyjaciela jego ojca. Don Garcja bierze młodzieńca pod swoje skrzydła. Obydwaj mężczyźni postanawiają wspólnie zalecać się do sióstr doi Fausty i doi Teresy de Ojeda. Dnie spędzają na biesiadach, pijatykach i grze, a noce pod balkonami swych wybranek. Pewnego wieczoru zalotników atakuje ich konkurent, don Crisotval (za Wikipedią). Co było dalej można się dowiedzieć po wysłuchaniu całego audiobooka. Opowiadanie drugie: Don Juan. Z dziennika podróżującego entuzjasty. W interpretacji Hoffmanna Don Juan to osobowość demoniczna, nadczłowiek powstający przeciw światu małych ludzi. Wyposażony we wszelkie przymioty ludzkiej natury, zamiast dążyć do wyższych wartości, walcząc z namiętnościami, próbuje dojść do szczęścia poprzez niebiańską rozkosz połączenia się z kobietą. Nieustannie doznający rozczarowania i stale spodziewając się, że wreszcie dosięgnie ideału szczęścia, zaczyna w końcu odczuwać coraz głębsze znużenie i pogardę dla ludzi. Jego kolejne podboje nie są już poszukiwaniem rozkoszy, ale rodzajem obelgi i wyzwania dla ludzi wiodących płaskie, mieszczańskie życie, o tyle niższe od jego horyzontów. Łamiąc szczęście kochanków odnosił tryumf nad naturą i jej Stwórcą. Pragnie przekroczyć wszelkie granice i runąć w przepaść. (za Wikipedią).

Porwanie mistrza Twardowskiego

Andrzej Juliusz Sarwa

Opowiadanie oparte na miejscowej sandomierskiej tradycji, wedle której sławny mistrz Twardowski został porwany przez diabła, z którym wcześniej zawarł pakt z karczmy Rzym, która znajdowała się nieopodal Sandomierza. Jako ciekawostkę można dodać informację, że w Sandomierzu właśnie znajduje się (a przynajmniej znajdowało się jeszcze przed kilkunastu laty) jedno z dwóch luster, które miały stanowić własność tego mistrza czarnej magii.