Maskarada w Moguncji

Karol May

Zapraszamy do zapoznania się z trzynastym tomem cyklu powieściowego "Ród Rodriganda" autorstwa Karola Maya - "Maskarada w Moguncji". W tej niezwykłej opowieści czytelnicy zostaną wciągnięci w wir niespodziewanych wydarzeń, kiedy to los Kurta Ungera przygotowuje mu niesamowita niespodziankę. Kurt Unger, bohater z silnymi więzami z Meksykiem, odnajduje spadek, który zaginął lata temu podczas pobytu w Moguncji. Tymczasem, intryga gęstnieje, gdy okazuje się, że za tajemniczym odnalezieniem może stać snujący szpiegowskie plany pirat Landola. Afera przybiera na sile, a Unger i Sępi Dziób, po wizycie u samego Bismarcka, wyruszają w podróż do Meksyku, aby odszukać zaginionych bohaterów. Czytelnicy będą świadkami niezwykłych przygód, pełnych tajemnic i zwrotów akcji, gdy bohaterowie Rodrigandów stawią czoła niebezpieczeństwom na dwóch kontynentach. Odkryj intrygujący świat "Maskarady w Moguncji" i pozwól się porwać na ekscytującą podróż w towarzystwie niezwykłych postaci z sagi "Ród Rodriganda".

Ukryty klejnot błękitny karbunkuł. The Adventure of the Blue Carbuncle

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Przygoda dzieje się w okresie świąt Bożego Narodzenia. Znajomy Sherlocka Holmesa posłaniec Peterson jest świadkiem nocnej awantury. Wkracza, aby pomóc biednej ofierze pijanemu starcowi, napastowanemu przez chuliganów. Jednak ten, po nieumyślnym wybiciu szyby w sklepie, ucieka pozostawiając na ulicy podniszczony kapelusz i dorodną gęś. Peterson bez wahania zabiera te rzeczy do Holmesa. Sherlock dedukuje z kapelusza cechy właściciela, a gęś oddaje Petersonowi. Wkrótce w gęsi znaleziony zostaje błękitny karbunkuł skradziony w hotelu bogatej hrabinie Morcar. (za Wikipedią).

Batrachomyomachia. La Batrachomyomachie. Batracomiomachia. Batrachomyomachia

Pseudo-Homer

Batrachomyomachia (, z gr. żaba, mysz, walka), także Batrachomachia () grecki poemat heroikomiczny przypisywany przez starożytnych Homerowi. Obejmuje ok. 300 wersów. / . , . . 303 . / La Batrachomyomachia (en grec ancien / Batrakhomuomakhía, littéralement La Bataille des grenouilles et des rats ) est une épopée comique parodiant l'Iliade. Elle compte 303 hexamtres dactyliques. Elle fut largement attribuée, dans l'Antiquité, Homre. / La Batracomiomachia (in greco antico , "La guerra dei topi e delle rane") un poemetto giocoso di 303 versi, parodia dell'epica eroica, nel quale si narra una guerra combattuta tra topi e rane. La parola infatti costruita con le tre parole greche: batrachos (rana), mys (topo) e mache (battaglia). / Batrachomyomachia (Greek: , from , "frog," , "mouse," and , "battle") or the Battle of Frogs and Mice is a comic epic or parody of the Iliad, definitely attributed to Homer by the Romans, but according to Plutarch the work of Pigres of Halicarnassus, the brother (or son) of Artemisia, queen of Caria and ally of Xerxes. Some modern scholars, however, assign it to an anonymous poet of the time of Alexander the Great. (wikipedia.org/wiki/Batrachomyomachia)

O Wandzie, córce Kraka

Artur Lis

Legendarna królowa Polski Wanda objęła władzę po śmierci ojca Kraka i wygnaniu jego syna bratobójcy. Mimo nadzwyczajnej urody nigdy nie wyszła za mąż, samotnie sprawując władzę. W najstarszym zapisie legendy kronice Mistrza Wincentego opowieść układa się wokół czterech sytuacji: Po bezpotomnej śmierci obu braci, piękna Wanda obejmuje tron. Władca germański słysząc, że Polską rządzi kobieta, napada na kraj. Wojska nieprzyjaciela zobaczywszy urodziwą, Wandę uchylają się od walki. Wódz ich przebija się mieczem, a na swoich żołnierzy rzuca klątwę, by zawsze pozostawali pod rządami kobiet. Publikacja Artura Lisa O Wandzie, córce Kraka stanowi szeroką analizę historiograficzną legendy od średniowiecznych kronik do literatury współczesnej.

Jądro ciemności. Heart of Darkness

Joseph Conrad

"Jądro ciemności (tytuł oryginalny Heart of Darkness) opowiadanie Josepha Conrada jest powszechnie uważane za znaczące dzieło dla angielskiej literatury i część kanonu kultury zachodniej.Ta niewielkich rozmiarów książka jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł (obok Lorda Jima i Nostromo) w dorobku pisarza. Doczekała się adaptacji filmowej i stała się inspiracją dla innych twórców. Jądro ciemności powstało pod wrażeniem ponurych aspektów kolonializmu, których Joseph Conrad doświadczył sam, odwiedzając Wolne Kongo w ostatnim ćwierćwieczu XIX wieku. Treść nawiązuje do tragedii Wolnego Państwa Kongo, prywatnej własności belgijskiego króla Leopolda II w latach 1885-1908. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Jądro_ciemności) Heart of Darkness (1899) is a short novel by Polish novelist Joseph Conrad, written as a frame narrative, about Charles Marlows life as an ivory transporter down the Congo River in Central Africa. The river is a mighty big river, that you could see on the map, resembling an immense snake uncoiled, with its head in the sea, its body at rest curving afar over a vast country, and its tail lost in the depths of the land. In the course of his travel in central Africa, Marlow becomes obsessed with Mr. Kurtz. The story is a complex exploration of the attitudes people hold on what constitutes a barbarian versus a civilized society and the attitudes on colonialism and racism that were part and parcel of European imperialism. Originally published as a three-part serial story, in Blackwood's Magazine, the novella Heart of Darkness has been variously published and translated into many languages. In 1998, the Modern Library ranked Heart of Darkness as the sixty-seventh of the hundred best novels in English of the twentieth century.(http://en.wikipedia.org/wiki/Heart_of_Darkness)"

Za Przyczyną Maryi. Przykłady opieki Królowej Różańca św. Święta Maryja, Matka Chrystusowa i Matka Łaski Bożej

Teodor Jakub Naleśniak

Zbiór licznych przykładów potwierdzających nadprzyrodzoną interwencję Najświętszej Maryi Panny w rozmaitych sytuacjach życiowych wielu ludzi. Jest to pierwsza część przygotowywanego do wydania obszernego zbioru takich przykładów. Fragment: We Vias w jednym z domów umieszczono dużą piękną statuę N. P. Maryi, w ostatnich latach rząd zakupił tę kamienicę i statuę kazał usunąć. Pewna pobożna osoba odkupiła ją i w swoim domu, tuż obok leżącym, znowu na widok publiczny wystawiła. Niedługo potem kilku młodych ludzi publicznie odgrażało się, że nie dozwolą, aby ta statua znajdowała się na widoku publicznym i to na jednej z najbardziej uczęszczanych ulic. Mieszkańcy tej ulicy katolicy zadrżeli na myśl o zniewadze, jaką chcą wyrządzić statui N. P. Maryi, ludzie bezbożnie nawet wychowani, prosili właścicielkę, by bardzo na nią uważała. Dopiero po upływie ośmiu miesięcy groźba została spełnioną, statuę częścią tylko ubito, bo była ciężka i w głębi umieszczona. Naprawiła ją publiczność chrześcijańska i na to samo miejsce znowu postawiła. Bezbożna jednak ręka niedługo kazała czekać pobożnym mieszkańcom na nową zniewagę N. Panienki. W nocy z 13 na 14 maja o godzinie wpół do 11 usłyszano huk spadającego z wysoka przedmiotu. Figura Matki Bożej pogruchotana na części leżała na ziemi, a obok niej hak na dużym kiju, narzędzie zbrodni. Naprawiono statuę powtórnie i umieszczono na dawnym miejscu, a Matkę Najświętszą przeproszono ćwiczeniami pobożnymi za zniewagę Jej wizerunku. Dwa miesiące później służba u p. Chivaud we Vias poczęła rozmawiać o rzeczach złych i bezbożnych. Kiedy zaś zanadto w bluźnierstwach się posuwano, w jednym z młodych odezwało się poczucie religijne i zawołał: ˝Dość tego, zamilczcie, bo nieszczęście jeszcze jakie sprowadzicie˝. ˝Jakie nieszczęście, zawołał na to T. A., a to blisko rok jak strąciłem statuę Matki Bożej i co mi się stało!˝. Chwaląc się zaczął opowiadać, jak zahaczywszy za głowę statuę, pociągnął i rzucił ją na ziemię. A co było dalej dowiesz się, czytelniku, po przeczytaniu całej książki.

The Works of Edgar Allan Poe: Volume 2

Edgar Allan Poe

Explore the compelling universe of Edgar Allan Poe with The Works of Edgar Allan Poe: Volume 2. Immerse yourself in "Spellbinding Tales of Gothic Terror and Eerie Suspense" that will transport you to the depths of Poe's mesmerizing imagination. In "The Raven," brace yourself for a chilling encounter as a lone protagonist grapples with an enigmatic visitor that will send shivers down your spine with every turn of the page. Feel the relentless beating of your own heart in "The Tell-Tale Heart," a tale of guilt that escalates into a haunting paranoia that will keep you guessing until the climactic conclusion. But Poe's brilliance goes far beyond that. Embark on a journey with the shrewd detective skills of C. Auguste Dupin in "The Murders in the Rue Morgue," the forerunner of the modern detective story. Prepare for "gripping mysteries with twisted plots" that will keep you guessing until the very end. Poe's mastery of atmosphere and "evocative prose that lingers, haunting the mind and imagination" will transport you to a realm of foreboding unease that lingers long after you've closed the book. With every turn of the page, you'll be captivated by the intricate exploration of the human psyche and the uncanny fixations that characterize Poe's writing. More than a century after his death, Edgar Allan Poe's stories remain as powerful and chilling as ever, ensuring that his legacy of horror and dark romanticism will continue to haunt readers for generations to come. Extraordinary Stories: The Purloined Letter The Thousand-And-Second Tale Of Scheherazade A Descent Into The Maelstrom. Von Kempelen And His Discovery Mesmeric Revelation The Facts In The Case Of M. Valdemar The Black Cat. The Fall Of The House Of Usher Silence-A Fable The Masque Of The Red Death. The Cask Of Amontillado. The Imp Of The Perverse The Island Of The Fay The Assignation The Pit And The Pendulum The Premature Burial The Domain Of Arnheim Landor's Cottage William Wilso The Tell-Tale Heart. Berenice Eleonora Notes To The Second Volume

Karol Szalony

Aleksander Dumas (ojciec)

Dzieło to zostało opublikowane w 1835 r. pod oryginalnym tytułem Chroniques de France: Isabel de Bavire i jest pierwszą powieścią historyczną Aleksandra Dumasa największego francuskiego powieściopisarza XIX wieku. W powieści tej odnajdujemy wszystkie cechy, które przyczyniły się do sukcesu dzieł tego znakomitego twórcy: dynamiczną, wartką akcję i fabułę oddziaływającą na wyobraźnię. Akcja powieści rozgrywa się w bardzo burzliwym okresie francuskiej historii u schyłku XIV wieku i początkach wieku XV, czyli w okresie wojen domowych i anarchii. Gdy Karol król Francji popada w obłęd okazuje się to korzystne dla zwalczających się stronnictw walczących o władzę i wpływy we Francji.

Iliada

Homer

"Homer / Homre / : Iliada / The Iliad / L'Iliade / - Tekst Text Texte : Polski / Englisch / Français / . Tekst eposu starogreckiego w czterech językach. Iliada (gr. Iliás) obok Odysei drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi. Oba utwory datuje się na VIII lub VII wiek p.n.e. stanowią więc one najstarsze zabytki literatury greckiej i europejskiej w ogóle. Oba poematy są eposami heroicznymi. Powstały prawdopodobnie w Jonii na wybrzeżu Azji Mniejszej świadczy o tym przede wszystkim ich język, który można scharakteryzować jako archaiczny dialekt joński z elementami dialektu eolskiego. Metrum stanowi heksametr daktyliczny. Tematem utworu jest gniew Achillesa i związane z nim epizody wojny trojańskiej. Tytuł utworu pochodzi od wyrażenia he Ilias poiesis pieśń o Ilionie (Troi). Jako najstarszy i zarazem bardzo obszerny grecki dokument pisany Iliada jest jednym z najważniejszych źródeł dla historii i okresu przedarchaicznego i wczesnego okresu archaicznego w dziejach starożytnej Grecji, a także okresów wcześniejszych. Zawarte w niej mity zawierają reminiscencje wydarzeń historycznych, a przedstawione przez nią szczegółowe opisy życia Achajów i Trojańczyków stanowią materiał do rekonstrukcji życia w Grecji homerowej i przedhomerowej. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Iliada) The Iliad (sometimes referred to as the Song of Ilion or Song of Ilium) is an ancient Greek epic poem in dactylic hexameter, traditionally attributed to Homer. Set during the Trojan War, the ten-year siege of the city of Troy (Ilium) by a coalition of Greek states, it tells of the battles and events during the weeks of a quarrel between King Agamemnon and the warrior Achilles. (http://en.wikipedia.org/wiki/Iliad) Le thme de l'épopée est la guerre de Troie dans laquelle s'affrontent les Achéens venus de toute la Grce et les Troyens et leurs alliés, chaque camp étant soutenu par diverses divinités comme Athéna, Poséidon ou Apollon. Aprs un sige de dix ans, le sort des armes hésite encore dans de multiples combats collectifs ou individuels o s'illustrent des figures comme Ajax, Hector ou Patrocle. Finalement les Achéens l'emportent grâce la victoire d'Achille qui tue le chef troyen en combat singulier. (http://fr.wikipedia.org/wiki/Iliade), (http://ru.wikipedia.org/wiki/)"

Ryta. Powieść sensacyjna

Stanisław Antoni Wotowski

Wciągnij się w pełną intryg i tajemnic kontynuację historii z powieści "Grzesznica". W "Rycie", Stanisław Antoni Wotowski ponownie zabiera nas w świat zagadek i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Pisarz Otocki, uwiedziony urokiem tajemniczej Very, nie spodziewa się, że na organizowanym przez nią spotkaniu napotka dawną znajomą - enigmatyczną kobietę, która kiedyś zostawiła u niego skórzaną walizkę. Przedstawia się ona jako Ryta Stratyńska, a w rozmowie zaprzecza, by kiedykolwiek znała Otockiego. Zaintrygowany Otocki dzieli się swoimi odkryciami z Verą, lecz jej reakcja jest pełna udawanego zdziwienia, ukrywając jednak swoją wiedzę o Rycie. Ta złożona sieć kłamstw i pozorów prowadzi bohaterów w coraz mroczniejsze zakamarki ich przeszłości i teraźniejszości. "Ryta" to idealna lektura dla miłośników klasycznych kryminałów w starym stylu, pełna atmosfery dawnych lat, gdzie każdy krok bohaterów prowadzi do kolejnych pytań. Przekonaj się, jak Otocki poradzi sobie w tym labiryncie intryg i kto naprawdę stoi za tajemniczą postacią Rity Stratyńskiej. Pozwól, by ta powieść sensacyjna porwała Cię w wir nieprzewidywalnych zdarzeń i emocjonujących odkryć.

Pies Baskerville'ów. Dziwne przygody Sherlocka Holmesa

Arthur Conan Doyle

Był to pies pies czarny jak węgiel, olbrzymi taki, jakiego dotąd nie widziały oczy żadnego śmiertelnika. Z jego otwartej paszczy buchał ogień, ślepia żarzyły się jak węgle, a po całym jego ciele pełzały migotliwe płomyki. Nigdy nawet w majaczeniach chorego umysłu nie mogło powstać nic równie dzikiego, przerażającego, szatańskiego, jak ten czarny potwór, który padł na nas z tumanów mgły. Pies Baskerville'ów powieść detektywistyczna sir Artura Conan Doyle'a. Jedna z najsłynniejszych pozycji, należących do cyklu opowieści o detektywie Sherlocku Holmesie. Jej akcja rozgrywa się na ponurych wrzosowiskach hrabstwa Devon. Powieść zaczyna się przyjazdem dr Mortimera do Londynu na Baker Street. Lekarz opowiada Sherlockowi Holmesowi i Watsonowi historię o psie. W tajemniczych okolicznościach giną kolejni spadkobiercy majątku Baskerville'ów. Miejscowa ludność przypisuje owe zagadkowe zgony działaniu klątwy, prześladującej od ponad dwustu lat rodzinę Baskerville'ów... (opis za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_Baskerville'ów)

Żywoty świętych Pańskich

Władysław Hozakowski

Żywoty świętych Pańskich. Na podstawie kalendarza kościelnego z uwzględnieniem dzieła ks. Piotra Skargi T.J. oraz innych opracowań i źródeł na wszystkie dni całego roku ułożył: Ks. Władysław Hozakowski. Żywoty świętych to element hagiografii, na który składają się zarówno pisma zawierające anegdoty, elementy narracji, jak i wartościowe opracowania biografistyki. Żywotopisarstwo łączy w sobie biografie świętych (Vitae), opisy ich męczeństwa (Acta martyrum, Passiones), informacje o działalności (Exempla) i pośmiertnym kulcie (vita poshuma). Od czasu pierwszych wyznawców żywoty zawierały informacje o cudach, które uwierzytelniały kult, dowodząc, że święty stał się przyjacielem Boga. Przykładami takiego ujęcia były pisma Atanazego, Hieronima, Sulpicjusza Sewera, a później Grzegorza Wielkiego i Grzegorza z Tours. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Żywoty_świętych)

Adolf

Benjamin Constant

Adolf to klasyczna francuska powieść Benjamina Constanta, wydana po raz pierwszy w 1816 roku. Opowiada historię wyobcowanego młodego mężczyzny Adolfa, który zakochuje się w starszej kobiecie Ellénore, polskiej kochance hrabiego de P***. Ich nielegalny związek służy odizolowaniu ich od przyjaciół i społeczeństwa. Książka unika wszystkich konwencjonalnych opisów zewnętrznych ze względu na szczegółowe opisy uczuć i stanów umysłu. Osobliwa książeczka! Jedna z tych, które, niedbale skreślone przez autora, w nawale ważniejszych, w jego oczach, prac i zatrudnień, niejako na marginesie bujnego i niespokojnego życia, wypłacają ponad oczekiwanie dług wdzięczności i, siłą własnego trwania, ratują od zapomnienia imię swego twórcy.

Rupiecie. Nowele

Maria Rodziewiczówna

Zbiór nowel znanej polskiej pisarki schyłku XIX wieku i okresu międzywojennego, zawierający utwory: Rupiecie. Triumfator. Kamienie. Tutejszy. Tak zwani Głupi. Ciotka. Lamus. Jan Borucki. Bajka o Głupim. Marcinie. Hryc. Bagno. Wołowy Czerep. Dobra służba.

Powrót

Jerzy Żuławski

Do Krakowa po długiej nieobecności wraca z zagranicy znany biznesmen niegdyś parający się piórem niejaki Roman Turski. Jak nietrudno zgadnąć to drugie zajęcie nie dawało ani przyzwoitych dochodów, ani możliwości wybicia się w wyższych sferach. Do wyjazdu za granicę, gdzie poznał piękną Japonkę, która zakochała się w nim, zmusił go nieudany romans z księżną Hazarapelianową, znaną z licznych podbojów miłosnych, wciąż otoczoną gromadą adoratorów i szczęśliwą (albo i niezbyt szczęśliwą) posiadaczka sfory kochanków. Turski po powrocie do kraju uważał, że jest już zaimpregnowany na jej sztuczki i wdzięki i nie zawracając sobie głowy księżną, miał zamiar zająć się wyłącznie prowadzeniem interesów. Czy mu się to udało dowie się czytelnik po przeczytaniu książki. Zachęcamy!

Jaszczur. La Peau de chagrin

Honoré de Balzac

Honoriusz Balzac (Honoré de Balzac): Jaszczur. La Peau de chagrin. Opowieść fantastyczno-magiczna z nutą humoru i wątkiem miłosnym. Znajdziemy w niej tajemniczy wschodni talizman, wiele ciekawych przygód, momentami zapierających dech w piersiach. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Fragmenty: Pod koniec października r. 1829, młody człowiek wszedł do Palais-Royal w chwili, gdy otwierano domy gry, zgodnie z prawem popierającem namiętność tak dogodną do opodatkowania. Nie namyślając się zbytnio, wszedł na schody wiodące do szulerni nr. 36. Panie, panie, kapelusz? krzyknął za nim suchy i zrzędny głos małego, wyblakłego staruszka, przycupniętego w cieniu, za barierą, który wstał nagle, ukazując plugawą fizjognomię. Skoroś przekroczył próg domu gry, prawo obiera cię najpierw z kapelusza. Jest-li to ewangeliczna i opatrznościowa przenośnia? Czy to nie jest raczej sposób zawarcia z tobą piekielnej umowy, mocą wziętego od ciebie jakiegokolwiek zastawu? Czy to ma wymóc na tobie pełną szacunku postawę wobec tych, którzy zabiorą ci pieniądze? Czy to policja, przyczajona we wszystkich ściekach społecznych, pragnie znać nazwisko tego kapelusznika albo twoje, o ile je wypisałeś na swym nakryciu głowy? Czy to może wreszcie po to, aby zdjąć pomiar twojej czaszki, dla celów pouczającej statystyki co do pojemności mózgów graczy? Na tym punkcie zarząd zachowuje zupełne milczenie. Ale, wiedz to dobrze, ledwie uczyniłeś krok w stronę zielonego stolika, już twój kapelusz nie należy do ciebie, tak samo jak ty sam nie należysz do siebie: należysz do gry, ty, twój majątek, twoje nakrycie głowy, twoja laska i twój paltot. Przy wyjściu, GRA okaże ci, jakby dla zadrwienia z ciebie, że jeszcze zostawiła ci coś, oddając ci twoje rzeczy. Bądź co bądź, o ile miałeś kapelusz nowy, dowiesz się, po szkodzie, że gracz powinien mieć specjalny kostium. Zdziwienie młodego człowieka, kiedy otrzymał drewienko z numerem w zamian za swój kapelusz, którego brzegi, na szczęście, były lekko wytarte, dość wyraźnie świadczył o duszy jeszcze niewinnej; toteż starzec, który z pewnością od młodu gnił w gorączkowych rozkoszach życia graczy, objął go martwym i wystygłem spojrzeniem, w którym filozof wyczytałby nędze szpitala, tułaczkę bankructwa, protokóły samobójstw, dożywotnie galery, wysiedlenia do Guazacoalco. Człowiek ten, którego długa biała twarz była tak chuda jak zupka w garkuchni, przedstawiał blady obraz namiętności sprowadzonej do swej najprostszej wymowy. W zmarszczkach jego czaiły się ślady dawnych tortur; z pewnością człowiek ten niósł molochowi gry swoją nędzną płacę tuż po jej otrzymaniu. Podobny szkapie, na którą bat już nie działa, nie wzruszał się niczym; głuche jęki zrujnowanych graczy, ich nieme błagania, ich tępe spojrzenia znajdowały go stale obojętnym. Była to wcielona Gra. Gdyby młody człowiek przyjrzał się temu smutnemu cerberowi, może byłby sobie powiedział: W tym sercu jest już tylko talia kart! Nieznajomy nie usłuchał tej żywej przestrogi, pomieszczonej tu be zwątpienia przez Opatrzność, tak jak pomieściła ona wstręt u progu wszystkich miejsc rozpusty. Wszedł pewnym krokiem do sali, gdzie dźwięk złota działał upajająco na rozgrzane pożądliwością zmysły. Młodzieńca tego pchało tam zapewne najlogiczniejsze ze wszystkich wymownych zdań Jana Jakuba Rousseau, którego smutna myśl jest, jak sądzę, ta: Tak, rozumiem, że człowiek idzie grać, ale wtedy, gdy, między sobą a śmiercią, widzi jedynie ostatniego talara. Vers la fin du mois doctobre dernier, un jeune homme entra dans le Palais-Royal au moment o les maisons de jeu souvraient, conformément la loi qui protge une passion essentiellement imposable. Sans trop hésiter, il monta lescalier du tripot désigné sous le nom de numéro 36. Monsieur, votre chapeau, sil vous plaît ? lui cria dune voix sche et grondeuse un petit vieillard blme accroupi dans lombre, protégé par une barricade, et qui se leva soudain en montrant une figure moulée sur un type ignoble. Quand vous entrez dans une maison de jeu, la loi commence par vous dépouiller de votre chapeau. Est-ce une parabole évangélique et providentielle ? Nest-ce pas plutôt une manire de conclure un contrat infernal vous en exigeant je ne sais quel gage ? Serait-ce pour vous obliger garder un maintien respectueux devant ceux qui vont gagner votre argent ? Est-ce la police tapie dans tous les égouts sociaux qui tient savoir le nom de votre chapelier ou le vôtre, si vous lavez inscrit sur la coiffe ? Est-ce enfin pour prendre la mesure de votre crâne et dresser une statistique instructive sur la capacité cérébrale des joueurs ? Sur ce point ladministration garde un silence complet. Mais, sachez-le bien, peine avez-vous fait un pas vers le tapis vert, déj votre chapeau ne vous appartient pas plus que vous ne vous appartenez vous-mme : vous tes au jeu, vous, votre fortune, votre coiffe, votre canne et votre manteau. votre sortie, le Jeu vous démontrera, par une atroce épigramme en action, quil vous laisse encore quelque chose en vous rendant votre bagage. Si toutefois vous avez une coiffure neuve, vous apprendrez vos dépens quil faut se faire un costume de joueur. Létonnement manifesté par létranger quand il reçut une fiche numérotée en échange de son chapeau, dont heureusement les bords étaient légrement pelés, indiquait assez une âme encore innocente. Le petit vieillard, qui sans doute avait croupi ds son jeune âge dans les bouillants plaisirs de la vie des joueurs, lui jeta un coup dil terne et sans chaleur, dans lequel un philosophe aurait vu les misres de lhôpital, les vagabondages des gens ruinés, les procs-verbaux dune foule dasphyxies, les travaux forcés perpétuité, les expatriations au Guazacoalco. Cet homme, dont la longue face blanche nétait plus nourrie que par les soupes gélatineuses de dArcet, présentait la pâle image de la passion réduite son terme le plus simple. Dans ses rides il y avait trace de vieilles tortures, il devait jouer ses maigres appointements le jour mme o il les recevait ; semblable aux rosses sur qui les coups de fouet nont plus de prise, rien ne le faisait tressaillir ; les sourds gémissements des joueurs qui sortaient ruinés, leurs muettes imprécations, leurs regards hébétés, le trouvaient toujours insensible. Cétait le Jeu incarné. Si le jeune homme avait contemplé ce triste Cerbre, peut-tre se serait-il dit : Il ny a plus quun jeu de cartes dans ce cur-l ! Linconnu nécouta pas ce conseil vivant, placé l sans doute par la Providence, comme elle a mis le dégot la porte de tous les mauvais lieux ; il entra résolument dans la salle o le son de lor exerçait une éblouissante fascination sur les sens en pleine convoitise. Ce jeune homme était probablement poussé l par la plus logique de toutes les éloquentes phrases de J.-J. Rousseau, et dont voici, je crois, la triste pensée : Oui, je conçois quun homme aille au Jeu ; mais cest lorsque entre lui et la mort il ne voit plus que son dernier écu.

Przez kraj wód, duchów i zwierząt

Wacław Filochowski

Autor tak sam mówi, o czym jest ta książka, zachęcając do lektury: W sprawie tytułu kilka słów wyjaśnienia. Zrządzenie losu, nie powiem żeby znów tak bardzo przykre, sprawiło, iż miesiące letnie bieżącego roku spędziłem na tułaczce po różnych uzdrowiskach, nie tyle jako letnik lub kuracjusz, ile raczej jako jeniec wyobraźni własnej i pędu do przygód, z czego właśnie mam się tu publicznie wywnętrzać. Już tytuł niniejszej relacji chyba wyraźnie wskazuje, że terenem szalonych mych pielgrzymek była mało jeszcze przez nas samych zbadana, prawie że egzotyczna Polska. Oczywiście bo skoro nasz Odyseusz Mongolię nazwał krajem bogów, ludzi i zwierząt, jak gdyby nigdzie więcej ani bogów, ani ludzi, ani zwierząt nie było, to któż mi zabroni letnią syntezę Polski ująć w formułę: wody, duchy, zwierzęta? Zoologią zajmę się tutaj bynajmniej nie ze względu na to, że podobno trudno uniknąć tego przedmiotu, gdy mowa o ludziach, to znaczy nie w celu dokuczenia bliźniemu jaką złośliwą przenośnią, ale po prostu z tej tylko racji, iż w opowiadaniach ludzi, jakich w wędrówkach swych spotkałem, zwierzęta sporą odgrywają rolę. Prawda, jeszcze pozostały duchy. No, tu już jestem spokojny. Jeżeli weźmie się w rachubę Polaków, uprawiających konszachty spirytystyczne, to przyjdziemy do wniosku, że jednak kraj nasz musi być obficie zaludniony przez duchy. I to przez duchy nie byle jakie!

Chore dusze

Józef Ignacy Kraszewski

Chore dusze to znakomita powieść znakomitego pisarza i tytana pracy Józefa Ignacego Kraszewskiego. Fragment: Wieczór był jesienny, ostatnich dni sierpnia w Rzymie, z którego w tym miesiącu ucieka kto może, do którego w tej porze nie przebywa nikt, oprócz tych co ich konieczność jakaś zagna do wiekuistej stolicy. Na drugim piętrze domu na Via Sistina okna stały otworem; gorąco, pomimo nadchodzącej nocy, było jeszcze nieznośne. Wdali na niebiosach jasnych malowała się ciemno majestatyczna kopuła bazyliki Ś. Piotra i w gmachach Watykanu widać było zapalające się światełka. Cisza smętna, grobowa leżała nad olbrzymią, w ruinach tysiącletnich stolicą, ledwie niekiedy szmerem jakimś powietrznym lub dźwiękiem wieczornych dzwonków klasztornych przerywana. Smutek wiekuisty ludzi tęskniących duszami ku czemuś nieokreślonemu, upragnionemu i niedoścignionemu, ciężył nad tymi wspaniałymi gruzami, ponad którymi nowe gmachy i wskrzeszone życie chórem z ruinami mówiło: Człowiecze, nic nie ma wiecznego na ziemi! Lecz ponad ziemią przyciśniętą dusznymi opary jaśniały wiekuiste niebiosa wypogodzone, na których gdzieniegdzie migotały już z ciemności główki gwiazdek promieniste. Na ziemi smutno było jak w grobie, na niebiosach pogodnie, jasno, spokojnie... Tu w tym mrowisku, na rumowiskach poruszało się życie zbolałe; tam błyszczały śmiejące się wiekuiste światełka, wśród majestatycznie rozpostartych przestrzeni eteru... Pomiędzy tym, co się tu w grób położyło, a tym, co się zrodziło na grobie, legła przepaść wieków, półmroku i cienia.

Syn Jazdona: Powieść historyczna z czasów Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego

Józef Ignacy Kraszewski

"Syn Jazdona: Powieść historyczna z czasów Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego" autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego to dramatyczna opowieść o losach Pawlika, syna możnowładcy Jazdona herbu Półkoza. Rozpoczynająca się w 1241 roku, historia przedstawia młodego Pawlika jako lekkomyślnego i okrutnego człowieka, którego życie pełne jest zabaw, pijaństwa i terroryzowania okolicznej ludności. Mimo heroicznego udziału w bitwie pod Legnicą przeciw Tatarom, jego charakter pozostaje niezmieniony. W 1266 roku, dzięki intrygom i przekupstwom, Pawlik zostaje wybrany biskupem krakowskim, jednak władza tylko wzmacnia jego arogancję i bezwzględność. To powieść o ambicji, korupcji i moralnym upadku, która rzuca światło na mroczne zakamarki polskiej historii. Idealna lektura dla miłośników historii i głębokich portretów psychologicznych.

Ludzie o nadludzkich mocach

Andrzej Sarwa

Książka opowiada o życiu i podnaturalnych zdolnościach ludzi, którzy zapisali się w dziejach jako magowie i wielcy awanturnicy, zadziwiający świat swoimi dokonaniami. Są tu więc historie cudów szamanów, Szymona Czarnoksiężnika, Apolloniusza z Tyany, Nostradamusa, Emmanuela Swedenborga, Hrabiego de Saint-Germain, Józefa Balsamo - hrabiego di Cagliostro i Grigorija Rasputina.

Rytuał Musgraveów. The Adventure of the Musgrave Ritual

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Doktor Watson rozmawia z Sherlockiem Holmesem o różnych przedmiotach i ich historii. Holmes pokazuje mu kawałki brudnego metalu. Swego czasu, kiedy był na wakacjach u swojego przyjaciela ze szkolnej ławy, Reginalda Musgravea, ten poprosił go o rozwiązanie sprawy zaginięcia jego lokaja, Bruntona. Miało ono związek z tajemniczym Rytuałem Musgraveów, którym przed swoim zniknięciem Brunton bardzo się interesował. Reginald Musgrave przyłapał go w środku nocy, czytającego rodzinny dokument z zagadkowym tekstem rytuału. Oburzony, że służący grzebie w jego prywatnych papierach, odprawia go. Brunton prosi chlebodawcę o pozostawienie go na służbie jeszcze przez miesiąc i w rezultacie uzyskuje odroczenie zwolnienia o tydzień. Po kilku dniach jednak znika. Holmes analizuje dokument z rytuałem starą kartę papieru z napisanym na niej wierszem, który ma być wskazówką do odnalezienia skarbu. Dotychczas nikt z rodziny Musgraveów nie zdołał rozwiązać zagadki zawartej w tekście, ale jak się wydaje Bruntonowi się to udało. Reginald Musgrave opowiada detektywowi o swoim lokaju, byłym nauczycielu, który po śmierci żony stał się uwodzicielem. Rozkochał w sobie i zaręczył się z pokojówką Rachel Howells, ale potem ją porzucił dla innej. Rachel była dziewczyną mściwą i nigdy mu tego nie wybaczyła. Jednakże ona również znika, co zapewne ma związek z zaginięciem Bruntona. Ogarnięta histerią wskutek pytań o byłego kochanka, nocą ucieka przez okno ze swojego pokoju. Jej ślady prowadzą nad brzeg stawu i tam się urywają. Poszukiwania dziewczyny nie dają rezultatu, po przegrabieniu dna odnaleziono jedynie woreczek z kawałkami metalu i kolorowymi szkiełkami. Holmes nie szczędzi wysiłków, żeby wyjaśnić zagadkę rytuału... (za Wikpedią).

Poganka

Narcyza Żmichowska

Poganka to opowieść o dziejach Beniamina, który zakochawszy się pozostał w zamku pogańskiej Aspazji. Podjąwszy taką decyzję zdecydował, że porzuci dla niej dom, rodzinę, ojczyznę. Poganka to powieść romantyczna o cechach moralitetu z elementami fantastycznymi. Dość trudna do jednoznacznego sklasyfikowania. Odnajdziemy w niej w niej też i tęsknotę za wiekiem złotym, za czasami, kiedy świat był idealny, ale świat ten niestety minął bezpowrotnie.

Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Książęta, kniaziowie, hrabiowie i baronowie - tom II

Jerzy hr. Dunin Borkowski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Z przemowy: Pragnąć zastąpić tak u nas rozpowszechnione Almanachy Gotajskie wydawnictwem polskim, ułożyłem niniejszy Almanach błękitny, który zawiera na sposób ogólnoeuropejski zestawienie członków żyjących utytułowanych rodzin polskich. Chociaż w Polsce tytuły nie miały właściwie urzędowego znaczenia, a nawet używanie ich kilku konstytucjami wprost było zabronione, jednak gdy obecnie większa część wybitniejszych rodzin polskich otrzymała tytuły honorowe, przeto w zestawieniu są one uwzględnione. Za polskich bowiem czasów znaczenie rodziny nie w tytule, ale w ilości senatorów po największej części spoczywało. Dlatego też oznaczam gwiazdkami, a mianowicie jedną, rody które wybitną odgrywały rolę w swojej prowincji czy województwie, dwoma rody ogólnego znaczenia w całej Rzeczypospolitej, czyli magnackie...

W pomrokach wiary. Opowieści niesamowite

Stefan Grabiński

Zbiór opowiadań znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Tom zawiera 11 opowieści grozy, które polecamy do czytania ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy, by ich nie czytać po zmroku! Kto sięgnie po ten zbiorek, na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenia opowiadań: Na Wzgórzu Róż, Po stycznej, Zez, Cień, Puszczyk, Wampir, Szalona Zagroda, Pomsta Ziemi, Klątwa, Podzwonne, Klasztor i morze.