Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 30

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 30 to kolejny zbiór znakomitych utworów jednego z najbardziej płodnych pisarzy w historii literatury polskiej. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887), autor setek powieści, zasłynął z mistrzowskiego realizmu i umiejętności przenikania w psychologię swoich postaci. Jego twórczość w wyjątkowy sposób oddaje obraz życia w Polsce na przestrzeni wieków, łącząc wciągające fabuły z historycznym tłem. W Tomie 30 znajdziemy pięć wyjątkowych powieści: Z życia awanturnika. Obrazki współczesne Żacy krakowscy w roku 1549. Prosta kronika Żeliga. Powieść Żyd. Obrazy współczesne Żywot i sprawy Jmpana Medarda z Gołczwi Pełki. Z notat familijnych spisane To idealna lektura dla miłośników klasyki, którzy cenią zarówno literaturę realistyczną, jak i powieści z elementami fantazji i historii.

Panna do towarzystwa

Xavier de Montépin

Xavier Henri Aymon Perrin, hrabia Montépin (1823-1902) – francuski powieściopisarz. Publikował powieści w odcinkach i melodramaty. Montépin napisał w sumie ponad 100 powieści. Stylistycznie jego powieści można zaliczyć do literatury rozrywkowej nazywanej czasem także tabloidowym romansem. Cieszyły się one ogromną popularnością, zwłaszcza w latach 50. i 60. XIX wieku – wraz z dziełami Émile Gaboriau i Pierre Alexis Ponson du Terrail – i były tłumaczone na różne języki, w tym niemiecki i polski, gdzie niektóre z nich czasami można znaleźć w bibliotekach Publikowane były głównie, jako tanie wydania. Receptą na sukces jego powieści były zawiłe historie o ludziach, którzy byli na tajnej misji i incognito i mieli różne przygody. Oto fragment powieści: „W wyższych sferach kilka obłoków miedzianego koloru z wolna przesuwało się po błękitnym niebie – nieomylne zwiastuny burzy. Mieszkańcy lewego brzegu Sekwany, znają dobrze ulicę Garaucière, wąską i krótką, niezaprzeczonej przyzwoitości, lecz jedną z najsmutniejszych w całym Paryżu. W dziedzińcu starego pałacu, żałobny furgon z podłużną skrzynią malowaną na zielono i z zakrytym siedzeniem na przodzie, oczekiwał u stóp kamiennych stopni, prowadzących do przedsionka rezydencji hrabiego Karola-Maksymiliana de Vadans, zmarłego przedwczoraj. Tylna część furgonu, a tem samem skrzynia zwróconą była ku schodom. Drzwi stały otworem...”

Romeo i Julia

William Shakespeare

Romeo i Julia – dramat angielskiego pisarza Williama Szekspira napisany we wczesnym stadium jego kariery. Przedstawia historię tragicznej miłości dwojga młodych ludzi, którzy stali się wzorcami romantycznych kochanków. Historia toczy się w Weronie i Mantui. Źródeł utworu należy doszukiwać się we włoskiej opowieści romantycznej Mattea Bandella (Le tre parti de le Novelle del Bandello, 1554), przetłumaczonej wierszem na angielski w The Tragicall Historye of Romeus and Juliet (1562) przez Arthura Brooke’a oraz prozą w Palace of Pleasure (1582) przez Williama Paintera. Szekspir zapożyczał z obu tych pozycji dodając przy tym postaci własnego pomysłu, takie jak Merkucjo czy Parys, celem wzbogacenia fabuły. Uważa się, że dramat powstawał w latach 1591–1595, zaś po raz pierwszy został opublikowany w 1597 roku w formacie quarto. (za Wikipedią).

Tiriel

William Blake

Tiriel - to książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition, którą na język polski przełożył Jan Kasprowicz. Tiriel jest poematem narracyjnym, napisanym ok. 1789. Uważa się go za pierwszą z proroczych ksiąg Blakea. A o czym opowiada ów poemat? Synowie Har i Hevy zbuntowali się i porzucili swoich rodziców. Potem Tiriel stał się tyranem na zachodzie, doprowadzając jednego z braci, Ijima, do wygnania na pustynię, spętał zaś drugiego, Zazela, w jaskini w górach. Potem Tiriel uczynił niewolników z własnych dzieci, aż w końcu one, prowadzone przez najstarszego syna, Heuxosa, również się zbuntowały, obalając ojca. Tiriel udał się na wygnanie w góry wraz z żoną Myrataną. Pięć lat później wrócił jednak do królestwa wraz z umierającą żoną, chcąc, aby ich dzieci widziały jej śmierć... Ale nie jest to streszczenie całego poematu. To nie koniec opowieści. Poeta snuje ją bowiem dalej... Cała opowieść jest nie tylko piękna, nie tylko mądra, ale także i emocjonująca. Zachęcamy do przeczytania całego poematu!

Religia i religie

Ks. René-Marie De La Broise Sj

Ażeby dać pojęciowy obraz zrodzonych w ostatnich stu latach poglądów religijnych, wypada przede wszystkim podmalować ogólne tło religijne ubiegłego wieku i naszkicować główne prądy; następnie zastanowić się bliżej nad niektórymi, wręcz charakteryzującymi minioną epokę, usposobieniami umysłów w stosunku do religii; i na koniec dopiero, wywikławszy się z plątaniny różnorodnych kierunków, zorientować się co do istoty wielkiej kwestii religijnej. I to właśnie czyni autor.

Piętnastoletni kapitan. Un capitaine de quinze ans

Jules Verne

Jules Verne: Piętnastoletni kapitan. Un capitaine de quinze ans. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Fabuła książki to opis fikcyjnej podróży z Nowej Zelandii do Afryki odbytej w roku 1873 na brygu Pilgrim. Śmierć kapitana i załogi przy próbie zapolowania na płetwala spowodowała, że dowódcą statku został piętnastoletni chłopiec - Dick Sand. Miał on do pomocy tylko pięciu Murzynów. Sam musiał zaopiekować się załogą i pasażerami oraz odwieźć ich bezpiecznie do Ameryki, w czym przeszkadza mu handlarz niewolników Negoro. Niszczy on log i jeden z dwóch kompasów, a drugi ustawia tak, że wskazuje zły kierunek. Nieświadomi niczego pasażerowie statku zamiast do Ameryki Południowej, dopływają do Afryki... (https://pl.wikipedia.org/wiki/Piętnastoletni_kapitan) Le jeune marin Dick Sand est novice bord du brick-goëlette Pilgrim commandé par le capitaine Hull. Aprs une saison de pche calamiteuse, le baleinier repart de Nouvelle-Zélande pour rentrer en Amérique lorsque commence le récit en 1873. Au cours du voyage de retour, le capitaine ne résiste pas chasser une jubarte ou baleine franche ; mais la course au cétacé tourne au désastre et le jeune orphelin se retrouve seul maître bord, avec la femme de l'armateur, Mistress Weldon et son jeune fils Jack ramener bon port... L'ensemble du voyage retour sera parsemé d'embuches et permettra Dick Sand la fois de s'élever moralement et d'éprouver ses limites physiques, en faisant face aux situations les plus périlleuses, souvent menacé par les agissements du perfide Negoro, le maître-queux énigmatique du bord. Ainsi, Negoro va profiter d'une absence du jeune capitaine la barre du Pilgrim pour fausser la seule boussole du bord, ce qui conduira le bateau sur les côtes de l'Afrique... (https://fr.wikipedia.org/wiki/Un_capitaine_de_quinze_ans)

Quo vadis? A Narrative of the Time of Nero

Henryk Sienkiewicz

Tytuł książki to łaciński zwrot, oznaczający: Dokąd idziesz? Odwołuje się on do słów Quo vadis, Domine? (Dokąd idziesz, Panie?), wypowiedzianych według legendy, przywołanej również w powieści, przez apostoła Piotra do Chrystusa. Akcja rozgrywa się głównie w Rzymie, podczas końcowych 6 lat panowania Nerona (63-69 n.e.), akcja epilogu – ok. 68 r. Wydarzenia pozwalające określić czas akcji to: przybycie Winicjusza do Rzymu po zawarciu pokoju z Armenią (63 r.), pożar Rzymu (64), śmierć Petroniusza (66), śmierć Nerona (68). Rzym był wówczas miastem wielonarodowościowym, bardzo zróżnicowanym. Głównym wątkiem powieści jest miłość Winicjusza i Ligii. Należą oni do dwóch odrębnych światów: Winicjusz jest patrycjuszem rzymskim, Ligia zakładniczką pochodzącą z barbarzyńskiego plemienia Ligów, a także chrześcijanką. Wątek miłosny posiada liczne zwroty akcji: ucieczkę Ligii, jej poszukiwania przez Winicjusza, próbę porwania, przemianę Winicjusza i przyjęcie przez niego chrztu, wreszcie uwięzienie i cudowne ocalenie. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Quo_vadis) Quo Vadis: A Narrative of the Time of Nero, commonly known as Quo Vadis, is a historical novel written by Henryk Sienkiewicz in Polish. „Quo vadis Domine” is Latin for „Where are you going, Lord?” and alludes to the apocryphal Acts of Peter, in which Peter flees Rome but on his way meets Jesus and asks him why he is going to Rome. Jesus says „I am going back to be crucified again”, which makes Peter go back to Rome and accept martyrdom. The novel Quo Vadis tells of a love that develops between a young Christian woman, Ligia (or Lygia), and Marcus Vinicius, a Roman patrician. It takes place in the city of Rome under the rule of emperor Nero around AD 64. (https://en.wikipedia.org/wiki/Quo_Vadis_(novel)

Opowieści zdumiewające

Prosper Merimee

Opowieści zdumiewające to zbiór czterech nowel, których autorem jest znakomity pisarz francuski Prosper Mérimée, żyjący w XIX wieku. Są to: Carmen, Czyśćcowe dusze, Tamango i Podwójna omyłka. Mérimée uwielbiał mistycyzm, historie niezwykłe i zdumiewające (znajdując się tu bez wątpienia pod wpływem twórczości Charlesa Nodier), historyczną fikcję spopularyzowaną przez Sir Walter Scotta, jak również okrucieństwo i dramat psychologiczny Aleksandra Puszkina. Akcja wielu z jego pełnych tajemniczości opowiadań toczy się w obcych i nieco egzotycznych miejscach: na Korsyce, w Hiszpanii czy na Litwie, stanowiących dla autora źródła inspiracji.

Paryż. Paris

Émile Zola

Emile Zola: "Paryż. Paris". Odkryj emocjonującą opowieść Piotra Fromenta, który po utracie wiary w Boga postanowił poświęcić swoje życie działalności dobroczynnej. Powieść "Paryż" przenosi czytelnika w głąb XIX-wiecznego Paryża, gdzie Piotr Froment konfrontuje się z niesprawiedliwościami społecznymi i biedą. Zbliża się do robotnika Salvata, który żyje w nędzy z żoną i córeczką, a ich los porusza Piotra do głębi. Niespodziewanie odnajduje brata Wilhelma, z którym stracił kontakt wiele lat temu, co prowadzi go na nową drogę zrozumienia. "Paryż. Paris" to opowieść o poszukiwaniu sensu w świecie pełnym niesprawiedliwości i ostatecznej rezygnacji z przemocy jako rozwiązania. To lekcja historii i refleksja nad społecznymi dylematami, która przypadnie do gustu miłośnikom literatury skupionej na społecznych tematach i rozwoju postaci. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et francaise.

Król Duch, czy Królowie-Duchy? Przyczynek do niedokończonej epopei Juliusza Słowackiego z dodatkiem jej tekstu

Ignacy Matuszewski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Król-Duch, uważany przez długi czas za mętny chaos majaczeń obłąkanego na wpół artysty, staje się, dzięki wytrwałym pracom kilku krytyków czcicieli Słowackiego, z każdym rokiem przejrzystszy, jaśniejszy i zrozumialszy dla ogółu. Ignacy Erazm Stanisław Matuszewski (1858-1919) krytyk literacki, współpracownik Przeglądu Tygodniowego, kierownik literacki Tygodnika Ilustrowanego, autor artykułów w czasopiśmie Witeź, kierownik działu humanistycznego Encyklopedii Orgelbranda, prezes Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy. Syn Ignacego, powstańca styczniowego, i Eufemii z Lisieckich. Ojciec pułkownika Ignacego Matuszewskiego, ministra skarbu II Rzeczypospolitej. Jego główna praca krytyczna dotyczyła późnej, mistycznej twórczości Juliusza Słowackiego, o której opublikował studium Słowacki i nowa sztuka w 1902 roku. Wskazywał w niej prekursorstwo autora Króla-Ducha wobec polskiego i europejskiego modernizmu. Interesował się spirytyzmem i mediumizmem: w 1896 roku wydał pracę Czarnoksięstwo i mediumizm, w której przedstawił rys historyczny tych zjawisk, a także opisał własne doświadczenia z medium Eusapią Palladino, którą poznał po sprowadzeniu jej do Warszawy przez Juliana Ochorowicza. (za Wikipedią)

Główne zasady etyki Kanta a etyka chrześcijańska

Ks. dr Maciej Sieniatycki

Kant wywiera po dziś dzień przemożny wpływ na nowoczesne kierunki filozoficzne, nie tyle szczegółami swego systemu, ile przewodnimi jego ideami. Od szczegółów odstąpiono, ale myśli przewodnie systemu Kanta stanowią i dziś punkt wyjścia dla filozofii. Niewielu pewnie dziś zechce przysięgać na kategorie Kanta, ale większość filozofów wychodzi z kantowskiego założenia, że umysł ludzki nie jest zdolny poznać metafizycznej strony rzeczy – das Ding an sich – czyli co na jedno wyjdzie, że metafizyki nie można na serio uznawać za prawdziwą umiejętność. Zwłaszcza gdy idzie o Boga, o duszę nieśmiertelną, to bezowocny trud zabierać się do tych kwestyj, gdyż one leżą całkowicie poza sferą ludzkiego poznania. Nie inaczej jak z metafizyką Kanta ma się rzecz i z jego etyką.

Biernata z Lublina Ezop

Ignacy Chrzanowski

Wydanie krytyczne Ignacego Chrzanowskiego utworu Lubelczyka noszącego tytuł: Żywot Ezopa Fryga, mędrca obyczajnego, z przypowieściami jego. Utwór Biernata z Lublina wydany po raz pierwszy w Krakowie ok. 1522 roku. Żywot Ezopa Fryga jest najobszerniejszym polskim utworem wierszowanym wczesnego renesansu. Składa się z 3144 wersów, uporządkowanych w czterowersowe strofy i rymujących się parzyście. W utworze odnaleźć można także ponad 270 przysłów, dzięki czemu Biernat z Lublina jest uznawany za pierwszego paremiografa w literaturze polskiej. Wraz z Żywotem wydawany był zbiór bajek Biernata. (Za Wikipedią).

Szkarłatny kwiat kamelii. Opowieści z życia Japonii

Antoni Ferdynand Ossendowski

Na przełomie wieków XIX i XX polscy badacze i podróżnicy zaczęli odwiedzać Kraj Kwitnącej Wiśni. Do Japonii zawitał również i profesor Ossendowski. Efektem owych odwiedzin jest właśnie niniejsza książka, zbór opowiadań, w których autor opowiada nam o tym nawet i dzisiaj tajemniczym kraju. A robi to w mistrzowski sposób przybliżając nam egzotyczne postaci boskich cesarzy, szogunów, samurajów, gejsz Zbiór zawiera opowiadania: Szkarłatny kwiat kamelii, Cud bogini Kwan-Non, Na ścieżkach Fudżi, Serce żółtego człowieka, Przed obliczem Buddy, Wielkie serce małej gejszy, Jutro, Harakiri, Stara szabla, Tajfun, Buszido, Wyklęta Wyspa, Taniec Miecza, Tajemnica Północnej Świątyni, Lotosy.

Ćwiczenie się w cnotach z miłości ku Maryi

Jakub Górka

Gdzie nierówność usposobień i charakteru, tam nie może być prawdziwej przyjaźni. Dobrze powiedział Arystoteles: ˝Miłość albo znajduje równych albo ich czyni˝. Między sprawiedliwym a grzesznikiem nie może być przyjaźni. Dlatego widzimy wieczną walkę między grodem Bożym a grodem tego świata, czyli między królestwem niebieskim a królestwem ciemności. Uznawały to ludy pogańskie w swych pojęciach dualistycznych o królestwie światłości i ciemności. Przewrotny Kain musi nienawidzić sprawiedliwego Abla, bo jego cnota gryzie i bodzie go, jest dlań wyrzutem; zły chciałby wszystkich uczynić złymi, by nie miał kto czynić mu choćby milczących wyrzutów. Miłość tylko między podobnymi do siebie powstać może, albo ich takimi uczyni. Dlatego św. Hieronim upomina, abyśmy usiłowali Maryję naśladować: ˝Wtedy pokaże się, że Ją prawdziwie miłujecie, gdy będziecie naśladowali Tę, którą wielbicie˝. Nie kocha dziecko matki swej, jeżeli od niej odbiega, nie idzie za jej przykładem i radą. Przewrotnych ludzi może łączyć chwilowo interes, korzyść osobista. Zbrodniarz zawiera częstokroć przyjaźń z występnym; ale to chwilowo trwa. Doświadczenie uczy aż nadto, że sojusze złych zrywają się szybko. Motyl fruwa z kwiatu na kwiat, nigdzie stale nie siądzie. Wykorzysta soki i dalej ulatuje.

Żywot św. Metodego. Legenda Panońska

Nieznany

Żywot św. Metodego znany też jako Legenda Panońska. Średniowieczny tekst źródłowy. Reprint. "Żywot świętego Metodego" to księga poświęcona działalności misyjnej dwóch braci, bizantyńskich duchownych, Greków z Salonik: Konstantyna (po wstąpieniu do klasztoru przybrał imię Cyryl) (ok. 827 ok. 869) i Metodego (820 885). Jest to ważny dokument do badania pradziejów Słowiańszczyzny, w tym i Polski. To w tym dokumencie znajduje się słynna informacja o "księciu na Wiśle, silnym wielce", który został przymuszony do przyjęcia chrześcijaństwa przez sąsiadów z południa.

Piękność wewnętrzna i Życie głębokie

Maurice Maeterlinck

Belg Maeterlink ma swoje osobne niepodzielne królestwo w świecie dzisiejszego uczucia i słowa. Odkąd odezwał się jego głos słodki, a przytem niezmiernie żywy i głęboko rozumny, nie stawił mu nikt czoła, zamyślał się każdy. Ten głos w dzisiejszym dziwnym, szarpiącym rozgwarze tworzy jakby ciszę uroczną gaju, do którego idzie się nocą, żeby odnaleźć siebie, żeby po zawodach, goryczach i brzydotach dnia znowu uwierzyć, że jest Dusza wyższa od wszystkiego, która żyje tylko pożądaniem Piękna nadziemskiego i niezmiernie czystego.Żeby odnaleźć ten skarb, wszystkim dostępny, będący własnością każdego! Maeterlink zna ten skarb, potrafi go wskazać, potrafi drogę utorować do niego, nazwał go: skarbem ubogich, ubogich bogactwem. W tym skarbie znajdziesz milczenie, niewidzialną miłość, życie głębokie i piękność wewnętrzną. Znajdziesz w nim echa głębokich poetów, mistyków: Ruysbroecka, Emersona, Plotina, Novalisa. W tym skarbie znajdzie może każdy dla siebie kosztowną perłę duszy, z którą odejdzie uszczęśliwiony. Niniejsza zbiorek zawiera dwa utwory: Piękność wewnętrzna i Życie głębokie.

Encyklopedia doniczkowych roślin ozdobnych

Andrzej Sarwa

Encyklopedia doniczkowych roślin ozdobnych. Czego roślinom potrzeba do życia? Choroby i szkodniki, rozmnażanie roślin, czyli jak z jednego zrobić kilka? Opisy uprawy i pielęgnacji ponad 400 gatunków doniczkowych roślin ozdobnych.

Konstytucja ateńska inaczej Ustrój polityczny Aten

Arystoteles

Konstytucja ateńska inaczej Ustrój polityczny Aten dzieło przypisywane Arystotelesowi lub jednemu z jego uczniów, jedyna część politei w znacznej części zachowana do naszych czasów. Powstało prawdopodobnie w latach trzydziestych IV wieku p.n.e. Traktat opisuje historię polityczną Aten oraz funkcjonowanie ustroju ateńskiego w czasach współczesnych pisarzowi. Traktat został odnaleziony na papirusie P. Lond. 131 i wydany w 1891 roku przez Frederica Georgea Kenyona. (Za Wikipedią).

Antologia bajki polskiej

Julian Ejsmond

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Bajka jest potrzebą wszystkich czasów i narodów. Dowodem tego jej żywotność. Znajdujemy ją w najstarszych pomnikach chaldejskich sprzed 4 tysięcy lat, znajdujemy ją w Grecji i Rzymie, w średniowiecznej Europie. Znamienitym jest fakt, iż w wielu literaturach pierwszymi drukowanymi książkami w językach ojczystych są zbiory bajek. Całość bajek danego narodu uważaną być może za rodzaj epopei narodowej, gdzie występują wszystkie warstwy społeczne, gdzie rozstrzygają się omalże wszystkie palące zagadnienia narodowego bytu. Bajka od zarania istnienia nosi na sobie piętno dydaktyzmu. Chce nauczać. Autorzy, których utwory znajdują się w niniejszej książce to: Biernat z Lublina, Mikołaj Rej, Bartosz Paprocki, Sebastian Klonowic, Szymon Szymonowic, Marcin Błażewski, Wacław Potocki, Krzysztof Niemirycz, Jan Jabłonowski, Wojciech Jakubowski, J. Epifaniusz Minasowicz, Stanisław Trembecki, Adam Naruszewicz, Ignacy Krasicki, Franciszek Kurpiński, Franciszek Dyon Kniaźnin, Franciszek Zabłocki, Marcin Molski, Kajetan Węgierski, Julian Ursyn Niemcewicz, Cyprian Godebski, Franciszek Morawski, Antoni Górecki, Kazimierz Brodziński, Aleksander Fredro, Stanisław Jachowicz, Adam Mickiewicz, Ignacy Kraszewski, Julian Wieniaski, Henryk Sienkiewicz, Kazimierz Gliński, Józef Waśniewski, Władysław Buchner, Kazimierz Laskowski, Ignacy Baliński, Jan Lemański, Józef Japkowski, Artur Oppman, Antoni Orłowski, Benedykt Hertz, Julian Ejsmond. Książka zawiera też dodatek: dane biograficzne o poszczególnych bajkopisarzach polskich.

Z dziennika starego dziada

Józef Ignacy Kraszewski

"Józef Ignacy Kraszewski. Z dziennika starego dziada. Opowieść tragiczna opowieść smutna, prawdziwa jednak... ...Samiuteńki jeden, jak palec, na świecie całym! siedem krzyżyków, zgarbione plecy, włosów omal, sił niewiele, snu mało, wspomnień do zbytku, pieniędzy odrobina a w sercu pustki? Nie. Gdy się nie może żywych, kocha się umarłych, a ci żywi, jak mi Bóg miły, nie tak są znowu źli i czarni, jak ich tam malują!"

O wzniosłym i tajemniczym połączeniu z Bogiem, które sprawuje w nas łaska

Ks. Dr. Maciej Józef Scheeben, O. Euzebiusz Nieremberg Sj

W księdze poprzedzającej "O istocie łaski Bożej" rozważaliśmy i przyglądaliśmy się istocie łaski uświęcającej, a mianowicie, jakim to ona jest przymiotem wielce wspaniałym, nadprzyrodzonym, od Boga w cudowny sposób danym naszej naturze, za pomocą którego stajemy się uczestnikami natury Boskiej i podobnymi do niej w jej szczytnych doskonałościach. Skoro zaś natura nasza jest tak wysoko wyniesiona i dziwnie przemieniona i do Boskiej tak wielce upodobniona, musimy także wstępować w związek z Bogiem najściślejszy, tajemniczy i żywy a wskutek tego wspaniałość i cena łaski oczywiście jeszcze wyżej się podniesie. To połączenie z Bogiem tajemnicze, wywołane i dokonane przez łaskę stanowić będzie osnowę księgi drugiej. Duch Święty w Piśmie św. i u Ojców wymieniony jest jako ta osoba Boska, z którą łączymy się w sposób szczególniejszy przez łaskę. Duchowi Świętemu, trzeciej osobie Trójcy Przenajświętszej, jakby na granicy Bóstwa stojącej, przypisuje się przede wszystkim połączenie Boga ze stworzeniem i stworzenia z Bogiem. Nadto jest On osobistym przedstawicielem miłości Ojca i Syna, od których pochodzi. Skoro więc połączenie Boga ze stworzeniem dokonuje się właśnie za pomocą Jego miłości a z drugiej strony połączenie nasze z Bogiem w tym życiu zasadza się głównie na miłości ku Niemu, to widoczną jest rzeczą, dlaczego Duch Święty pod tym względem całą Trójcę Świętą przedstawia.

Kuszenie świętego Antoniego. La tentation de Saint Antoine. The Temptation of St. Antony

Gustave Flaubert

Edycja trójjęzyczna. Text: Polski / Français / English. Kuszenie św. Antoniego to powieść Gustavea Flauberta, która została wydana w ostatecznej wersji w 1874 roku w Paryżu. Opowiada ona o nocy z życia egipskiego pustelnika Antoniego, podczas której jest on wystawiany na różne pokusy jest to temat często poruszany poczynając od średniowiecza w sztuce i literaturze europejskiej. Flaubert inspirowany w 1835 roku postacią Kaina, z dzieła George Gordon Byron i a Fausta Goethego, podejmuje historię Pustelnika z Teb, który przywołując zbyt żywe wspomnienia ze swojej przeszłości, ponownie przywołuje demoniczne pokusy: pożądanie, moc lub pogoń za przyjemnością. Jeszcze bardziej niepokojące jest pojawienie się jednego z jego uczniów, Ilariona, który prezentuje wszystkich bogów, obrzędy, modlitwy i wyrocznie i podkreśla sprzeczności Pisma Świętego. Kiedy wreszcie prezentujący się pod nazwą Nauki, diabeł ujawnia Antonioowi tajemnice wszechświata, anachoreta dąży na chwilę do połączenia się z materiią, w której postrzega niezwykły wzrost; ale w tym miejscu, w tarczy wschodzącego słońca, rozbłyska twarz Chrystusa. To symboliczne dzieło, będące oryginalnym połączeniem wizji grecko-łacińskiego świata czwartego wieku z wypowiedziami współczesnych teorii, zawiera obrazy o wielkim pięknie. Kuszenie św. Antoniego było najukochańszym i najbardziej pracochłonnym ze wszystkich dzieł Flauberta. Zmagania duchowe pustelnika są prawdopodobnie alegorią cierpień pisarza. Prawdopodobnie opisał swoje własne doświadczenia z doznań w atakach psychotycznych, jako wizje św. Antoniego. Warto zauważyć, że Flaubert, opisuje halucynacje Antoniego w sposób naturalistyczny.

Powtórne narodziny Kacugoro. The Rebirth of Katsugor

Llafcadio Hearn

Jedna z japońskich opowieści opartych na miejscowej tradycji mającej źródło w autentycznych wydarzeniach, a mówiąca o powtórnych narodzinach pewnego Japończyka. Autor we wstępie zapewnia, że: To, co tu podaję, nie jest zmyśloną historią a przynajmniej nie ja jestem jej autorem. Jest to tylko przekład starego japońskiego dokumentu raczej szeregu dokumentów, opatrzonych licznymi podpisami i pieczęciami a pochodzących z początku dziewiętnastego wieku. Korzystał z nich niejeden autor, a zwłaszcza kompilator ciekawych opowieści buddyjskich, zatytułowanych Bukkjo-hijakkwadzenszo, który ułożył z nich dwudziestą szóstą opowieść swej księgi. Niniejszy przekład jest tłumaczeniem rękopiśmiennej kopii, znalezionej w pewnej prywatnej bibliotece tokijskiej. Nie odpowiadam tu za nic, wyjąwszy kilka komentarzy, dodanych do tekstu. Mimo że początek wyda się czytelnikowi prawdopodobnie suchym, radzę przeczytać cały ten przekład od początku do końca, ponieważ, oprócz możliwości powtórnych narodzin, daje on do myślenia także o wielu innych rzeczach. Znajdzie się tu pewne odblaski dawnej feudalnej Japonii i coś ze starych wierzeń nie wyższy Buddyzm, lecz to właśnie, co człowiekowi z Zachodu najtrudniej zaobserwować: rozpowszechniony między prostym ludem pogląd na poprzednie istnienie i powtórne narodziny. Wobec tych faktów ścisłość śledztwa urzędowego i wiarygodność dokumentów mają znaczenie drugorzędne. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Dzieje kościoła ruskiego w Polsce

Julian Bartoszewicz

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT Z wprowadzenia autora: O Kościele ruskim w Polsce dosyć różnymi pisano czasy, wiele dzieł polemicznych i materiałów ogłoszono drukiem, a przecież historii tegoż Kościoła nie posiadamy. Nie miała Ruś nasza swoich Skrobiszowskich, Damalewiczów, Bużeńskich, żeby spisywali, chociażby dzieje biskupstw i biskupów. Zacny Stebelski wiele się krzątał około historii Cerkwi, zrobił, co mógł, a gdy nikt go nie naśladował, stało się, że i do dziś dnia jest Stebelski jedyną powagą, jedynym źródłem, z którego czerpiemy. Ten brak uzupełnia autor niniejszego dzieła, które zawiera dzieje Cerkwi ruskiej od czasów Polan kijowskich i od Rurykowiczów poczynając aż na czasach Sejmu Wielkiego, czteroletniego kończąc. Dzieło obejmuje historię zarówno Cerkwi schizmatyckiej, jak i unickiej.