Dwie powieści ruchu

Mateusz Górniak

Nowa książka jednego z największych talentów w polskiej prozie ostatnich lat. Dwie narracje o ludziach spychanych na margines sytego świata przez machinę kapitalizmu. W Chacie, takiej z drewna Człowiek z Kamerą, Bohater, Fura oraz autostopowiczki Mucha i Mała porzucają wszystko i udają się na skraj lasu, by pobudować tam dla siebie siedziby. Ich podróż to rozpisany na głosy manifest międzygatunkowego sojuszu, a także próba myślenia utopijnego. Siłą napędową tej powieści drogi są rytm, przygoda, ucieczka i ekstaza. Ostentacyjnie wolna Nomadka prowadzi nas przez miasto z dala od jego głównych szlaków. Kolejne etapy przygody narratorki wyznaczają przypadkowe spotkania, rozmowy o permanentnej życiowej katastrofie, wizyta na basenie i afekt do przystojnego strażaka. Dwie powieści to pochwała INNEGO ruchu i zmiany, które odsłaniają możliwy kształt nowej wspólnoty. Mocna proza nieokiełznana i wykwintna zarazem. Książka wyróżniona Nagrodą Krakowa Miasta Literatury UNESCO 2023.

Morderstwo Menendezów. Historia Lylea i Erika

Robert Rand

Co naprawdę wydarzyło się w domu Lylea i Erika Menendezów? Menendezowie z pozoru stanowili rodzinę idealną kochali się, byli szanowani przez otoczenie, mieszkali w luksusowej willi w Beverly Hills, opływając w dostatku. Sielanka jednak została przerwana. Bracia Lyle i Erik zastrzelili swoich rodziców. Na przesłuchaniu oznajmili, że ojciec stosował wobec nich przemoc, a także wykorzystywał ich seksualnie. Czy to, co mówili było prawdą czy też ich celem było odziedziczenie wielomilionowego spadku? Dziennikarz Robert Rand dogłębnie zbadał tę jedną z najgłośniejszych spraw kryminalnych lat 90-tych. W oparciu o wywiady z obydwoma braćmi odkrył niezwykłe szczegóły, które z pewnością zmieniłyby losy obu mężczyzn skazanych na dożywocie bez możliwości zwolnienia warunkowego. Sprawa ta stała się inspiracją dla serialu Potwory. Historia Lylea i Erika Menendezów produkcji Netflix.

Zefirek

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa Zefirek ISBN 978-83-288-2609-0 Był to jeden z dziedzińców tych, które tylko w prowincyonalnych miastach spotkać można. Rozległy i niebrukowany, od strony ulicy miał dom drewniany, lecz duży i dość ozdobny, a w głębi budowę długą, nizką, zrujnowaną, któréj środkowa część, całkiem prawie rozrzucona, służyła za drwalnią i śmietnisko, a oba końce, w kąty dziedzińca wsunięte, zawierały po jedném mieszkanku, o dwu małych okienkach i wązkich drzwiczkach, ro... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Tak mi, Boże, dopomóż

Juliusz Słowacki

Tak mi, Boże, dopomóż Idea wiary nowej rozwinięta,    W błyśnieniu jednym zmartwychwstała we mnie  Cała, gotowa do czynu i święta;    Więc niedaremnie, o! nienadaremnie  Snu śmiertelnego porzuciłem łoże.  Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!    Mały ja, biedny, ale serce moje    Może pomieścić ludzi milijony.  Ci wszyscy ze mnie będą mieli zbroje —    I ze mnie piorun mieć będą czerwony,  I z mego szczęścia do szczęścia podnoże.  Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!    Za to spokojność już mam i mieć będę,    I będę wieczny — jak te, które wskrzeszę —  I będę mocny — jak to, co zdobędę —    I będę szczęsny — jak to, co pocieszę —  I będę stworzon — jak rzecz, którą stworzę. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Edukacja sześciolatka

Agnieszka Weiner, Anna Koper

Publikacja w swoisty sposób włącza się w dyskusję na temat edukacji sześciolatka, nie narzucając określonej wizji rzeczywistości szkolnej, ale zachęcając do krytycznej refleksji, poprzez szerokie spectrum odniesień do najnowszych teorii pedagogicznych, psychologicznych i socjologicznych, ukazanie przykładów zastosowania wyników badań i dyskusji naukowych w praktyce, a także dylematów i wyzwań stojących przed nauczycielami, którzy chcą sprostać wyzwaniom nowoczesnego kształcenia dzieci. Spektrum poruszanych wątków jest szerokie, w tomie pomieszczono między innymi analizy dotyczące: regulacji prawnych w kwestii obowiązku szkolnego w polskim systemie oświatowym; europejskiego kontekstu edukacji małych dzieci; potencjału współczesnych uczniów w wieku wczesnoszkolnym i ich partycypacji we własnym uczeniu się; czynników warunkujących dobrą edukację dzieci sześcioletnich; włączania niepełnosprawnych sześciolatków do edukacji w szkołach powszechnych i inne

Spór o duchy

Krzysztof Boruń

Obiektywne, analityczne podejście do kontrowersyjnych spraw. Każdy rozdział to opis innego zjawiska paranormalnego (np. wychodzenie poza własne ciało, nawiedzeni ludzie, nawiedzone miejsca), po którym następuje komentarz specjalistów z różnym podejściem do tematu - od entuzjazmu do sceptycyzmu. Spośród argumentów przytaczanych przez okultystów, teologów, psychologów, naukowców każdy może wybrać wersję, która najbardziej go przekonuje.

Rzeczywistość (nie)opisana. Życie teatru na łamach prasy branżowej w latach 1983-1989

Joanna Królikowska

Jest to wartościowa poznawczo i oparta na rzetelnych rozpoznaniach źródłowych rozprawa, która w zdyscyplinowany (pod względem formalnym i metodologicznym) sposób przedstawia wizje życia teatralnego kreowane przez trzy czasopisma branżowe ukazujące się w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Nadal brakuje opracowań dotyczących dziejów krytyki teatralnej w ostatnich latach trwania PRL. Książka Pani Joanny Królikowskiej świetnie pokazuje społeczno-polityczne uwikłania redaktorów naczelnych, ich zmagania z cenzurą, a także sieć napięć polityczno-towarzyskich, które odciskały piętno na indywidualnych strategiach pisarskich i krytycznych. Publikacja jest ciekawą i inspirującą propozycją uzupełniającą dotychczasowy stan wiedzy na temat życia społeczno-kulturalnego w Polsce w latach osiemdziesiątych XX stulecia. Postawa badawcza, wolna od przekonania o możliwości stworzenia "obiektywnego", opartego na "prawdzie" i ponadjednostkowego obrazu przeszłej rzeczywistości, wymaga precyzyjnego warsztatu badawczego związanego m.in. z krytyką źródeł. W tym przypadku Autorka wykazała się sporymi umiejętnościami. Z recenzji prof. dr. hab. Krzysztofa Kurka

Opowieści terapeutyczne

Bartosz M. Wrona

O czym jest ta książka? Oddajmy głos autorowi, który to najlepiej wyjaśni: Gdy mój syn, Kubuś, był bardzo malutki opowiadałem mu bajki na dobranoc. Na potrzeby dydaktyczne wymyśliłem postaci Krasnalka Pacnalka, Kotka Huncwotka, Żegnajgieni Światsięzmieni czy Diabełka Spixa. Nieco nieporadny Krasnalek i jego zdecydowanie bardziej zaradny, ale nie zawsze grzeczny, starszy brat Kotek, przeżywali swoje przygody jako malutkie dzieciaki, trzy-, cztero-, pięcio-letnie brzdące. Czas jednak biegnie nieubłaganie naprzód i ani się obejrzeliśmy, a tu się okazuje, że Krasnalkowi „stuknęło” ni mniej ni więcej, a dokładnie 860 lat! Ba! Z malutkiego krasnoludzika stał się nie tylko ojcem, ale nawet i dziadkiem, ma siedemnastą żonę, za sobą kłopoty z prawem, nadużywa nieco alkoholu… No tak, wydawać by się mogło, że to średni przykład dla dzieci lub młodzieży, ale kto z nas jest bez winy? Kto z nas nie popełnia błędów? I wreszcie kto z nas nie ma na swym koncie wstydliwych porażek i potknięć? „Opowieści terapeutyczne” są w moim zamierzeniu bajeczką zawierającą bajeczki, które mają nam, dorosłym, ale i naszym wewnętrznym dzieciom, wewnętrznym dorosłym i wewnętrznym rodzicom pomóc przetrwać, poradzić sobie i wyjść z przeróżnych życiowych doświadczeń silniejszymi i mądrzejszymi. Czy spełnią swoje zadanie? No cóż możemy tylko odpowiedzieć filozoficznie: – A któż to wie? Kto wie co dla nas dobre, co właściwe, co może być pomocne, a co zaszkodzić nam okrutnie? Może znany psychiatra Otton Barnaba Sowa-Sowiński? Może Krasnalek Pacnalek właśnie lub jego umiejąca niewątpliwie cieszyć się życiem, niezwykle atrakcyjna żona Dżesika Pacnalek? A może najmądrzejsze są po prostu dzieciaki? Mały Marcinek czy Jasio, Małgosia lub Zuzia? Kto to wie? Projekt okładki: Karolina Lubaszko.

Leśnego Zwierza morskie opowieści

Waldemar Szwoch

A może trafię na kogoś tej rangi i klasy co Borchardt? roiłem sobie przez pierwsze lata. I pamiętam, z jakim żalem przyjąłem opinię ówczesnego JM Rektora Akademii Morskiej w Gdyni prof. dr inż. Jozefa Lisowskiego, który wraz z ówczesnym prorektorem prof. dr kpt. żw. Henrykiem Śniegockim zapewniali mnie, że dziś już Borchardtów na morzu nie ma!" A jednak... spotkałem! Zanim powstała niniejsza książka, któregoś dnia jeden z kapitanów przysłał mi maila, w którym z pewną nieśmiałością" zaanonsował, że przez długie lata na morzu zebrało mu się trochę wspomnień, anegdot, historyjek wesołych i smutnych, czasem wręcz tragicznych, a czasem takich, że boki zrywać. Więc czy bym nie chciał przynajmniej kilka z nich wydrukować w gazetce? Czy bym nie chciał? Kilka? Od razu wyczułem, że to jest to, na co czekałem od lat. I tak się zaczęło. Autor sam sobie wymyślił ksywkę LEŚNY ZWIERZ, a ja nadałem rubryce z Jego tekstami banalny i nie najświeższy tytuł Opowieści z mesy". Drukowałem je, drukuję i będę drukował w gazetce bo warto! Nie przegapcie okazji. Historyjki, anegdoty i wspominki tworzą wspaniałą, pasjonującą całość. W każdym calu prawdziwy, a jednak... kolorowy. Jest w tej książce coś, co mnie zadziwia, zdumiewa i budzi ogromny podziw. Co Wam zresztą będę więcej zachwalał. Kto tę książkę przeczyta, prawdziwe życie na morzu pozna. Nie służąc w marynarce! - Marek Szymański, Gargamel", Warszawa, kwiecień 2013.

Dom pod Lutnią

Kazimierz Orłoś

O doświadczaniu szczęścia w nieszczęśliwych czasach. Nowa, znakomita  powieść  uznanego mistrza: świetnie poprowadzona fabuła, wyraziste postacie, zmysłowy język jednym słowem wielka czytelnicza przyjemność. Książka, która pomaga uwierzyć, że swoją szczęśliwą drogę można znaleźć nawet w najcięższych czasach, bez względu na wiek i okoliczności. W  enklawie  mazurskiej wsi, powojenni rozbitkowie znajdują swoją małą ojczyznę. Mieszkają tu Ukraińcy, Polacy, niemieckojęzyczni Mazurzy, a miarą ich postępowania nie jest przynależność narodowa czy wyznanie, lecz zwykła, ludzka przyzwoitość.  Niespodzianek, tajemnic i gwałtownych zwrotów akcji  jest w tej książce dużo, co sprawia, że postępowanie bohaterów nie jest do końca przewidywalne, a dobro i zło nie są raz na zawsze przydzielone. To najlepsza powieść Kazimierza Orłosia! A jej niezwykłość polega na tym, że mówi ona o doświadczaniu szczęścia w nieszczęśliwych czasach. Przemysław Czapliński

Poradnik dla dozoru i elektromonterów zdających egzamin kwalifikacyjny URE Grupy G1

Stanisław Paciorek

Przygotuj się dobrze i uzyskaj potwierdzenie swoich uprawnień Poradnik jest przeznaczony dla pracowników dozoru i elektromonterów pracujących w różnych branżach ― w tym w kopalniach i zakładach energetycznych ― przygotowujących się do egzaminu kwalifikacyjnego URE Grupy G1. Certyfikat ten jest zwykle wymagany od osób, które zajmują się eksploatacją urządzeń elektroenergetycznych w przedsiębiorstwach lub wykonują usługi na rzecz innych podmiotów i osób fizycznych. Podręcznik omawia w zakresie podstawowym problematykę regulowaną przepisami wydanymi na podstawie Kodeksu pracy, Prawa energetycznego i Prawa budowlanego. Dotyka także zagadnień wynikających z przepisów wydanych na podstawie Prawa geologicznego i górniczego. Książka zawiera przykładowe pytania, które mogą zostać zadane podczas egzaminu, wraz z odpowiedziami. Zdany egzamin pozwala uzyskać świadectwo kwalifikacyjne, uprawniające do samodzielnego wykonywania prac eksploatacyjnych przy urządzeniach elektroenergetycznych na stanowiskach dozoru i eksploatacji grupy G1.

Моя жизнь (Moje życie). Рассказ провинциала

Антон Павлович Чехов, Anton Pawłowicz Czechow

В центре повествования жизнь молодого человека Мисаила Полознева. Он потомственный дворянин и ему не пристало добывать себе копейку физическим трудом. Но в какой-то момент он решается жить сообразно велениям собственной души, что значит не просиживать день в конторе и зазря протирать штаны. В свои уже 25 лет он обивал и в телеграфистах, и в вольноопределяющихся, и в фармацевтах... В конце концов он начинает работать простым маляром. Только реальный труд поможет ему стать счастливым. Что интересно, ни гнев, ни просьбы отца-архитектора, ни умаления сестры Клеопатры не могут изменить его решения. Среди жителей маленького городка, в котором правят кумовство и взяточничество, такое событие не может остаться незамеченным 2013 общество отворачивается от героя. И невозможно предугадать, чем обернется выбор Мисаила. Преодолением нравственного кризиса, билетом в новую жизнь? Или добровольной изоляцией, регрессом, окончательным падением?

Siłaczka

Stefan Żeromski

Siłaczka W nienajlepszym humorze powrócił do domu doktor Paweł Obarecki z winta, za którego pośrednictwem składał uroczyście życzenia księdzu plebanowi wraz z aptekarzem, poczciarzem i sędzią w ciągu ośmiu godzin z rzędu. Powróciwszy drzwi gabinetu zamknął tak szczelnie, aby się do niego nikt, nie wyłączając dwudziestoczteroletniej gospodyni, wedrzeć nie mógł — usiadł przy stoliku i wpatrywał się przede wszystkim z uporem w okno, bez żadnego zresztą wyraźnego powodu, następnie zaś zajął się bębnieniem palcami po stole. [...]Stefan ŻeromskiUr. 14 października 1864 r. w Strawczynie (Kieleckie) Zm. 20 listopada 1925 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: nowele: Rozdziobią nas kruki, wrony, Siłaczka, Doktor Piotr (1895); powieści: Syzyfowe prace (1897); Ludzie bezdomni (1899); Popioły (1904), Wierna rzeka (1912), Przedwiośnie (1924); dramaty: Róża (1909), Uciekła mi przepióreczka (1924) Prozaik, publicysta i dramatopisarz okresu Młodej Polski. Pseudonimy: Maurycy Zych, Józef Katerla. Zaznał biedy, pochodził ze zubożałej szlachty, wcześnie stracił rodziców, pracował jako korepetytor i guwerner oraz bibliotekarz. W latach 1892-1896 w Zurychu zetknął się z polską radykalną emigracją. Idee socjalizmu i syndykalizmu były mu równie bliskie jak polskie racje narodowe i państwowe. Zabierał głos we wszystkich sprawach istotnych dla polskiej kultury, w dwudziestoleciu międzywojennym nazywany ?sumieniem narodu?. Twórca powieści modernistycznej (Ludzie bezdomni), stworzył ważne kreacje społeczników. W 1924 kandydował do Nagrody Nobla, ale jej nie otrzymał, głównie z powodu kampanii niemieckiej po opublikowaniu tomu Wiatr od morza (1922). autor: Michał Lubaś Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Najwięksi skandaliści złotej ery Hollywood

Paula Apanowicz

Sława zmienia człowieka. Jednych blask reflektorów wynosi aż na szczyt. Drugich sprowadza na samo dno. Hollywood, pierwsza połowa XX wieku. Trwa właśnie okres, nazywany "złotą erą". Filmowcy sięgają po nowatorskie techniki, tworzą zachwycające scenografie, a także promują ikoniczne gwiazdy, ubrane w zjawiskowe kreacje najlepszych kostiumografów. Jednak przemysł filmowy ma też drugie, bardzo ludzkie oblicze. Oblicze skandalu. Jak Marlene Dietrich łączyła role namiętnej kochanki, femme fatale oraz przykładnej żony i matki? Dlaczego Jayne Mansfield z okładek "Playboya" trafiła w ramiona założyciela Kościoła Szatana? Czy Charlie Chaplin naprawdę był komunistą? Poznajcie "Największych skandalistów złotej ery Hollywood"! Aktorki i aktorów, którzy zapisali się w historii kina, kpiąc z pruderyjnych zwyczajów i opinii społecznej. Dla niektórych z bohaterów tej książki skandal był sposobem na wybicie się. Innym to zdobyta sława umożliwiła nowe, skandaliczne życie. W końcu to właśnie skandale bywały przyczyną spektakularnych upadków gwiazd, kończąc wielkie kariery. Odkryj skandale, które zmieniały obyczajowość Ameryki i świata. Sięgnij po "Największych skandalistów złotej ery Hollywood"! Paula Apanowicz - dziennikarka i absolwentka Filozofii na Uniwersytecie Gdańskim (spec. kulturowo-estetyczna). Publikowała m.in. na łamach magazynów "Świat Wiedzy Historia" i "Vege", tygodnika "Polityka", a także serwisów National Geographic Polska, ofeminin.pl, Histmag.org czy Damosfera.pl. W okresie 2021-2022 pełniła funkcję zastępczyni redaktor naczelnej portalu OldCamera.pl. Debiutowała jako autorka książką zbiorową "Twarze i Maski. Ostatni wielcy kochankowie kina" (wyd. ebookowo, 2021). Miłośniczka starego kina i literatury pięknej.

Le cauchemar des années vingt

Radosław Budkiewicz

– Je le savais ! exclama-t-il. – Que savais-tu ? – Qu'il y ait quelque chose comme ça. Il y a probablement de la drogue à l'intérieur. Opium ! – Gamin, tu peux acheter de l'opium et de la cocaïne sans problème... Le coca-cola contient de la cocaïne après tout, ce n'est rien de mauvais, argumentait Adrien, qui préférait certes le café, mais ne s'opposait pas à une bouteille de cette boisson gazeuse. Steve fit un signe de tête et Connor murmura quelque chose en réponse. Wright, étant le plus âgé de tous et possédant les plus grandes ressources de bon sens, s'approcha de sa semi-remorque. Il y passait un moment, et à son retour, il tenait un pied-de-biche à la main. – C'est la boîte surdimensionnée, non ? demanda-t-il, mais n'attendait pas de réponse. Il fit un signe de croix et poussa brutalement le pied de biche entre les planches, frappa le bout plat avec sa paume ouverte, puis poussa avec tout son poids jusqu'à ce que le bois lâche d'un coup. Les quatre petits délinquants arrivèrent à la caisse ouverte comme des vautours, regardant avidement à l'intérieur. Là, parmi les journaux froissés et la paille, il n'y avait absolument rien. Telle était du moins la première impression. Le jeune maudit et il étendit une main tremblante entre la paille et le papier froissés, fouillant quelques bons moments. Puis il revint de la caisse comme un homme échaudé avec un cri sur son visage jeune et pâle. Connor fit également un pas en arrière, incertain de ce qui se passait. Steve, cependant, s'approcha et glissa soigneusement sa main dans la caisse. Un instant plus tard, il maudit et fit le signe de croix avec la terreur dans les yeux.

Imperium Galaktyczne (Część 3). Kamyk na niebie

Isaac Asimov

Cykl Imperium Galaktyczne Część trzecia. Joseph Schwartz, emerytowany krawiec, zostaje niespodziewanie przeniesiony z Chicago w 1949 roku w odległą przyszłość, w okres świetności pierwszego Imperium Galaktycznego. W tych czasach Ziemia to zaścianek, zwykły kamyk na niebie. Mieszkańcy 200 milionów planet Imperium odnoszą się z pogardą do zacofanych Ziemian, którzy ośmielają się twierdzić, że ich świat jest kolebką całej ludzkości. Na dodatek na Ziemi panuje bieda wywołana wysokim poziomem skażenia radioaktywnego gleby i powietrza, a wedle obowiązującego prawa osoby, które kończą 60 lat, muszą poddać się eutanazji. Czy Schwartz, który ma już 62 lata, będzie mógł w ogóle na tej nowej Ziemi żyć?

Detektyw Kris. W półmroku świtu

Piotr Trzebuchowski

Gdy robi się naprawdę niebezpiecznie, jeden człowiek zdziała więcej niż służby bezpieczeństwa... Odkąd Krzysztof oficjalnie zaczął pracę jako detektyw, trafiają mu się same nieciekawe sprawy. Wszystko zmienia się jednak w momencie, kiedy w drzwiach jego biura staje piękna Natalia i prosi go o pomoc w odnalezieniu ukochanego... ten zaś zniknął wraz z zabytkowym autem z kolekcji jej męża. Krzysztof nie wie jeszcze, że szukając Karola, zdolnego dziennikarza śledczego, który podążył do Hamburga tropem przestępcy związanego przed laty z aferą Żelazo", znajdzie się w samym środku międzynarodowej intrygi politycznej, a rutynowa sprawa zamieni się w wyścig z czasem, którego stawką będzie uchronienie Polski przed zamachem stanu. Bystry detektyw, europejski spisek i błyskawiczne zwroty akcji czyli wszystko, czego potrzebuje prawdziwa powieść sensacyjna. Z zaskakującym zakończeniem włącznie...

Egipt: haram halal

Piotr Ibrahim Kalwas

Polak-muzułmanin, mieszkaniec Aleksandrii Piotr Ibrahim Kalwas opisuje swój Egipt. Współpracujący z „Dużym Formatem”  – dodatkiem do „Gazety Wyborczej”, reporter odkrywa przed nami to wszystko, co frapuje w Egipcie przyjezdnych, ale nie mają do tego dostępu. Otwiera przed nami świat „haram” i „halal”. „Haram” – to zakaz, „halal” – przyzwolenie. Niektóre lakiery do paznokci są dla muzułmanek halal, niektóre haram, ale ciężko się w tym zorientować nawet Egipcjanom. Kalwas pisze zajmująco i ze znawstwem. Często patrzy na Egipt ze swojego ulubionego balkonu, ale to nie znaczy, że ma perspektywę człowieka, który nie jest swój i się wysferzył. Balkon jest bowiem w Egipcie ważnym miejscem rodzinnych i społecznych relacji. To świetna książka dla tych, którzy wyjeżdżają do Egiptu na wakacje, a ci którzy tam nie byli, po tej lekturze zapragną tam zaraz pojechać.

Dzieje rodu Krasuskich herbu Nowina z Piasków-Druszkowa w województwie krakowskim

Marek Tomasz Piekarczyk

Marek Tomasz Piekarczyk ur. 1957 w Krakowie, wnuk Zofii Friedleinowej z domu Krasuskiej, jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, inżynierem budownictwa lądowego i profesorem nauk technicznych. Od 40 lat pracuje jako nauczyciel akademicki na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej jako specjalista w zakresie konstrukcji metalowych. Jest autorem książek ze wspomnianego obszaru techniki. Z zamiłowania badacz współczesnych dziejów Polski. Nagrodzony medalem za współudział w tworzeniu kolekcji Muzeum Niepodległości w Warszawie. Niniejsza książka stanowi debiut autora w dziedzinie literatury historycznej. Przybliżanie dziejów rodu w szerokiej perspektywie historycznej to dzieło ważne i potrzebne nie tylko dla odtworzenia historii danej rodziny, ale również dla opisu dziejów Polski. Marek Piekarczyk opisał w swojej pracy dzieje rodu Krasuskich herbu Nowina z Piasków-Druszkowa w województwie krakowskim. Mimo że nie jest zawodowym historykiem, zgromadził sporo interesujących informacji, które warto przekazać czytelnikom […]. Jako szczególnie wartościowe należy uznać zgromadzone w trzech osobnych rozdziałach informacje o wybitnych członkach rodu. (z rec. dr hab. Rafała Łatki) Smutnym dziedzictwem czasów powojennych jest bardzo słaba na ogół znajomość dziejów ojczystych przez pokolenia wychowane w Polsce „ludowej” i w czasach tzw. transformacji ustrojowej. Autor przedstawił losy trzech pokoleń żołnierzy niepodległości wywodzących się z rodziny, w której zakorzeniona była idea suwerennej Polski. Czytelnik znajdzie w książce obfity materiał źródłowy, ikonograficzny i kartograficzny, ukazujący jednocześnie historię tzw. Państwa Piaski-Druszków sąsiadującego z Czchowem, położonego malowniczo na obu brzegach Dunajca połączonych promem, który niegdyś wchodził w skład majątku ziemskiego. Udając się na wycieczkę krajoznawczą w tamte okolice, książkę można wykorzystać jako gotowy przewodnik turystyczny.

Komedia omyłek

William Shakespeare (Szekspir)

William Shakespeare Komedia omyłek tłum. Leon Ulrich ISBN 978-83-288-2895-7 OSOBY: * SOLINUS książę Efezu * EGEON kupiec syrakuzański * ANTYFOLUS z Efezu, ANTYFOLUS z Syrakuzy bliźniacy, synowie Egeona i Emilii, lecz wzajemnie sobie nie znani * DROMIO z Efezu, DROMIO z Syrakuzy bliźniacy w służbie dwóch Antyfolów * BALTAZAR kupiec * ANGELO złotnik * PIERWSZY KUPIEC przyjaciel Antyfolusa z Syrakuzy * DRUGI KUPIEC mający stosunki handlowe z Angelem * ... William Shakespeare (Szekspir) Ur. 1564 r. w Statford-upon-Avon Zm. 23 kwietnia 1616 r. w Statford-upon-Avon Najważniejsze dzieła: Ryszard III (1590-93), Sen Nocy Letniej (1595), Romeo i Julia (1595), Henryk IV (1596-98), Hamlet (1601), Otello (1604), Makbet (1606), Król Lir (1606), Burza (1611) Wybitny dramaturg, aktor, reformator teatru i poeta. O oryginalności Shakespeare'a decydowało łączenie wątków tragicznych z komicznymi, scen fantastycznych z realistycznymi, kreacja wyrazistych i złożonych charakterów postaci, które weszły następnie do kanonicznego języka kultury europejskiej, wreszcie poetycka zręczność, filozoficzna głębia i przystępności tekstów. Autor około 200 utworów, przetłumaczonych na najważniejsze języki nowożytne i inscenizowanych na całym globie. Ogromną sławę zyskał dopiero po śmierci. W latach 1590-1610 przebywał w Londynie; od 1594 był członkiem kompanii Sług Lorda Szambelana (potem: Sług Królewskich), dysponującej własnym teatrem The Glob. Cykl Sonetów napisanych już po powrocie w rodzinne strony (1609) należy do arcydzieł literatury angielskiej. autor: Karolina Strzelczak Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dziwna chwila

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Dziw­na chwi­la Czas pły­nie... Ni­g­dy wię­cej nie przyj­dą ku so­bie --  ro­ze­szli się na za­wsze, na za­wsze roz­sta­li,  ży­ją, jak­by na in­nym każ­de ży­ło glo­bie -- --  czas pły­nie, czas, co z każ­dym dniem roz­dzie­la da­lej...    Stra­co­na chwi­la złu­dy... Już jak gro­bu pły­ta  po­wo­li mchem za­ra­sta i ple­śnią za­kwi­ta:  tak owa chwi­la w po­mrok wspo­mnie­nia się cho­wa  i z wol­na gi­nie z oczu, jak pły­ta gro­bo­wa.    Roz­sta­li się... Czy pa­trzą jesz­cze kie­dy w stro­nę  swo­jej daw­nej prze­szło­ści? Czy oczy, za­ćmio­ne  mi­mo­wol­nie mgłą ża­lu, zwra­ca­ją ku so­bie,  ży­jąc, jak­by na in­nym każ­de ży­ło glo­bie?...    Ob­cy są so­bie do dna...    Raz, w da­le­kich gó­rach,  gdy się wie­czór na zie­mię w ciem­nych zsu­wał chmu­rach,  wie­czór gór­ski je­sien­ny, po­sęp­ny i słot­ny:  na Anioł Pań­ski dzwon bił. Sie­dzia­łem sa­mot­ny,  pa­trząc w okno. Tak pu­sto mi by­ło, ja­ko­by  sa­me mnie oto­czy­ły mo­gi­ły i gro­by,  a du­sza mo­ja, na kształt ośle­płe­go pta­ka,  co, bi­jąc skrzy­dłem próż­no, nie chce sfru­nąć z krza­ka,  błą­ka­ła mi się w pier­si, smut­na i sa­mot­na  i ciem­na, ja­ko noc ta w mrocz­nych chmu­rach słot­na.  Na­gle po­czął dzwon dźwię­czeć... W tej pu­st­ce, w tym mro­ku,  na nie­skoń­czo­ne la­sów i tę­sk­not ot­chła­nie,  smut­ny, w prze­strzeń pły­ną­cy dzwon na Zwia­sto­wa­nie,  jak u nas tam da­le­ko, u gór mo­ich sto­ku. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Azja. Opowieści podróżne. Część 3

Tomasz Fedor, Michał Książek, Bartek Sabela, Max Cegielski, ...

Kontynuacja bestsellerowej serii opowieści podróżnych. W trzecim tomie swoimi ścieżkami oprowadzają nas po Azji – ogromnym i różnorodnym kontynencie – Michał Książek, Bartek Sabela, Max Cegielski, Paulina Wilk, Andrzej Meller, Krzysztof Środa i wielu, wielu innych ludzi ciekawych świata i zawsze głodnych podróży. W tym tomie zebraliśmy opowieści publikowane w „Kontynentach” w latach 2013-2020, jedna zaś pochodzi z poprzednich „Kontynentów”, z roku 1977. A kryterium ich doboru? Proste, jak to w „Kontynentach” – liczy się opowieść.

Dom pracy twórczej

Bożena Keff

Bożena Keff Nie jest gotowy Dom pracy twórczej Tego popołudnia wychodząc z domu do ogrodu poczułam: widok tej przestrzeni napina i szarpie mój nerw błędny jak nylonową żyłkę. Obraz przylega do rzeczy. I nie jest inaczej. Z kuchni polowej stojącej przy domu wzięłam kawałek chleba. Kucharka, nie przerywając czytania gazety, nalała w mój kubek herbaty i jakby wyrównała tą strużką mój płytki, zmięty oddech. Zza domu dochodził łomot rzucanych na ziemię skrzyń z jedzeniem,... Bożena Keff ur. 1948 Najważniejsze dzieła: Sen o znaczeniu snów (1995), Nie jest gotowy (2000), Postać z cieniem (2001), Barykady. Kroniki obsesyjne (2006), Utwór o Matce i Ojczyźnie (2008), Antysemityzm. Nie zamknięta historia (2013) Poetka, eseistka, krytyczka filmowa, tłumaczka, publicystka, działaczka społeczna, wykładowczyni filozofii i etyki. Pracowała naukowo m.in. w Żydowskim Instytucie Historycznym im. E. Ringelbluma w Warszawie. Autorka kilku tomów poezji, dwukrotnie nominowana do Nagrody Literackiej NIKE: w roku 2002 za tom Postać z cieniem i w 2009 za Utwór o matce i ojczyźnie. Ten ostatni, postrzegany jako jej najważniejszy utwór, eksploruje temat wpływu żydowskiej tożsamości i pamięci na relacje między matką a córką. Utwór o matce i ojczyźnie był kilkakrotnie inscenizowany w teatrze, m.in. przez Jana Klatę (2011). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Afirmacje. Afirmacje Uwalnianie od pornografii

- Maxx-Audio

Afirmacje to pozytywne twierdzenia, wykorzystujące mechanizmy autosugestii i medytacji. Posiadają moc wpływania na podświadomość, która kontroluje nasze przekonania i zachowania. Stosując je systematycznie, zaczynamy identyfikować się z ich treścią, a w efekcie odpowiednio dostrajamy nasze myśli. Odpowiednio sformułowane, dostosowane do zamierzonego celu, afirmacje stanowią potężne narzędzie, które może realnie przybliżyć do osiągnięcia upragnionej zmiany. Myśli sformułowane w nagraniu Afirmacje uwalnianie od pornografii koncentrują się na przeżywaniu rozkoszy z osobą, którą się kocha i darzy szacunkiem. Słuchacz będzie wizualizował sobie życie bez pornografii i otwierał się na prawdziwe, pełne miłości i bliskości doświadczenia seksualne. Sesję afirmacyjną warto wzmocnić wizualizacjami - wyobrażać sobie, że cel został już osiągnięty i próbować poczuć pozytywne emocje z tym związane. Nagranie składa się z trzech części. Rozpoczynając od afirmacji klasycznych wraz z akompaniamentem muzycznym oraz przekazem podprogowym, przechodząc do podkładu muzycznego z przekazem podprogowym, kończąc na samym przekazie. Przekaz podprogowy polega na wsłuchiwaniu się w delikatne trzaski oraz kojącą ciszę, dzięki czemu słuchający po ukończeniu pierwszej części może skupić się na części medytacyjnej oraz wzmocnić działanie podświadomości.