Mieszczanin szlachcicem

Molier

“Mieszczanin szlachcicem” to sztuka autorstwa Moliera, wybitnego francuskiego komediopisarza, uznawanego za jednego z najważniejszych daramtopisarzy w dziejach.   Bogaty mieszczanin Pan Jourdain chce naśladować styl życia arystokracji. W tym celu zamawia eleganckie ubrania i zatrudnia nauczycieli: muzyki, tańca, fechtunku i filozofii. Nauczyciele każą sobie słono płacić za lekcje, a za plecami Jourdaina naśmiewają się z jego braku ogłady. Pan Jourdain chce zaimponować markizie Dorymenie. Energiczna żona Pani Jourdain odkrywa te zamiary.  

Promień

Stefan Żeromski

“Promień” to książka autorstwa Stefana Żeromskiego, polskiego prozaika, publicysty i dramaturga. Żeromski był czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “ Tymczasem wagon, przebywając zwrotnice, zakołysał się raptownie i nim z twarzy podróżnych znikła stereotypowa obawa, czy to aby nie następuje wykolejenie, zwolna wsunął się przed peron. Drzwi otwarto z nieuniknionym trzaskiem. Ukazał się w nich konduktor chorowity, z rzadką, czarną brodą i szyją naprzód wyciągniętą. Idąc wzdłuż wagonów pod ciężarem swego niezmiernego szynela z taką forsą, jakby usiłował raz wreszcie wyrwać się z tej szaty i uciec na koniec świata, mizerak ten zawiadamiał pasażerów w sposób przez nos urzędowy, że kto jedzie do Łżawca, to niech wysiada.” Fragment  

Na dalekim zachodzie

James Fenimore Cooper

“Na dalekim zachodzie” to utwór Jamesa Fenimore’a Coopera, amerykańskiego powieściopisarz, jednego z najwybitniejszych twórców powieści rozgrywających się na dzikim zachodzie.   “Na dalekim zachodzie - Przygody w puszczach amerykańskich” składa się z trzech części: Sokole oko, Kamienne serce, Gauchos Wituh. Akcja rozgrywa się podczas walk z Indianami i Francuzami w drugiej połowie XVIII wieku.  

The Return of Tarzan

Edgar Rice Burroughs

“The Return of Tarzan“ is a novel by Edgar Rice Burroughs, an American fiction writer, who created such great characters as Tarzan and John Carter of Mars.   This is the second novel in a series of twenty-four books about the title character Tarzan. The story follows Tarzan's adventures, from his childhood being raised by apes in the jungle to his eventual encounters with other humans and Western society.  

Pielgrzym Kamanita

Karl Gjellerup

“Pielgrzym Kamanita” to powieść Karla Gjellerupa, duńskiego poety, dramaturga i powieściopisarza, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   Powieść ukazuje tragiczną miłość Kamanity i Vasitthi. Pierwowzór tej opowieści został wzięty ze starohinduskiego romansu.  “Pielgrzym Kamanita” stał się jednym z najpiękniejszych europejskich przedstawień ducha Indii.  

W sprawie wypadku pana Valdemara

Edgar Allan Poe

Wejdź w świat literackiej grozy i niesamowitości z ebookiem "W sprawie wypadku pana Valdemara" autorstwa Edgara Allana Poe. Ta mrożąca krew w żyłach opowieść, będąca jednym z najznamienitszych dzieł mistrza, przeniesie Cię w świat eksperymentów z hipnozą, które prowadzą do przerażających i nieprzewidywalnych konsekwencji. Historia pana Valdemara, który w stanie hipnozy balansuje na granicy życia i śmierci, trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Poe, ze swoją niezrównaną zdolnością budowania napięcia i atmosfery, wciągnie Cię w opowieść, która pozostawi trwały ślad w Twojej wyobraźni. "W sprawie wypadku pana Valdemara" to nie tylko klasyka literatury grozy, ale również fascynująca eksploracja ludzkiego umysłu i granic nauki. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto ceni sobie mistrzowskie opowieści, które nie tylko bawią, ale również prowokują do głębszych refleksji.

Król i osioł oraz inne humoreski

Mark Twain

  “Król i osioł oraz inne humoreski” to wspaniały zbiór satyr amerykańskiego pisarza Marka Twaina którego William Faulkner nazwał „ojcem amerykańskiej literatury”.   W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak: Pioruny  Dzieje niegrzecznego chłopczyka  Nasz włoski cicerone  Dzieje grzecznego chłopczyka  Jak redagowałem dziennik w Tennesee  Król i osioł  Awantura z dyfterytem  Interview  Moje notatki paryskie  Literatura wspaniałomyślnych uczynków  Obraz  Trup w obłokach  Moja rekomendacja wyborcza  Wyrok śmierci

Latający lekarz

Molier

“Latający lekarz” to sztuka autorstwa Moliera, wybitnego francuskiego komediopisarza, uznawanego za jednego z najważniejszych daramtopisarzy w dziejach.   Molier zaporzyczył temat "Medico Volante" lub "latającego lekarza" który należy do tradycyjnego repertuaru włoskiej komedii z XVII wieku. Istnieją co najmniej dwie anonimowe sztuki commedia dell'arte znane pod tym tytułem. Spektakle te podejmują trop oszusta udającego lekarza i stawiają go w sytuacji, w której zmuszony jest grać dwie role jedna po drugiej, w coraz krótszych odstępach czasu, aż w końcu dochodzi do (pozornie niemożliwej) jednoczesnej obecności na scenie dwóch postaci jednocześnie.  

Trup w obłokach

Mark Twain

  “Trup w obłokach” to fascynujące opowiadanie amerykańskiego pisarza Marka Twaina którego William Faulkner nazwał „ojcem amerykańskiej literatury”.   “Obaj siedzieli przy stole, zaplamionym najrozmaitszemi ostremi płynami, kwasami, zawalonym, zarzuconym wieloma akumulatorami, baterjami, izolatorami etc. etc. Pośrodku stołu, wśród przenajrozmaitszych aparatów technicznych, wzniosiła się przedziwna maszyna, obracająca się z jakiemś niezwykłem warczeniem.  Obaj wspólnicy z gorączkową uwagą przyglądali się owej przedziwnej maszynie...  Niezliczona mnogość nici metalowych spajała niedużą, kwadratową skrzynkę metalową z kołem stalowem, z obydwu stron zaopatrzonem w obręcze. Samo koło było nieruchome, lecz obręcze jako też umocowane do nich nieduże drążki wirowały z zawrotną szybkością. Widać było, że siła obracająca maszynerję czerpie rozpęd ze skrzynki metalowej. W powietrzu można było wyczuć słaby zapach ozonu.  — Panie Brown, gdzie są skrzydła? — zapytał wynalazca.”   Fragmenty z książki: Mark Twain. „TRUP W OBŁOKACH”

Mohikanie paryscy część III

Aleksander Dumas (ojciec)

“Mohikanie paryscy część III” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść ta jest trzecią z sześciu części wspaniałej sagi autorstwa Aleksandra Dumasa ojca. Mistrz powieści płaszcza i szpady również i w tym dziele przykuwa uwagę czytelnika i nie pozwala oderwać się od śledzenia emocjonujących losów jej bohaterów.  

Korsarz

George Gordon Byron

"Korsarz" to powieść poetycka George'a Gordona Byrona, jednego z największych angielskich poetów i dramaturgów.Znany jest przede wszystkim jako autor takich dzieł jak "Giaur" czy "Mazepa".  Powieść opowiada o losach greckiego pirata imieniem Conrad, który atakuje Seyda, tureckiego króla. Podczas tego wydarzenia ratuje Gulnarę, królową haremu, która uzależnia tego wcześniej wolnego młodzieńca od siebie. W alegoryczny sposób przedstawia to dwa punkty widzenia na Grecję, która z jednej strony jest krajem ludzi wolnych i niezależnych, zaś z drugiej strony jest pod panowaniem tureckim.

Mohikanie paryscy część II

Aleksander Dumas (ojciec)

“Mohikanie paryscy część II” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść ta jest drugą z sześciu części wspaniałej sagi autorstwa Aleksandra Dumasa ojca. Mistrz powieści płaszcza i szpady również i w tym dziele przykuwa uwagę czytelnika i nie pozwala oderwać się od śledzenia emocjonujących losów jej bohaterów.  

Syn Jazdona

Józef Ignacy Kraszewski

“Syn Jazdona” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    Akcja rozpoczyna się w 1241 roku, w chwili kiedy tytułowy bohater imieniem Pawlik, syn możnowładcy - Jazdona herbu Półkoza, ma 19 lat. Autor ukazuje go jako lekkoducha i okrutnika trawiącego czas na zabawach i pijaństwie, dotkliwie dający się we znaki okolicznej ludności, przez budzące grozę wybryki. Kiedy na ziemie polskie najeżdżają Tatarzy, Pawlik bierze udział w walce, mężnie walcząc w bitwie pod Legnicą, gdzie cudem unika śmierci.  

Major Barbara

George Bernard Shaw

“Major Barbara” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Major Barbara is a three-act English play by George Bernard Shaw. The story concerns an idealistic young woman, Barbara Undershaft, who is engaged in helping the poor as a Major in the Salvation Army in London. For many years, Barbara and her siblings have been estranged from their father, Andrew Undershaft, who now reappears as a rich and successful munitions maker. Undershaft, the father, gives money to the Salvation Army, offending Major Barbara, who does not want to be connected to his "tainted" wealth.  

Tomek Baran

Władysław Reymont

„Tomek Baran„ to nowela Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   Tytułowy bohater, Tomek Baran, traci pracę i od tego momentu obserwujemy dramat rozgrywający się w jego życiu. Bieda, choroba, śmierć i tragiczna dola najbliższych są przyczyną moralnego upadku bohatera.  

Bracia

Eliza Orzeszkowa

"Bracia" to utwór jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "O tej samej godzinie, której dnia poprzedniego Horniczowie jedli obiad w atmosferze zatrutej kwasem i posępnością, przy tym samym stole panował gwar głosów ożywionych i wesołych. Zenon Hornicz mógłby znaleźć w tem temat do rozmyślań nad pierwiastkiem życia, który zawsze najsilniej uderzał jego umysł, mianowicie nad zmiennością wszystkiego w życiu. Ale on teraz nie rozmyślał nad niczem, bo ze wszystkich poruszeń wewnętrznych istniały w nim tylko radość i czułość, ze wszystkich zmysłów wzrok, dla którego znowu nie istniało w tej chwili nic, oprócz brata. Tylko co przywiózł go był ze stacyi kolei i prawie wprost z bryczki poprowadził do stołu. Protestów Wiktora przeciw ukazaniu się damom w ubraniu podróżnem i okurzonem ani chciał słuchać; śmiał się z nich głośno i serdecznie, mówiąc, że jego żona i jej siostra nie były damami, tylko kobietami i w dodatku wieśniaczkami, nie znającemi się na etykiecie światowej. - Ależ nie mam jeszcze przyjemności znać twojej żony i jej siostry, a ukazywać się im po raz pierwszy w sposób tak nieawantażowny... Nie skończył zdania rozpoczętego, wciągnięty prawie przemocą do pokoju, w którym znalazł się wobec Sabiny, tak zlęknionej, że ręce jej drżały, i wobec Rozalii poważnej, ale uprzejmej. Anielka i Kazio, trochę wystrojeni na przyjazd stryja, stali za matką i ciotką. Wiktor pocałował w rękę obie kobiety i oświadczył radość z tego, że je poznaje, uścisnął też z serdecznością wielką witające się z nim dzieci, zatrzymał przez sekundę spojrzenie uważne na oczach Sabiny, biegających z przelęknienia, i na pięknej kibici Rozalii; powiedział jeszcze parę zdań grzecznych, miłych, potoczystych, i zaraz potem wszyscy zasiedli do stołu. Dla każdego, nie znającego obu braci, musiałoby wydać się niepodobieństwem to, że Wiktor był starszym od Zenona, bo wyglądał na młodszego o dobre lat dziesięć. Był szatynem, średniego wzrostu, z małym początkiem otyłości, ale z ruchami młodymi i elastycznymi. Czoło miał białe i otwarte, policzki czerstwe, wąs zakręcony elegancko nad wargami wydatnemi, oczy piwne, piękne, bystre i wesołe. Mówił płynnie, z łatwością; swoboda obejścia się objawiała w nim wprawę wielką w załatwianiu interesów, spotkań, rozmów najrozmaitszych. Ubranie, w którem nie chciał się ukazywać damom - istotnie, okurzone nieco w drodze - uderzało wytwornością materyału i zgrabnością kroju. Uderzającym był również dźwięk głosu jego, pełen słodyczy i ciepła sympatycznego, które malowały się także w spojrzeniach i uśmiechach. Zasiadłszy do stołu, okrył serwetą przód ubrania i z apetytem zajadał zupę, która wybornie udała się Maryannie; przytem opowiadał różne zdarzenia swojej dość długiej podróży w sposób tak zajmujący i często zabawny, że nawet Sabina przestała lękać się człowieka nieznajomego i troszczyć się o wartość podawanych potraw, ale słuchała go z zajęciem i przyjemnością." Fragment

Stuartowie

Aleksander Dumas (ojciec)

“Stuartowie” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   “ Zaledwie królowa zdołała przykryć taflę, spiskowi uderzyli we drzwi. Ponieważ zamki i zasuwy były odjęte, jedyny zaporą była ręka Katarzyny Douglas; lecz że siła szlachetnéj dziewicy niezdołała stawić oporu, spiskowi wpadli do komnaty, wywracając i raniąc wszystko cokolwiek napotkali. Jeden z morderców chciał uderzyć na królowe, lecz syn sir Grahama zatrzymał go, mówiąc; Nie króloweéj, lecz króla szukamy!  Zaczęli przeglądać wszystkie zakąty komnaty, i nie znalazłszy nikogo już mieli wychodzić, aby całe zabudowanie przeszukać, kiedy jeden ze spiskowych, nazwiskiem Hall, potknął się na źle położonej tafli; schylił się więc i podniósłszy ją, odkrył otwór do piwnicy. Natychmiast podano pochodnie i przy jéj świetle ujrzano króla stojącego przy murze.”   Fragment.  

Powszechne braterstwo

John Galsworthy

“Powszechne braterstwo” to powieść Johna Galsworthy’ego, brytyjskiego powieściopisarza, nowelisty, poety i dramaturga, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Jej oczy, zielonawo szare, któremi często spoglądała ironicznie, w obawie, żeby nie zdradzić tego, co działo się w jej duszy, wpatrywała się badawczo w wystawioną błękitną suknię, jakgdyby chcąc przeniknąć do dna, jak dalece jest istotnie pożądania godna.  „A może nie spodobam się w niej wcale Stefanowi!“ Pod wpływem tej wątpliwości, palce jej, w rękawiczkę obciśnięte, przylgnęły do stanika, ruchem tym chcąc uciszyć walkę toczącą się w duszy: chęć posiadania i obawa przed niem, pragnienie istnienia i trwoga przed niem”   Fragment książki “Powszechne braterstwo”  

The Gospel of Wealth

Andrew Carnegie

Embark on a profound exploration of societal responsibility and the power of wealth with "The Gospel of Wealth" by Andrew Carnegie. In this seminal work, Carnegie, the pioneering industrialist and philanthropist, articulates a visionary perspective on the ethical obligations of the affluent towards the betterment of society. Through eloquent prose and persuasive argumentation, Carnegie advocates for the redistribution of wealth for the greater good, emphasizing the importance of philanthropy, education, and social progress. Engage with timeless ideas that continue to resonate in today's world, as Carnegie's insights challenge conventional notions of success and inspire readers to consider the broader impact of their prosperity. Illuminating, thought-provoking, and profoundly relevant, "The Gospel of Wealth" is essential reading for anyone interested in the intersection of wealth, philanthropy, and social change.

Drobiazgi

Eliza Orzeszkowa

"Drobiazgi" to zbiór utworów jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Drobiazgi" to zbiór ponad dziesięciu świetnych utworów autorstwa Elizy Orzeszkowej. W skład tego zbioru wchodzą takie dzieła jak: "Za doliną róż"; "Echo"; "Pokociło się" i "Dam nogę".

Antek

Bolesław Prus

  „Antek” to nowela autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. Utwór z roku 1880, podejmuje tematykę trudnego życia na wsi w XIX wieku, a co za tym idzie niełatwego losu dzieci. Jako główne problemy XIX-wiecznej wsi zostały ukazane zacofanie ludności, wykorzystywanie dzieci do ciężkich prac oraz brak możliwości kształcenia i rozwijania talentów przez dzieci i młodzież. Głównym bohaterem jest kilkunastoletni Antek. Razem z matką, siostrą Rozalką i bratem Wojtkiem mieszkają na wsi nad Wisłą na terenie zaboru rosyjskiego. Jego ojciec zginął w wypadku zostawiając żonę w fatalnej sytuacji finansowej. Antek już jako 5-letnie dziecko musiał pracować i pomagać matce.

Myszeida

Ignacy Krasicki

“Myszeida” to utwór Ignacego Krasickiego, jednego z głównych przedstawicieli polskiego oświecenia. Nazywany „księciem poetów polskich”.   Utwór nawiązuje do legendy o królu Popielu. Jest to utwór o wojnie kotów z wojskami szczurzo-mysimi pod dowództwem Gryzomira, z udziałem ludzi (Popiel i jego córka Duchna stoją po stronie kotów).  

Aglawena i Selizetta

Maurice Maeterlinck

„Aglawena i Selizetta” to piękny dramat Maurice’a Maeterlincka, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury oraz czołowego przedstawiciela symbolizmu. „Niema jeszcze tygodnia, jak razem żyjemy pod tym dachem, a mnie trudno uwierzyć, żeśmy nie w jednej kołysce zrodzeni. I zdaje mi się, że nigdy jeszcze nie byliśmy rozłączeni i że cię znałem już, zanim poznałem siebie. Wszystko w tobie zdaje mi się wyprzedzać to, czem jestem; więcej, niż własną, czuję twoją duszę i bliższą mi jesteś, niż wszystko, co jest mną samym; gdyby mi powiedziano: „musisz ocalić swe życie”, abym mógł żyć, musiałbym twoje ocalić…” Fragment

Pieśni społecznej cztery stron

Cyprian Kamil Norwid

“Pieśni społecznej cztery strony” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. “W twoje chóry, pieśni nasza, Czegoż-bo nie wplecie? Od ołtarza do pałasza Wszystko, co na świecie... Z ciebie, z ciebie powyrasta Nowy lud — i miasta... Ty przelecisz granic straże, Kraty cytadeli, I zadziwia się mocarze, Że cię nie widzieli; I zadziwisz myślicieli, Że tak skromna szata I że prządka u kądzieli Tak wysoko lata.” Fragment