Pomruki głuszy

Zbigniew Bressa

Rozdrobniona bieszczadzka wioska. Szumią lasy, szemrają strumyki, w źdźbłach roślin perli się rosa, nad łąkami unosi się woń siana. Życie toczy się beztrosko, czas płynie wolno. Niespodziewanie rozpętała się burza; zygzakowate błyskawice przecięły niebiosa. Obudziły się głęboko uśpione demony. Zerwał się gwałtowny wicher namiętności, nastąpił zamęt zmysłów, ciało trawiła gorączka rozkoszy. Dotychczasowa sielanka zmieniła się w koszmar.   „Obława podążała jej śladem. Ścigający kłuli pikami zarośla. Na czele pogoni kroczył Archanioł, dzierżący w dłoniach rozżarzony miecz. Wódz niebiańskich zastępów ciął i siekł zarośla Pościg był tuż-tuż. Za chwilę ją dopadną! Słyszała nawoływania i trzask łamanych gałązek. Koszmar! Polują na nią?! Dlaczego pragną jej śmierci?!”.  

Wij

Nikołaj Gogol

Na początku wypada ostrzec, by osoby o słabych nerwach nie czytały książki przed snem. Kim jest tytułowy Wij, autor informuje już w słowie wstępnym, z pierwszych stron powieści dowiadujemy się też o dziwnych zwyczajach ukraińskich seminarzystów. Następnie obserwujemy niezwykłą wędrówkę trzyosobowej grupki tych młodych mężczyzn przez ukraińskie stepy. Teolog, filozof i krasomówca w warunkach nocnych, kiedy rzekomo nie dało się widzieć nawet własnej pięści, kiedy głos ich ginął, ale słyszeli jęki podobne do wilczego wycia, zgubili namiastkę drogi i trafili do samotnego chutoru. W chutorze, biednemu filozofowi słowa zamarły na ustach, kiedy w nocy do niego zaczęła zbliżać się starucha, której oczy błyszczały jakimś dziwnym blaskiem. Dopiero, gdy wskoczyła mu na plecy i jak rumaka zmusiła do galopowania po stepie, zrozumiał, że ma do czynienie z wiedźmą. Po ciężkich zmaganiach, zdołał ją zrzucić, ale najgorsze miało dopiero nastąpić. Nie zdołał umknąć kozakom, mimo swych dobrych nóg, chociaż ich powóz zatrzymywał się przed każdą karczmą. Na koniec, trzy kolejne noce miał spędzić w zamkniętej cerkwi, ale razem z trupem… Po pierwszej nocy serce filozofa drżało i pot spływał strumieniami... Po drugiej nocy posiwiał… Gogol Nikołaj Wasiliewicz (1809 – 1852) urodził się w Połtawskiej guberni – obecnie w granicach Ukrainy. Jest wielkim rosyjskim pisarzem, ale w wielu utworach wraca do stepów Ukrainy, chutorów, kozaków. Przedstawia nam atmosferę kraju i narodu, ale często ubarwia całość urokiem dziwnej atmosfery pełnej różnych duchów, wiedźm i zjawisk o nadprzyrodzonej mocy. Pomysły czerpie z ludowych opowieści.

Ogród polskiej Safony

Sylwia Stolarczyk

Istnieje stosunkowo niewiele publikacji, które opisują znaczenie i dzieje symboliki roślin w kulturze europejskiej jak i światowej, a jednak motywy roślinne często pojawiają się w literaturze i sztukach plastycznych. Symbolika florystyczna stała się przedmiotem zainteresowań teologów i biblistów, rzadziej badaczy kultury. Jedną z najwybitniejszych dostępnych po polsku publikacji dotyczących motywów roślinnych jest Florarium christianum. Symbolika roślin - chrześcijańska starożytność i średniowiecze księdza Stanisława Kobielusa. Księga ta zawiera przegląd wiedzy o europejskiej symbolice roślin, której fundamentem jest Biblia i mitologia grecka. Godną uwagi pozycją traktującą o historii i symbolice roślin jest również Atlas roślin biblijnych. Pochodzenie, miejsce w Biblii i symbolika Barbary Szczepanowicz. Słownik symboli Władysława Kopalińskiego stanowi cenne uzupełnienie wiedzy o symbolice najważniejszych dla kultury europejskiej kwiatów i drzew. Mimo, iż rośliny kulturowo posiadają trwałe konotacje symboliczne, to ich znacznie na przestrzeni dziejów literackich uległo pewnym modyfikacjom. Apogeum tych przemian nastąpiło w czasie modernizmu i rozkwitu secesji. Młodopolska florystyka poetycka Ireneusza Sikory jest pracą opisującą szczegółowego symbolikę najpopularniejszych motywów kwiatowych występujących w polskiej poezji modernistycznej. Poza tym w książce pojawiają się fragmenty dziewiętnastowiecznych opracowań symboliki kwiatów, między innymi: Dziennik podróży do Turcji odbytej w roku 1814 Edwarda Raczyńskiego, Słownik znaczenia kwiatów Brunona Kicińskiego, Ogrody północne… Józefa Strumiłło, Znaczenie symboliczne kolorów i kwiatów Franciszka Baturewicza, Mowa kwiatów Józefa Dunin-Borkowskiego oraz Rozmowa kwiatami czyli znaczenia roślin, ułożone w polskim i łacińskim języku dla użytku i zabawy płci obojej. Część z tych prac ma charakter badań kulturowych, inne dotyczą modnej ówcześnie zabawy towarzyskiej zwanej flirtem kwiatowym. Aktualny stan badań nad symboliką roślin jest dość ubogi w informacje dotyczące kwiatów egzotycznych, które występują w twórczości wielu europejskich pisarzy czy artystów. Bez dostępu do fachowych opracowań florystycznych symbolika roślin zawarta w dziele literackim pozostanie dla czytelnika w dużej mierze nieczytelna. Poezja Marii Pawlikowskiej Jasnorzewskiej zawiera różnorodną problematykę. Jerzy Kwiatkowski we wstępie do Poezji wybranych opisał i pokrótce scharakteryzował tematy pojawiające się w twórczości „polskiej Safony”, ukazując dobitnie, że liryka miłosna, choć przyniosła poetce zasłużoną sławę, nie jest bynajmniej jedynym tematem jej twórczości. Poezja Pawlikowskiej podejmuje przede wszystkim problematykę egzystencjalną, próbuje zrozumieć przemijanie i zmierzyć się ze śmiercią. W innych utworach pojawiają się motywy muzyczne, okultystyczne czy nawet językoznawcze. Utwory pisane po roku 1939 poświęcone są głównie refleksji nad okrucieństwem wojny i nostalgią za utraconą ojczyzną. Odrębne miejsce w poezji Pawlikowskiej zajmuje, jak to określił Jerzy Kwiatkowski Filozofia przyrody. Badacz zwraca uwagę na ewolucję, jaka zaszła w twórczości Pawlikowskiej. Tematyka poezji zmieniała się wraz z doświadczeniem życiowym autorki, jednak motywy florystyczne występują na każdym etapie jej twórczości. Elżbieta Hurnikowa w książce Natura w salonie mody jako pierwsza postanowiła bliżej i głębiej przyjrzeć się naturze, która zajmuje tak ważne miejsce w poezji „polskiej Safony”. Jednakże głównym celem jej pracy było wydobycie aspektów malarskości czy, jak pisze, specyfiki poetyckiego obrazowania, a nie badanie symboliki kwiatów. Innymi publikacjami traktującymi o wątkach florystycznych w poezji interesującej mnie poetki są artykuł Justyny Bajdy Secesyjna Maria Pawlikowska-Jasnorzewska oraz Zielnik poetycki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej Anny Dzieniszewskiej. Aktualny stan badań nad motywami florystycznymi w poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej jest dość ubogi, zapewne ze względu na dającą się zauważyć tendencję do lekceważenia jej twórczości, uchodzącej często za kobiecą i pozbawioną głębi. Za życia nieprzychylnie odnosili się do Pawlikowskiej krytycy, a po śmierci z przymrużeniem oka spoglądają na nią badacze literatury. W przedmowie do I tomu Poezji Pawlikowskiej Adam Mauersberger cytuje opinie przedwojennych krytyków literackich na twórczość „polskiej Safony”: „p. Pawlikowska robi wrażenie, jakby pisała dla zabawy – z lekkomyślnością prawdziwie kobiecą psuje najlepsze zamiary - żadnego przy pisaniu wysiłku, żadnego, broń Boże, opracowania – nie ma mowy o nietzscheańskim przykazaniu tworzenia ponad siebie – niech nikt nie szuka w wierszu poezji! […] pani Pawlikowska zbyt daleko zapędziła się w uprawie miniaturyzmu – wszystko sprowadzone do breloczkowych proporcji, filigranowe, kapryśne, powierzchowne, kruche – cacka błyskotliwe, świecidełka z Bożego drzewka […] pisze wiersze do sztambucha, do zawijania karmelków – słodka Dzidzi Colombina w różowym dominie – pisze wiersz do kręcenia papilotów przy rannej toalecie […] w tej rodzinie prawdziwie krwisty talent literacki posiada tylko malarz Wojciech Kossak”. Maria Pawlikowska nie była ceniona przez krytyków literackich, ale zyskała za to uznanie czytelników, a co istotniejsze także innych poetów i pisarzy takich jak Jan Lechoń, Julian Tuwim, Tadeusz Boy-Żeleński czy Stefan Żeromski, którzy niejednokrotnie stawali w obronie jej poezji. Badacze literatury, którzy uznali wartość poezji „Polskiej Safony”, nie docenili jednak, jak istotną kwestię odgrywa w jej twórczości symbolika roślin. Uwzględnienie tej tematyki otwiera nowe horyzonty interpretacyjne, bowiem poetyckie kwiaty Pawlikowskiej skrywają informacje nie tylko o sobie samych, ale także w istotny sposób nawiązują do biografii poetki. Powodem niedocenienia poetyckiej florystyki Pawlikowskiej przez polską krytykę literacką i historię literatury było – jak się wydaje, nie zauważenie, że poetka posiadała de facto dość rozległą wiedzę botaniczną i rzeczywiście potrafiła ją spożytkować na niwie poetyckiej. Ogród Pawlikowskiej przez wiele lat był zamknięty, ponieważ nie było interpretacyjnego klucza, aby go otworzyć. Tym kluczem okazał się symbolizm…

Siła przeznaczenia

Anna Górska

Miłość, niespełnione pragnienia, walka o to, co w życiu wydaje się najważniejsze, strach, nadzieja, wiara – to wszystko jest udziałem bohaterów tej wyjątkowej historii. „Siła przeznaczenia” to opowieść o przeznaczeniu, trudnych wyborach i różnych obliczach miłości.   „Kaśka siedziała przy stole i patrzyła w okno za którym świeciło jasne, poranne słońce. Trudno było uwierzyć, że minęło już dwadzieścia trzy miesiące, dwa tygodnie, pięć dni i siedemnaście godzin od dnia, kiedy została wepchnięta do wagonika na szalonym rollercoasterze, który jej życie wywrócił do góry nogami. Teraz, z perspektywy czasu zaczęła się zastanawiać, czy faktycznie miała jakikolwiek wpływ na własne życie, czy przeznaczenie już wcześniej ułożyło scenariusz zabawy z jej udziałem. Ale jak dotąd nie znalazła na to odpowiedzi.”  (fragment książki)   Anna Górska Absolwentka wydziału historii i filologii polskiej Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach. Od urodzenia związana z Kielcami. Uważa że świat należy do ludzi, którzy mają odwagę marzyć i ryzykować, aby spełniać swoje marzenia i starają się robić to jak najlepiej. Jej pasją jest muzyka Yirumy, Bethovena oraz książki Paulo Coelho.

Matematyka stosowana. Przykłady z życia wzięte

Mander

Matematyka stosowana. Przykłady z życia wzięte to kolejny tom poezji satyrycznej autora ukrywającego się pod tajemniczym pseudonimem Mander. Jako próbka niech posłuży utwór:Po słowie Miały to być śmieszne wiersze,Różne scenki z życia wzięte,Przy pomocy słów dobranych,W prosty wiersza rym zaklęte.Wszystkie scenki, tu przeze mnie,Skrupulatnie opisane,Miały być w zwierciadle krzywym,Przypadkowo oglądane.Czy to wszystko wymyślone?Czy naprawdę się zdarzyło?Nie wiem nawet czy to lustro,To w ogóle krzywe było?No, więc w głowę sam zachodzę,Lecz nie chcę, jak kura gdakać.Czy się tutaj śmiać należy?Czy też może ? raczej płakać?Część pomysłów do tych wierszy,Z Internetu było wzięte,Inne przez przyjaciół moich,Zostały mi podsunięte.Ale nie jest to poradnik,Nawet, gdy Cię życie styra,To pamiętaj bardzo proszę,Że to tylko jest satyra.

Pozytywnie nieobliczalni

Marcin Brzostowski

„Pozytywnie nieobliczalni” – to powieść, której główny bohater, młody prawnik, zderza się z bezwzględnym światem korporacji i szybko odkrywa, że w jego życiu wciąż na pierwszym miejscu znajdują się młodzieńcze ideały. Będzie zmuszony dokonać wyboru pomiędzy zawodowym prestiżem i pieniędzmi, a wiernością własnym przekonaniom. Czy jego wybór okaże się właściwy, niech przekona się sam Czytelnik. „Pozytywnie nieobliczalni” po raz pierwszy ukazali się na rynku wydawniczym w 2002r. i byli próbą nakreślenia obrazu pokolenia, które „wchodziło w dorosłość” w czasach, gdy wartości niematerialne zaczynały ustępować miejsca królującemu dziś konsumpcyjnemu modelowi życia. Marcin Brzostowski (ur. 1969) – autor powieści „Pozytywnie nieobliczalni”, „Radio miłość nadaje!”, „I tak skończymy w więzieniu! czyli Tryptyk Polski (bez trzeciej części)”, „Podpalę wasze serca!”, „Zemsta kobiet”, „The vengeance of women”; zbioru miniatur „Szach-Mat! czyli Szafa wychodzi, ja zostaję” oraz tomiku poezji „Teraz dni pachną kawą”. Laureat konkursu Ad Absurdum zorganizowanego przez wydawnictwo Indigo. Fragment nagrodzonego tekstu został opublikowany w książce „Śmiertelnie absurdalne zebranie, edycja 2007/08”. Jest także zdobywcą II miejsca w konkursie na opowiadanie, zorganizowanym przez portal literacki kochamksiazki.pl (2013). Strona autora: www.brzostowski.org

Mutyzm wybiórczy w codzienności

Magdalena Mordzak

Mutyzm wybiórczy jest to zaburzenie o charakterze lękowym. Najbardziej widoczną cechą charakterystyczną osób mutystycznych jest brak możliwości nawiązania kontaktu werbalnego w niektórych sytuacjach i jednocześnie swobodne mówienie w pozostałych sytuacjach. Książka ta skierowana jest do każdego człowieka, ponieważ ludzie mutystyczni na co dzień funkcjonują w społeczeństwie – można ich spotkać w trakcie pracy zawodowej i podczas spędzania czasu wolnego, a także w różnych sytuacjach społecznych.

Twoje prawa. Zakupy w Internecie

Maciej Żółtowski

Tak nagły i szybki wzrost zainteresowania rynkiem e-commerce jest oczywiście zrozumiały i całkowicie uzasadniony. W końcu każdy z nas lubi robić zakupy w kapciach i szlafroku przy kubku gorącej kawy a coraz sprawniej działające firmy kurierskie całkowicie, jak sądzę, zaspokajają potrzeby świadomego konsumenta. Skoro czytasz ten poradnik – najprawdopodobniej albo już coś przez Internet kupiłeś albo masz taki zamiar. I znakomicie, bo to nie tylko możliwość wygodnego zrobienia zakupów (co zachęca zwłaszcza wtedy, kiedy na dworze pogoda nie zachwyca), ale także sposób na zaoszczędzenie sporej ilości pieniędzy – towary w Internecie często są sporo tańsze niż w sklepach stacjonarnych. Ma to swoje ekonomiczne uzasadnienie – koszta utrzymania sklepu internetowego są po wielokroć niższe niż chociażby w przypadku zwyczajnego „osiedlaka”. Należy jednak być bardzo ostrożnym – przy korzystaniu z zakupów w Internecie konsument jest o wiele bardziej narażony na rozmaite pułapki zastawiane na niego, świadomie bądź mniej, przez przedsiębiorców. Wynika to m.in. z tego, iż nie ma możliwości sprawdzenia towaru przed jego zakupem, poznania jego właściwości oraz jego rzeczywistego stanu. Problemy, jakie mogą się narodzić przy sprzedaży wysyłkowej są rozmaite, i mogą się zdarzyć na każdym jej etapie, nawet jeszcze przed dokonaniem jakiegokolwiek zakupu, w trakcie realizacji, w transporcie czy przy realizowaniu płatności. Jak się przed nimi ustrzec? Jak się bronić w przypadku, gdy Twoje prawa są naruszane? Tego właśnie dowiesz się z niniejszego poradnika. Postaram się w nim poruszyć każdy częściej spotykany problem wynikający z sprzedaży online, a także wskazać sposób na jego jak najprostsze i najszybsze rozwiązanie. Przy pomocy tego poradnika poznasz nie tylko przepisy prawa, jakie obowiązują, ale także sposób, w jaki należy z nich korzystać by skutecznie egzekwować ich stosowanie. Do poradnika dołączone zostały także wzory pism mających zastosowanie w różnych przypadkach (rozdział 9), które mogą się wydarzyć (i stosunkowo często mają miejsce). Warto się z nimi zapoznać dopiero po przeczytaniu niniejszego poradnika – aby w pełni zrozumieć uzasadnienie stosowania tychże, trzeba najpierw zapoznać się z opisem instytucji do których się odnoszą. Tylko wtedy, kiedy wszelkie kroki opisane w tym poradniku będą stosowane w pełni świadomie, całe postępowanie będzie mogło przynieść oczekiwane skutki. Poradnik został napisany na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów, zawiera więc opis wszystkich praw i obowiązków wynikających m.in. z ustawy o prawach konsumenta i zmianie Kodeksu Cywilnego z dnia 25 grudnia 2014 roku. To daje Ci pewność tego, że możesz stosować wiedzę nabytą podczas czytania tego poradnika bez obawy o to, że ktoś zarzuci Ci bazowanie na nieaktualnych danych. Zapraszam do lektury, Maciej Żółtowski

Życie jak obsesje

Anna Dalia Słowińska

„Życie jak obsesje” – to poruszający dramat, w którym każda strona powieści nasila nowe barwy. To niezwykła podróż wrażliwej kobiety w średnim wieku tropem swoich marzeń i z nadzieją, bez której nie da się żyć. Jest to jednak podróż przez chaszcze życia naszpikowane emocjami, które niszczą świat wewnętrzny bohaterki, zakłócając jej noce nerwowymi snami i wizjami, a które nieczęsto przeradzają się w rzeczywistość.   „Krótki, nerwowy sen i obudziła się spanikowana; znowu te sny... Spojrzała w niebo, szukając w nim pomocy. Pozostało niewzruszone i tylko na jego tle trzepoczące ptasie skrzydła, dzioby skrzeczące czarnych kruków. – To się wkrótce wydarzy… Czerwona plama krwi… zamazane twarze. Krzyk. Czyj krzyk?! Wzmożone bicie serca i przez chwilę ożywione pukające myśli. – Czy to jej obsesje? Dlaczego wracają?”  Anna Dalia Słowińska Mieszkanka Piły, autorka kilku opowiadań i dwu powieści psychologiczno - obyczajowych: „Szansa na szczęście” i „Co ja tu robię?” . Życie, jej zdaniem to wytyczony cel, którym się podąża, najczęściej pokonując kręte ścieżki i wciąż pod górę. Najważniejsze, mówi Anna Słowińska, uchwycić chwilę, nim wiatr osuszy kroplę wody na skale czy źdźble trawy, a która jest życiodajną siłą i gdzie tylko chwile słabości... drżą jak ta kropla.

Bajki dla grzecznych i niesfornych

Agnieszka Czerwonko

O czym marzy wampirek Irek? Co się robi na straszliwym balu wampirów? Jakie przygody czekają Irka?Nie tylko tego dowiecie się z wierszowanej opowieści o Irku Wampirku. Jest tu wszystko, co potrzebne bajce.Historia wzbogacona została niezwykle sugestywnymi ilustracjami Marty Święcek. Stworzenie "Bajek dla grzecznych i niesfornych" było konsekwencją chęci opisania świata, nieograniczonego tym, co realne.A cóż innego daje taką możliwość bardziej, aniżeli bajka właśnie? Pisząc, spory nacisk starałam się położyć na wykreowanie specyficznego klimatu tajemniczości i magii, okraszonego jednak często sporą dawką  humoru."Bajki dla grzecznych i niesfornych" traktują o perypetiach sympatycznego Irka Wampirka, zamieszkującego stary, ponury zamek, zagadkowych leśnych istot, trzech braci, którzy wyruszyli na poszukiwanie najpiękniejszego z miejsc świata oraz wielu innych, intrygujących postaci. Książeczkę tę napisałam krótko po moich 18 urodzinach w okresie wakacji. Stanowiło to swoisty eksperyment, gdyż nigdy wcześniej nie podjęłam się napisania bajek w formie wierszy (pomijając oczywiście nieśmiałe próby w początkowych klasach szkoły podstawowej). Kreowanie fantastycznych sytuacji i postaci było czystą zabawą a pomysły na nie rodziły się spontanicznie, często w trakcie pisania.Moim zamiarem było wzniesienie ze słów frapującego świata, do którego chce się wracać. Myślę, że ci, którzy zdecydują się z nim zapoznać, wyraźnie ów zamiar odczują.

Światło

Monika Izabela Maśnik

Autorka zaprasza do wędrówki przez swoje wiersze i chwilę refleksji – zaczynając od wschodu słońca, podążamy wraz z upływającym czasem. Tomik składa się z trzech części: Ogień, Światło, Krew. W środku czeka miła niespodzianka w postaci kilku fotografii. Monika Izabela Maśnik – dziennikarka, copywriter i PR-owiec, ale także autorka tekstów piosenek i wierszy. Piosenki z jej tekstami można znaleźć na youtube.com („Ty, co nie zwątpiłaś nigdy” - muz. J. Tomalak, „Stworzenie” z płyty „Opowieści z Mądrej Księgi” - muz. V. Brzezińska). Współautorka libretta „Et In Terra Pax – Orędzie Pokoju" - premiera w 2010 r. w Tarnowie. W 2009 r. wydała tomik wierszy "Wiersze zielone". W 2005 r. wyróżniona na Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim "Klucze Świętego Piotra". Wiersze publikowała w almanachach: "Dla Jego bolesnej męki" (2013), "A Duch wieje kędy chce..." (2010) oraz czasopismach: "Aspiracje", "Lamelli", "W Dolinie Cedronu", "Znaj". Absolwentka kierunku Turystyka i Rekreacja na krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego oraz dziennikarstwa na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Urodzona w 1986 r. w Bolesławcu.

Iki japońska filozofia codzienności

Sylwia Gliniewicz

Moja praca poświęcona jest japońskiej filozofii codzienności Iki. Na początku zajmuję się definicją  Iki, w drugiej części mojej pracy podaję przykłady tego, jak Iki przejawia się w codziennym życiu Japończyków, na samym końcu skupiam się na inspirującym wpływie, jaki Iki wywarło na kulturę Zachodu. Czym tak naprawdę jest Iki? Bardzo trudno znaleźć odpowiednik słowa Iki w języku obcym. To dążenie do wyjątkowości, jak również pragnienie poznania, zdobywania doświadczenia, które nie prowadzi do znudzenia życiem, ale wręcz przeciwnie - do ciągłej nim fascynacji. To także dążenie do zachowania równowagi i unikania przesady. Jakby tego było mało Iki jest definiowane także często jako piękno, elegancja lub kokieteria. Żadne z tych określeń nie oddaje w pełni znaczenia Iki, a jedynie pewne jego istotne aspekty. Tym, co w pełni oddaje znaczenie Iki jest życie, jak również ściśle powiązany z życiem proces oddychania oraz duma, która nadaje naszemu życiu duchową wartość. Filozofia Iki narodziła się w XVIII wieku w dzielnicy uciech w ówczesnej stolicy Japonii wśród mieszkańców klasy średniej i niskiej. Nie była to koncepcja, która cieszyła się uznaniem klasy wyższej. Pomimo tego szybko zdobyła ogromną popularność. W błyskawicznym tempie tematyka związana z Iki przeniknęła do literatury i stała się inspirującym tematem przedstawień teatralnych. Iki jest niezwykłym konceptem w filozofii, bo w piękny sposób łączy w sobie cechy filozofii, estetyki, sztuki i codziennego życia. Właśnie dlatego Iki jest wciąż żywym elementem japońskiej kultury. Jak staram się pokazać w mojej pracy, Iki nadal stanowi inspirujące źródło nie tylko w codziennym życiu Japończyków, ale  może także wzbogacić codzienność każdego, kto będzie chciał choć na chwilę zatrzymać się w biegu i spojrzeć na otaczający świat tak, aby zachwycić się nim na nowo. Sylwia Gliniewicz   SPIS TREŚCIWprowadzenie 5I. Iki w historycznym i filozoficznym ujęciu 12Kuki i pierwsza definicja Iki 17Charakterystyka pojęcia Iki 22Podział Iki 24Krytyka ??Iki no kozo?? 26II. Estetyka codzienności 30Dlaczego Iki nie ma w Muzeum? 33Piękno w prostocie 35Sugestywnośd, czyli o spojrzeniu i tajemnicy 41Iki jako nie-sztuka 46III. Przejawy Iki w codziennym życiu 49Ceremonia herbaciana 53"Droga kwiatów?" 56Kaligrafia 58Świat kwiatów i wierzb 60Tokonoma 64IV. Iki jako źródło inspiracji 66Zakooczenie 72Bibliografia 74    

Nowe perspektywy rynku pracy

Rafał Muster (red.)

Książka, którą oddajemy w ręce Czytelników jest zbiorem dziewięciu artykułów napisanych na podstawie referatów omawianych podczas konferencji Nowe perspektywy rynku pracy zorganizowanej przez Uniwersytet Śląski w Katowicach oraz Spółkę Akademicką Wiseplace sp. z o.o. w terminie 24-27.10.2016r.  Do monografii pokonferencyjnej mogą sięgnąć zarówno przedstawiciele środowisk akademickich, jak i praktycy na co dzień zajmujący się problematyką aktywizacji rynku pracy, czy gospodarowaniem czynnikiem ludzkim w organizacjach, a także studenci oraz wszyscy zainteresowani omawianą problematyką.  Teksty w głównej mierze wprost odnoszą się do problematyki rynku pracy. Procesy zachodzące na współczesnym rynku pracy następują dynamicznie i są wielowymiarowe – wyraźnie akcentują to Autorzy swoich testów.  Jednakże formuła konferencji – oprócz referatów związanych stricte z rynkiem pracy umożliwiała także zgłaszanie wystąpień dotyczących funkcjonowania człowieka w środowisku pracy. Stąd obecność w monografii artykułów dotyczących mobbingu i kultury organizacji.

Kleszcze

Anna Dalia Słowińska

Książka z gatunku kryminał/thriller. Jednak humorystyczny język i narracja książki, odbiegają od tego standardu. W książce zawarte jest kilka wątków toczących się wokół zabójstwa w małym miasteczku na Podkarpaciu i głównego podejrzanego – męża zamordowanej Jagody Szutkowskiej. Nietypowo, jak na ten gatunek prozy, śledztwo prowadzi młoda prawniczka zmuszona wrócić do swojego rodzinnego miasteczka i zmierzyć się z bolesną przeszłością, oraz z najtrudniejszym zadaniem swojego życia - odnaleźć zabójcę. Śledztwo prowadzi wraz z detektywem Zbyszkiem Figurantem. Jak poradzi sobie ze sprawą, która dotyczy jej samej? W trakcie zbierania dowodów na niewinność swojego klienta, pani mecenas i detektyw, odkrywają, że niby przypadkowe, czy wydawać by się mogło naturalne liczne zgony w Nowej Dębie, niezupełnie są przypadkowe, a są dziełem seryjnego mordercy. Kto jeszcze musi zginąć żeby prawda wyszła na jaw? A co jeżeli seryjnym zabójcą jest…?

Królewna Śnieżka

Magdalena Śliwińska

Chyba wszyscy znamy historię o Królewnie Śnieżce. W dobie internetu, facebooka i wszechobecnych aplikacji, warto poznać wersję „Śnieżki” jakiej jeszcze nie było! Debiutancka, ilustrowana książka Magdaleny Śliwińskiej pokazuje jak w dzisiejszych czasach łatwo wpaść w sidła "sieci" i zapomnieć o tym, co na prawdę daje nam w życiu szczęście. Bajka nie tylko dla dzieci. Magdalena Śliwińska - studentka Grafiki Warsztatowej w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Laureatka wielu konkursów plastycznych, m.in. 2 miejsce w "Studenckim Obrazie Roku 2017", liczne wyróżnienia na "Międzynarodowym Festiwalu Rysowania w Zabrzu", nagroda główna "Pleneru malarskiego na Nikiszowcu". Zajmuje się ilustracją, grafiką oraz malarstwem. Swoje inspiracje czerpie z otaczającego ją świata oraz relacji z najbliższymi. W wolnych chwilach uwielbia gotować, uprawiać jogę oraz zwiedzać świat.

Inna miłość?

Kajetan Kiping

Głównym tematem tej pracy jest kwestia seksualności ukazywana w polskiej prozie po 1989 roku. W składających się na tę pracę trzech rozdziałach zostały zanalizowane wybrane dzieła literatury współczesnej pod względem sposobów ukazywania seksualności. Najistotniejszym tematem książki stała się inna miłość, przez którą należy rozumieć obecne w najnowszej prozie obrazy odmienności seksualnych homoseksualizm i biseksualizm.Pierwszy rozdział został poświęcony tematyce homoerotycznej w polskiej literaturze XX wieku, począwszy od pierwszych utworów o tej tematyce 622 upadki Bunga (Stanisława Ignacego Witkiewicza 1919), a skończywszy na tekstach najnowszych, m.in. takich twórców, jak Michał Witkowski, Bartosz Żurawiecki, Ewa Schilling czy Marcin Szczygielski. Istotnym uzupełnieniem przedstawionych rozważań stała się prezentacja funkcjonujących w badaniach teorii poświęconych kwestiom homoseksualizmu i feminizmu gender i queer theroy.    Kolejny rozdział przedstawia typologię postaci przedstawianych w powieściach i opowiadaniach o tematyce traktującej o odmiennościach seksualnych. Istotnym nośnikiem treści aksjologicznych, pozwalających na ocenę i postaci, i całego świata przedstawionego, są wyszczególnione przeze mnie kategorie zauważalne w utworach o tejże problematyce, tj. zdrada, grzech i upadek oraz kara za odmienność. Ostatni problem, jaki został poruszony w tej rozprawie w rozdziale trzecim, dotyczy próby określenia przyczyn i celów działań bohaterów oddających się "innej  miłości". W tym kontekście istotna dla rozważań okazała się kwestia stereotypu homoseksualności, jaki odnajdujemy i w kulturze, i w literaturze homoerotycznej.Książka, mimo iż o charakterze naukowym, zawiera ciekawe spojrzenie na współczesną literaturę popularną. Napisana z odwagą, wbrew obowiązującym konwenansom. Geje, lesbijki, "transy" czy to faktycznie "inna miłość"?Wstęp    5Rozdział I    8Kwestia seksualności w literaturze polskiej po 1989 roku    81. Tematyka homoerotyczna w literaturze polskiej XX wieku    82. Od gender po queer theory    123. Seksualność tradycyjna i homoseksualna w literaturze polskiej po 1989 roku    154. Literacki obraz postaci a problem seksualności    205. Obraz świata heteroseksualistów w prozie o tematyce homoseksualnej    23Rozdział II    27Różne modele życia seksualnego w literaturze polskiej po 1989 roku    271. Podział literatury traktującej o odmiennej seksualności    272. Typy postaw bohaterów w prozie o tematyce homoerotycznej    322.1 "Romantycy"    322.2 "Cwele i cioty"    382.3 "Wyzwoleni seksualnie"    412.3.1 "Wyzwoleni realnie"    412.3.2 "Wyzwoleni rzekomo"    432.4 Utrzymankowie    432.5 Bohaterowie patologiczni    442.6 Postaci maskujące swoją odmienną seksualność    453. Kategoria zdrady literaturze o tematyce seksualnej    474. Kategoria kary za odmienność    495. Kwestia grzechu i upadku    516. Kategoria przestrzeni    547. Sposoby pisania o odmienności    56Rozdział III    57Inna miłość? O ambiwalentnym traktowaniu seksualności w literaturze polskiej po 1989 roku    571. W poszukiwaniu normalności    572. W poszukiwaniu zaspokojenia seksualnego    623. Dwoistość pragnień    664. Różne drogi, jeden cel    675. Stereotyp a ukazywanie homoseksualizmu w literaturze    68Zakończenie    73Bibliografia    75

Lipowy dwór

Andrzej Zduniak

"Lipowy Dwór" to powieść przygodowa dla młodzieży z wątkiem kryminalnym. Perypetie młodego mężczyzny próbującego po pięćdziesięciu latach odzyskać i zagospodarować rodową siedzibę na pograniczu Warmii i Mazur splatają się z historią  pruskiego junkra, którego siedziba przez graniczną rzekę stykała się z Lipowym Dworem.

Mroczne średniowiecze. Najzabawniejsze opowieści bardów wierszem spisane

Mander

Wiele osób pisze wiersze i niemal wszyscy opowiadają kawały, ale chyba mało, kto łączy jedno z drugim. Mroczne Średniowiecze opiera się na tym właśnie pomyśle. Zbiorek zawiera w większości mniej lub bardziej znane dowcipy. Oczywiście zostały one odpowiednio przygotowane, tak, aby trzymały klimat i pasowały do konwencji.Są to klasyczne wiersze, bez żadnych wyrafinowanych udziwnień, zachowujące rym i rytm. Pewnym wyróżnikiem jest jedynie zawarty w nich humor.Czytelnik nie musi się zastanawiać, co też autor miał na myśli, całość czyta się lekko i bez wysiłku. Oczywiście w każdej opowieści można się dopatrzyć drugiego dna i pewnego przesłania, ale taka jest w końcu rola poezji.Nie jest to żadna ambitna twórczość i z całą pewnością tak zwanym krytykom i znawcom gatunku, ten tomik raczej nie przypadnie do gustu, (chociaż, kto wie?). Nie pisałem go dla krytyków. Moi przyjaciele są normalnymi ludźmi. To właśnie oni byli pierwszymi cenzorami tych wierszy. Wszyscy, zgodnie twierdzili, że zbiorek jest świetny i powinien ujrzeć światło dzienne. Szczerze powiedziawszy, nie wierzyłem, że uda się go wydać.Dla tych z Państwa, którzy nigdy nie słyszeli wykorzystanych tutaj przeze mnie dowcipów, tomik powinien być zabawny ( niektórzy, reagowali na te wiersze, szczerym, spontanicznym śmiechem). Dla tych zaś, którzy te dowcipy znają, zbiorek, powinien być - interesujący. Oczywiście, są tutaj również nieznane nikomu historie, które sam od początku do końca wymyśliłem.W żadnym wypadku, nie neguję poezji, traktującej o wielkich sprawach i używającej wielkich, wyszukanych słów, ale czy tylko taka poezja może dostarczać wzruszeń i dawać do myślenia? Czemu właściwie mają służyć wiersze, których nikt nie rozumie? Mało, kto używa już dzisiaj rymów a przecież, można w ten sposób opowiedzieć każdą historię i wyrazić każde uczucie. Ten tomik, ma przede wszystkim dostarczyć rozrywki, czego państwu i sobie gorąco życzę a jeśli przypadkiem, będzie coś jeszcze... Tym lepiej. FRASZKA NIECO FRYWOLNAPuka rycerz w okieneczko.- Otwórz, piękna panieneczkoDeszcz mi strasznie zbroję rosi,Otwórz, otwórz! ? Rycerz prosi.- Wszak o tobie tylko marzę,Chcesz? Mój oręż ci pokażę!W odpowiedzi na te słówka,W oknie się pojawia główka.- Na twój oręż spojrzeć raczę,Pokaż! Niechże go zobaczę.Dobył tedy rycerz miecza:- Może chociaż od zaplecza?Panieneczka oddech chwytaI tak się rycerza pyta:- Czy ten oręż to już cały?Widzi mi się jakiś mały!Jakiś mały, jakiś krzywy,A czy aby jest ruchliwy?Rycerz wprawnie i dość gibko,Kilka pchnięć wykonał szybko.Panieneczka brwi zmarszczyłaI tak doń znów przemówiła:- Mój rycerzu z tym orężemNie zostaniesz moim mężem!Spis treściWSTĘP 6CZAROWNICA 8BURZA 9KONFESJONAŁ 16ORTODOKSJA 19FRASZKA NIECO FRYWOLNA 24PIEŚŃ O MAŁYM RYCERZU 26PORYPANA HISTORIA 31LENISTWO 34WYMIANA 40KAZANIE 42POKUTA 48DZBANEK WODY 52CYTRYNA 55BARA-BARA 58ŻART 62ŁABĄDKI 64GWAŁT 67SEKRET 70KRZYŻOWIEC 73GŁĄB 80MAŁY RYCERZ NA BALU 83ZAWIEDZENI 85POWAŻNA ROZMOWA 87DZIWNE MIEJSCE 90CZAPKA 93TROSKA 97PAS CNOTY 102WRÓŻKA 104MEDYK 106PODOBIEŃSTWO 109ZGODA 113POCHODZENIE 116MAJĄTEK 120STARUSZKOWIE 123EPILOG 126

Jak meble uciekły z domu

Katarzyna Michalec

Czy źle traktowane meble, mogą sobie tak po prostu wyjść z domu i wyruszyć na poszukiwanie nowego? Oczywiście, że tak. Najlepszym przykładem na to jest właśnie ta historia. Jednak jak się okazuje, ucieczka to nie taka prosta rzecz. Meble po drodze spotykają wiele przygód, które nie zawsze są przyjemne. Czy wreszcie uda się im odnaleźć prawdziwy dom, w którym będą szanowane i doceniane? To pełna humoru opowieść, która jest dowodem na to, że marzenia się spełniają, a prawdziwa przyjaźń przetrwa najtrudniejsze chwile.

Krzyżówki małego przyrodnika

Katarzyna Michalec

Zbiór krzyżówek dla dzieci, które pragną sprawdzić swoją wiedzę ze znajomości otaczającego nas świata. Znajdziemy tu krzyżówki dotyczące roślin, zwierząt i zjawisk zachodzących w przyrodzie. Jest tu również mnóstwo krzyżówek obrazkowych ze zdjęciami przyrody.

To tylko wiersze nic więcej

Kamil Jaszczak

Debiutancki tomik wierszy dwudziestoletniego nanopoety, którego motywem przewodnim jest przemijanie w szczególności to dotyczące uczuć i miłości. Tomik składa się z dwudziestu wierszy po jednym przypadającym na każdy rok życia autora. Utwory spotkały się z ciepłym przyjęciem wielu redaktorów Wspieramy Polską Młodą Twórczość jednego z największych wortali literackich w Polsce: Fenomenalny. Choć, tak myślę, i ten przymiotnik nie odda w pełni mojego zachwytu. (...) Zakończenie dosadne, jest uzupełnieniem całość, co lubię. Muszę się powtórzyć, ale według mnie ten wiersz jest cholernie dobry. Zuanshie o Historia nieopowiedziana Powiem ci również, że rzadko się wzruszałem (), a twoja ostatnia strofa spowodowała u mnie proste, ludzkie, męskie, emocjonalne ściśnięcie gardła. Czego ci osobiście gratuluję, bo ostatnio to u mnie ciężkie do wywołania... Zoso o Spóźniony Lekko opisowe, refleksyjne myśli, które tutaj pokazałeś, zostały uwieńczone przez "oddychanie pełnią tablicy Mendelejewa w Fukushimie". Genialna metafora sama w sobie, ale kiedy odniosę ją do kontekstu tego, w moich oczach, tryptyku - coś niesamowitego. Wrażenie robi to, że podmiot w swojej ckliwości i kruchości, jest, mimo wszystko, męski i stanowczy. aubrey (były Dyrektor Twórczości) o wierszach

Gdzie diabeł nie może

Dorota Ostrowska

„Gdzie diabeł nie może” to opowieść o przeprawie w zaświatach duszyczki pewnej młodej, temperamentnej i sprytnej dziewczyny. Wykorzystując w swojej książce wszelkie absurdy PRL, autorka maluje niezwykle barwne tło. Wplecenie magii mieszkańców zaświatów, wszelkiego typu aniołów diabłów i ich pomocników, wyraziste osobowości i cała gama intryg, sprawiają, że te relacje bez reszty wciągają czytelnika. Barwny, dowcipny język powoduje łatwość przemieszczania się wraz z Duszyczką po przedziwnych miejscach do których trafia, gnana emocjami. Każda kobieta czytająca to opowiadanie chętnie identyfikuje się z przesympatyczną, choć „charakterną” bohaterką. Na tle magicznych miejsc i wśród plejady najróżniejszych typów rodzi się głębokie uczucie pokonujące wszystkie siły w niebie, piekle i czyśćcu razem wziętych. Przenikanie przygód na różnych poziomach przestrzeni zaświatów jest przeprowadzone po mistrzowsku. Powieść „Gdzie diabeł nie może” można porównywać z „Hary Potterem” i pod względem ilości przygód w nierealnej przestrzeni, fantazji i pomysłów scen, wartkości akcji i jednoznaczności wszystkich  występujących bohaterów. Gdybym miała wyjeżdżać na wakacje, pierwszą książkę którą obowiązkowo wzięłabym ze sobą to „Gdzie diabeł nie może” Doroty Ostrowskiej. Można mieć pewność, że w mniej słoneczny dzień, gdy otworzy się książkę to pogoda, humor i relaks są zapewnione. Joanna Rodowicz PIEKIELNIE dobra zabawa! Iście SZATAŃSKA fabuła. Niepowtarzalna okazja poznania najpilniej strzeżonych tajemnic NIEBA I PIEKŁA! To wszystko czeka czytelnika w książce “Gdzie diabeł nie może”. Ja przeczytałam trzykrotnie i to pewnie jeszcze nie koniec, bo urzekły mnie zaświaty stworzone przez Autorkę. Serdecznie polecam! Anna Biedrzycka Jeżeli ktoś kiedykolwiek powiedział, że nie ma nic nudniejszego niż życie księgowej, to z pewnością nigdy nie poznał bohaterki powieści “Gdzie diabeł nie może”. Samo jej imię – Duszyczka – może sugerować czytelnikowi, że oto w jego ręce trafiła lekka książeczka o zabarwieniu miłosnym. Nic bardziej mylnego. W jego ręce trafił kawał porządnej książki, gdzie zabarwienie miłosne bardzo często ustępuje miejsca przygodzie, a wspomniana już Duszyczka nijak się ma do filigranowej sylfidy usychającej z miłości. W szpitalnej koszuli dziewczyna ląduje w ponurej poczekalni stacji kolejowej Nieba, która  ani trochę nie przywodzi na myśl przytulnego bujania na niebiańskim obłoku. I tu zaczyna się szereg perypetii. Nie będzie przesadą jeżeli napiszę, że Duszyczka stawia na nogi całe piekło, bo tam właśnie postanawia się udać w tylko sobie znanym celu. Problem pojawia się, kiedy Duszyczka staje się obiektem westchnień szaleńczo zakochanego diabła, który ku jej niezadowoleniu zrobi wszystko, żeby ją zdobyć. Jak to się stało, że jednej, zabłąkanej niewieście udało się w samym piekle urządzić diabłom niezłe… piekło? Czy uda jej się uniknąć gorącego łoża Azazela, a może jednak ulegnie czarowi przystojnego jak diabli uwodziciela? Jedynym wyjściem jest przeniesienie się do miejsca gdzie diabeł mówi: czuj się jak u siebie,  oraz towarzyszenie Duszyczce. Autorka książki “Gdzie diabeł nie może” doskonale wprowadza nas w coraz to ciekawsze światy. Razem z Duszyczką przemierzamy Piekło, Czyściec i Niebo. Napotykamy szereg postaci, które są istotami tak rzeczywistymi, że niemal wydają się być naszymi dobrymi znajomymi. Nie można przejść obojętnie obok żadnej z osób pojawiających się w książce. Są tak wyraziste i charakterystyczne, że każda z nich zapadnie czytelnikowi w pamięć. W efekcie, podczas czytania „ Gdzie diabeł nie może” nie trzeba się skupiać na wyobrażaniu sobie każdego detalu. Właśnie o to zadbała już autorka pozwalając czytelnikowi wejść w świat Duszyczki i skupić się na odczuwaniu tego samego co główna bohaterka. Książka posiada jeden istotny minus. Niestety kiedyś się kończy. Agnieszka Wilczyńska

Odcienie nadziei

Hanna Krugiełka

Nadzieja…. Nadzieja i wiara w lepsze jutro są tym czego wszyscy potrzebujemy, tym co pozwala żyć i budzić się rano z myślą, że warto wstać. Czasem trudno nam znaleźć w sobie choćby maleńkie ich zasoby. Utwory, które prezentuję są odzwierciedleniem różnych nastrojów i refleksji. Czasem mroczne, czasem prawie euforyczne. Tworzą kalejdoskop codzienności i tego co ona niesie. Przewijają się przez nie motywy marzeń i nadziei, które malują tytułowe odcienie. Myślę, że w tym tomiku znajdziecie Państwo odbicie własnych emocji, a może też nadzieję… Życzę miłej lektury! Hanna Krugiełka

W rytmie ziemi

Isabella Degen

Tomik poezji polsko-niemieckiej "W rytmie Ziemi " - Izabelli Degen, to pozycja edukacyjna dla zaawansowanych w języku niemieckim. W wierszach ujęte zostały tematy egzystencji ludzkiej. Znajdziemy tu doznawanie urody życia, zmysłowość i witalność olśnień, objawień, gry wrażeń i miłość. Problem przemijania, zasadniczego rytmu, w jakim przebiega życie na planecie Ziemia, staje się głównym zagadnieniem, wywoływanym przez tytuł. Z nim wiąże się nie tylko kwestia ostateczna człowieczego bytu, ale także sprawa przyszłości świata. Der deutsch-polnische Lyrikband „Mit dem Rhythmus der Erde" von Isabella Degen ist eine Publikation für Fortgeschrittene. Die Gedichte handeln von den großen Themen menschlicher Existenz wie Schönheit, Sinnlichkeit, Vitalität, Erkenntnis und Liebe. Die Vergänglichkeit, die allem Irdischen innewohnt und den Lebensrhythmus auf diesem Planeten vorgibt, ist das Hauptmotiv dieser Lyrik. Mit Vergänglichkeit verbindet sich nicht nur die Frage nach der letzten Konsequenz des menschlichen Daseins, sondern auch die Frage nach der Zukunft unserer Welt. Isabella vel Izabella Degen (Bury-Burzymska) – pochodzi z Wrocławia, polska autorka, dziennikarka,  malarka mieszkająca w Niemczech od 1987 roku, obecnie mieszka we Frankfurcie/Main. Należy  do Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego w Krakowie, Polskiego – STAL,  Stowarzyszenia Kultury i Integracji we Frankfurcie nad Menem. Członek  Polskiego Stowarzyszenia Autorów Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie (APAJTE). Pisarka i poetka.  W jej utworach znajdujemy głęboką refleksję filozoficzną na temat miłości, życia i przemijania. Debiut literacki w zbiorze opowiadań „Cudzoziemski Mąż” w 1991 r. Kolejna publikacja to książka „Wygrać Siebie” w 1995 r. Dalsze to Antologie w Wyd. „Intermedia – Gliwice” w latach 1999 i 2000 r. Publikowała także dwukrotnie w języku niemieckim w antologiach „Proza de Luxe”, Frieling – Berlin. W 2011 publikacja  w języku niemieckim opowiadań w Antologii jubileuszowej „Weltenansicht und Erdenferne”,  Wydawnictwa Hagg+Herchen Verlag. Publikacja wierszy w Antologii STAL Kraków 2011. Wielokrotnie wyróżniana w Konkursach Literackich „LIMES” Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Ostatnia pozycja to zbiór opowiadań wydanych w 2008 roku  we Wrocławiu, pt. „Opowiadania nie z tej wyspy”. Książka ta ukaże się wkrótce w języku niemieckim pt. "Geschichten aus meiner Insel". Isabella Degen od lat 90. zajmuje sie także dziennikarstwem, współpracowała z polskim czasopismem emigracyjnym „Swojskie Strony” ukazującym się w Hiszpanii. Przebywając czasowo na wyspie Teneryfie pisała o zwyczajach, tradycjach, kulturze i walorach turystycznych wysp kanaryjskich. Obecnie regularnie pisze do serwisu Wiadomości24.pl