Winnetou TOM II

Karol May

„Winnetou - Tom II” to druga z trzech części powieści przygodowej Karola Maya. Jest to najpopularniejsza powieść tego autora, uważana za klasykę literatury dziecięco-młodzieżowej. Była tłumaczona na wiele języków, a bohaterami tej powieści, są dzielny Apacz Winnetou i jego biały przyjaciel Old Shatterhand.

The Turtles of Tasman

Jack London

“The Turtles of Tasman” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction.   The Turtles of Tasman is a series of short stories and plays by Jack London. It consists of eight moving and thrilling stories such as: By the Turtles of the Tasman, The Hobo and the Fairy or The First Poet.  

Noc przed rozprawą sądową

Anton Czechow

  “Noc przed rozprawą sądową” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.   „Jechałem właśnie do s—skiego sądu okręgowego, w którym zasiąść miałem na ławie oskarżonych za bigamię. Pogoda była okropna. Gdym w nocy dojechał do stacji pocztowej, miałem wygląd człowieka naprzód oblepionego śniegiem, następnie oblanego wodą, wreszcie wysmaganego szpicrutą — do tego stopnia zmarzłem, przemokłem i ogłupiałem wskutek długiego, monotonnego tłuczenia się w bryczce.   W zajeździe powitał mnie gospodarz. Był to mężczyzna wysoki, w kalesonach w niebieskie paski, łysy, zaspany i z wąsami, które, zdawało się, wyrastały mu wprost z nozdrzy i przeszkadzały mu wąchać.   A trzeba przyznać, że było tam co wąchać! ”   Fragmenty z książki: Anton Czechow. „NOC PRZED ROZPRAWĄ SĄDOWĄ”

Zuzanna

Jan Kochanowski

„Zuzanna” to poemat Jana Kochanowskiego, polskiego poety, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie. Przyczynił się on w wielkim stopniu do rozwoju polskiego języka literackiego. „Zuzanna” to interesujący utwór nawiązujący do bardzo popularnego w renesansie tematu, obrazuje biblijną postaci Zuzanny z Księgi Daniela. Tytułowa bohaterka jest podglądana w kąpieli przez dwóch starszych mężczyzn, którzy następnie ją szantażują: albo im się odda, albo ogłoszą, że dopuściła się cudzołóstwa z jakimś młodzieńcem. Dziewczyna nie zgadza się na popełnienie grzechu, więc staje przed sądem, jednak to nie koniec jej historii. W przeciwieństwie do większości dzieł zainspirowanych tą postacią, Kochanowski skupił się na przeżyciach wewnętrznych bohaterki w momencie podejmowania przez nią decyzji, a nie do samego momentu podglądania Zuzanny w kąpieli.

Mam tak samo jak Ty

Magdalena Ostrowska-Dołęgowska

“Mam tak samo jak Ty” to książka bardzo osobista. Jest podróżą po wybranych zagadnieniach ze świata psychologii oraz osobistą wędrówką autorki.   “Wciągające, pełne emocji prawdziwe historie przełożone i wyjaśnione akademicką wiedzą z zakresu psychologii - dla mnie mieszanka doskonała. “Mam tak samo jak Ty” może być kluczem, którym otworzysz drzwi do prawdziwego “ja”, do wolności, radości życia przez zrozumienie i akceptację. Życzę Ci pięknej podróży w odkrywaniu siebie!”   Iwona Guzowska - wielokrotna mistrzyni świata i Europy w kick-boxingu i boksie, autorka książki “Najważniejsza decyzja”.   Nieważne, z jakimi demonami walczysz: czy jest to niskie poczucie własnej wartości, obsesja na punkcie jedzenia czy strach przed przegraną - na pewno jest ktoś, kto toczy podobną walkę. Ma tak samo jak ty. Magda opowiada o tym dzieląc się swoją historią oraz przytaczając poglądy i odkrycia psychologicznych autorytetów. Jej książka jest pokrzepiająca, a przy okazji napisana lekkim piórem. A czy sprawi, że zawrzesz pokój lub przynajmniej rozejm ze swoimi demonami? To zależy od Ciebie. Nikt tego za Ciebie nie zrobi.   Agnieszka Passendorfer - nauczycielka jogi, redaktor naczelna magazynu JOGA, autorka książek “13 lekcji jogi”, “10 lekcji jogi. Jamy i nijamy w codziennym życiu” oraz “13 lekcji miłości”.   Autorką “Mam tak samo jak Ty” jest Magdalena Ostrowska-Dołęgowska, dziennikarka, redaktorka, była ultramaratonka i zawodniczka rajdów przygodowych. Współautorka książki “Szczęśliwi biegają ULTRA”. Nauczycielka jogi, miłośniczka psychologii, autorka bloga mojekoniki.pl.  

Wróg ludu

Henryk Ibsen

„Wróg ludu” to utwór Henryka Ibsena, norweskiego dramatopisarza, uważanego za czołowego twórcę dramatu modernistycznego. „Wróg ludu” to jeden z najbardziej znanych dzieł Ibsena. Dramat opowiada historię uzdrowiska, w którym pacjenci zamiast dostawać potrzebną pomoc, podtruwani są zepsutą wodą. Jest to niesamowity utwór dotykający nadal istniejące problemy - porusza trudną tematykę wyboru między dobrem ogółu, a dobrem jednostki.

Amaury de Leoville

Aleksander Dumas (ojciec)

“Amaury de Leoville” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Utwór stanowi jedyną próbę Dumasa by stworzyć powieść epistolarną. Akcja rozgrywa się na obrzeżach Paryża w latach 1838–1839. Podczas rozmowy jeden z bohaterów zadaje pytanie: - Czy umiera się z miłości? W odpowiedzi pokazuje rękopis, który rzekomo jest pamiętnikiem i listami rodziny zmarłego doktora królewskiego.  

Tropiciele

Sofokles

Tropiciele to dramat Sofoklesa, największego obok Ajschylosa i Eurypidesa tragika starożytnej Grecji.   Fabuła sztuki wywodzi się z mitu Homeryckiego - Hymn do Hermesa. Nowonarodzony Hermes ukradł bydło Apolla. Starszy bóg posyła chór satyrów po zwierzęta, obiecując im podwójną nagrodę, wolność i złoto, jeśli im się powiedzie.  

Poezje

Fryderyk Nietzsche

"Poezje" to zbiór utworów Fryderyka Nietzschego, wybitnego niemieckiego filozofa oraz poety, tworzącego w XIX wieku. "Poezje" to zbiór prawie 35 utworów autorstwa Fryderyka Nietzschego. W skład tego zbioru wchodzą takie dzieła jak "Asceta"; "Jeszcze raz po wszystką wieczność"; "Mądrość życiowa" oraz "Ecce homo".

Znachor

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Znachor„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Treścią jest historia renomowanego chirurga, profesora Rafała Wilczura, który pewnego dnia dowiaduje się, że jego ukochana żona Beata odeszła z kochankiem zabierając ich córeczkę Marysię. Zrozpaczony włóczy się po mieście i pada ofiarą bandytów. Ciężko pobity doznaje amnezji. Nie wiedząc kim jest, tuła się po wioskach chwytając się dorywczych prac. W końcu przyjmuje go pod swój dach wiejski gospodarz i Wilczur, już jako Antoni Kosiba, rozpoczyna swoją znachorską działalność.

Oblężenie Koryntu

George Gordon Byron

"Oblężenie Koryntu" to utwór George'a Gordona Byrona, jednego z największych angielskich poetów i dramaturgów.Znany jest przede wszystkim jako autor takich dzieł jak "Giaur" czy "Mazepa".  "Tysiączne lata i wojny i burze Przeszły ryjące po korynckim murze, A przeciéż dotąd mimo tylu wieków Stoi ta twierdza, dzieło wolnych Greków. Wśród trzęsień ziemi, wśród szturmów nawały Nie zadrżał nawet gmach téj wzniosłéj skały, Klucz téj Grecyi, którą jarzmo tłoczy, Przecież wzrok dumny po téj górze toczy, Dwóch mórz granicy. Przy niéj to gotowe Z dwóch stron się zetrzeć fale purpurowe, Jakby téj groźnéj zlękły się przegrody, U stóp jéj kornie gniewne ścielą wody." Fragment.

Balet powojów

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Zapraszam do odkrycia niezwykłego świata poezji z ebookiem "Balet powojów" autorstwa Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, gdzie każdy wiersz jest jak taniec pełen gracji, emocji i głębokiego przekazu. Autorka, znana z wyjątkowej wrażliwości i elegancji języka, w sposób niezrównany operuje słowem, odsłaniając przed czytelnikiem nie tylko piękno codziennych szczegółów, ale również ich głębsze znaczenie. "Balet powojów" to nie tylko zbiór poezji, lecz prawdziwa uczta dla zmysłów i duszy, która poruszy każdego miłośnika literatury. Pozwól sobie na chwilę zadumy i inspiracji, sięgając po tę książkę, która z pewnością wzbogaci Twoje życie literackie i emocjonalne.

Nikt nie jest prorokiem między swemi

Henryk Sienkiewicz

  “Nikt nie jest prorokiem między swemi" to wczesna nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Nowela pochodzi ze zbioru “Humoreski z teki Worszyłły”, który składał się również z utworu “Dwie Drogi”. Uchodzą one za klasyczny przykład piśmiennictwa tendencyjnego. Sam autor wstydził się później tego dzieła i nie chciał nawet go włączyć do zbiorowej edycji swoich Pism. Wznowienie tej noweli ukazało się w 1901.

The Land That Time Forgot

Edgar Rice Burroughs

“The Land That Time Forgot“ is a novel by Edgar Rice Burroughs, an American fiction writer, who created such great characters as Tarzan and John Carter of Mars.   The Land That Time Forgot is a fantasy novel, the first of his Caspak trilogy. The trilogy includes “The Land That Time Forgot”, “The People That Time Forgot” and “Out of Time's Abyss”.  

Mohikanie paryscy część VI

Aleksander Dumas (ojciec)

“Mohikanie paryscy część VI” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść ta jest ostatnią częścią wspaniałej sagi autorstwa Aleksandra Dumasa ojca. Mistrz powieści płaszcza i szpady również i w tym dziele przykuwa uwagę czytelnika i nie pozwala oderwać się od śledzenia emocjonujących losów jej bohaterów.  

Bez przewrotu

Juliusz Verne

“Bez przewrotu” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Jest to ostatnia część małej trylogii Verne’a składającej się z następujących powieści  “Z Ziemi na Księżyc”, “Wokół Księżyca”, “Bez przewrotu”. Klub Strzelecki, w tajemniczy sposób, kupuje tereny położone od 88 równoleżnika do bieguna północnego w celu przejęcia złóż węgla kamiennego. Zlodowacony teren i srogi klimat jest dla nich ogromnym problemem, ciężko jest wybudować i prowadzić kopalnie w tak srogich warunkach, w miejscu gdzie nie dotarł żaden człowiek, dlatego mają plan aby rozmrozić biegun.  

Siteczko

Eliza Orzeszkowa

"Siteczko" to utwór jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Co się jej stało? Jezus Marya! Co jej się stało? Dlaczego ona krzyknęła, zemdlała, a gdyśmy ją otrzeźwili, taką była zmartwioną i przelęknioną? Nie wiem, nie rozumiem. Może pan zgadnie. Trzebaż wypadku, że pan tu wszedł, jak raz w tym momencie, kiedy ona krzyknęła:Tatku! i zemdlała. Jakim ona głosem krzyknęła! Prawda? Aż mię w serce ukłuło, aż pode mną nogi się zatrzęsły! Takim głosem krzyknęła, jakgdyby stracha przed sobą zobaczyła, albo jakgdyby ktoś nagle nożem po sercu ją ciął? Prawda? Co jej się stało? Nie wiem. Może pan zgadnie... Mnie ten wypadek bardzo martwi, bo tę panią znam od dzieciństwa... Ach, jak to szczęśliwie, że były przy tem dwie moje panny i że pan wszedł, bo są przynajmniej świadkowie, że ja nic złego jej nie zrobiłam, a gdybyśmy były tylko we dwie, lękałabym się, aby nie posądzono, że to z mojego powodu... Ona nie! ona pewno nic złego zrobić-by mi nie chciała. Gdzież tam! serce zawsze miała dobre i znamy się od tak dawna; ale jej mąż, taki znakomity i możny człowiek, jednym palcem zgnieść-by mógł taką jak ja biedną kobietę... Szczęście, że miałam świadków... ale jestem bardzo zmartwiona i dziś wieczorem muszę pobiedz do niej, dowiedzieć się, czy czasem nie zachorowała. Pan wie, jak ona się nazywa i kto jest jej mąż, a kto ona z domu? Zaraz, zaraz powiem, wszystko opowiem, tylko spojrzę na moje panny, czy prędko już sukienkę córeczki pańskiej wykończą, bo nie trzeba przecież, aby pan długo czekał..." Fragment

Dwadzieścia lat później

Aleksander Dumas (ojciec)

“Dwadzieścia lat później” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   “Dwadzieścia lat później” to druga część trylogii opowiadającej historię czterech przyjaciół: Atosa, Portosa, Aramisa i d’Artagnana. Pozostałe części to „Trzej muszkieterowie” i „Wicehrabia de Bragelonne”. Powieść toczy się w latach 1648-49. Miejscem akcji jest Francja oraz Anglia.  

Tajemnica Lorda Singelworth

Cyprian Kamil Norwid

“Tajemnica Lorda Singelworth” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych.   “Tajemnica Lorda Singelworth” jest to jedna z nowel Norwida należąca do tzw. trylogii włoskiej, bowiem jej akcja (podobnie jak pozostałych dwóch utworów „Stygmatu” i „Ad leones”) - rozgrywa się w Italii. Jaki jest cel tajemniczej podróży balonem Lorda Singelwortha, oraz czemu pragnie on wznieść się ponad ludzkość? Jak to czesto u Norwida bywa, odpowiedzi na te pytania w dużej mierze zależą od czytelnika i jego interpretacji.  

Boży gniew

Józef Ignacy Kraszewski

“Boży gniew” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    W dużym trzytomowym utworze autor przedstawił fatalną sytuację Rzeczypospolitej po nagłej śmierci Władysława IV: burzliwą elekcję Jana Kazimierza oraz wstępny okres jego panowania na tle dramatycznych wydarzeń powstania Chmielnickiego. W istocie jednak oś powieściowej fabuły stanowi prywatny konflikt pomiędzy monarchą a podkanclerzym Hieronimem Radziejowskim, wywołany niechęcią do króla i nieuzasadnioną zazdrością o żonę dostojnika, który dla zaspokojenia wygórowanych ambicji nie waha się przed zdradzieckimi knowaniami w obliczu wroga.  

Mohikanie paryscy część IV

Aleksander Dumas (ojciec)

“Mohikanie paryscy część IV” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść ta jest czwartą z sześciu części wspaniałej sagi autorstwa Aleksandra Dumasa ojca. Mistrz powieści płaszcza i szpady również i w tym dziele przykuwa uwagę czytelnika i nie pozwala oderwać się od śledzenia emocjonujących losów jej bohaterów.  

Kariery

Eliza Orzeszkowa

"Kariery" to dzieło jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Od kilku miesięcy obaj o jednej porze wchodzili do szyneczku, wnosząc z ulic wielkiego miasta śnieg na niezgrabnem obuwiu i nosy zaczerwienione od mrozu, a z tajemnych głębin swego życia paltoty poplamione i oczy mętne, znudzone, ponure. Jeden miewał na głowie kołpak, podartem futrem obszyty, a na szyi szal czerwonej barwy; drugiego czapka białą gwiazdką nad wykrzywionym daszkiem świeciła, a szyja długa, cienka, koścista, wyciągała się naprzód ruchem żórawia, poszukującego żeru, albo człowieka, upatrującego najlepszego do utopienia się miejsca na wodzie. Pierwszy był krępy, barczysty, rumiany; drugi - wysoki, chudy, z długą, żółtą, kościstą twarzą. Tamten mówił chętnie i wiele, na poniesione krzywdy wyrzekał, czasem przekleństwa miotał, czasem świetne widoki przyszłości roił; ten pił i przekąsywał w milczeniu, ponuro w ziemię patrzył, czasem drzemał, lub w podartym notatniku pisał, lub plecami do ściany przylgnąwszy, z opadłą na piersi głową, ciszej to głośniej niezrozumiałe pieśni jakieś nucił. Kiedy krępy i rumiany, wziąwszy się pod boki, albo zuchwale ramionami rozmachując, wykrzykiwał: Ej, ojczulku, jeszcze mnie z kuli ziemskiej nie zrzucili! jeszcze oni przede mną ręce, jak struny, wyciągać będą! Jeszcze ja im, na wysokiem krześle siedząc, figi pod nos, a kolanem w plecy dawać będę! kiedy zaś ciche zrazu nucenie drugiego przechodziło w cienki dyskant, słychać w niem było słowa: Ptaszku, ptaszku, skąd przylatasz, czy nie z moich stron? - był to znak, że obaj już dobrze sobie podpili. Lecz kiedy pierwszy, mnóstwo procesów wygrawszy i krzywdy doznane pomściwszy, przesuwał się z wysokiego na jeszcze wyższe krzesło, zapytywał miłą, lecz niewierną Tanię: czy teraz, gdy on tak wysoko siedzi, chciałaby losy jego dzielić? - aha! czy teraz nie żałuje, że takiego, jak on, człowieka porzuciła? aha! - zaś drugi, coraz cieńszym i żałośliwszym dyskantem nucił: Po mej śmierci nie zadzwoni mój ojczysty dzwon - znaczyło to, że byli obaj zupełnie już pijani. Długo o jednej porze do jednego miejsca przychodząc, nie znali się wzajem, przelotnie chyba siebie spostrzegali. Każdy z nich był zajęty sobą i sobie tylko znaną przepaścią, z której tu przybywał. Pewnego dnia jednak zaszło zbliżenie. Szynk był mały i podrzędny. Weszli do niego prawie jednocześnie, w chwili, gdy nad szeroką, śniegiem zasłaną ulicą zapalił żółte, od muślinowej firanki mętne, światło swego okna. Weszli i z daleka od siebie, przed butelkami, czarkami i misami, pełnemi kwaszonych ogórków i śledzi, zasiedli. Innych gości jeszcze nie było. Znacznie później wszcząć się tu miał ruch i hałas; teraz panowały jeszcze pustka i cisza. U ścian i okna w skąpem świetle gazowego płomyka pobłyskiwały szkła i zawarte w nich płyny, w ciemnym kącie zegar głośno i jednostajnie tętnił, za bufetem przy ziemi ktoś metalowemi i szklanemi naczyniami pobrząkiwał, za oknem czasem ze wzdychaniem i jękiem zaszalała zawierucha śnieżna, lub po zmarzłym śniegu zgrzytając, przeleciały sanki, z których niegłośnem dzwonieniem łączył się ostry gwizd powożącego, albo głośne i krótkie zaklęcie powożonego: Eh ty, dyabli bałwanie, szybciej! Jeden z gości szynku, nudząc się i niecierpliwiąc, że gadać z kim niema, pił jeszcze niewiele, zżymał się, niezrozumiale mruczał; drugi dość długo w podartym notatniku pisał, zawartość czarki po kropli sączył, aż plecami do ściany przylgnął i może zadrzemał, bo powieki przymknął. Pierwszemu do wysokiego krzesła i zdradliwej Tani, drugiemu - do ptaszka z jego stron i ojczystego dzwonu daleko jeszcze było. Wtem z za bufetu podniósł się i wyprostował żółty kożuch gospodarza szynku, i wśród ciszy rozległo się grubym głosem wymówione pytanie: - A co? papiery przyszły?" Fragment

The Scarlet Plague

Jack London

“The Scarlet Plague” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction.   The Scarlet Plague is a post-apocalyptic fiction novel written by Jack London.. The book was noted in 2020 as having been very similar to the  COVID-19 pandemic, especially given London wrote it at a time when the world was not as quickly connected by travel as it is today.  

Aptekarzowa

Anton Czechow

  “Aptekarzowa” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich. Gdzieś na skraju miasteczka B. znajduje się apteka, którą prowadzi małżeństwo. Pewnej nocy aptekarzowa nie może zasnąć, cały czas czuje wewnętrzny niepokój. Snuje się po mieszkaniu, patrzy przez okno i w pewnej chwili dostrzega dwie postaci. Okazuje się, że kierują oni swoje kroki prosto do apteki…