Reïs Effendina

Karol May

Kara Ben Nemsi powraca w nowej, trzymającej w napięciu przygodzie! W samym sercu Kairu Kara Ben Nemsi staje oko w oko z handlarzami niewolników. Wplątany w mroczną intrygę cudem unika śmierci i wyrusza w niebezpieczną podróż w górę Nilu. Po drodze spotyka Reis Effendinę, bezwzględnego łowcę niewolników, z którego pomocą udaje mu się aresztować przestępców. Ale to nie koniec kłopotów. Główni złoczyńcy, Abd el Asl i jego syn Ibn Asl, uciekają do Sudanu. Kara Ben Nemsi, wierny swoim przyjaciołom, obiecuje przewodnikowi jaskiniowemu Benowi Wasakowi odnalezienie jego brata, który zaginął w tajemniczych okolicznościach podczas wyprawy do Sudanu. Podążaj śladami Kara Ben Nemsiego w tej pełnej akcji powieści. Odkryj sekrety ukryte w mrocznych zakamarkach Sudanu, stań oko w oko z niebezpieczeństwem i poczuj dreszczyk emocji podczas walki o sprawiedliwość. Ta książka to: Wciągająca historia pełna zwrotów akcji, która trzyma w napięciu do samego końca. Egzotyczny klimat starożytnego Egiptu i Sudanu, który przeniesie Cię w czasie i przestrzeni. Barwni bohaterowie, z którymi pokochasz się od pierwszych stron. Poznaj fascynujący świat Kara Ben Nemsiego, jednego z najsłynniejszych bohaterów literatury przygodowej. Jeśli szukasz książki, która zapewni Ci rozrywkę na najwyższym poziomie, sięgnij po "Kara Ben Nemsi i handlarze niewolników". Karl May (1842-1912) był jednym z najpłodniejszych autorów powieści przygodowych. Swoimi bestsellerami, takimi jak "Winnetou" i "W pustyni i w puszczy", zaskarbił sobie serca milionów czytelników na całym świecie. Nie przegap okazji, by poznać kolejną odsłonę przygód Kara Ben Nemsiego!

Słowianie Zachodni: dzieje, obyczaje, wierzenia, tom drugi, część druga: Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII wieku Ustrój Słowiańszczyzny północno-zachodniej w epoce od VI do XII wieku

Wilhelm Bogusławski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Tom drugi, część druga dzieła Słowianie Zachodni omawia następujące tematy: Ustrój Słowiańszczyzny Północno-Zachodniej od VI. do XIII. w. Osiedlenie Słowiańszczyzny niepodległej: 1. Powierzchnia kraju. 2. Dawność osiedlenia. 3. Osady rodowe. 4. Wsie i dwory właścicielskie. 5. Wysiółki. 6. Osady cudzoziemskie. 7. Epoki osiedlenia przed X w. Grody i Miasta: 1. Starożytność grodów, ich ustrój i różnica od miast. 2. Grody starożytne, książęce, stołeczne. 3. Grody główne i gródki, grodziszcza. 4. Przedgrody, Wiki, Targowiszcza; Miasta. Ziemstwa: 1. O ziemstwach w ogóle i ich nomenklaturze. 2. Żupy. 3. Burgwardy, Kasztelanie, Grodztwa. 4. Przegląd żup: W Serbach. W Łużycach. Na ziemiach Obodrytów. Na ziemiach Lutyków. Na Pomorzu. W Czechach. Na Morawach. Obywatelstwo: 1. Wspólnowładni dziedzice. 2. Obce. 3. Kmety. 4. Nierówność. 5. Ludność zależna i nieswobodna. Ludność służebna. Ludność nieswobodna: jeńcy i brańcy wojenni; chłopi, dziesiętnicy. Zakup niewolników na targach z ludzi wszelkich narodowości. Zarząd i Władza: 1. Starostowie i Żupani: 2. Knezie i Wierchi. 3. Książęta w prastare czasy. 4. Władza książęca do X w. 5. Wzrost władzy książęcej. 6. Stosunek żupanów do książąt. 7. Możnowładcy. 8. Dostojność królewska. Udział narodu w zarządzie kraju: 1. Gromady, zbory i wiece w przedchrześcijańskie czasy. 2. Powszechny wiec Lutyków. 3. Teokracja Ranów. 4. Wiece pod rządem monarchicznym w epoce X-XIII w.: a) Zwoływanie wieców. b) Miejsce obradowania wieców. c) Skład wieców. d) Przedmioty obrad wiecowych. e) Porządek obrad wiecowych. Stosunek wieców do władzy monarchicznej.

Z Doliny Łez

Jan Gnatowski

Jan Gnatowski ps. literacki Jan Łada to polski pisarz, publicysta, filozof i teolog, autor licznych bardzo poczytnych książek. Fragment: Przez tych kilka tygodni było u nas dziwnie duszno i ciężko. Po prostu nieszczęście wisiało w powietrzu, czuło się, jak szło ku nam krok za krokiem. A przecież pobyt nasz w Kijowie nie był od początku ani spokojny, ani wesoły. Od czasu jak Staś siedział w fortecy, mogłem przywyknąć do przestraszonych i wybladłych twarzy, do szeptów po kątach, takich, jak przy chorym lub nieboszczyku, do tłumionych płaczów, o których powód nie wolno mi było pytać. Nie dziwili mnie już nieznajomi, przychodzący do nas ukradkiem o różnych porach dnia i nocy i znikający gdzieś po cichu tylnym wejściem, po tajemniczej naradzie z mamą i panną Felicją, za zamkniętymi drzwiami salonu lub sypialni. Tyle razy widziałem moją matkę śmiertelnie znużoną i znękaną, gdy wracała z całodziennego biegania po kancelariach i urzędach, że mnie to już ani przestraszało ani nawet smuciło, jak dawniej. W ośmiu latach jest się takim egoistą! Teraz jednak było widocznie coś gorszego, niż przedtem. Wszyscy u nas w domu chodzili jak struci, swoi i obcy. Gdy ktoś nadszedł, zaczynały się szepty, przerywane łzami ale o co chodziło, nie mogłem się dowiedzieć. Gdy się dopytywałem, zbywano mnie jakimś słabym wykrętem, w który nie wierzyłem. Raz wreszcie powiedziała mi panna Felicja: Staś chory, bardzo chory. Módl się za niego gorąco może cię Bóg wysłucha. Modliłem się więc i dlatego, że Stasia kochałem, i dlatego, że ostatecznie nic innego nie miałem do roboty. Nikt na mnie nie zwracał uwagi...

Krótka historia religii

Pius X

Wszystko, co Pan Bóg w mądrości Swojej stworzył, czyli powołał z nicości do bytu, miało na celu objawiać nieskończone doskonałości Jego i przez to samo oddawać Mu cześć i chwałę. Tenże sam cel musiał mieć i człowiek, najprzedniejsze stworzenie Boskie w świecie widomym, obdarzony od Pana Boga rozumem i wolną. Religia od samego początku musiała być nadprzyrodzona, to jest objawiona człowiekowi przez samego Boga. Jakoż rzeczywiście Pan Bóg objawił Religię Adamowi i pierwszym Patriarchom, którzy następując po sobie i żyjąc bardzo długo, przekazywali ją z pokolenia w pokolenie, dopóki Bóg nie utworzył osobnego narodu, który miał ją przechować w całości aż do przyjścia na świat Zbawiciela. Pan Jezus ze swej strony nie tylko nie usunął jej, lecz, przeciwnie, dopełnił, udoskonalił i poruczył Kościołowi, by ją chował i opowiadał wszystkim narodom aż do końca świata. Wszystko to stwierdza historia Religii, która, rzec można, jest zarazem historią całej ludzkości. Z tego pokazuje się jasno, że wszystkie inne, tak zwane religie, poza tą jedną, prawdziwą i objawioną od Boga, o której tu mowa, są wynalazkami ludzkimi i zboczeniami od prawdy, pełnymi baśni, kłamstwa i niedorzeczności, z zachowaniem gdzieniegdzie niejakich okruszyn Religii objawionej.

Lisi król. The King of the Foxes

Arthur Conan Doyle

Fragment: Opowiadanie to słyszałem na pewnym myśliwskim obiedzie. Przy stole siedziało kilku gentlemanów. Po skończonym deserze zaczęliśmy palić cygara i rozmawiać o koniach i polowaniu. Przypominaliśmy sobie dziwaczne nagonki, jak na przykład ta, kiedy lisom udawało się zmylić ślady i wyprowadzić psy i myśliwych z jednego końca hrabstwa na drugi. Te dzielne lisy bywały w końcu dopędzane przez dwa lub trzy utykające psy i przez pieszego dojeżdżacza. Reszta pozostawała zawsze w tyle i nie mogła przyjąć udziału w tak uroczystym akcie. W opowiadaniach tych lisy przeżywały zdarzenia nie tyle zdumiewające, ile niezwykłe. Pewien lis, uciekając przed psami, wdrapał się na wysoką wierzbę i ukrył w jej gałęziach; inny, bardziej przebiegły, dla uniknięcia niebezpieczeństwa wpadł do stajni, należącej do pewnego zamku i dopiero trzeba go było wyciągać ze żłobu za ogon; inny znowu wbiegł przez uchylone drzwi do jakiegoś domu, włożył damski kapelusz i zmyliwszy w ten sposób czujność psów, które go wzięły za żonę myśliwego uniknął niebezpieczeństwa. Gdy goście skończyli swe fantastyczne opowiadania, zabrał głos sam gospodarz, opowiadając nam o dwu nad wyraz ciekawych wypadkach ze swej przeszłości myśliwskiej. Zwłaszcza zainteresował nas drugi wypadek. Ponieważ gospodarz zaczął długo pokasływać i chrząkać, przeto byliśmy pewni, że usłyszymy wiele rzeczy istotnie zajmujących. Nasz gospodarz był wielkim smakoszem i zawsze przekładał lepsze na potem. W danej chwili miał w sobie dużo powagi i okazywał pewne zdenerwowanie. Nie ulegało wątpliwości, że zamierzał olśnić słuchaczy czymś bardzo zajmującym.

Sad umarłych. Opowieści niesamowite

Stefan Grabiński

Zbiór opowiadań znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Tom zawiera 21 opowieści grozy, które polecamy do czytania ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy, by ich nie czytać po zmroku! Kto sięgnie po ten zbiorek, na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenia opowiadań: Przed drogą daleką, Na tropie, Spojrzenie, Szary pokój, Ciuciubabka, Za rychło, Cud Żywi, Król Nenufar, Sympatyk Proń, Sad Umarłych, Opowieść o grabarzu, Świadek Materna, Ironia, Zmora, Parkan, Ksenia, Czad, Czarna Wólka, Lepianka w czystym polu, Jak Myriam odeszła, Nietykalny

Cecora i Chocim

Józef Szujski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Treścią niniejszego opowiadania jest wyprawa cecorska i wspomnienie o ratującej Polskę i Chrześcijaństwo wyprawie chocimskiej, r. 1621 tuż po Cecorze następującej. Obie te potrzeby, jak ojcowie nasi w duchu prawdziwie chrześcijańskim każdą wojnę nazywali, należą do siebie i wiążą się z sobą, jak upadek i powstanie z upadku, rezultat grzechów i rezultat wejścia w siebie i poprawy. Na klęskę cecorską złożyło się wszystko złe w narodzie a odkupicielem tego złego, stał się sędziwy hetman; na wyprawę chocimską, złożyło się wszystko dobre, spieszące zupełnie w wielką próżnię, która się śmiercią wielkiego człowieka otwarła. Takiego następstwa dni pogodnych po burzach, jak w podniebiu naszym, tak i w historii mamy nie mało. Tekst co prawda nie jest obszerny, ale bardzo interesujący. Polecamy miłośnikom naszych dziejów ojczystych.

Lecznicze przyprawy

Andrzej Sarwa

Poradnik opisuje 150 przypraw - ich substancje biologiczne czynne, właściwości lecznicze, zastosowanie i przechowywanie. Obszerny wykaz różnych mieszanek ziołowych, mało znane i zapomniane przepisy, informacje o jadalnych chwastach i potrawach z nich sporządzanych to niewątpliwie jeszcze jedna zaleta tej książki.

Miłość artysty. Szopen i pani Sand

Józef Jankowski

Opracowanie dotyczące relacji pomiędzy naszym wybitnym kompozytorem, a jego kochanką George Sand. Z Wprowadzenia: W zbliżeniu się znakomitych ludzi do pięknych czy niepospolitych kobiet, które wywierają w następstwie znamienny wpływ na losy tych mężczyzn, widzi się zazwyczaj zwykły przypadek. Mówi się tak: Gdyby ten czy ów nie poznał tej, czy owej kobiety, nie byłoby się stało z nim to, co się stało. W założeniu takim tkwi, co najmniej, zupełna niedostateczność logiczna, gdyż zaraz nasuwa się pytanie: Czym się stało, że ten czy ów poznał tę, czy ową, a nie inną kobietę? Jeżeli jest to przypadek, to dlaczego przypadł on na tę właśnie kobietę? Zresztą, przypadek, gdyby gdzieś istniał istotnie i nie był tylko tym, czego jeszcze rozwiązać przyczynowo nie umiemy, nie mógłby nastręczać zagadnienia żadnej dalszej konsekwencji dla nas logicznej: przypadek mógłby rodzić tylko przypadek, nie zaś jakąś logikę życiową, co do której zakładamy sądy. W zarysie niniejszym starałem się pochwycić niejako nić celowości koniecznej, jaka warunkowała zbliżenie się Szopena do pani Sand i jaka związała dwa te biegunowo odmienne istnienia dla bolesnej wymiany wielkiej sprawy życia dla pełnego przyprawienia Szopenowi anielskich skrzydeł sztuki. Wobec takiego postawienia celowej zasady życia, wobec rezultatów widomych triumfu ducha, musi na dalszy plan odejść nasz żal, nasze pretensje czy sądy surowe względem tej, która była może przedwczesnym wiekiem sławnej trumny Szopena: nad osobniczymi wymiarami naszych sądów, nad wszelką oceną dusz, wstecz rozpatrywanych, górować będzie zawsze wyraz konieczności najwyższej: Tak musiało być!

O Wandzie, córce Kraka

Artur Lis

Legendarna królowa Polski Wanda objęła władzę po śmierci ojca Kraka i wygnaniu jego syna bratobójcy. Mimo nadzwyczajnej urody nigdy nie wyszła za mąż, samotnie sprawując władzę. W najstarszym zapisie legendy kronice Mistrza Wincentego opowieść układa się wokół czterech sytuacji: Po bezpotomnej śmierci obu braci, piękna Wanda obejmuje tron. Władca germański słysząc, że Polską rządzi kobieta, napada na kraj. Wojska nieprzyjaciela zobaczywszy urodziwą, Wandę uchylają się od walki. Wódz ich przebija się mieczem, a na swoich żołnierzy rzuca klątwę, by zawsze pozostawali pod rządami kobiet. Publikacja Artura Lisa O Wandzie, córce Kraka stanowi szeroką analizę historiograficzną legendy od średniowiecznych kronik do literatury współczesnej.

Bem

Wacław Gąsiorowski

Powieść historyczna z XIX wieku, opowiadająca o życiu i dokonaniach polskiego i węgierskiego bohatera narodowego Józefa Bema. Józef Zachariasz Bem herbu Bem (1794-1850) polski generał, strateg, pisarz, inżynier wojskowy, artylerzysta, twórca pierwszych oddziałów wojsk rakietowych w Wojsku Polskim, dowódca artylerii czynnej Wojska Polskiego w czasie powstania listopadowego, działacz polityczny Wielkiej Emigracji, założyciel dwóch emigracyjnych organizacji Towarzystwa Historyczno-Literackiego oraz Towarzystwa Politechnicznego Polskiego w Paryżu pierwszego w historii polskiego towarzystwa inżynierskiego, uczestnik Wiosny Ludów, faktyczny, choć nieformalny dowódca trzeciej rewolucji wiedeńskiej (Wiener Oktoberrevolution) 1848 r., naczelny wódz powstania węgierskiego 18481849, feldmarszałek armii Imperium Osmańskiego. (Za Wikipedią).

M. Arcta Słownik staropolski

Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki

M. Arcta Słownik staropolski - 26 000 Wyrazów i wyrażeń używanych w dawnej mowie polskiej opracowali Antoni Krasnowolski i Władysław Niedźwiedzki.

Niewidzialni. La Guerre des vampires

Gustave Le Rouge

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français. Oto dalszy ciąg Więźnia na Marsie. Ralph Pitcher i Miss Alberte upewnili się, że ich przyjaciel Robert Darvel znajduje się na planecie Mars. Z pomocą kapitana Wada, astronoma Bolenskiego i Georgesa Darvela (młodszego brata Roberta), założyli laboratorium w Tunezji, aby śledzić wiadomości płynące z Marsa i próbować znaleźć sposób na sprowadzenie przyjaciela z powrotem na Ziemię. Ale pewnego wieczoru, podczas gwałtownej i ciekawej burzy, kula ognia spadła na laboratorium A co było dalej, czytelnik dowie się, po przeczytaniu książki. W polskim przekładzie imiona bohaterów powieści zostały przetłumaczone na nasz język.

Milijonery

Eugène Sue

"Milijonery" - Powieść o życiu i niezwykłych losach ludzkich serc. W centrum XIX-wiecznego Paryża, w pobliżu słynnego placu, który od dawna kojarzony był z pisarzami publicznymi, spotykamy młodą, biedną szwaczkę, Maryję. Choć jej życie pełne jest trudów, piękna melancholia jej rysów oraz głęboka troska o losy najbliższych wypełniają każdą chwilę jej istnienia. Nieumiejętność czytania i pisania staje się dla niej przeszkodą w wyrażeniu swoich uczuć wobec bliskiej osoby - Ludwika, od którego od dawna nie otrzymała żadnej wiadomości. To w tym momencie pojawia się starszy pisarz, człowiek o wielkim sercu, który przyjmuje ją z ciepłem i ojcowską troską, pomagając spisać list pełen nadziei, smutku i tęsknoty. Tak się zaczyna ta opowieść, a jakie będzie jej zakończenie Czytelnik dowie się po przeczytaniu całj książki. Zapewniamy jednak, że będzie ono zaskakujące. Eugene Sue, mistrz opowieści o nieszczęściach i losach zwykłych ludzi, snuje fascynującą historię o sile miłości, poświęcenia i głębokiej troski o drugiego człowieka. W "Milijonerach" ukazuje skomplikowaną sieć emocji i relacji, które są odzwierciedleniem nierówności społecznych, trudności życiowych, ale także wielkich marzeń i nadziei. Powieść ta to nie tylko dramatyczna opowieść o trudach codziennego życia, ale także o niezłomności ducha, empatii i miłości, która potrafi pokonać nawet największe przeszkody. Sue pokazuje, że prawdziwe bogactwo nie tkwi w posiadaniu materialnym, lecz w głębi ludzkiego serca i zdolności do czynienia dobra. Dla czytelników poszukujących poruszających opowieści o ludzkich losach, "Milijonery" będą doskonałą lekturą, która ukazuje, jak drobne akty dobroci i współczucia mogą przynieść ulgę w najtrudniejszych momentach życia.

Carmen

Prosper Mérimée

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej Version bilingue: polonaise et française. Carmen nowela autorstwa Prospera Mériméego, opublikowana po raz pierwszy w 1845 roku. Główny bohater, żołnierz José, poznaje piękną Cygankę o imieniu Carmen. Zakochuje się w niej bez pamięci. Pod wpływem tego uczucia bardzo się zmienia. Był uczciwym człowiekiem, jednak by przypodobać się ukochanej, wkracza w środowisko przestępcze. Zaprzepaszcza szansę na własną karierę i nie cofa się nawet przed zbrodnią Nowela była kilkakrotnie ekranizowana. Na jej postawie Georges Bizet stworzył swoją słynną operę o tym samym tytule. (Za Wikipedią)

Ze wspomnień Kasztelanica

Antoni Biesiekierski

Niniejsza publikacja stanowi przyczynek do historii obyczajów, życia domowego i wychowania w końcu XVIII w. Są to wspomnienia kasztelanica Biesiekierskiego dotyczące jego domu rodzinnego, wykształcenia i całego życia. Znaleźć tu można także wspomnienia jego syna oraz genealogię rodu Biesiekierskich herbu Pomian.

Lispeth i inne nowele

Rudyard Kipling

Joseph Rudyard Kipling (1865-1936) angielski prozaik i poeta. Zdobył światową popularność wierszami o brytyjskich żołnierzach służących w koloniach oraz przygodowymi opowieściami zaliczanymi do klasyki literatury młodzieżowej. Uchodził za piewcę imperializmu, dostrzegał jednak wartości kulturowe ludów podbitych (za Wikipedią). Niniejszy zbiorek zawiera utwory: Lispeth. Wykolejony. W jarzmie z niewiernym. Tamten.

Niepokalane zwierciadło skalanej ludzkości

Ks. Józef Stanisław Adamski SJ

Pięknością duszy jest jej niepokalaność; stąd też styl, charakter czysty, nazywany pięknym. Maryja tą niepokalanością nie tylko w całym swym życiu, ale i w pierwszym istnienia swego świecie ponad wszystkich jaśniała – i dlatego Ją Duch Święty nazywa całą ″piękną″, wykończonym piękna Bożego odbiciem: wszystka jesteś piękna Przyjaciółko moja. Że w Maryi nie masz zmazy w samym istnienia zaczątku, to niewzruszony naszej wiary dogmat. Kiedy jest mowa o grzechu, św. Augustyn żąda, żeby ze względu na cześć Boga Syna, o Maryi nie było nawet wzmianki. Toteż Sobór Trydencki w swym dekrecie o grzechu pierworodnym wyraźnie wyjmuje z niego Maryję. Za nim wielki czciciel Niepokalanej – Pius IX, ogłoszeniem tego dogmatu przydał najwspanialszy klejnot do korony Maryi, poprzednio już cały świat chrześcijański uwieńczył Ją tym niepokalaności wieńcem, obchodząc z największą radością i okazałością uroczystość Niepokalanego Poczęcia.

Nowele

Eugene Sue

Zbiór czterech opowiadań, zawierająca utwory: Korsarz, Daja, Podarunek i Zasadzka. Ich autorem jest Marie-Joseph Sue, pseudonim Eugne Sue (1804-1857) pisarz francuski, twórca powieści odcinkowej. Sławę przyniosły mu, publikowane początkowo w Le Journal des débats, sensacyjne powieści z życia najuboższej ludności Paryża, zawierające krytykę istniejącego systemu społecznego. (Za Wikipedią).

Opowieść o Sörlim

Nieznany

Opowieść o Sörlim, stanowiąca ważne źródło badań nad mitologią skandynawską, jest częścią powstałej ok. 1300 roku Sagi o Olafie Tryggvasonie, nazywanej najdłuższą bądź największą (Olafs saga Tryggvasonar en mesta). Utwór ten zalicza się do specyficznego rodzaju islandzkiej literatury, tzw. ttir (l. poj. áttr, dosłownie pokrętka liny) krótkich opowiastek wplecionych najczęściej w sagi królewskie, których zadaniem było uzupełnienie obrazu monarchy przedstawionego w sadze, podkreślenie jego pozytywnych relacji z oddanymi mu ludźmi i uwydatnienie najbardziej pożądanych cech władcy: szczodrości, mądrości, odwagi czy pobożności.

Teksty Piramid z piramidy Unisa

Nieznany

Teksty Piramid starożytnego Egiptu to ogromny i najstarszy na świecie zbiór inskrypcji o treści religijnej wyrytych hieroglifami na wewnętrznych kamiennych ścianach piramid faraonów V i VI dynastii. Teksty owe zawierają fragmenty mitów i legend, odniesień historycznych, astronomicznych, geograficznych, kosmologicznych, religijnych, starodawnych rytuałów pogrzebowych, systemów teologicznych, czy wreszcie rytuałów magicznych. Teksty Piramid dostarczają nam niezliczonych informacji, zapewne z czasów, gdy formowała się dopiero egipska państwowość, a być może z czasów jeszcze wcześniejszych? Pisane są językiem nie do końca wszakże zrozumiałym, nawet dla tych egipskich skrybów, którzy wykuwali je na wapiennych płaszczyznach ścian piramid. Nie zawsze można zrozumieć sens niektórych sformułowań, nie zawsze też zrozumiałe są poszczególne słowa, których fonetyczne brzmienie znane było egipskim pisarzom, ale co ono znaczyło, już nie. Słowem: teksty te są w wysokim stopniu zagadkowe.

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 26

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 26 to kolejny zbiór znakomitych utworów jednego z najbardziej płodnych pisarzy w historii literatury polskiej. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887), autor setek powieści, zasłynął z mistrzowskiego realizmu i umiejętności przenikania w psychologię swoich postaci. Jego twórczość w wyjątkowy sposób oddaje obraz życia w Polsce na przestrzeni wieków, łącząc wciągające fabuły z historycznym tłem. W Tomie 26 znajdziemy pięć wyjątkowych powieści: Szaławiła. Staroszlachecka powieść Tomko Prawdzic. Wierutna bajka Trapezologjon. Historyjka Trójlistek. Studium charakterów Tułacze. Opowiadania historyczne To idealna lektura dla miłośników klasyki, którzy cenią zarówno literaturę realistyczną, jak i powieści z elementami fantazji i historii.

Rzut oka na dzieje orfiki w starożytności i w nowszych czasach

Stanisław Schneider

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Z wprowadzenia: Był czas, niepowrotnie miniony, kiedy to greckość starano się estetycznie pojmować i dopatrywać się w kulturze helleńskiej, zwłaszcza w sztuce, harmonii życia i piękna. która zapewne była udziałem nielicznych poszczególnych jednostek i gościła na szczytach społeczeństwa, nie potrafiła jednak przeniknąć do dolin, by uszczęśliwić powszechność. Taki to świat pogodny i jasny, ale sztucznie wzniesiony ponad warstwę ludową, stworzyli homerowi poeci, nadworni piewcy wielmożów. W porównaniu z poprzednią tak nazwaną mykeńską epoką, pieśni Homera stanowią postęp olbrzymi, od barbarzyństwa poniekąd do człowieczeństwa; lecz iście religijnej, moralnej podstawy jeszcze w nich nie ma. Stąd jednomyślna klątwa, jaką je obłożyli reformatorscy filozofowie różnych szkół: Xenofanes, Heraklit i Platon. Homerowy, słoneczny świat bogów i ludzi przede wszystkim musiano mieć do niedawna na myśli, chcąc widzieć w helleńskosci wyłącznie kult piękna jako zmysłowej harmonii, nie pomnąc wszakże na słowa prorocze Heraklita, któremu więcej chodziło o prawdę i dobro, aniżeli o piękność, skoro przestrzegał, że utajona harmonia lepsza od jawnej. Ruch orficki miał się wywodzić od na wpół mitycznego poety Orfeusza (znanego z mitu o Eurydyce), któremu przypisywano wprowadzenie w Grecji misteryjnych form kultu dionizyjskiego. Wyznawcy orfizmu energię czerpali z pieśni i hymnów śpiewanych przez Orfeusza na jego tajemniczej lirze. Pieśni te miały często charakter miłosny, gdyż natchnieniem Orfeusza była jego ukochana Eurydyka. Ludzie często odnajdowali w jego utworach przesłanie, które pomagało im w dalszym życiu. Reformatorem orfizmu był Pitagoras. Kult Bachusa wywodził się z Tracji, jednak w formę orfizmu przerodził się nieco później na terenie Attyki. Niejaki Onomakritos z Aten miał zebrać pieśni Orfeusza. Fascynacji orfizmem w pewnym stopniu ulegał Platon. Orfizm wywarł też wpływ na wczesne chrześcijaństwo. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Orfizm_(religia). Oferowana książka, choć niewielka, to jest jednak wartościowa, a warto ją nie tylko przeczytać, ale i mieć w swojej bibliotece. Polecamy!

Morderstwo przy Rue Morgue

Edgar Allan Poe

Zabójstwo przy Rue Morgue, w polskim przekładzie także: Morderstwo przy Rue Morgue nowela napisana przez Edgara Allana Poego, opublikowana w czasopiśmie Grahams Magazine w roku 1841. Autor zaliczał ją do grupy jego historii analitycznych. Określana jest jako pierwszy utwór detektywistyczny. Podobne dzieła, poprzedzające jednak utwory Poego, to Panna de Scudery (1819) Ernsta Hoffmanna oraz Zadig (1748) Woltera. C. Auguste Dupin jest detektywem z Paryża, który decyduje się rozwiązać zagadkowe morderstwo dwóch kobiet w tym mieście po tym, jak podejrzany został już aresztowany. Wielu świadków było cytowanych w gazetach, że słyszeli podejrzanego, jednak każdy z nich uważał, że był to inny rodzaj głosu. Na miejscu zbrodni Dupin znajduje podejrzany włos... (Za Wikipedią). A co było dalej będzie można się dowiedzieć po przeczytaniu noweli do końca.