Czwarta Księga Ezdrasza. Zwana też Drugą bądź Trzecią Księgą Ezdrasza, Proroctwem Ezdrasza lub Apokalipsą Ezdrasza

Nieznany

Mimo iż Czwarta Księga Ezdrasza pod takim tytułem figurująca w łacińskiej Wulgacie i przekładzie z Wulgaty na język polski, znana także i pod innymi tytułami jako Druga Księga Ezdrasza (np. w Biblii Króla Jakuba), Trzecia Księga Ezdrasza (w Kościołach Wschodnich), Apokalipsa Ezdrasza czy też Proroctwo Ezdrasza, która przez sobór trydencki (1545-1563) została zachowana jako część oficjalnej katolickiej Biblii, co prawda w dodatkach, niemniej jednak zachowana, to teraz próżno by jej było w owej Biblii szukać. Zniknęła. Czemu? Podobno jedynym powodem jest to, iż ostatecznie i nieodwołalnie uznano ją za bezwartościowy apokryf, a więc tekst, który nie powstał pod natchnieniem Ducha Świętego. Dziwne jest to o tyle, iż Księga owa odcisnęła swe piętno na katolickiej liturgii tak zwanej przedsoborowej, czyli z czasów sprzed reformy liturgicznej, jaką zafundował Kościołowi sobór watykański II. Nie tknięta, obok innych usuniętych lub nigdy niewprowadzonych do kanonu biblijnego ksiąg, takich jak choćby 1 Księga Henocha, czy Księga Jubileuszy, znajduje się ona w Biblii Etiopskiej. Na czym polega wartość Czwartej Księgi Ezdrasza? Na tym, iż w zapisanych w niej siedmiu wizjach odnoszących się do czasów ostatecznych, podaje znaki zbliżającego się końca świata i mówi też o tym, co czeka zmarłych. Niezmiernie ciekawe jest także i to, iż wspomina, że ze starotestamentowych ksiąg świętych, podyktowanych niegdyś ludziom aż siedemdziesiąt jest znanych wyłącznie wtajemniczonym, natomiast dla pozostałych ludzi pozostają one w ukryciu. Oficjalnie szacuje się, iż Czwarta Księga Ezdrasza powstała na przełomie I i II wieku w środowisku żydowskim. Apokalipsa Ezdrasza jest jednak często i chętnie wymieniona w tekstach chrześcijan pierwszych wieków: np. w Liście Barnaby, pismach Klemensa z Aleksandrii i Tertuliana. Była też ceniona przez św. Ambrożego z Mediolanu.

Dymitr Samozwaniec

Aleksander Hirschberg

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf  uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu   Ze wstępu: Jedną z najbardziej zagadkowych postaci w dziejach powszechnych, był niewątpliwie pierwszy Dymitr Samozwaniec. Jeżeli już sama tajemniczość jego pochodzenia zwracała nań uwagę historyków i poetów, jeszcze więcej pociągały ich jego niepospolite zdolności, śmiałe i daleko sięgające plany, zrazu powodzenie zdumiewające, a w końcu śmierć tragiczna. To też nie masz prawie literatury europejskiej, w której nie byłoby większej, lub mniejszej ilości dzieł mu poświęconych, w której w powieściach, lub dramatach nie opiewano by jego losów niezwykłych. Pomimo tak wielkiego zajęcia, jakie od dawna wzbudzała postać pierwszego samozwańca, dotychczas nie mamy jeszcze jego historii... Niniejsza książka znakomicie uzupełnia tę lukę. Polecamy!

Cyd. Poemat średniowieczny hiszpański

Kazimierz Król

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Opis książki: Cyd. Poemat średniowieczny hiszpański. Książka zawiera również pierwszą część poematu przetłumaczoną wierszem przez Władysław hr. Tarnowskiego. Rodrigo (Ruy) Díaz de Vivar (1043-1099, zwany Cydem Walecznym, hiszpański bohater narodowy czasów rekonkwisty, zdobywca i późniejszy zarządca miasta Walencja. Dokładna data urodzenia Rodriga nie jest znana, choć większość historyków przyjmuje rok 1040. Urodził się w niewielkiej wiosce Vivar niedaleko Burgos (ówczesnej stolicy Kastylii) w rodzinie drobnej szlachty tzw. infanzones. Jego ojcem był Diego Laínez de Vivar, matką zaś Teresa Rodríguez. Dla zasług jego nieżyjącego już ojca młody Rodrigo został przyjęty na dworze syna króla Kastylii Ferdynanda I, Sancha (późniejszego króla Sancha II Mocnego), który otoczył go opieką i polecił kształcić na rycerza. W młodości zyskał zaszczyty i splendor przynależny zwykle wyżej urodzonym. Ściągnęło to na niego nienawiść otoczenia. Wraz z Sanchem Cyd uczestniczył w wojnie przeciw Taifie Sarakusty (Taifa de Saraqusta, dzisiejsza Saragossa) w 1063 roku. Odznaczył się męstwem i kunsztem rycerskim, zatem Sancho uczynił go jednym z najważniejszych dowódców. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Cyd). Pełne dzieje i przygody Cyda pozna czytelnik po przeczytaniu książki. Zachęcamy do lektury!

Potrawka z gołębi Opowieści z dreszczykiem

Antologia

Zbiór zawiera opowiadania: Wiktor Gomulicki, POTRAWKA Z GOŁĘBI (Rok 1674) Anna Mostowska, STRACH W ZAMECZKU Zygmunt Krasiński, TEODORO, KRÓL BORÓW. Powieść korsykańska Andrzej Sarwa, PRZEDZIWNA, STARODAWNA OPOWIEŚĆ Wiktor Gomulicki, BRYLANTOWA STRZAŁA Luiza Borkowska, JAMAIS VU ZIARNA JUTRA Andrzej Sarwa, HISTORIA PRZEDZIWNA ANTONIEGO DE HAECKT Andrzej Sarwa, PRZEDZIWNY PRZYPADEK MŁODEJ PROSTYTUTKI Andrzej Sarwa, GŁOS Z TAMTEGO ŚWIATA Wiktor Gomulicki, FILEMON I BAUCIS Andrzej Sarwa, IDĄC..

Chłopi

Anton Czechow

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i rosyjskiej. Chłopi to niedokończona powieść Antona Pawłowicza Czechowa, której akcja rozgrywa się w rosyjskim środowisku chłopskim. Historia zaczyna się od Mikołaja Czikildiejewa, lokaja w hotelu Słowiański Bazar w Moskwie, który wraz z żoną Olgą i córką Saszą wraca do rodzinnej wioski Żukowo. Cierpi na poważną chorobę i zabrakło mu pieniędzy na leczenie, więc nie stać go na mieszkanie w mieście. Mikołaj ma nadzieję znaleźć schronienie w wiosce wraz z rodzicami... 

Kuszenie świętego Antoniego. La tentation de Saint Antoine. The Temptation of St. Antony

Gustave Flaubert

Edycja trójjęzyczna. Text: Polski / Français / English. Kuszenie św. Antoniego to powieść Gustavea Flauberta, która została wydana w ostatecznej wersji w 1874 roku w Paryżu. Opowiada ona o nocy z życia egipskiego pustelnika Antoniego, podczas której jest on wystawiany na różne pokusy jest to temat często poruszany poczynając od średniowiecza w sztuce i literaturze europejskiej. Flaubert inspirowany w 1835 roku postacią Kaina, z dzieła George Gordon Byron i a Fausta Goethego, podejmuje historię Pustelnika z Teb, który przywołując zbyt żywe wspomnienia ze swojej przeszłości, ponownie przywołuje demoniczne pokusy: pożądanie, moc lub pogoń za przyjemnością. Jeszcze bardziej niepokojące jest pojawienie się jednego z jego uczniów, Ilariona, który prezentuje wszystkich bogów, obrzędy, modlitwy i wyrocznie i podkreśla sprzeczności Pisma Świętego. Kiedy wreszcie prezentujący się pod nazwą Nauki, diabeł ujawnia Antonioowi tajemnice wszechświata, anachoreta dąży na chwilę do połączenia się z materiią, w której postrzega niezwykły wzrost; ale w tym miejscu, w tarczy wschodzącego słońca, rozbłyska twarz Chrystusa. To symboliczne dzieło, będące oryginalnym połączeniem wizji grecko-łacińskiego świata czwartego wieku z wypowiedziami współczesnych teorii, zawiera obrazy o wielkim pięknie. Kuszenie św. Antoniego było najukochańszym i najbardziej pracochłonnym ze wszystkich dzieł Flauberta. Zmagania duchowe pustelnika są prawdopodobnie alegorią cierpień pisarza. Prawdopodobnie opisał swoje własne doświadczenia z doznań w atakach psychotycznych, jako wizje św. Antoniego. Warto zauważyć, że Flaubert, opisuje halucynacje Antoniego w sposób naturalistyczny.

Bóg Cię kocha i ma dla Twojego życia wspaniały plan

Agata Łucja Bazak

Publikacja zawiera 31 rozważań m.in. o Bogu, wierze, modlitwie, sakramentach w tym chrzcie, Eucharystii i pokucie, sensie życia, przemijaniu, roli kobiety w rodzinie chrześcijańskiej oraz o rzeczach ostatecznych: śmierci i czyśćcu. W tym miejscu zaznaczę, iż przyjmuję istnienie piekła, tak, jak Kościół katolicki do wierzenia podaje. Nie mniej nie podjęłam z różnych względów, o których nie będę tutaj pisać, rozważań o nim. Może uczynię to innym razem, w innej książce.

Powieści z tysiąca i jednej nocy - według A. L. Grimma

Nieznany

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. REPRINT. Księga tysiąca i jednej nocy to zbiór około 300 baśni, podań, legend, anegdot i opowieści zamkniętych w kompozycyjną ramę legendy o sułtanie Szachrijarze i jego żonie Szeherezadzie, z głównym wątkiem narracyjnym Szeherezady. Pochodzą z IXX w. i są zaliczane do arcydzieł literatury światowej. Księga tysiąca i jednej nocy opiera się na dawnych opowieściach arabskich, legendach staroindyjskich, epopejach perskich, starożytnych przypowieściach babilońsko-asyryjskich. Zostały spisane w języku średnioarabskim. Baśnie te są również odbiciem wyobrażeń ludzi prostych na temat życia sfer wyższych, stąd naiwne opinie i opisy, pełne przesady, np. co do sutości posiłków. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Księga_tysiąca_i_jednej_nocy)

Objawienia Najświętszej Maryi Panny W Gietrzwałdzie. Ze źródeł autentycznych

Stanisław Roman, Andrzej Samulowski

Objawienia w Gietrzwałdzie seria jedynych zatwierdzonych przez Kościół objawień w Polsce, które wydarzyły się we wsi Gietrzwałd (na Warmii) w roku 1877, kiedy to od 27 czerwca do 16 września, na przykościelnym klonie, Matka Boża objawiała się dwóm dziewczynkom. Objawienia były badane przez władze kościelne w trakcie ich trwania. Maryja miała powiedzieć, że Kościół na ziemiach polskich nie będzie prześladowany, a polskich kapłanów będzie więcej, jeśli ludzie będą się modlić i odmawiać różaniec. Przemawiała do nich po polsku, w gwarze warmińskiej. Wzmocniło to ruch polski na Warmii, zacieśniło więzi między Kościołem katolickim a polskim ruchem patriotycznym, a także utrwaliło kult maryjny w Polsce. (za Wikipedią).

Świat duchów, czyli sny, przeczucia i widzenia. Tom II

Leon Rogalski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Czy wierzyć, czy nie wierzyć przywidzeniom? Przed odpowiedzią na to pytanie, wypada określić, co to znaczy przywidzenie? Widziałem, znaczy, moim oczom otwartym, na jawie, okazał się przedmiot, podlegający zmysłowi wzroku. Śniło mi się, znaczy, widziałem nie na jawie, nieotwartymi oczyma, oczyma zamkniętymi, przedmiot niepodlegający zmysłowi wzroku. Przywidzenie zaś to rzeczywiste zjawisko przedmiotu niezmysłowego. Jeżeli przedmiot jakiś widzimy, a widzieć nie powinniśmy to kiedy się to zdarza? Zdarza się to wtedy, kiedy przed nami demonstruje się zjawisko istot duchowych, a więc niepodlegających zwykłemu zmysłowi wzroku Dla materialisty to jawna bzdura... a jednak jednak takie rzeczy się zdarzają i to wcale nierzadko! Autor prezentuje tutaj ponad sto opisów zjawisk nadzwyczajnych, które miały wiarygodnych świadków, które odnotowano.

Pustelnik

Helena Mniszek

Pustelnik, który dał tytuł tej powieści, to profesor Medard Hruda, obieżyświat, który na koniec, postanowiwszy odmienić swoje życie, zdecydował się zamieszkać w puszczy na Wołyniu, gdzie lecząc ubogich wieśniaków nie stracił jednak kontaktu z wyższymi sferami. Jedną z dam do owych sfer należących jest księżna Bożenna, która profesor nakłania do poświęcenia części majątku na rzecz wspierania ubogich. Prowadzi to do konfliktu pomiędzy książęcymi małżonkami, bowiem mąż jest absolutnie przeciwny realizacji tego niemądrego projektu, tej fanaberii Bożenny, ale nadchodzi czas, gdy wszystko się zmienia...

Zaręczyny Jana Bełzkiego

Józef Weyssenhoff

Ze wstępu: Oczekując czegoś bardzo, człowiek zawczasu wystawia sobie sceny i całe dni przyszłego życia, a gdy te przyjdą, zastają go jednak nieprzygotowanym. Rzeczywistość przynosi w ubocznych szczegółach, w godzinie dnia, w chwilowym nastroju nerwów coś nieobliczalnego, co zadziwia. Ból jeszcze czasem gorzej boli, niż się zapowiadał, a ziszczona pomyślność wydaje się bledszą od przeczutej. Dopiero gdy ustąpi wahanie między wymarzonym obrazem, a rzeczywistym, kiedy upragniony fakt zaczyna już uciekać w poetyczną mgłę chwil dobrych minionych, wtedy wrażenie istotne, oczyszczone z mniej pięknych lub niepotrzebnych szczegółów, ogromnieje w sercu uspokojonym i rozpamiętującym. Ta druga fala szczęścia, jeżeli nie jest mocniejsza, to czyściej rozkoszna, niż pierwsza. Zawsze lubiłem przyglądać się świeżo ubiegłym kolejom mego życia dlatego też piszę dziennik. A dzisiaj, kiedy mam zapisać taki epokowy wypadek, jak własne zaręczyny, kiedy pomyślę, że ta niepochwytna kobieta powiedziała mi poważnie i szczerze, że mnie kocha i przystaje na nasz związek, to jeszcze się pytam, czy to nie sen. Jednak od paru dni trwa to niesłychane szczęście i zaczyna mi się już mieścić w sercu. Ale nie wszystko jest tak, jak sobie wymarzymy niestety...

Kobiety Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego

Piotr Chmielowski

Każdy wielki umysł nie zniża, lecz podnosi ku sobie wszystko, co ukocha. Poeta, w którym wulkany uczuć rozpalają wyobraźnię, z tym większą łatwością może gorętszymi barwami obrzucić wszystkie szczegóły swego życia, a zwłaszcza te chwile, w których dwoje serc zgodnie uderzyło. Kobieta wówczas ubiera się w szaty jego ducha i jak królowa wróżek tęczowymi jaśnieje kolorami. Po większej części dzieje się to bezwiednie, wypływając z konieczności organizmu umysłowego; stąd też, gdy nadzieje sięgające w niebo zostaną zawiedzione; gdy marzenia rozproszą się jak mgła poranna: poeci zawodzą namiętne skargi i jeszcze namiętniejsze przekleństwa z piersi swych wyrzucają. Serce się krwawi, własne opłakując złudzenia Mickiewicz, którego duch rozjaśniony był całą potęgą myśli świadomej, chociaż w twórczości swojej ulegał bezwiednym nieraz bodźcom wewnętrznym, znał tę prawdę i jasno ją określał. To samo można powiedzieć o pozostałych dwóch wieszczach oraz ich kobietach, które miały wielki wpływ na to, co owi poeci przelali na papier.

Polacy, Czesi i Niemcy

Stanisław Smolka

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. My, nędzarze w porównaniu z Czechami czy Niemcami, bogatsi jesteśmy doświadczeniem. My nie jedną przeszliśmy Białą Górę dziesięć ich albo więcej mamy za sobą. I w tych przeprawach zdobyliśmy jeden skarb, dla nas nieoceniony a pożyteczny także i dla Czechów i Niemców, na którym właśnie zbywa im bardzo: spokojność wśród burz niepokoju, w zamęcie miarę Nic dziwnego, że im tej cnoty właśnie braknie: w upojeniu, jakiego dzisiaj doznają, patrząc na zdumiewające owoce tych cichych wysiłków całego narodu, których świat cały nie dostrzegał niemal, póki nie ujrzał gmachu, jaki stworzyli z niczego. Upaja ich świadomość tej bujnej, nieokiełznanej siły elementarnej, którą tak łatwo miażdżą wszelkie przeciwności, a która jednak, jak wszelka siła, miarą niehamowana, może się złamać: świadczy o tym, chociażby sama Biała Góra. Nas natomiast twarda konieczność uczy tej wielkiej cnoty, której nie znaliśmy przez tyle wieków. U nas, na siedmiu ósmych częściach dawnych ziem polskich, jedynym polem działania, na którym nam wolno praktykować miłość ojczyzny, jest ścisłe posłuszeństwo tym mądrym a trudnym do wykonania słowom poety; kwintesencją rozumu politycznego miarkowanie najdroższych sercu a uprawnionych dążeń narodowych, bez wyrzekania się jakiejkolwiek cząstki tych wszystkich ideałów, któreśmy po ojcach wzięli w spuściźnie...

Walek na jarmarku

Hieronim Derdowski

Hieronim Derdowski (kaszb. Hieronim Derdowsczi lub Jarosz Derdowsczi; ur. 9 marca 1852 w Wielu w ówczesnym powiecie chojnickim, zm. 13 sierpnia 1902 w Winonie, Minnesota, USA) poeta kaszubski, humorysta, dziennikarz, wydawca prasy emigracyjnej w USA. Z powodu szykan władz pruskich wyemigrował w 1885 do Stanów Zjednoczonych, gdzie w środowiskach polonijnych prowadził działalność społeczną i dziennikarską. W Detroit redagował Gazetę Narodową i Pielgrzyma Polskiego, zaś w Winonie od 1886 Wiarusa. Jest autorem licznych utworów pisanych zarówno w dialekcie kaszubsklim, jak i po polsku. Niniejsza książeczka to zabawne, chociaz podszyte nutką goryczny przygody niejakiego Walka, który w swoich wędrówkach przeżywał liczne przygody. Tomik zawiera opowiadania: Zamiast przedmowy, Gorzkie żale czeladnika krawieckiego, Walek się oporządza, Walek staje się Jasnym Panem, Jak częstował Walek i jak jego częstowano, Przygoda z niedźwiedziem, panem burmistrzem i łykami. Siła złego na jednego. Nie ma złego, co by na dobre nie wyszło. A oto fragment wprowadzenia: Pewien czeladnik krawieckiego fachu, Co nie miał nigdzie chroniącego dachu, Rzucił na plecy swój tłumoczek lekki. I poszedł szczęścia szukać w świat daleki. Ale to szczęście nie każdemu sprzyja A poczciwego najczęściej omija, Więc i nasz krawiec po długim tułaniu Powrócił zimą w latowem ubraniu.

Geneza i rozwój nihilizmu w Rosji

Ks. Stanisław Załęski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Dlaczego i po co dzisiaj rozprawiać i pisać o nihilizmie? U nas go nie widać, w Rosji już znaków życia nie daje, kogo więc dzisiaj ta kwestia może obchodzić? Można tak odpowiedzieć: nihilizm rosyjski, choć ma swe bardzo odrębne cechy, jest jednak w każdym razie odłamem tej wielkiej ogólnoeuropejskiej kwestii socjalnej, która od ponad stulecia urządza życie już nie tylko Europejczyków, ale i całego świata. Dlatego jak można sądzić aby pewne zjawiska zachodzące dzisiaj tak w życiu społecznym, jak i politycznym, należy sięgnąć i do takich korzeni, jakie stanowi nihilizm rosyjski. A wtedy wiele spraw się rozjaśni, wiele będzie można pojąć, a nawet spróbować przewidzieć jak mogą się potoczyć losy świata. Byle czytać bez uprzedzeń i z prawdziwym zrozumieniem.

Gorgiasz

Platon

Gorgiasz z Leontinoi (ur. ok. 480, zm. ok. 385 p.n.e.) grecki filozof, retor, teoretyk wymowy należący do 10 najwybitniejszych mówców w Starożytnej Grecji, prekursor teorii sztuki, jeden z czołowych sofistów. Pochodził z Leontinoj na Sycylii. Był uczniem Empedoklesa i nauczycielem Tukidydesa. W 427 p.n.e. przybył do Aten, by w imieniu ojczystej polis prosić o pomoc przeciw Syrakuzom. Zawarł tam wiele znajomości z ludźmi bogatymi i wpływowymi. Sam też wpływał na sprawy bieżące przez swoją siłę wymowy. Dyskurs był dla niego jedynie środkiem służącym do wpływania na ludzi i ich namiętności, pozwalający osiągnąć zamierzony cel (co w późniejszych czasach nazwane zostało erystyką). Jest bohaterem platońskiego dialogu Gorgiasz. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Gorgiasz)

Mała księżniczka

Frances Hodgson Burnett

Siedmioletnia Sara Crewe, wychowana w Indiach przez czułego i pobłażliwego ojca, kapitana Ralfa Crewe, zostaje wysłana do Londynu, gdzie ma uczyć się na pensji dla dziewcząt prowadzonej przez Marię Minchin. Będąc pod wrażeniem fortuny Crewego i mając nadzieję na jak najdłuższy pobyt Sary na pensji, panna Minchin pozwala jej na o wiele więcej niż innym uczennicom. Sara ma swoją pokojówkę, salon, kucyka i ekstrawagancką garderobę, ponadto może robić wszystko, na co ma ochotę i stale jest komplementowana i przedstawiana jako wzorowa uczennica. Jej prestiż jeszcze wzrasta, gdy kapitan Crewe zostaje współwłaścicielem kilku kopalni diamentów. Mimo tak wyjątkowej pozycji Sara pozostaje skromna i kulturalna, doskonale się uczy i przyjaźnie odnosi się do wszystkich w szkole. W dniu jedenastych urodzin jej życie nagle się jednak zmienia. Prawnik kapitana Crewe przynosi wiadomość o nagłym bankructwie i śmierci ojca Sary, co sprawia, że panna Minchin postanawia zamienić dotychczasową "pokazową wychowankę" w służącą... (opis za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ma%C5%82a_ksi%C4%99%C5%BCniczka)

Mistrz Wincenty Kadłubek. Sentencje

Artur Lis

Ze wstępu: Ostatnie 50-lecie obfitowało w liczne konferencje naukowe, których tematem były rozważania wokół pierwszego polskiego uczonego, patrona diecezji sandomierskiej, kronikarza, biskupa, cystersa – błogosławionego Wincentego Kadłubka (ok. 1150-1223). Wspomnieć należy o sympozjum pt. „Mistrz Wincenty Kadłubek – pierwszy uczony polski – w 750-lecie śmierci”, zorganizowanym w dniach 23 i 24 listopada 1973 roku w Poznaniu staraniem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Polskiego Towarzystwa Historycznego, którego materiały opublikowano w 20. numerze „Studiów Źródłoznawczych”. W pierwszym artykule pt. „Mistrz Wincenty – autor i utwór” Gerald Labuda poddał krótkiej charakterystyce dotychczasową historiografię. Mediewista wymienił poszczególne wydania „Kroniki polskiej” i jej badaczy począwszy od Adama Naruszewicza. Kolejny referat pt. „Ośrodki i peryferie kultury umysłowej w Europie XII wieku” przygotował Aleksander Gieysztor. Podkreślił on, iż pierwsze uniwersytety zostały zorganizowane już wieku XII. Charakteryzując przodujące ośrodki kultury umysłowej w Europie, badacz ten wymienił m.in. we Francji Chartres i Paryż, w Italii Bolonię i Salerno, a ponadto Oxford, Cambridge i Salamankę.

Sobowtór bankiera

Kurt Matull, Matthias Blank

3 część serii powieści kryminalnych noszących wspólny nadtytuł: Lord Lister - tajemniczy nieznajomy. Lord (Eward) Lister to postać fikcyjnego londyńskiego złodzieja-dżentelmena, kradnącego oszustom, łotrom i aferzystom ich nieuczciwie zdobyte majątki, a także detektywa-amatora broniącego uciśnionych, krzywdzonych, niewinnych, biednych i wydziedziczonym przez los, która po raz pierwszy pojawiła się w niemieckim czasopiśmie popularnym zatytułowanym Lord Lister, genannt Raffles, der Meisterdieb i opublikowanym w 1908, autorstwa Kurta Matulla i Theo Blakensee. Po wydaniu kilku początkowych numerów serię kontynuowano, pt. Lord Lister, znany jako Raffles, Wielki Nieznajomy, który był tytułem pierwszej powieści. Seria stała się bardzo popularna nie tylko w Niemczech (ukazało się tam 110 cotygodniowych wydań, a ostatnie wydanie cyklu zakończyło się w 1910); została przetłumaczona na wiele języków, i wydawana w wielu krajach na całym świecie. W Polsce od początku listopada 1937 do końca września 1939 wydawano serię 16-stostronicowych zeszytów pt. Tygodnik Przygód Sensacyjnych. Lord Lister. Tajemniczy Nieznajomy Każdy numer zawierał jedną mini-powieść cyklu, która stanowiło oddzielną całość.

Drzewo przeklęte. Dzieciobójca

Antoni Pietkiewicz

"Antoni Pietkiewicz. Dwa znakomite opowiadania zapomnianego już nieco autora, Antoniego Pietkiewicza: Drzewo przeklęte i Dzieciobójca. Napisane po mistrzowsku pokazują ludzkie serca i dusze, codzienne problemy, które nie zawsze muszą się dobrze skończyć, czy mieć dobre rozwiązanie. Fragment: Zbudzono brzękiem łańcucha!... Z niebios przeniosłem wzrok na ziemię, i spostrzegłem o kilkadziesiąt kroków od siebie, nieopodal od jakiejś chatki, pod krzyżem na rozdrożu, między dwoma żołnierzami stojącymi z bronią na ramieniu, klęczącego starca, który oczy i ręce wznosząc ku niebu, zdawał się modlić głęboko. Kajdany, które miał na nogach, zbudziły mię z dumań, silniejsze zrobiwszy wrażenie, niźli dźwięk dzwonu na Anioł Pański, co jeszcze nie ustał. Cóż to za zbrodniarz, pomyślałem sobie, który na dźwięk kościelnego dzwonu, z tak głęboką skruchą pada na kolana? I niepohamowaną zdjęty ciekawością, z wolna zwróciłem się ku tamtej stronie, by mimo figury przechodząc, z bliska się przypatrzyć interesującej mię postaci. Przeszedłem niepostrzeżony, i niepostrzeżony usiadłem na przyzbie chatki przeciw krzyża, i oczu od starca oderwać nie mogłem..."

Tales of the Enchanted Islands of the Atlantic

Thomas Wentworth Higginson

Hawthorne in his Wonder Book has described the beautiful Greek myths and traditions, but no one has yet made similar use of the wondrous tales that gathered for more than a thousand years about the islands of the Atlantic deep. Although they are a part of the mythical period of American history, these hazy legends were altogether disdained by the earlier historians; indeed, George Bancroft made it a matter of actual pride that the beginning of the American annals was bare and literal. But in truth no national history has been less prosaic as to its earlier traditions, because every visitor had to cross the sea to reach it, and the sea has always been, by the mystery of its horizon, the fury of its storms, and the variableness of the atmosphere above it, the foreordained land of romance. In all ages and with all sea-going races there has always been something especially fascinating about an island amid the ocean. Its very existence has for all explorers an air of magic. An island offers to us heights rising from depths; it exhibits that which is most fixed beside that which is most changeable, the fertile beside the barren, and safety after danger. The ocean forever tends to encroach on the island, the island upon the ocean. They exist side by side, friends yet enemies. The island signifies safety in calm, and yet danger in storm; in a tempest the sailor rejoices that he is not near it; even if previously bound for it, he puts about and steers for the open sea. Often if he seeks it he cannot reach it.

Zgon Oliwiera Becaille i inne opowiadania

Emil Zola

Émile Zola (ur. 2 kwietnia 1840 w Paryżu, zm. 29 września 1902 tamże) - francuski pisarz, główny przedstawiciel naturalizmu. Tom zawiera opowiadania: ZGON OLIWIERA BECAILLE, ATAK NA MŁYN, POWÓDŹ, JAK LUDZIE UMIERAJĄ. Znakomicie opisane ludzkie dramaty. Opowiadania trzymające w napięciu. Zaskakujące, trudne do odgadnięcia zakończenia. Książka powinna się znaleźć w bibliotece każdego, kto uważa się za inteligenta.

Demon wyścigów. Powieść sensacyjna zza kulis życia Warszawy

Stanisław Antoni Wotowski

Stanisław Antoni Wotowski przedstawia w swojej powieści sensacyjnej zatytułowanej "Demon wyścigów" fascynujący obraz zza kulis międzywojennej Warszawy. Główny bohater, Jan Grot, ceniony jeździec torowy, niespodziewanie zostaje wplątany w intrygi tajemniczego "demona wyścigów", zakusy tego osobnika skierowane są bezpośrednio w jego stronę, co budzi w nim niepokój. Grota początkowo nie interesują kombinacje czy tajemnicze figury, dopóki nie zaczynają pojawiać się pogróżki. Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy "demon" domaga się porażki Magnusa, konia należącego do Grota, w nadchodzącym wyścigu Derby. Autor prowadzi czytelnika przez labirynt intryg, a Grota staje w obliczu trudnego wyboru: czy zgodzić się na udział w nielegalnych machinacjach, czy też ryzykować poważne konsekwencje odmowy. Ostatecznie znajduje się w ciemnej uliczce z uzbrojonym nieznajomym, który stara się przekonać go do swojego planu, grożąc mu represjami w razie odmowy. W tej ekscytującej powieści pełnej zwrotów akcji i napięcia, czytelnik śledzi losy Grota, detektywa Dena i panny Tini, którzy triumfują nad przeciwnościami. Zwycięstwo w wyścigach konnych staje się pretekstem do celebracji, podczas której bohaterowie rozmawiają o swoich sukcesach, udanych sztuczkach i niebezpieczeństwach związanych z rozgłosem. W końcu, gdy Detektyw Den odchodzi, zostawiając Grotowi i Tinie chwilę na rozmowę, napięcie między nimi rośnie, aż w końcu Tina proponuje pozostawienie wszystkiego jako ich wspólną własność. "Demon wyścigów" to historia pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji i emocji, które trzymają czytelnika w napięciu do ostatniej strony.